All Chapters of The Billionaire's Text Mate: Chapter 51 - Chapter 60

Kumaripas nga ng takbo si Frits para makarating sa silid na tinutuluyan ng mga stayin na tauhan ng resort, nasa dulong bahagi pa kasi iyon.Nang makaratong ay kinalampag ng sunod-sunod ni Fritz ang mga tauhan ng kanyang kuya Joon. "Mangkl Kanor, Mang Kanor, bukasann yo ang pinto bilid,? Kuya Bitoy kuya Bitoy, gising gising! Tulungan niyo po ko Mang kanor, kuya Bitoy si Kuya, Joon si Kuya Joon!" sigaw ni Bricks habang kinakalampag ang mga pintuan ng mga tauhan ni Jun sa resort. "‘Tulungan niyo ako! Nasusunog na ang balsa ni Kuya Joon! Bilisan nyo, mamamatay na siya doon!" umiiyak at nanginginig na sigaw ni Frits. Pawis na pawis na siya sa nerbiyos at sa pagtakbo, nanginginig ang mga kamay ni Frits habang pinagbabayo niya ang mga pintuan ng mga tauhan ni Joon. Gulong-gulo na ang kanyang isip dahil sa takot sa posibleng mangyari at ang kanyang mga mata ay nagsimulang lumuha. "Mang kanor! tulungan niyo po kami! Nasusunog na ang balsa! Nasusunog na!’ paulit-ulit niyang sigaw ni Fritz, a

Matapos ibigay ni Fritz ang telepono ng kanyang ate na si Steff sa binatilyo, sinubukan itong tawagan ni Jimin ng ilang beses. Pagkatapos noon, hindi rin siya nakatanggap ng sagot mula kay Steff. Sa bandang huli, tinangka na lamang ni Jimin na magpadala ng mensahe: "Steff, please maawa ka kay Joon. Mag-usap kayo for the last time. Kahit magpakita ka lang sa kanya, kailangan ka niya ngayon. Para mo nang awa, kailangan ka ni Joon. Nasaan ka? Susunduin kita. Mag-sabi ka lang, eto ang numero ko tumawag ka dito," sabi ni Jimin sa mensahe. Pagkatapos niyon, buong magdamag na binantayan ni Jimin at ni Frits si Joon sa hospital. Dakong alas diyes ng gabi, ay nagising na sa wakas si Ysabel mula sa pagkakatulog na epekto ng kanyang anesthesia. Tinawag si Frits ng nurse at sinabing kailangan ito ng kanyang ina sa ward. Nagpaalam muna si Frits sa kaibigan ng kanyang kuya Joon, na aalis muna. Pagbalik ni Fritz sa ward ng kanyang ina, naabutan niya itong umiiyak. Nag-alala siya at lumapit dito.

"Wala akong matandaan bro, ang alam ko lang nagiinom ako sa balsa tapos ang alam ko nakatulog ako sa sobrang kalasingan " sagot ni Joon. "Bro, grabe! Nasunog pala 'yung balsa? Nasaan ka ba ngayon? Narinig ko na halos wala nang natira, puro sahig na lang. Pre, muntikan ka na palang masunog kasama ng balsa! Mabuti na lang at nakatawag agad ng tulong 'yung kapatid ni Steff. Ang problema, nakita ka raw ni Isabel na parang nasusunog din. Kaya siguro sa takot, nilangoy ka niya papunta sa balsa at ngayon, nasa ospital ka na kasama niya. Paliwanag mo naman nang maayos! Nakita ni Jimin ang pagkasira ng mood ni Joon nang marinig niya ang pangalan ni Isabel? Para bang nandidiri ito! Wala man lang itong pakialam o kahit na pag-aalala kay Isabel. Hindi niya masisisi si Joon kung ganito ang reaksyon nito kay Isabel. Simula pa lang, galit na siya sa babae. Parang hindi talaga maintindihan ni Jimin kung bakit. Hindi talaga si Isabel ang minahal ni Joon noon. Parang ang minahal niya lang ay ang l

"A-Ate Steff...Ikaw nga ikaw nga!" gulat na sabi ni Frits ng mamulatan ang ate niya pag gising niya ng umaga. "Ka-kailan ka pa dumating? Totoo bang bumalik ka na? Babalik ka na ba talaga dito? Sigurado ka? Hindi mapakali si Fritz, hindi niya alam kung iiyak o matutuwa nang makita ang ate niya. Maya-maya ay umiyak na talaga ito at humagulgol pa. "Ate! Salamat at bumalik ka na. Kumusta? Miss na kita! Ang hirap mag-isa rito, lalo na't wala pa rin si Kuya Joon. Mabuti na lang mababait ang mga staff ninyo sa resort at minsan ay binibigyan nila ako ng pagkain." umiiyak na sabi niFrits. "Pasensya na, Frits, ha, pati ikaw nadamay. Oo, huwag kang mag-alala, bumalik na talaga ako. Bumalik na ako for good."sabu niya sa kapatid. Bigla itong tumigil sa pagiyak. "Babawi ako, Frits, babawi ako sa lahat ng pagkukulang ko kay Joon. Pagkatapos mong maayos ang mga bagay-bagay, babawi ako. Dahil hindi ko siya agad pinaniwalaan, hindi ako kumapit sa pagmamahal niya. Sana kahit sa ganitong paraan ay m

Bumalik na si Jimin sa loob at naabutan niyang nakatayo at nakatatanaw sa bintana si Joon. "Bro bihis ka na? hindi ka naman excited noh?" "Naiinip na ako at sobrang excited." Tumingala is Jimin sa dextrose na nasa uluhan niya, malapit ng itong maubos , marahil mga thirty minutes pa ay tapos na ito. "Konting tiis na lang mauubos na din, hindi kase pwedeng sayangin dahil may gamot yan"sabi niya sa kaibigan. "You know why Im excite diba?" sabi ni Joon. Nagulat si Jimin ng bigla itong humarap sa kanya. "Tell me Bro, is she really home?Is she really there ha...ha?" bakas ang pangamba at naghahalong takot sa mga mata ni Joon. "Bro, ilang ulit ko na bang sinabi kagabi, diyos ko halos magdamag tayo nagusap Bro paulit-ulit ang tanong mo." "Pasensya na bro, pero paki sampal nga ako, paki sikmuraan na din. Para kase akong nananginip. Did she really came home noong sabihin mong naaksidente ako? Does this means mahal nya pa rin ako ha Bro?" "Hindi ko masasagot yan Bro, but the way she