All Chapters of หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก: Chapter 1141 - Chapter 1147

ตอนที่เฒ่าป่าเถื่อนตกอยู่ในมือหลานซื่อ นอกจากจะเจ็บปวดใจที่ต้องสูญเสียของดีไปจำนวนหนึ่งแล้ว แต่ก็ยังไม่ถึงกับเสียใจเป็นพิเศษแต่เมื่อหลานซื่อกับเป่ยเฉินหยวนแยกกันเป็นสองทาง ส่วนเขาก็ตกอยู่ในมือของเป่ยเฉินหยวน ถูกทรมานอย่างหนักหน่วงตลอดทางจนเกือบจะสิ้นชีพไปหลายครั้งหลายครา ในที่สุดเฒ่าป่าเถื่อนถึงได้รู้สึกเสียใจยิ่งนักเจ้าหมอนี่ช่างเป็นคนเหี้ยมโหดเสียจริง!ทั้งที่เขาล่อคนไปยังเผ่าโยวหลาน ขาดเพียงอีกก้าวเดียวก็จะสามารถเล่นงานชาวต้าหมิงกลุ่มนี้ได้ทั้งหมด แต่ใครจะรู้ว่าเจ้าหมอนี่กลับจับตัวเขาไว้ ทั้งสองคนก้าวเข้าไปในกับดักมรณะที่เขาเคยวางไว้ก่อนหน้านี้!อีกเพียงนิดเดียว อีกเพียงนิดเดียวเขาก็จะตายอยู่ในกับดักของตนเองแล้ว!ควรพูดว่าโชคดีหรือโชคร้ายกันแน่ เอาเป็นว่าหากมิใช่เพราะเจ้าหมอนี่มีฝีมือสูงส่ง ปฏิกิริยาว่องไว ทั้งยังทำลายกับดักนั่นลงไปดื้อ ๆ เกรงว่าตอนนี้พวกเขาทั้งสองคนคงกลายเป็นวิญญาณสองดวงในค่ายกลดาบนั่นไปแล้วและเพราะตระหนักได้ว่าเจ้าหมอนี่ หรือควรพูดว่าคนกลุ่มที่เด็กสารเลวสกุลโอวหยางสองคนนั่นไปยั่วยุนั้น แต่ละคนมีฝีมือร้ายกาจเพียงใด เฒ่าป่าเถื่อนจึงยิ่งรู้สึกเสียใจมากขึ้นเร

“พี่ชาย?”หลานซื่อได้ยินดังนั้นก็ประหลาดใจนักเดิมทีนางคาดเดาได้ว่านักพรตกู่ผู้นี้กับหลวงจีนชั่วนั่นน่าจะมีความสัมพันธ์กันบ้าง แต่คาดไม่ถึงว่าทั้งสองคนจะเป็นพี่น้องกันนางอดไม่ได้ที่จะเอ่ยถามย้ำเพื่อยืนยันอีกครั้ง “พี่น้องแท้ ๆ หรือ?”นักพรตกู่เช็ดเหงื่อเย็นเยียบบนใบหน้า พยักหน้าตอบว่า “เรียนธิดาศักดิ์สิทธิ์ เป็นพี่น้องแท้ ๆ เพียงแต่คนละแม่เท่านั้น”หลานซื่อถึงได้เข้าใจ มองใบหน้าเขาที่มีริ้วรอยอยู่ไม่น้อย พลางยิ้มเล็กน้อย “มิน่าเล่าพวกเจ้าพี่น้องสองคนถึงได้หน้าตาไม่ค่อยคล้ายคลึงกันนัก”หากว่าคล้ายกันล่ะก็ นางควรมองออกบ้างตั้งนานแล้ว ไม่น่าต้องรอจนป่านนี้ถึงเพิ่งจะคาดเดาความสัมพันธ์นี้ออก“พี่ใหญ่หน้าตาคล้ายพ่อมาก ด้วยเหตุนี้จึงได้รับสืบทอดวิชาของพ่อ เดินบนเส้นทางเดียวกับบิดา ส่วนข้าน้อย...ข้าน้อยเป็นเพราะคล้ายกับแม่ พ่อไม่ค่อยโปรดปราน ข้าน้อยถึงได้เลือกเส้นทางเดินของตัวเอง”พูดอีกอย่างก็คือ พ่อของพวกเขาก็เป็นหลวงจีน หรือจะพูดว่าเป็นหลวงจีนชั่วคนหนึ่งก็ได้หลวงจีนชั่วสืบทอดเส้นทางจากหลวงจีนชั่วรุ่นพ่อ สองพ่อลูกมีความเป็นไปได้สูงมากที่จะเป็นผู้ควบคุมศพส่วนนักพรตกู่เห็นได้ชัดว่

ก่อนหน้านี้เพราะต้องติดตามพวกเวินเฉวียนเซิ่งที่อยู่ข้างหน้า ตลอดทางหลานซื่อจึงไม่มีช่องให้หยุดพักเพื่อตรวจสอบอย่างละเอียดเพียงแค่ยกขึ้นมาดู แต่การมองด้วยตาเปล่ากลับมองไม่เห็นลู่ทางใด ๆ เลยเวลานี้พวกเวินเฉวียนเซิ่งที่อยู่ข้างหน้าหยุดลง ดูเหมือนว่ากำลังเตรียมจะพักเหนื่อยสักครู่ดังนั้นหลานซื่อกับพวกจึงไม่รีบร้อนแล้วให้ฝูงแมลงพิษจับตาดูทางฝั่งเวินเฉวียนเซิ่งต่อไป จากนั้นหลานซื่อก็ลองใช้วิธีการต่าง ๆ ในมิติเพื่อตรวจสอบร่องรอยตัวอักษรบนนั้นไฟเผา แช่น้ำ รมควัน เช็ดด้วยสุรา...สารพัดวิธีล้วนทดลองทำจนหมดแล้ว แต่ผลกลับไม่ปรากฏแม้แต่น้อย!หลานซื่อจึงวิ่งไปหานักพรตกู่“เรื่องนี้ข้าน้อยก็มิอาจทราบได้ หากทราบล่ะก็ เกรงว่าข้าน้อยคงฟักไข่ราชากู่อีกาหมึกนั่นออกมานานแล้วขอรับ”นักพรตกู่อธิบายด้วยรอยยิ้มอันขมขื่นหากเขาสามารถทำสำเร็จได้จริง เขาที่มีราชากู่อีกาหมึกอยู่ในมือก็คงไม่ตกอยู่ในสภาพนี้หลานซื่อรู้สึกว่าคำพูดของนักพรตกู่มีเหตุผลอย่างยิ่ง จากนั้นก็ทิ้งเจ้าคนไร้ประโยชน์นี่ทันที เตรียมกลับเข้าไปในมิติเพื่อคิดหาวิธีอื่นอีกครั้งแต่ในขณะนั้นเอง เสียงของอวิ่นซิงพลันดังขึ้นที่ข้างหูของหลา