I SECRETLY WED the BOSS의 모든 챕터: 챕터 21 - 챕터 30

Nagmamadaling isinara ni Analyn ang pintuan ng kuwarto niya, kasabay ng pagtahip ng dibdib niya. Sapo-sapo ang ulo na naglakad siya papunta sa kama niya. Nahimasmasan na siya nang bahagya, pero nagtataka siya kung bakit siya nasa kuwarto ni Anthony ngayon-ngayon lang. Naupo siya sa gilid ng kama niya habang hinihilot ang noo niya. Ang natatandaan niya, pumunta siya sa restaurant na sinabi ni boss Richie na dadaluhan nito na dinner party, at sasamahan niya ito roon. Pagkatapos, pinainom siya ni Michael ng alak. Hindi lang isang baso. Actually, hindi na matandaan ni Analyn kung ilang baso ng alak ang tinungga niya. Kaya siguro masakit ang ulo niya ngayon.Pero ang tanong niya sa sarili kung bakit nandito na siya sa bahay ni Anthony. Paano siya nakauwi? Ano’ng oras siya umuwi? Sa kakaisip, hindi sinasadyang napatingin si Analyn sa suot niyang damit. Iyon pa rin naman ang suot niya nang nagpunta siya sa restaurant. Nakaramdam siya ng kampant

“Hala! Bakit nandito si  boss Anthony?” gulat na sabi ni Michelle sa likuran ni Analyn. Hindi namalayan ni Analyn na nasa likod na pala niya ang kaibigan sa katititingin kay Anthony sa mesa nito. Paano ba naman, napaka-finese nitong kumain. Akala mo prinsipe na de numero ang pagsubo. Para bang ninanamnam niyang mabuti ang lasa ng pagkain. “Pati kung kumain, ang hot ano?” puna uli ni Michelle.“Hot, hot ka diyan. Iinit talaga ang ulo niyan sa atin kapag nakita niya tayong nakatunganga sa kanya. Tara na! Dito tayo sa kabilang side!” aya ni Analyn sa kaibigan. “Bakit naman ang layo ng napili mong mesa?” tanong ni Michelle. Ayaw kasi ni Analyn na makita siya ni Anthony. Hindi pa nga malinaw sa kanya kung ano talaga ang nangyari kagabi at si Anthony ang nag-uwi sa kanya. Lalo na at nahihiya siya rito sa pagpasok at pagtabi niya sa kama nito. Pakiramdam niya, hindi niya kayang tumingin at makipag-usap kay Anthony

“In that case, I will fulfill your wish.”Muling tiningnan ni Anthony ang pamilyar na disenyo at nagmamadaling lumabas na ng opisina ni Vi.Kinakabahang nasundan na lang ng tingin ni Vi si Anthony. Hindi niya alam kung ano ang ibig sabihin ng sinabi nito. Pero base sa timbre ng boses nito, parang may alam siya sa disenyo. Iniisip niya kung nagsumbong nga ba talaga si Analyn sa kanya.Pero kahit pa nagsumbong si Analyn kay Anthony, hindi gumagana ang laptop nito. Wala siyang pruweba kay Anthony na totoo ang sinasabi niya. At alam ni Vi na hindi basta-basta maniniwala ang isang tulad ni Anthony sa isang sabi-sabi lang at walang katibayan.Nagmartsa si Vi sa loob ng opisina niya. Naglakad siya paroon at parito sa maliit na espasyo nito. Hindi siya mapakali. Hindi siya makampante. Hindi niya matukoy ang totoong damdamin ni Anthony. Wala siyang makitang emosyon sa mukha nito kanina.Samantala, pagkalabas ni Anthony mula sa opisina ni Vi ay dumiretso siy

Nang pumasok si Analyn sa Design department, kitang-kita ang lungkot sa mga mata niya. Agad siyang nilapitan ng mga kasamahan niya. “Bakit? Ano’ng nangyari? Bakit ka pinaakyat ni boss Anthony sa opisina niya?” Si Michelle ang nagtanong.Malalim na bumuntong-hininga si Analyn. “Gusto nga kasing makita ni Sir Anthony ang ga drawings ko sa laptop ko, kaso hindi talaga nito mabuksan. Napagalitan pa tuloy ako.”“Kawawa ka naman,” sabi ng isang kasamahan ni Analyn.“Oo nga. Pakiramdam ko tuloy para rin akong napagalitan ni boss Anthony,” sabi naman ng isa pa.Tahimik na naglakad si Analyn papunta sa mesa niya. “Tapusin ko na nga ang mga papel na ‘to.”Samantala, hindi mapigilan ng nakatagong si Vi ang mapangiti. Biglang nawala ang kabang kanina pa niya nararamdaman. Ngayon, nakakasigurado siya na talagang walang kamukha ang disenyo niya.Umalis na siya sa may pintuan at kinuha ang bag niya. Mabuti pang umuwi na siya. Panatag na ang lo

Pero nagpumiglas si Vi sa mga humawak sa kanya. “Ayoko! Hindi ako aalis dito! Walang makakapagpaalis sa akin dito kung hindi si boss Anthony lang!” “Nagnakaw ka ng design ng ibang tao, tapos ang lakas ng loob mong sabihing ayaw mong umalis?” nanunuyang sabi ni Mr. Lee kay Vi.Humulagpos si Vi mula sa mga humahawak sa kanya at saka niya sinugod si Analyn.“Ikaw! Kasalanan mo ‘to! Sinet-up mo ko!” galit na galit na sabi niya rito habang nakaturo ang daliri niya kay Analyn at panay ang tulo ng mga luha.Bahagyang tumaas ang isang kilay ni Analyn. “Ako na nga ang ninakawan mo ng design, ikaw pa ang may ganang magalit sa akin? Dapat lang ‘yan sa ‘yo.”“Sige na, ilabas n’yo na ‘yan,” utos ni Mr. Lee sa mga security guard na naroroon.Sa pagkakataong ito, hindi na nagreklamo si Vi at kusang sumama na sa mga guwardiyang kumuha sa kanya.“Hmp! Sino na ngayon ang nag-plagiarized daw? Hah! Ang matindi pa, ngayon, alam na ng bu