Amber PovBahagya akong napaungol ngunit hindi ako nag-abalang magmulat ng aking mga mata. Masakit ang ulo ko na parang binibiyak. Ganito pala ang pakiramdam ng may hangover. Ipinapangako ko na hindi na talaga ako maglalasing. Maliban kasi sa masakit ang aking ulo ay humihilab din ang aking sikmura. Ayoko sanang bumangon ngunit hindi ko kaya pigilan ang paglabas ng laman ng aking tiyan. Nagmulat ako ng mga mata at patakbong nagtungo sa banyo. Agad kong inilabas sa inidoro ang lahat ng mga nakain ko kagabi. Ngunit hinang-hina naman ang pakiramdam ko matapos kong sumuka. Pakiramdam ko ay mamamatay na yata ako."Gising ka na pala, Amber. Dinalhan kita ng mainit na sabaw at gamot. Higupin mo agad at inumin ang gamot para mawala ang iyong hangover," kausap sa akin ni Mildy na hindi ko namalayang nasa likuran ko na pala."Mamamatay na yata ako, Mildy. Wala na akong lakas. At saka bakit ba umiikot ang apartment mo? Lumilindol ba?" nanghihina ang boses na tanong ko sa kanya.Hindi napigilan n

Amber PovMadalas akong napapatingin sa orasan na nakasabit sa dingding ng silid ni Lolo Fidel sa ospital. Malapit ng mag-ten ng gabi ngunit tila walang balak si Phil na umalis. Hanggang ten ng gabi lamang tumatanggap ng bisita sa ospital ngunit walang indikasyon na aalis na siya. Mukhang dito rin yata niya balak matulog sa loob ng silid ng kanyang lolo. Sana naman ay nagkakamali ako ng aking iniisip. Iisang hospital bed lamang ang nasa loob ng silid ni lolo maliban sa higaan niya at maliit lamang ang bed. Hindi kami kasya kung dalawa kaming mahihiga sa maliit at makitid na kamang iyon. At isa pa, masyadong awkward kung magkatabi kaming mahihiga dahil hindi naman kami totoong mag-asawa. Oo nga't sa iisang kama kami natutulog sa bahay ngunit malaki naman ang kama niya kaya maluwag ang space. Hindi nagkakadikit ang aming mga balat at may dalawang mahabang unan pa na nakaharang sa pagitan namin."Masyadong gabi na, Phil. Hindi ka pa ba uuwi?" hindi nakatiis na tanong ko sa kanya. Umaasa

Phil PovHalos mabasag ang bote ng beer sa aking kamay dahil sa higpit ng aking pagkakahawak. Ilang araw na akong palaging laman ng bar na pinagtatrabahuhan ni Amber. Magmula nang umalis siya sa ospital ay hindi na ulit kami nagkapag-usap. Kapag nagpupunta siya sa ospital para bisitahin si Lolo ay talagang itinataon niya na wala ako roon. Pakiramdam ko ay iniiwasan niya ako. At mabigat ang loob ko dahil sa ginagawa niyang pag-iwas sa akin. Kung tutuusin ay dapat hindi ako makaramdam ng ganito dahil wala akong gusto sa kanya. At saka ginagawa niya ang kanyang trabaho bilang asawa ko, iyon ay ang pasayahin ang aking lolo sa mga natitira niyang araw sa mundo. Ngunit hindi ko maintindihan ang aking sarili kung bakit ako nakakaramdam ng ganito. Parang nasasaktan ako na iniiwasan niya ako. Kaya naman hindi ako nakatiis at nagtungo ako rito sa work place niya para siya lihim na makita. Ngayon nga ay nasa loob ulit ako ng bar kung saan siya nagtatrabaho ngunit hindi niya alam na nandito ako

Amber PovNaramdaman ko ang paglapat ng isang malambot at mainit na bagay sa aking mga labi habang pinagbabalikan ako ng aking kamalayan. Agad na rumihistro sa aking isip ang ginawa sa akin ni Mr. Gustavo kaya kahit nakapikit pa ang aking mga mata pinagkakalmot ko na siya."Stop it, Amber! It's me, Phil!"Sa malas ay hindi ko naririnig ang kanyang sinasabi dahil ang tanging nasa isip ko lamang nang mga sandaling ito ay ginagawan ako ng kahalayan ni Mr. Gustavo. Patuloy akong nagpumiglas at pinagkakalmot ang lalaking nasa tabi ko. Ngunit napahinto ako sa aking ginagawa nang bigla na lamang akong halikan ng taong nasa tabi ko. Pamilyar sa akin ang mga labi ng taong humahalik sa akin ngayon. Pamilyar din sa akin ang pakiramdam habang hinahalikan niya ako. Phil! hiyaw ko sa aking utak. Ang galit at takot na nararamdaman ko kanina ay napalitan ng masarap at tila nakakakiliting pakiramdam. Ganito ang nararamdaman ko noong hinalikan niya ako. Ilang segundo lamang tumagal ang halik dahil

Amber PovKatatapos ko pa lamang magbihis dahil katatapos ko lang din maligo nang may kumatok sa pintuan ng aming silid. Malakas at tila galit ang paraan ng pagkatok kaya natitiyak ko na hindi si Phil ang nasa labas. At isa pa, hindi na siya kakatok sa pintuan kundi papasok na lamang. Kung ang mga maid naman na kasundo ko ang nasa labas ay hindi sila kakatok ng ganyan. Kaya dalawang tao lamang ang naiisip ko na posibleng nasa labas ng pintuan. Kung hindi si Tita Aloha ay si Karen. Ibinaba ko muna ang hawak kong suklay sa ibaba ng aking dressing table bago ko binuksan ang pintuan. At tama nga ang nasa isip ko dahil si Karen ang nakita kong nasa labas at naghihintay na pagbuksan ko ng pintuan."Ano ang kailangan mo?" nakataas ang kilay na tanong ko sa kanya. Tumayo ako sa gitna ng pintuan dahil wala akong balak na papasukin siya sa loob. Itinulak ako ni Karen papasok sa silid. Mabuti na lamang mabilis ajong nakahawak sa doorknob kaya hindi ako natumba. Mukhang gulo ang hanap ng babaeng