MELTING HIS HEARTLESS HEART (Billionaires Regret) のすべてのチャプター: チャプター 91 - チャプター 100

Michelle's Point of View Namutla ako at mas lalong naipako ang mga paa sa kinalalagyan. Lalo na noong makasalubong ng mga mata ko ang mga mata ni Lucas. Parang hinihigop niya ang buo kong pagkatao sa paraan ng titig niyang mas bumigat dahil sa bulalas na iyon ni Georgia."Ah... Mali ka ng narinig Mrs. Schutz..." si Olivia na nataranta. Napatingin na muli kay Lucas na parang nagpapasaklolo. Kaswal lang na nakatayo si Lucas. Nakatitig sa akin na para bang kakainin niya ako ng buhay. "Hindi ikaw ang tinatanong ko Miss Olivia," agad na saad ni Georgia. Mababanaag ang kakaibang tono sa kanyang boses. Disgusto sa pagsasalita ni Olivia. Lumapit siya sa akin habang hindi ko mapigilang manginig ang katawan sa halo-halong emosyon na bumalot sa akin."I'm so sorry, Georgia..." Napaiyak ako. Hindi ko gustong masira ang gabing iyon pero mukhang nangyari na. "I'm sorry, hindi ko gustong mangyari ito..."Niyakap ako ni Georgia. Sobrang higpit. "Don't worry about it. Wala kang ginawang masama..." a

Lucas Point of View"Where is she?" Iritadong tanong ko kay Robert. Akala ko ay inihatid niya ito sa hotel pero napag-alaman kong hindi siya dumating doon. The staff even went inside the room because she was supposed to be checking out. Pero wala siya. Wala ni anino niya."I'm sorry, Lucas, hindi ko dapat siya sinunod na iwanan doon. Gusto niyang mapag-isa kaya nagpababa siya. Hindi ko naman akalain na wala siyang balak umuwi."Bumuga ako ng hangin. Maybe it's better, dahil baka hindi ko alam ang gagawin ko sa kanya kapag nakita ko siya ngayon. Nasira niya ang pinaghirapan ko ng ilang taon dahil lang sa naging asawa ko siya. The deal was almost closed. Sa mismong party mismo mako-close iyon. Pero looked at what happened. Umurong si Mr. Schutz dahil sa kaniyang asawa. Dahil kaibigan nito si Michelle. I tried to explain everything to them. But I was painted as a cheater husband, and they painted Olivia a dirty mistress. Hindi iyon katanggap tanggap para sa akin. Olivia didn't do an

Lucas Point of View"Lucas, it's ready. Talaga bang ito ang gusto mong mangyari?" tanong ni Robert sa akin bago pa man kami umalis sa hotel. "She wants it. She'll get it. Tingnan natin kung hanggang saan siya sa pagiging asawa ko..." sagot ko. I made Robert purchase a house for us. It's long overdue what is on the contract, but let's see. Hanggang kailan tatagal si Michelle sa pinili niyang landas. Our contract stated that we will live together. "Where is she?" tanong ko nang malapit na kaming umalis. "She checked out already, Lucas."Kumunot ang noo ko sa gulat. Check out? Wala naman siguro siyang pinaplano? "How about Mr. Schutz, Lucas. Kikitain mo ba siya?""My decision is final..." sabi kong naglakad na para umalis. I didn't pursue the project anymore. I'm just looking for a future business partnership with him, but not this one anymore. Nahaluaan na kasi iyon ng kontrbersya.Sa pagpasok namin sa departure area ay tila may humila sa akin para lumingon sa isang banda. And my

Michelle's Point of View"Bakit ko pakakawalan ang ama mo? Sabihin mo nga? Alam mo bang simula noong malaman niyang ikinasal tayo, wala na siyang ginawa kundi ang humingi ng pera sa akin! Now, tell me, hindi ba pera ang talagang habol ninyong mag-ama sa akin!"Napailing ako. "M-magkano ang nakuha ni Papa sa iyo?" Nagawa kong itanong. Humalakhak si Lucas. "At kapag sinabi ko, babayaran mo? Paano mo babayaran?" Hamon niya sa akin. Binaba ang kubyertos na hawak at tila nawalan ng ganang kumain. Kasisimula pa lamang namin kumain nang biglang tumunog ang telepono na nasa bulsa ko. It was Papa. Nakita niya iyon. Hindi ko sinagot pero alam ko kung bakit tumatawag na muli si Papa sa akin."Magkano?" Hindi ako nagpatinag. Paano ko malalaman kung hindi ko aalamin. Muling ngumisi sa akin si Lucas. "Hundred million..." Uminom siya ng tubig.Napaawang ang bibig ko sa gulat. Nanginig ang kamay kong nakahawak sa kubyertos. Hundred million? Parang hindi ko malunok ang pagkaing nasa bibig ko. Kahit

Lucas Point of ViewWarning: SPGWe swim almost until midnight. Napagod ang mag-ina kaya natulog agad. Habang ako, ni ayaw dalawin ng antok. May mga pumapasok sa isip ko na kung ano-anong agam-agam. Gustuhin ko man iwaglit, ngayon na mag-isa ako, muli silang bumabalik.My birthday just passed like that. I was holding the wine bottle at doon na tumungga. It's my second bottle. I can't sleep. I need it. Baka sakaling makatulong iyon na makatulog ako. Lumabas ako sa may pool area. Maalinsangan ang simoy ng hangin. Naiinitan ako na hindi ko alam.Nakakabingi ang katahimikan. It was lonely. It was the first time I felt like this. Kapag kasama ko si Olivia sa birthday ko, for sure w are still partying right now. She will organize a party for me with her friends. Maingay at puno ng tawanan. I let her do that. And I am appreciative of her effort. As long as it makes her happy. Hinahayaan ko siya.But this time. Hindi si Olivia ang naiisip ko. It was Michelle. Sa katahimikan na namamayani sa