บททั้งหมดของ ยมบาลเจ้าขา ลงทัณฑ์ข้าเถิด: บทที่ 31 - บทที่ 40

“ผู้กำกับ ! ผู้กำกับ ! แย่แล้วค่ะ แย่แล้ว”ชายร่างใหญ่แหกปากร้องห่มร้องไห้เข้าในบริเวณที่กำลังเตรียมถ่ายทำฉากต่อไป ดีดี้ถลาเข้าซบบนตักชายร่างผอม ผมยาวรุงรัง“เกิดอะไรขึ้น”ผู้กำกับนนท์ขยับตัวก้มมองผู้ชายร่างยักษ์ แต่กลับมีหัวใจเป็นหญิงสาว เขาผ่านโลกมานานกว่า 50 ปี จึงควบคุมอารมณ์ของตนเอาไว้ได้ ไม่แสดงอาการตื่นตกใจไปกับสถานการณ์ใด ๆ ดวงตาคมกริบภายใต้แว่นกันแดดมองแทบจะทะลุคนที่กำลังร้องห่มร้องไห้“วีนัสหายตัวไป ไม่รู้หายไปไหน ดีดี้เดินตามหาจนทั่วทั้งกองแล้วค่ะ ฮือ ๆ ไม่รู้ถูกเสือคาบไปกินหรือเปล่า”ดีดี้บอกออกมาทั้งน้ำตา เขาพยายามตามหานางเอกสาวอยู่คนเดียว ทีมงานในกองถ่ายก็ไม่ให้ความร่วมมือในการช่วยตามหามากนัก เขาร้อนใจมากจึงต้องแจ่นมาขอร้องให้ผู้กำกับช่วยเหลือผู้กำกับนนท์ยังไม่ทันจะเอ่ยปาก หญิงสาวในชุดเดินป่า นั่งไขว่ห้างโชว์ขาเรียวขาวใต้ร่มคันใหญ่ก็สอดขึ้นมาก่อนว่า“แอบหนีไปนอนอู้อยู่ที่ไหนล่ะสิ เด็กอมมือไม่มีความรับผิดชอบแบบนี้ ไม่สมควรรับบทนางเอกเลยจริง ๆ”“หายตัวไปจริง ๆ ค่ะ ไม่ได้แอบไปนอนอู้ที่ไหน”ดีดี้พยายามบังคับเสียงตนเองไม่ให้เป็นการขึ้นเสียงโต้เถียง เพราะคนที่เข

ดวงตาสีเหลืองอำพันของมันหรี่เล็กลงเหมือนกับไม่พอใจอยู่ในที แต่ก็ยอมถอยห่างออกไปพร้อมกับบ่นอุบอิบว่า – ชิมนิดเดียวเอง – จากนั้นมันจึงกลายเป็นคนอีกครั้ง แล้วเอ่ยว่า“ข้าเป็นเสือที่บำเพ็ญตบะ ตาฤๅษีสั่งข้าไว้ห้ามฆ่าสิ่งมีชีวิต”ฤๅษีที่เก็บเขามาเลี้ยง บอกกับเขาว่า อีกไม่นานเขตแดนเวทที่ท่านร่ายมนตร์เอาไว้ไม่ให้มนุษย์รุกรานเข้ามาจะเสื่อมลง เมื่อนั้นเหล่าสรรพสัตว์จะถูกเข่นฆ่า ดังนั้น ท่านจึงสอนเขาบำเพ็ญตบะเพื่อให้มีพลังพิเศษป้องกันตนเอง และให้สามารถกลายร่างเป็นมนุษย์ได้วีนัสตาลุกวาว เกิดมาเพิ่งจะได้ยินว่าเสือไม่ฆ่าคน และเพิ่งจะเคยเห็นเสือกลายร่างเป็นคนด้วยตาตนเองก็วันนี้“นะ... นายไม่กินฉันจริง ๆ ใช่ไหม ?”เธอดันตัวเองลุกขึ้น แต่ยังไม่ยอมเดินเข้าใกล้เขา เพราะเธอไม่แน่ใจว่าเมื่อไหร่เขาจะกลายร่างเป็นเสืออีก“อืม”เสือหนุ่มคำรามเสียงต่ำยืนยันว่าเขาจะไม่กินเธอ... แต่ถ้าจะให้ดี ขอเลียอีกสักทีก็ดีเหมือนกัน เขารู้สึกติดใจในรสชาติเนื้อนิ่ม ๆ หอม ๆ ของหล่อนอย่างบอกไม่ถูก“เจ้าเข้ามาในแดนสามเหลี่ยมปีศาจได้อย่างไร”เสือหนุ่มเอ่ยถาม ใบหน้าเขาเคร่งเครียดขึ้น ขณะที่บำเพ็ญตบะอยู่นั้น เขาเคยได้ยินเหล่าสัตว์

