บททั้งหมดของ NINONG MAYOR (SPG/R-18+): บทที่ 121 - บทที่ 130

THIRD PERSON POV“Hulihin natin sila sa akto,” sabi ni Yanne.“Let’s do this para maisunod na natin si Ayra. Bwisit na ako sa kanya,” natatawa na sabi ni Libby.“Bakit pagod na kayo ng kakambal mo?” natatawa na tanong ni Gene.“Pagod na si Gallong, need niya ng day off. Nagpaalam kami pero hindi kami pinayagan,” natatawa na sagot ni Libby kaya napangiti na rin si Yanne.“Girls, later na lang ang chikahan. Work na muna tayo,” sabi ni Yanne at mabilis na lumabas sa pinagtataguan niya.Nakasuot siya ng sumbrero at mask kaya naman hindi siya nakikilala ni Romell. Habang ang dalawa ay proud na ipakita ang mga beauty nila. “Hi, boys.” nakangiti si Libby habang nagsasalita.“Sino naman ang mga pisteng ito?!” galit na tanong ni Romell sa mga tauhan niya. At napatigil sila sa ginagawa nila.“Sila po ang dahilan kaya sunod-sunod na nasira ang trabaho, boss.”“So, kayo pala?” tanong nito.“Yes, we are.” natatawa na sagot ni Gene.“S–Sino ka? Bakit parang may ka boses ka? You look familiar,” sabi

MARIANNE“Walang mangyayari sa akin. Pero alam mo ba, may kakaiba kanina.” sabi niya sa akin.“Anong kakaiba?”“Para kasing kamukha mo ‘yung isang babae na tauhan ni Val,” sabi niya sa akin na nagbigay sa akin ng kakaibang kaba.“T–Talaga?” pinipilit ko na ituwid ang salita ko pero hindi ko magawa talagang nautal ako.“Tell me, may hindi ka ba sinasabi sa akin?” tanong niya sa akin.“Ano naman ang hindi ko sasabihin sa ‘yo? May dapat ba akong sabihin?” tanong ko rin sa kanya.Wala akong sasabihin sa kanya hanggang sa matapos na ang misyon ko. Alam ko ang mangyayari kapag nalaman niya ang tungkol sa akin. Pagbabawalan niya akong lumabas, mag-aaway kaming dalawa at baka maghiwalay pa kami.Mas pipiliin ko muna ngayon na itago ang lihim ko para matapos ko ang trabaho ko. Ayaw kong sabihin sa kanya dahil alam na alam ko ang mangyayari.“Matulog na tayo,” sabi niya sa akin habang nakatingin sa mga mata ko“Okay,” sabi ko sa kanya.Kumuha muna ako ng damit ko dahil magbibihis muna ako bago a

MARIANNEGabi na pero wala pa rin si ninong. Hindi ko alam kung ano oras ba siya uuwi. Nauna na nga kaming kumain ng mga bata. Gustuhin ko man na tumawag sa kanya ay hindi ko ginawa lalo na alam ko na busy siya. Nakatulog na ang mga bata at ako na lang gising dahil hinihintay ko si ninong.“Where are you na?” kausap ko sa sarili ko habang nakatayo ako dito sa balcony.Ang tagal niya talaga kaya naman pumasok na lang ako sa loob ng room namin at humiga na ako para matulog. Hahayaan ko na lang siya kung uuwi ba siya o hindi. Baka nga sobrang busy talaga niya ngayon.*****Kinabukasan ay walang tao sa tabi ko. Hindi man lang nagusot ang kama kaya naman isa lang ang ibig sabihin. Hindi siya umuwi. Saan naman kaya siya natulog? Napanguso na lang ako dahil hindi man lang siya nakaalala.Me: Mahal, hindi ka ba umuwi kagabi?Me: Mahal, saan ka natulog?Me: Good morning.Hindi man lang siya nagreply kaya napalabi na lang ako. Kahit kailan talaga ang gurang na ‘yon. Ang tamad magreply. Sa inis k

THIRD PERSON POVDahil sa ayaw ni Andrew na bumitaw sa pagkakayakap niya kay Yanne ay napilitan na lang si Yanne na humiga na lang rin. Gusto pa raw kasi ng lalaki na matulog, paano ba naman kasi ang bilis nitong gumising. Niyakap na lang niya ang lalaking mahal niya at natulog na lang rin siya.Samantala sa kabilang silid naman ay busy ang mga bata na makipaglaro sa alagang ahas ni Libby. Masaya ang mga ito dahil mabait ang ahas at nakikipaglaro rin talaga ito.“Ate, bakit naman po Liberto ang pangalan niya?” tanong ni Alden kay Libby.“Liberto kasi gusto ko na magkahawig ang pangalan naming dalawa. Alam niyo ba na astig itong alaga ko. May screen name siya,” pabulong pa na sabi niya kahit naman walang nakakarinig sa kanila.“Ano naman po?” tanong ng mga ito na halatang interesado rin.“Gallong, pero secret lang ‘yun ha. Huwag niyong ipagsasabi lalo na kay mommy niyo. Lagot kasi ako, secret lang na may ahas ako dahil ayaw ko naman na matakot ang mga kasama natin sa bahay sa kanya.” “

MARIANNE“Hindi kayo magiging masaya!” galit na sigaw ni Ayra sa amin.“Lalo ka naman,” nakangisi na sabi ko sa kanya.“Huwag kang masyadong kampante dahil bilog ang mundo,” sabi pa niya sa akin.“Talaga ba? Dapat sinasabi mo ‘yan sa sarili mo. Bilog ang mundo kaya ‘wag mong hintayin na gumulong. Kasi alam mo ngayon ay malaya ka pero baka bukas ay hindi na,” sabi ko sa kanya na dahilan para makita ko ang pagkabalisa niya.“May araw ka sa akin na babae ka–”“Hihintayin kita,” sabi ko sa kanya.Galit siyang naglakad palabas ng bahay. Ako naman ay walang pakialam sa kanya dahil ako mismo ang huhuli sa kanya kapag naayos na namin ang lahat. Gusto ko na malaman niya at makita niya na sa akin ang bagsak niya. Umayos ako dahil napansin ko na nakatingin sa akin si ninong.“Bakit?” tanong ko sa kanya.“Bakit ang tapang mo?” tanong niya sa akin.“Matapang ako?”“Ibang-iba ka sa Yanne na una kong nakilala. Noon kasi ang iyakin mo, nakikita ko na natatakot ka. Pero ngayon, parang ibang tao ka na,”