My Wife's Tears のすべてのチャプター: チャプター 1 - チャプター 10

Future husbandAURORA’s POV@A.P.C. MALLNAKASANDAL lang ako sa pader ng A.P.C Mall at tahimik na nanonood sa isang saleslady at sa isang customer na nag-uusap sa mga oras na ito.“Miss! Puwede bang ayusin mo ulit ang shoes na ’yan? Kanina lang ako nag-aayos niyan, eh! Tapos gagalawin mo lang lahat? Umalis ka na lang dito sa A.P.C mall, kung hindi ka naman bibili!” pasigaw na sambit ng saleslady sa customer niya, the saleslady doesn’t have the right to shouted her customer in that way.She should know her place...“Eh, Miss, kaya nga sinusuot ko para naman makasigurado ako na kasya ba sa akin o hindi,” the customer reasoned out. Pero nasa mukha na nito ang iritasyon sa saleslady.“Ano ba ang silbi ng size mo?! Titingnan mo lang naman ang size!” malakas ang boses na sabi ng saleslady. May point siya pero mali naman ang sigawan ang customer niya. Saka isa pa, responsibilidad ng isang saleslady ang e-entertain nang maayos ang customer niya at responsibilidad din niya ang ayusin ang nag

First night“MASYADO ka yatang nasiyahan sa wedding dress mo. Hindi ka man lang nagpalit,” narinig kong komento nito sa akin. Nananahimik ako rito ay hayan na naman siya.Stupid ba siya? Paano ako makakapagpalit kung wala man lang akong damit sa condo niya? At isa pa, hindi ko rin alam kung may extra banyo pa siya!Ayoko namang abalahin sila sa kuwarto nila. Kung may nangyari man sa kanila. Psh.Masyado akong napagod ngayong araw. Naubos ang energy ko. Hinilig ko na lang ang aking sarili sa headrest ng sofa at pumikit. Ang sakit din ng paa ko.“Hey!” sigaw niya at nainis ako sa kaniyang boses. I took a deep breath.“I will sleep here. Just go to your room,” walang buhay na sambit ko at nakapikit pa rin ako. Sobrang bigat sa katawan.“You didn’t change your dress,” aniya sa malamig na boses. Stupid nga siya.“Wala akong damit. Remember, basta mo na lang ako inuwi rito sa unit mo at kasama mo pa kanina ang babaeng iyon. Alangan na isturbuhin ko kayo sa kung ano man ang ginawa niyo roon

The ownerDERVON’S POVNASA Paradise Island na kami at hinayaan ko na ang babaeng iyon na mag-check in sa sarili niyang hotel room. Pero hindi pa rin ako nakatulog kagabi, dahil naririnig ko ang mga babala ng ate ko.Kaya umagang-umaga ay pumunta na ako sa information desk para sana magtanong. “Miss, may naka-check in ba rito na ang pangalan ay Aurora Pearls Avelino?” tanong ko sa babae.“I’m sorry, Sir. Pero bawal po iyon. Hindi po kami basta-basta nagbibigay ng information tungkol sa guest namin. Isa po iyon sa rule namin,” magalang na pahayag naman niya.Ngunit hindi ako mapakali kapag hindi ko alam kung nandito siya. Mamaya niyan ay malalaman pa ng kapatid ko. Ako ang mapapahamak.“Please, Miss. I just want to know. This is really important,” pakiusap ko para pagbigyan niya sana ako.“Hindi po talaga puwede, Sir,” umiiling na sabi niya.“She’s my wife, nagkaroon kasi kami nang tampuhan kagabi kaya umalis agad siya,” pagdadahilan ko na mukhang naawa na rin siya sa akin. Kaya Pinag

Chapter 7: Emergency SA KALAGITNAAN nang pagkukuwento namin ni Haze ay saka naman umepal ang matalik niyang kaibigan.“Haze!” sigaw ni DV sa pangalan ni Haze at bigay todo ang pagtawag niya. Halatang mainit pa ang ulo.“Whay?” tila bored na tugon naman ng kasama ko at tumayo siya mula sa pagkakaupo niya sa buhangin. May dumikit pa sa shorts niya, pero hindi siya nag-abalang tanggalin iyon. Dahil naglahad siya ng kamay sa akin.Tinanggap ko naman ang kaniyang kamay at inalalayan niya akong tumayo, saka lang niya pinagpagan ang shorts niya. Kaya iyon din ang ginawa ko.Kasama pa rin ni DV iyong babae na nagngangalan na Arjana. Parang isang linta kung makakapit sa braso ng aking asawa. Siguro sa ngayon ay hinahayaan ko pa silang gawin iyan sa aking harapan. Ngunit darating ang araw ay magagawa ko rin silang paghiwalayin.Tiningnan ko si DV na ang atensyon niya sana ay nasa best friend niya. Mabilis na sinulyapan niya lang ako, bago niya ito sinagot.“Samahan mo muna si Arjana. Ipasyal

Ramdam ko ang pagdausdos ng matigas na braso sa aking baywang and I’m safe. Napakapit ako sa braso ng taong sumalo sa akin, sa muntik ko nang pagkabagsak. Tiningnan ko naman ang lalaki at inalalayan akong makatayo nang maayos. Napatitig pa ako sa mukha niya. Hindi isang ordinaryong hitsura, dahil talagang may maibubuga. Guwapo siya at napakalamig ng mga mata niya. Undercut ang hairstyle ng buhok niya, na nahahaluan ng color brown. “Are you okay?” concern na tanong niya. Maski ang boses niya ay talagang husky at malamig din. Sasagot pa lang sana ako nang isang matipunong braso rin ang pumalibot sa aking baywang at kasabay nang marahas na paghila nito sa akin. Muntik pa akong mapatili sa gulat. Mariin akong napapikit, dahil tumama ang mukha ko sa matigas na dibdib ng kung sino mang tao ang humila sa aking katawan. Napatingin tuloy ako rito at umawang ang labi ko. Si Dervon lang pala. “Stay away from her,” mariin at malamig na sambit ni DV. Hindi lang basta-bastang sinabi, dahil