All Chapters of SAVAGE BILLIONAIRE SERIES: Alonzo Montecarlos: Chapter 1 - Chapter 10

Alonzo“Let’s break up.”“What?!” Kumunot ang noo ko at nagsalubong ang aking mga kilay nang marinig ko sa nobya kong nakikipaghiwalay na siya. “That’s ridiculous, Pauline! Are you going to break up with me for no such reason?”We are in the restaurant having dinner. It’s been two weeks since we last had this dinner date due to my mission, and I took care of my business here in Italy. I own a detective agency here and have branches in some parts of Europe. May mga branches din naman sa Asia kaya naman abalang-abala ako nitong mga nakaraang buwan sa pagbubukas ng bagong negosyo ko.“For what reason?” I asked her again. “If the reason was business and no time for you, I am doing this not just for me but for our future. I thought I cleared this for you. Heto na naman ba tayo, Pauline?”“And do you think that this is fine with me? I need a man who’s always here with me, and I am sick with a long-distance relationship. Come on, Alonzo. I don’t need your wealth. I need you as a man. Hindi i

AlonzoAfter our break-up with Pauline, I thought and decided something different. I didn’t want her to be happy with someone else, so I suffered. She never talked to me anymore, and the worst thing was that I saw her with her new one named Wilson.I planned everything to take her back in my arms, and with the help of this woman, I asked her to come to my place and meet me this evening. Yeah, I am desperate to do this, and I don’t want to be in a hanging situation.Sabihin niyo na ang lahat na isa akong hangal pagdating kay Pauline at hindi uubra sa akin na iwanan na lang siya basta-basta. Will she be happy for someone else and how about me? Oh, fuckin heaven! Maiiwan na lang. I heard footsteps coming my way. I was in the living room, checking my emails on my laptop, and having my light meal beside me.“Sir Alonzo, may bisita kayo. Sabi niya, ini-expect niyo raw siya.”“Who is it?” tanong ko pero nakatuon pa sa laptop ang atensiyon ko. “Maiza ang pangalan niya.”Bahagya akong natigi

Bea“Bea, you know, matagal na rin naming gustong mag-asawa si Alonzo. And thank God na nakahanap na rin siya ng pakakasalan niya. May edad na kami ng daddy niya at gusto namin na magkaroon na kami ng apo sa bahay na ito.”Bigla akong napaubo sa sinabi ng mommy ni Alonzo. Pasimple na lang akong nagpahid sa bibig kong may kaunting tubig. Nasa garden kami habang nagkukuwentuhan na lang tungkol sa plano kuno namin ni Alonzo na kasal.“Are you okay?” pag-alala ni Tita Catherine sa akin.“A-Ayos lang po. N-Nasamid lang,” ngiting sabi ko na hindi ko ipinahalata.“What’s your plan, Alonzo?” tanong naman ng daddy niya.Hinintay kong si Alonzo na ang sumagot ng tanong ng daddy niya. Sa totoo lang ay naghihimutok pa itong damdamin ko sa ginawa niyang pagtapon ng cell phone ko. Naroon lahat ng mga memories ko sa bansang ito at ibang mahahalagang bagay para sa akin. Hindi iyon maintindihan ni Alonzo dahil temper lang niya ang iniisip niya.Hindi rin ako makapaniwalang ganoon pala siya kung magali

AlonzoI stopped the car near to the helipad where my chopper landed early this morning. Mga isang oras mula sa Milan kung saan kami nanggaling ni Bea. At nang lingunin ko siya, mahimbing ang tulog niya. Hindi na niya napigilan ang matinding antok na nararamdaman niya mula pa kanina. Hinayaan ko na lang din siya makatulog dahil mahaba-haba pa ang byahe namin paglipat namin sa chopper.I slowly moved to come closer. Marahan lang ang kilos ko upang hindi siya maalimpungatan. I planned removed her seatbelt before I wake her up. But I was stunned when I am nearer. Napagmasdan ko nang malapitan ang maamong mukha niya hanggang sa namalayan ko na lang na nanatili akong nakatitig ng ilang segundo.I did it once again when I saw her early this morning. She was really different than the first time I’ve met her. Naka-focus lang ang isipan ko kanina kay Pauline lalo na noong nalaman kong doon din sila ikakasal ni Wilson. That was the place we talked about our supposedly wedding. Kaya lang noong s

BeaIt’s our wedding day today! Halos nakailang paroo’t parito na ako sa loob ng silid ko matapos akong maayusan ng kinontrata pa ni Alonzo na make-up artist. Suot ko na rin ang simpleng wedding gown pero napaka-eleganteng tingnan na pinaresan pa ng puting sapatos. Hawak-hawak ko na rin sa kamay ko ang bouquet kasabay ng pamumuo ng mumunting pawis ko sa noo.“Aatras o hindi? Aatras o hindi?” sambit ko sa aking sarili habang palakad-lakad. Mukha na akong timang sa naghahalong emosyon ko nang mga oras na ito.Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwalang ikakasal na ako kay Alonzo at matutuloy na rin ang pagpapanggap na sana ay huwag mauwi sa totohanan. No! Hindi si Alonzo ang tipo ko at masyado siyang perpekto para sa akin. Iniisip ko na lang na palabas lang ito at lilipas din ayon naman sa napagkasunduan namin.“Pssst. Bea!”“Ay, lintek na!” Nagulat naman ako sa pagsitsit ng pinsan kong si Lizzie na sumilip pa talaga sa pinto ng kinaroroonan kong kwarto.“Halika na at magsisimula