เมื่อถึงช่วงบ่ายในยามเซิน ผู้คนในเมืองต่างก็เริ่มแยกย้ายกันไป เมื่อจี้เสี่ยวชุ่ยกับโจวเฉิงจวินรีบไปถึงก็พบว่าบนเกวียนมีหญิงที่แต่งงานแล้วสองสามคน ด้านหน้าของพวกนางต่างก็มีตะกร้าวางอยู่บนละหนึ่งใบ ข้างในว่างเปล่าแต่กลับมีใบผักที่เหี่ยวเฉาพาดอยู่ที่ขอบตะกร้า เช่นนี้ก็รู้ได้เลยว่าพวกนางน่าจะมาเพื่อขายผักกาดเขียวส่วนพวกนางก็เห็นว่าจี้เสี่ยวชุ่ยถือตะกร้ามาหนึ่งใบ ใส่ของเอาไว้จนเต็ม มองผ่านช่องจากข้างนอกก็ยังรู้ได้ว่าข้างในมีกระดูกชิ้นใหญ่อยู่จนเต็ม ส่วนเครื่องในหมูก็ใช้เชือกมัดแล้วถือเอาไว้ แท้จริงแล้วเนื้อที่อยู่ข้างในต่างก็โดนบังเอาไว้ทั้งหมด ไม่ได้แสดงออกมาให้เห็น เมื่อเทียบกันแล้วข้าวและเส้นหมี่ที่โจวเฉิงจวินแบกเอาไว้ก็ค่อนข้างเป็นที่สะดุดตา แต่ก็เอาใส่ถุงมัดอย่างดีจนมองไม่ออกว่ามันคืออะไร“แหม~ นี่พวกเจ้าร่ำรวยแล้วหรือสหายเฉิงจวิน? ถึงได้ซื้อของมากมายขนาดนี้?” คนที่นั่งอยู่ข้างในเป็นหญิงแต่งงานแล้วอายุราวสามสิบปีชื่อว่าเซียงเหนียง แท้จริงแล้วอายุสามสิบปีก็ไม่ได้แก่เท่าใด เพียงแต่ทำงานมาเป็นเวลานาน ทำให้ดูมีอายุมากกว่าอายุจริงไม่น้อย พอเห็นของในมือพวกเขาก็รู้สึกอิจฉาตาร้อนอยู่บ้าง“
Read more