All Chapters of Love Thy Mistake: Chapter 1 - Chapter 10

She's tired, hungry and sleepy. Mabigat ang maleta niya at hindi niya iyon kaya iakyat sa ikalawang palapag ng bahay kaya pansamantala muna siyang tutulog dito sa ibabang kwarto. May tira siyang burger kaya iyon nalang ang pansanga niya sa gutom ngayong gabi. Matapos kumain ipinahinga niya ang katawan sa malambot na kama. Enferness, kahit walang nakatira sa bahay na ito hindi ito amoy alikabok. Malinis ang paligid, maayos at mukhang inaalagaan ito. Maganda, malambot ang kama na hinihigaan niya ngunit hindi makatulog si Aliyah. Namamahay siya. "Bakit kaya ayaw ng asawa ni Dylan sa bahay na ito gayong maganda naman ang pagkadesinyo?" tanong ni Aliyah sa sarili. "Ngayon lang ako nakakita ng ganitong klase ng bahay." Dahil hindi siya makatulog bumangon siya at pinagmasdan ang loob ng kwarto. Biglang bumalik ang takot na naramdaman niya dahil kahit mga gamit dito sa kwarto mga antigo even ang kamang hinigaan niya. Napahaplos siya sa braso nang manindig ang balahibo niya sa sariling

"Paano nasikmura ng walang hiya na 'yon na magmensahe sa 'kin?" Aliyah said gritted her teeth. She ignore the email. She need to sleep peacefully. Hindi iyon mahalagang bagay para bigyan ni Aliyah ang ilang minuto para replayan. Nakabukas ang dalawang bintana. Ang preskong hangin mula sa labas ang nagsilbing lamig sa silid ni Aliyah. Isa ito sa nagustuhan niya sa bahay. Hindi na niya kailangan gumamit ng aircon o kaya electricfan dahil libre ang natural na hangin ang pumapasok sa kaniyang kuwarto galing kay inang kalikasan. Samantala, mula sa malayo nakatingin sa dalawang palapag na bahay si Dylan. Hindi parin mawala sa isip niya ang babaeng nangungupahan sa bahay niya. Ni limitahan niya ito ng isang linggo kung magtatagal ba ang babae na tumira doon kaya halos araw-araw siyang napapadaan at sinisilip ang bahay. Bago lamunin ng dilim ang liwanag nagpasya si Dylan na umuwi na sa kanilang bahay. "Bakit ang tagal mo?" salubong na wika ni Nyxia kay Dylan. Nagmamadali ito na dinampot

Bakit may mga taong magaling magsinungaling? Magaling magtago ng sekrito pero sa bandang huli sila pa ang magagalit at aaktong guilty sa kasalanang ginusto. Hindi matahimik ang isip ni Aliyah sa nasaksihan at nalaman kay Kisses. Hindi siya mapakali. Kahit anong pagpakalma ang gawin niya umuusbong parin ang galit at inis sa loob niya. Something triggered her. Hindi niya alam paano pakalmahin ang sarili gayong paulit-ulit na lumilitaw sa isipan niya ang eksenang pilit niyang kinakalimutan. Hindi siya makapagtrabaho ng maayos sa ganoong sitwasyon. Dumagdag pa ang panibagong email na natanggap niya ngayong gabi. Nagagalita siya, napapatanong bakit ayaw pa siyang tantanan ng taong iyon kahit nagpakalayo na siya. MABILIS na bumaba ng kotse si Dylan pagkarating niya sa tapat ng bahay na inuupahan ni Aliyah nang matingalaan niya ang kwarto ng babae. Nataranta siya, natakot nang makitang nakabitay sa kisame ang kaniyang tenant. Umakyat siya sa bakod para makapasok sa loob ng bahay. Ngunit

She didn't feel threatened. Bakit pa siya babalik sa buhay na tinakasan niya gayong nakapag adjust na siya sa bagong buhay na pinili niya. Tanga na lang ang babalik pa doon at magpagapos ulit. Hinayaan ni Aliyah ang mensaheng iyon dahil hindi naman siya natatakot sa banta. Galit siya dahil ayaw pa siyang tantanan kahit nagpakalayo na siya at pinutol ang ugnayan sa taong ito. ~FLASHBACK~ "Isang linggo na lang graduation niyo na. Any plans aside sa engagedment party niyo ni Aldrich?" Nawalan ng panlasa si Aliyah sa sinabi ng kaniyang ama. Itinabi niya ang utensils na hawak at kaswal na hinarap ang ama kahit masama ang loob niya dito. "Nothing, dad." "That's good to hear," anito habang nakatuon sa plato ang tingin. "This is for your own good." 'You, not mine!' galit na sagot ni Aliyah sa isipan. Her face remain calm and obident while listening to his father. "Nakausap ko na ang ama ni Aldrich at nagkasundo na kami. Hinihintay niya rin na makapagtapos ng kolehiyo ang kaniyan

Walang may umawat kay Nyxia habang sinisigawan at sinisisi niya si Dylan. Kahit awa sa mata ng mga taong nandoon para kay Dylan wala kang makikita. Kay Nyxia ang lahat ng simpatya at awa maliban kay Cianne na lihim na umiiyak habang nakatingin sa kanyang ama na binubogbog ni Nyxia. Hindi naka galaw si Dylan. Sinalo niya lahat ng salitang binabato ni Nyxia. Mga hampas, suntok at sampal, lahat iyon tinanggap ni Dylan ng walang reklamo. Alam niya kung bakit siya ang sinisisi ni Nyxia ngunit bakit siya lang? "Ipinagkatiwala sayo ni daddy ang tindahan pero anong ginawa mo?! Stress at sama ng loob ang ibinigay mo! Pagkakataon mo na sana iyon, Dylan, na makuha ang pagmamahal ng magulang ko, na magtiwala sila sayo ng buo pero bakit mo sinayang? Iyon na lang ang alas mo to prove to my family that I deserve you pero bakit hindi mo nagawa?!" "Doon lang ba ang basehan niyong lahat para ipakita ko sa inyo, sayo na karapatdapat ako sa buhay mo? Kase kung iyon ang batayan mo, bakit ka pumayag