Lustful Night with the Billionaire Doctor (SPG)의 모든 챕터: 챕터 341 - 챕터 347

=Elvira’s Point of View= Gabing kasunod ng kontrobersiyang kumalat online. Tahimik ang hapag-kainan. Sina Mama, Papa, at Clayn ay nagpapanggap na abala sa pagkain, pero halatang ramdam nila ang bigat ng hangin sa paligid. Si Zian, nakaupo sa tabi ko, ay hindi umiimik. Ngunit sa ilalim ng mesa… tahimik niyang hinawakan ang kamay ko. Mabilis akong napatingin sa kanya, bahagyang nagulat. Pero hindi siya tumingin pabalik. Parang sinasabi niyang “Hindi mo kailangang magsalita, Elle. Kasama mo ako.” Napalunok ako, at marahang pinisil ang kanyang kamay pabalik. “Teka,” sabay sabing ni Mama habang nagbubuhos ng sabaw, “Zian, kanina pa kita gustong tanungin… wala ka bang girlfriend ngayon?” Muntik akong mabilaukan. Umubo ako habang si Clayn ay pilit na pinipigilan ang tawa. Si Zian naman? Kalma. Cool na cool. “Wala po, Tita.” “Wala? Gwapo mong ‘yan?” sabat ni Clayn. “Parang imposible. Baka may nililigawan ka lang.” “Meron nga ba?” pang-aasar ni Papa. Lahat sila nakatingin ka

CHAPTER 343: =Elvira’s Point Of View= “ZIAN?! ZIAN!!!” Sumisigaw ako habang lumalapit sa kanya, ang mga kamay ko nanginginig, ang mga tuhod ko halos bumigay sa takot. Nakahandusay siya sa kalsada, duguan ang gilid ng katawan niya. “Tumawag kayo ng ambulansya! Please!” pasigaw kong sigaw sa legal team namin, nanginginig ang boses ko, nanlalabo na ang paningin ko sa luha. Pinisil ko ang pisngi niya, hinawakan ko ang mukha niyang malamig na. “Zian… hon, please, wag mo akong iiwan. Hindi pa tapos ‘to, di ba? Hindi pa tayo tapos…” bulong ko sa pagitan ng hikbi. Bahagya siyang dumilat, marahan, pilit. “Elle…” Mahina ang boses niya, halos pabulong. “Shh… wag kang magsalita, okay? Eto na ‘yung ambulance. Ligtas ka, maririnig mo pa ulit boses ko, a… makakain mo pa ‘yung paborito mong kare-kare ko,” pilit kong ngiti habang lumuluha, yakap-yakap ko ang katawan niyang unti-unting nilalamon ng malamig na gabi. “Elle… mahal kita.” Napaluhod ako. “‘Wag mo akong paiyakin ng ganito,” bulong ko

=Elvira’s Point Of View= Nabitin ang sasabihin nila nang pumasok ang nurse para may ibigay na gamot para maiwasan ang impeksyon sa operasyon na ginawa kay Zian. Nagkatinginan kaming dalawa ni Zian at matagal siyang tumitig sa mata ko na para bang may nais itong malaman sa nilalaman ng aking utak na para bang sa paraan na ‘yon ay malalaman niya ang kahit ano. Nang umalis na ang nurse ay nag-resume ang kaba sa aking dibdib at nag-aantay ako na parang batang nakikinig sa kanyang klase. “We Garcia’s are not normal, not to the extent that we have superhuman powers. That’s way too much for fantasy hahaha!” Ang expensive ng tawa ni Tito Zai. “Our family is one of the strongest in the underground, if I said underground, what I mean is we have been trained to fight ever since we were children, we are taught how to fight, how to use a gun to protect ourselves.” He paused for a moment and glanced at his wife who’s also listening. Napalunok ako sa intro pa lang, kaya ba noon ay nakita kong p