All Chapters of Arranged Marriage with the Ruthless CEO: Chapter 461 - Chapter 470

“Mm… mm…” Parang isang kawawang uod, pilit gumapang si Irene sa mabato at maalikabok na sahig, unti-unti na siyang nakalapit sa pinto. “Mateo… Mateo, nandito ako! Malapit lang ako! Tumingin ka sa banda rito!”Kaunting metro na lang ang layo niya, pero pakiramdam niya ay tila napakalayo nito—parang hindi niya kailanman mararating. Hanggang sa—isang kakaibang amoy ang pumuno sa kanyang ilong. Nakakasulasok, nakakaalarma…nakakapanindig balahibo.Basang-basa pa ng luha ang kanyang mga mata, halos tinatakpan nito ang mga mata, pero napatigil siya.“Ano ‘yon? Parang…p-parang…sunog?!”Nanlaki lalo ang kanyang mga mata sa banta ng isang sunog. Sa ganitong lugar, kapag kumalat ang sunog at nakagapos pa siya—matutusta siya ng buhay. Kailangan niyang kumilos para hindi ‘yon mangyari. Ginapang niya ang ulo niya paitaas gamit ang nalalabi niyang lakas—at sa kanyang harapan, nakita niya ang kumukutikutitap na liwanag mula sa labas ng bintana.Apoy!“Hindi… Hindi puwede! Hindi ako pwedeng mamatay di

Hindi na nag-aksaya ng oras si Alex at mabilis na lumapit sa exhaust vent. May kataasan din ‘yon pero nakahanap siya ng mga karton ng nagyeyelong karne na ginawa niyang patungan para magawa niyang abutin ang pakay.Ang pagbabalot kay Natalie ng kanyang jacket ay pansamantalang solusyon lamang—ang tanging paraan para tuluyang matulungan siya ay ang makalabas sila agad. Hindi siya matutulungan ng simpleng jacket lang laban sa ganito katinding lamig.Sinuri niya ang wiring ng vent at gamit ang kanyang mga kamay, pinilas ito ng walang pag-aalinlangan. Nang bumagal ang pag-ikot ng exhaust fan, inilabas niya ang kanyang foldable military knife at agad nagsimulang magtrabaho—pasalamat na lang siya at hindi iyon nakita ng kung sino mang nagdala sa kanila doon.Habang nagtatrabaho siya—naisip niya na hindi ganoon katalino ang kung sino man ang salarin dahil iniwan ang cellphone niya at hindi siya kinapkapan ng maayos. Pabor ‘yon sa kanila ni Natalie. Kahit paano ay may panlaban sila at may gam

Nagdadalawang-isip pa si Isaac bago sumagot ng malabo, dahil totoo din naman na wala pang malinaw na ebidensya na magkukumpirma. Sa ngayon, tamang hinala lang sila. “Hindi pa namin alam ng buo, pero pinaghihinalaan namin na may kinalaman ito sa mga taga-Canada.”Tahimik na nakinig si Natalie, ngunit hindi na nagpatuloy si Isaac. Inaasahan niyang magiging mahaba ang paliwanag nito dahil hindi lang ito ang unang beses na dinukot siya.“Ganoon lang?’Yon na ‘yon? Wala ng kasunod?” Kumunot ang noo niya—sinasadyaniyang iwasan ang pangalawang tanong pero hindi niya mapigilan. Pakiramdam niya ay may koneksyon ang kalagayan nito sa inaasikaso ng asawa. “Ano ang nangyari kay Irene, Isaac?”“Nat, magpahinga ka na lang muna. Nasa labas lang ako, tawagin mo ako kung may kailangan ka.” Hindi nito sinagot ang tanong niya—parang wala lang itong narinig.“Sige.” Tumango si Natalie, pero lalong lumakas ang kanyang pangamba.Pakiramdam niya, iniiwasan siya ni Isaac. Ang mga tanong niya ay magbibigay s

Hindi na niya kailangang gawin ‘yon dahil nakita niya mismo ang lahat sa kanyang sariling mga mata. Maliwanag pa sa sikat ng araw ang pinaabot ng mga nakita niya—sapat para magising siya sa inakala niyang buhay na haharapin nila ng magkasama. Walang init, walang pagpapahalaga at may reserbasyon. Sa mismong oras na ‘yon, napagtanto din ni Natalie na hindi na niya kayang umasa. Kung hindi man siya ganap na makalaya pa dahil bitbit pa niya ang apelyido nito—at least, may limitasyon na ang relasyon nila.Nagpatuloy si Natalie, “ganito,mula ngayon, bumalik na lang tayo sa dati nating estado. Tungkol sa hinaharap—”“Sandali.” Hindi pa siya tapos magsalita, ngunit dumilim na ang mukha ni Mateo, waring hindi makapaniwala sa narinig mula sa kanya. May bahid ng panunuya ang kanyang tinig. “Bumalik sa dati nating estado? At ano ang ibig sabihin mo doon?”Kumurap si Natalie, nagulat sa reaksyon niya. “Hindi mo naiintindihan? Ibig sabihin, mananatili tayong mag-asawa sa papel, pero walang totoong

Sa isang lalaking katulad ni Mateo Garcia—gwapo, matagumpay, mula sa isang kilalang pamilya, at laging mabuti sa kanya at sa kapatid niya—paano siya hindi mahuhulog? Hindi iyon maiiwasan kahit pa ilang beses niyang tinangkang supilin ang damdaming iyon.At paulit-ulit siyang nadadala sa gulo ng sariling emosyon. Siya pa rin ang nagiging talunan sa laban ng pag-ibig. Ngunit tama na. Masyado na siyang nasaktan. Tao lang siya, hindi siya santo at may hangganan siya. Sa palagay niya ay naabot na niya ang sukdulan niya.Dahan-dahang ipinikit ni Natalie ang mga mata. Kailangan niyang gumising sa katotohanan. Marami pa siyang kailangang gawin—hindi niya sayangin ang oras niya sa maling pag-ibig. Kung tutuusin, handa siya para dito noon pa man. Matagal na niyang kinondisyon ang sarili na ang pagsasama nila ay hanggang sa papel lamang.Mistula siyang empleyado nito—anumang oras, ay pwedeng sisantihin at palitan.**Dahil sa dami ng mga nangyari at sa pagod mula sa mga ginawa niya bago mangyar