All Chapters of Runaway from My Jerk Husband: Chapter 1 - Chapter 10

"Miss Adams, this is the fake death plan you booked, the effective date is set for the wedding day half a month later, the way is to fall down, the executor is you, please confirm and sign here."Bahagyang yumuko si Catherine at tahimik na lumagda sa dulo ng dokumento.Sa mataong kalsada, mag-isang naglalakad pauwi si Catherine. Habang naglalakad, di sinasadyang napatingala siya at napansin ang malaking LED screen sa isang gusali kung saan paulit-ulit na pinapalabas ang video ng proposal ni Nolan sa kanya.Sa video, nakaluhod si Nolan, nanginginig ang kamay habang hawak ang singsing. Nang sabihin niyang "Oo", tuluyang bumagsak ang matagal nang pinipigilang luha sa mga mata nito.Ang eksenang iyon ay labis na nakaantig sa damdamin ng dalawang babaeng nakatabi ni Catherine. Niyakap nila ang isa’t isa habang umiiyak, punong-puno ng inggit ang mga mata."Ay grabe! Ang sweet ni Nolan kay Catherine!""Oo nga! Sobrang in love si Mr. Martinez. Sabi nga, childhood sweethearts sila. Noong 16 pa

Nagpadala na naman si Jessica ng isang larawan.Makikita sa litrato ang likod ng sasakyan—magulo, may punit na stocking na nakatambak sa isang sulok.[Punong-puno ng amoy namin ang kotse. Si Nolan, ipinangako na sa akin ang kwintas mo. Simula ngayon, akin na ang 'Eternal Love.']Hindi na tinapos ni Catherine ang pagbabasa. Agad niyang pinatay ang cellphone.Pagkalabas niya ng banyo matapos ayusin ang sarili, saka lang niya nakasalubong si Nolan na mukhang matagal na siyang hinahanap.Tulad ng inaasahan—wala itong dala.Pero sa susunod na segundo, agad siyang niyakap ng lalaki. Dumampi sa ilong niya ang isang kakaibang amoy—pabango ng ibang babae.Pipiglas na sana siya, nang marinig niya ang paumanhing boses ng lalaki."Babe, ‘yong kwintas pala… may problema raw, hindi bagay sa’yo. Bibilhan na lang kita ng mas maganda sa susunod, ayos lang ba?"Huminga siya nang malalim, tiningala ito, at hirap na hirap magsalita habang pinipigil ang iyak."Eh paano kung ‘yon lang talaga ang gusto ko?"

Nakatayo lang siya roon, tahimik na pinapanood si Nolan habang isinusukbit ang kaparehong kwintas sa leeg ni Jessica. Narinig pa niya ang ilang kaibigan sa tabi nito na nang-uudyok.“Ang ganda ni Jessica suot ang kwintas!”Napalingon sa kanila si Nolan at sinamaan sila ng tingin.Nagkunwaring nagtatakip ng bibig ang mga kaibigan niya. “Don’t worry, Nolan! Sa private lang namin ‘yun sinasabi para hindi mo marinig.”“Basta kami, parang bakal ang bibig, promise!”“Simula nang ipakilala mo siya sa amin six months ago, sinarado na namin bibig namin ng mahigpit.”Lumapit rin ang ina ni Nolan at isinuksok sa pulso ni Jessica ang isang gintong bracelet—ang pamana ng pamilya Nolan. “Kahit tinatago niyo pa, para sa akin, ikaw na rin ang manugang ko. Basta mailabas ang bata, you’re already part of the family.”Hindi na pinakinggan ni Catherine ang sumunod na mga sinabi. Unti-unti niyang niluwagan ang pagkakakuyom ng kanyang kamao, saka tahimik na lumayo. Pabilis nang pabilis ang kanyang lakad, p

Nagulat si Jessica sa biglaang tanong mula sa kabilang linya. Nanginginig ang boses niya habang nagsalita.“A-Ano bang magagawa ko? Siya ang hindi makapag-isip nang maayos! Anong kinalaman ko ro’n?”Pero sumigaw si Nolan, galit na galit.“Tumigil ka nga sa palusot! Ikaw ang paulit-ulit na nanggulo sa kanya. Ngayon patay na si Catherine—masaya ka na ba?!”“A-Ako... Wala akong balak na ganito ang mangyari. Gusto ko lang naman na lumayo siya sa ’yo. Hindi ko alam na ganito siya ka-extreme...” Halata ang takot sa tinig ni Jessica.Naputol ang tawag. Napaupo si Nolan, hawak pa rin ang cellphone. Nakatingin siya sa loob ng kabaong kung saan nakahimlay si "Catherine", at hindi na niya napigilan ang tuluyang pag-iyak. Dahan-dahan niyang hinaplos ang mukha nito.“Catherine... sorry. Ako ang may kasalanan. Mali ako. Pwede bang bumalik ka na lang...” mahina niyang bulong.Ang mga bulong at pakikiramay ng mga bisita sa burol ay tila mga alingawngaw na lang sa tenga ni Nolan. Ang tanging nanatili

“Mr. Martinez, ang market ay mabilis magbago. Kasama na rin diyan ang mga patakaran,” mahinahong sagot ni Nathalie habang nananatiling matatag ang kanyang tono. “Kung patuloy pa rin kayong kakapit sa mga lumang pamamaraan, baka mahirapan kayong makasabay sa kompetisyon.”Hindi nakasagot si Nolan. Napalunok ito ng hangin at napilitang huminga nang malalim upang mapakalma ang sarili.“Miss Cristobal,” sagot niya sa wakas, pilit pinapanatili ang propesyonal na tono, “I hope we can revisit this cooperation project. Maybe we can find a middle ground that's fair to both parties.”Sa loob-loob ni Nathalie ay natawa siya sa nakitang pagkatalo sa mukha ni Nolan, ngunit pinanatili pa rin niya ang mahinahong ekspresyon. Tumango siya na para bang iniisip nang mabuti ang sinabi nit