Semua Bab My Wife's Tears: Bab 1 - Bab 8

THE BREAKFAST is ready, si DV na lang ang kulang. Akmang maglalakad na sana ako nang makita ko siya na papasok na sa kitchen. I smiled at him and there’s no emotion written on his face. As usual. “DV, breakfast is ready. Kain na tayo?” nakangiting aya ko sa kaniya, lihim na ngumiti ako nang umupo naman siya. This is my first time to cooked his breakfast, palagi kasi siyang maagang pumapasok sa work niya, e. Umupo na rin ako at inabot ko sa kaniya ang kanin.“I don’t eat rice in breakfast,” malamig na sambit niya. Binitawan ko na lang ulit ang kanin sa plato at inabot ko naman ang plato ng bacon.“Heto,” sabi ko nang nakangiti pa rin.“I don’t eat bacon,” walang buhay na pahayag niya. Ang sungit naman ng asawa ko! Sumubo siya ng fried chicken kaso mabilis niya nailuwa iyon. “What the hell?! Fried chicken pa ba ito? Bakit ang tigas?!” Napaigtad pa ako sa biglaan niyang pagsigaw sa akin.Nanlaki ang aking mata nang sumubo na siya ng bacon. I thought he didn’t eat bacon, just like what

Her first tearsMABILIS naasikaso ang lahat sa amin ng Avelino family. Sa tulong na rin ng connection ng papa ko at mas lumaki pa yata ang galit sa akin ni Dervon, nang makilala niya ako bilang future wife niya. Lalo nang ikasal kami na agad-agaran.Pagkatapos ng kasal namin ni Veins ay kaagad na niya akong inilayo roon at hinila papuntang parking lot.“Hey, wait up! Dahan-dahan naman. Mataas ang heels ko!” reklamo ko, pero parang wala lang sa kaniya kung magkandarapa na ako sa kahihila niya at hindi niya talaga ako pinapansin. Dedma lang siya.Huminto kami sa pulang kotse at marahas na tinulak ako papasok sa loob. Napaka-gentleman naman niya! Note the sarcasm, please!“Tsk.” Suplado talaga siya.“Ouch!” impit na daing ko at napasubsob ako sa upuan nito. Ang sakit!Napapikit pa ako nang pabagsak niyang isinara ang pinto ng sasakyan niya. What the fvck is his problem?!Mabilis na umikot naman siya at pumasok sa driver seat at mabilis niya ring pinausad ang kaniyang kotse, kasabay na pi

Paradise islandATE D volunteer to cooked our breakfast early in the morning, kaya sabay-sabay kaming kumain nang agahan.Tahimik lang nakaupo sa tabi ko ang aking asawa at nasa harapan naman naming nakaupo ang nakatatanda niyang kapatid.Nakaiilang kumain, dahil masyadong tahimik, lalo na kanina nag-aaway silang magkapatid. Dahil lang sa akin.Hindi ako makapaniwala na kapatid pala ni Ate D si Dervon. Kilala ko na kasi siya, mabait siya at malambing. Kaya nagulat ako na magkapatid pala sila. Parang ang labo kasi, ang layo ng ugali nila. Nakilala ko lang naman siya dahil sa aking ama.“By the way, may place na ba kayong napili para sa honeymoon niyo?” biglaang tanong niya at nasamid naman sa iniinom niyang juice si Dervon. Mukhang kalmado na ngayon si Ate D. Nabawasan na rin yata ang init ng ulo niya. “Ate, ano ba? Kumakain pa tayo ng agahan. Don’t bring up the topic. Can we just eat?” iritadong saad niya sa kaniyang kapatid. Hindi niya nagustuhan ang ideyang iyon. “Really, Dervon?

Be strongPUMIKIT ako at huminga nang malalim. Naguguluhan ako at hindi talaga ako ganito. I’m not crying over someone; I genuinely don’t care about them. My well-being is all I care about, and of course kasama na roon ang pamilyang mayroon ako. Hindi rin naman ako mahina.“Hey, Aurora!” Nagulat naman nang may tumawag sa akin.Nang tingnan ko ito ay si Hajinn lang pala. Kumaway pa siya sa ’kin, bago siya umupo sa tabi ko. “Bakit ka sumunod? Iniwan mo roon ang kaibigan mo?” tanong ko sa kaniya. Magaan ang loob ko kay Haze. Siguro dahil ibang-iba ang ugali niya compared sa asawa ko.“Hayaan mo na silang dalawa. Magsama silang mga baliw,” aniya at ngumiti na naman siya. Kaya lumabas na naman ang asset niya sa magkabilang pisngi. Ang dimple niya mismo. “Okay ka lang ba?” “Huwag mo akong kaawaan,” malamig na sambit ko at tumingin sa asul na karagatan.“Tinatanong lang kita kung okay ka lang. Hindi kita kinakawawa, ha. Hindi mo nga ako pinansin kanina. Nagmukha akong baliw habang kinakaus