All Chapters of A LOVE HIDES BY FATE: Chapter 1 - Chapter 10

"Lennon... b-buntis ako," takot at nauutal kong pag-amin. Bumakas sa mukha niya ang labis na pagkabigla kasabay ng pagdidilim ng mukha."Nagbibiro ka lang, hindi ba?" tanong niya na tila kinukumbinsi ang sarili na hindi totoo ang sinabi ko."H-Hindi ako nagbibiro... I'm pregnant," sagot ko upang kumpirmahin sa kanya ng pangalawang beses.Tumawa siya sabay yumuko. Inilagay niya ang dalawang kamay sa magkabilang bulsa saka siya nag-angat muli ng tingin sa akin.Napaatras ako kasabay ng paglunok dahil sa paraan ng mga tingin niya. Tila anumang oras ay handa siyang manakit."Paano kang mabubuntis kung ni dulo nga ng daliri mo ayaw mo ipahawak sa akin?!" Bakas ang panunuot ng galit sa boses niya kasabay ng panlilisik ng mga mata.Hindi ko na nakayanan pa at tuluyan nang bumagsak ang mga luha ko, nanginginig akong sinalubong ang mga tingin niya.H'wag kang umiyak, Cherry. Kasalanan mo."L-Lennon... I'm sorry..." tanging iyon na lang ang nasabi ko at napatalon ako sa gulat nang suntukin niya

Napaisip tuloy ako kung sino ang babaeng tinutukoy ni Lennon na pareho nilang nagugustuhan ni Lennox?Ang swerte ng babaeng iyon... gusto siya ni Lennox, samantalang ako kahit anong gawin kong papansinin simula pa noon parang wala man lang epekto.Ang tagal ko na nililihim ang nararamdaman ko para sa kanya at ang tagal na panahon ko na rin itong kinikimkim ngunit wala akong lakas ng loob sabihin.Natatakot ako, natatakot akong hindi niya tanggapin ang pag-ibig ko para sa kanya.Alam kong hindi kami pareho ng nararamdaman, wala lang ako para sa kanya. Hindi niya magugustuhan ang kagaya kong sa tingin niya ay mas bata sa kanya.Sa paraan ng kung paano niya ako tingnan doon pa lang itinataboy niya na ako, alam ko na ayaw niya sa presensya ko simula pa man noon kahit magpasa-hanggang ngayon.Pero siya, gustong-gusto ko, gustong-gusto ko ang lahat ng mga tungkol sa kanya. Sa tuwing naririnig ko ang pangalan niya, nabubuhayan ako. Nagkakaroong kulay ang mundo ko. I love him but I'm not hop

"Oh? Are you two done talking? Take your time mga anak, mamaya pa naman tayo uuwi," saad sa amin ni Mommy nang makapasok na kami sa loob.Nasa salas sila nang pumasok kami ni Lennon kasama na si Lennox na sinundo lang kami sa labas ng garden."Pinapasok ko na sila Tita, hindi tamang ako lang naririto habang may sarili silang mundo sa labas, they should join with the conversation here," saad ni Lennox na ikinalunok ko.Pakiramdam ko nagtataksil ako sa kanya kahit wala namang kami. Tama nga ang nasa isip ko, naumay na siya kaka-entertain sa mga parents ko habang kami nasa labas lang."Napasarap lang kami ng kwentuhan ni Cherry, Tita Lina. We have a very long catch up na kulang ang isang araw para pagusapan," saad naman ni Lennon na hindi mawala-wala ang malawak na ngiti sa kanyang mukha."You look happy, Lennon. Is there something happened?" kuryosong tanong naman ni Tito Enriz habang mapanuri niyang pinagmasdan ang anak na tila bago sa kanya ang nakikita."Wala naman Dad... masaya lang

Hindi ko man rektang sinabing siya ang lalaking tinitukoy ko ngunit ang mahalaga nagpagkatotoo ako sa aking sarili, malinaw kong sinabi ang tunay na nilalaman ng puso ko, hindi nga lang kasama ang pangalan.Ayaw kong paniwalaan niya na gusto ko si Lennon kaya ako magpapaligaw, ngunit dahil gusto ako ng kapatid niya. Para sa akin, wala naman masama sa pagpapakatotoo sa tunay kong nadarama, mabuti nang malinaw iyon sa kanilang dalawa.Ayaw kong lokohin ang sarili ko at palabasin may nararamdaman ako kay Lennon kahit na wala naman talaga. Alam ko na may epekto sa kanya ang pag-amin ko sa harapan ng Kuya niya hindi ko man ito pinangalanan.I feel his heavy stare at me, habang si Lennox naman ay nanatiling nakatitig sa akin na para bang tinatantya ang buo kong saloobin.Alam ko rin naman na darating ang raw na kailangan ko magtapat at harapin ang sarili kong nararamdaman. Hindi naman habang buhay ay maitatago ko ito. Ngunit ngayon pa lang nagiging tapat na ako sa kanya, na siya lamang ang t

"Saan mo una gustong pumunta?" tanong ni Lennon na kasalukuyan nang nagmamaneho."Star City? EK? Sa SM? Kahit saan," sagot ko.Gusto ko rin maglibang, ilang years akong nawala rito sa Pinas kaya gusto ko puntahan ulit ang mga lugar na maraming mga tao.Ngumiti siya. "Alright, dadalhin kita kahit saan pa kalayo. I'm your personal driver for today," saad niya habang nakikita ko kung gaano kaaliwalas ang kanyang mukha.He seems in a good mood, pero kung sa bagay palagi naman siyang good mood, masiyahin siyang tao.I noticed that his smile is too bright. It really suits his bad boy look. Hindi ko namalayang napatagal pala ang paninitig ko sa kanyang mukha."Baka matunaw ako niyan," biro niya nang maramdaman ang paninitig ko kaya agad akong nag-iwas at umiba ng tingin.Nanginit bigla ang magkabilang pisngi ko. "Feelingerong lalaki," saad ko ngunit hindi maitatangging gwapo naman talaga ito.He chuckled. "Wala naman kaso sa akin kahit buong maghapon mo ako titigan, mas pabor pa sa akin iyon