บททั้งหมดของ Craving For Love: บทที่ 101 - บทที่ 110

SAMARA POV Napabuntong-hininga ako habang hinahanap sa paligid si Marco. Nauna na si Aldric dahil may practice game pa raw sila. Nang magkahiwalay kami kanina ay napagdesisyunan kong bumili ng Korean food sa kalapit na restaurant nitong university. Gusto kong mag-sorry sa fiancè ko. Sa tingin ko kasi ay pinaramdam ko sa kanya na ‘di ko siya pinagkakatiwalaan dahil sa inasta ko. Sana rin ay makapag-usap kami nang masisinan para malaman ko ang saloobin niya. Nagpatuloy lang ako sa paghahanap sa kanya nang makita ko sina Dos at Jack na nakatanaw sa ‘di kalayuan. Parang may pinag-uusapan sila kaya na-curious ako. “Dos, Jack, ano ba ‘ya—” lapit ko sa kanila at agad na napawi ang ngiti ko. Ang tinititigan pala nila ay sina Marco at Jill na magkasama sa music room. Kasama nila si Lolly. Magkatabi ‘yong magnanay at nagtatawanan. Alam kong childish pero affected talaga ako. Pinigilan ko na lang ang sarili kong gumawa ng pagsisisihan ko na naman. Hahakbang na sana ako palapit sa

SAMARA POV “Ara, here,” tawag sa akin ni Candice sabay taas ng kamay niya nang makita ako sa audience area. Kasama niya si Mandy. May dala silang popcorn, drinks at lightstick na gaya ng ibang mga estudyante. Punuan ang audience area ng open field. Ngayon kasi ang first match ng football kung saan kalahok ang team nila Aldric. Kanya-kanyang cheer at hiyawan ang lahat kaya halos ‘di na magkarinigan. Dagdag pa ang tugtog ng banda para sa opening ceremony ng laro. Noong una ay hindi pa makapaniwala sina Candice at Mandy na manonood ako ng football game. Iniisip pa rin kasi nila ang issue namin ni Aldric. Pero sinabi ko sa kanila na okay na kami ng ex ko. Nagkausap na kaming dalawa. Agad akong inabutan ni Candice ng popcorn at drink nang makalapit ako sa kanila. “Ang tagal mo, girl. Saan ka ba nagsuot?” nakabusangot niyang tanong. “Ah, naghugas lang ng kamay,” tugon ko sa kanya na ‘di na lang sinabi ang nangyaring sagutan sa pagitan namin ni Jill kanina. After all, mukhang concer

SAMARA POV Pagkarating sa Acquaintance Party ay sinalubong kami ng nagsisiksikang estudyante na may kanya-kanyang drinks. Nakatanaw silang lahat sa stage kung saan may magkapares na estudyanteng kumakanta ng ‘Marvin Gaye’. Pinapalamutian ang venue ng balloons na hugis nota. May mumunting fairy lights din sa mga poste at halaman. Parang may talent show na nagaganap. “Ang daming tao,” komento ni Marco. Hawak ko ang kamay niya kasi baka madapa siya. Bulag pa naman ang isang ‘to. “Oo nga, daig pa ang concert,” biro ko. “Ara, Marco, nandito na pala kayo,” masayang bati ni Candice nang makita kami. Nakipagbeso-beso siya sa akin at kumislap ang mga mata nang mapansin ang ayos namin. “You two look gorgeous. Gwapo at maganda. Bagay na bagay,” puri niya at umakto na parang kinukunan kami ng litrato gamit ang imaginary camera. Inakbayan ako ni Marco. Nilagay ko naman ang kamay ko sa beywang niya. “Bigyan mo kami ng kopya ng larawang ‘yan, ah,” biro niya. Natawa na lang kami sa kakor

SAMARA POV “Oh, woah-ooh-oh Huwag na huwag mong sasabihin~” kanta ko sa videoke ng Acquaintance Party. Todo cheer naman ang schoolmates ko sa Northford University. “Thank you!” sigaw ko sa mic. Katatapos lang ng talent show pero hindi pa rin ako nahihimasmasan. First time kong kumanta publicly kanina at parang gusto ko na maging recording artist. Mukhang ito talaga ‘yong calling ko. “Girl, awat na. Pakantahin mo naman ‘yong iba,” saway ni Candice. Pang-apat ko na kasi ‘to tapos ang haba pa ng pila. “Hay, sige na nga. Nauuhaw na rin ako, eh,” tugon ko sabay abot ng mic sa kasunod na estudyante. Sila naman ang nag-ingay. Nagtungo kami ni Candice sa expansive bar counter kung saan naka-display ang free drinks. Nakipagsiksikan pa kami dahil sa kapal ng tao. Kanya-kanyang ganap. May sumasayaw, nagtatawanan at nag-iinuman. Naglalakihang universities ang kasali sa Sportsfest kaya enggrande rin ang venue. Halatang pinagkagastusan. Nagmukha itong high-end bar sa BGC na paborito

MARCO POV ‘Two old friends meet again~’ “Uhmm, Love…” mahinang usal ni Ara habang labas-masok ang pagkalalaki ko sa kanya. Napahigpit ang kapit niya sa akin sa nanggigigil na pagpisil ko ng dibdib niya. Malamig ang simoy ng hangin sa labas ng tent pero ramdam ko ang pag-iinit ng walang saplot naming katawan. Pawis at sabik sa presensya ng isa’t isa. Siniil ko ng halik ang leeg niya at balikat. Pagkarating sa dibdib niya ay salitan kong sinipsíp na parang sanggol ang dalawa nitong korona. Nalalapit na ang pagtatapos ng Sportsfest. Hudyat din ito ng pagbabalik ko sa rati kong buhay bilang CEO ng Silvertre Business Empire. Isang marangyang mundo ng impluwensya at kapangyarihan ngunit walang kalayaan. Gustuhin ko mang manatili sa katauhan ko bilang ‘Marco’, ay alam kong imposible na ‘yon dahil nahanap na ako ni Mommy. Guguluhin niya lang ang mga taong importante sa akin kapag ‘di ko sinunod ang gusto niya. Ayokong pati si Ara ay idamay niya. Bahagyang bumagal ang pag-ulos ko na