“นายไหวแน่นะ”วีนัสเอ่ยปากถามด้วยความเป็นกังวล“ตอนนี้ไหว แต่หากขืนชักช้ากว่านี้ เจ้าเสือดาว เสือดำ หมีป่า ได้กลิ่มหอม ๆ ของมนุษย์อย่างเจ้า รับรองข้าสู้ต่อไม่ไหวแน่ ๆ”เมื่อได้ยินมันพูดอย่างนั้น เธอก็รีบขึ้นขี่หลังมันอย่างว่าง่าย โน้มตัวลงกอดคอมันไว้พร้อมกับกระซิบบอกมันว่า“ขอบคุณนะ ที่ช่วยชีวิตฉันไว้”เสียงหวาน ๆ นั้น คล้ายจะดังฝังลึกลงไปในใจเสือหนุ่ม มันกระตุกยิ้มน้อย ๆ ก่อนที่จะทะยานไปข้างหน้าอย่างว่องไวเมื่อออกจากป่าแดนสามเหลี่ยมปีศาจแล้วสักระยะหนึ่ง เสือลายพาดกลอนตัวใหญ่ก็ชะลอฝีเท้าลง หูของมันตั้งชันขึ้นอีกครั้ง คล้ายกับได้ยินเสียงตะโกนของมนุษย์อยู่ไกล ๆ“ข้าได้ยินเสียงมนุษย์กลุ่มหนึ่งกำลังมุ่งหน้ามาทางนี้”มันส่งเสียงแหบต่ำบอกคนบนหลังมัน“น่าจะเป็นพวกพี่ ๆ ทีมงานในกองถ่าย นายรีบปล่อยฉันลงเถอะ แล้วกลายร่างเป็นคนเสีย ก่อนที่คนอื่น ๆ จะมาเห็นนายในร่างเสือ”วีนัสรีบบอกเจ้าเสือเจ้าเสือตัวใหญ่จึงหมอบลงให้หญิงสาวลงจากหลัง แล้วกลายร่างเป็นชายหนุ่ม บนหัวไหลเขามีรอยแผลเป็นรูปกรงเล็บสัตว์บาดลึกลงไปในเนื้อ เลือดสีแดงสดยังคงไหลออกมาไม่หยุด“เลือดนายไหล”วีนัสมองเขาอย่างเป็นกังวล แม้เขาจะเ

เสือหนุ่มส่งเสียงคำรามในลำคอเบา ๆ ภาพในหัวกำลังเล่นงานเขาให้รู้สึกเจ็บปวดที่หว่างขา แล้วส่วนสำคัญสำหรับการสืบพันธุ์ก็ตั้งโด่งขึ้น จนเขาต้องขดตัวงอ ร่างกายสั่นสะท้าน รู้สึกหวิววาบในอก สัญชาตญาณบอกให้เขารับรู้ว่าต้องการสิ่งใด !“อ๊ากกกกกกกก”เพล้ง !เสียงแก้วแตกทำให้วีนัสสะดุ้งตื่นกลางดึก.... เสียงนั้นดังมาจากห้องรับแขกแน่ ๆ เธอเป็นห่วงกลัวว่าชายหนุ่มที่นอนซมด้วยพิษบาดแผลจะเป็นอะไรหรือไม่ จึงรีบลุกขึ้นจากเตียง แล้วเปิดประตูออกไปวาบ !เธอเอื้อมมือเปิดสวิตช์ไฟ ภายในห้องก็สว่างขึ้น ทำให้เห็นว่าชายหนุ่มบนโซฟานอนกระส่ายกระสับ เศษแก้วแตกเกลื่อนกลาดบนพื้น วีนัสจึงรีบเดินเข้าไปหาเขาด้วยความเป็นห่วง“นายเสือ นายเป็นอะไร”หญิงสาวเข้าไปเขย่าตัวชายหนุ่มเขาหลับตาแน่น ใบหน้าหล่อคมของเขามีเหงื่อผุดพรายขึ้น คล้ายกับว่ากำลังตกอยู่ในห้วงแห่งความทุกข์ทรมาน“ออกไป !”ชายหนุ่มผลักหญิงสาวเต็มแรง ทำให้หญิงสาวผงะออกห่างถอยหลังออกไปหลายก้าว เขาขบกรามแน่นจนขึ้นเป็นสัน ดวงตาวาวโรจน์ด้วยอารมณ์บางอย่างที่กำลังคุกรุ่นอยู่ภายใน“นายเป็นอะไรหรือเปล่า หน้าตานายดูไม่ดีเลยนะ”“ขะ ข้า....”ลมหายใจของชายหนุ่มกระชั้นหอบ

“ไม่ต้องกลัว นายเสือนี่พี่ดีดี้ ผู้จัดการฉันเอง”วีนัสแนะนำทั้งคู่ให้รู้จักกัน กึ่งปลอบกึ่งโมโหที่เจ้าเสือหนุ่มบุกเข้าไปที่ห้องนอนของเธอโดยที่ไม่สวมอะไรสักชิ้น แม้จะรู้ทั้งรู้ว่าผ้าผืนน้อยที่พันติดกายเขาเมื่อคืนได้ถูกฉีกขาดตั้งแต่ตอนเป็นสัดเมื่อคืนแล้วก็ตาม แต่เธอก็ยังโมโหเขาอยู่ดี ดังนั้น เมื่อโยนผ้าเช็ดตัวให้เขาพันเรือนร่างท่อนล่างเอาไว้แล้ว เธอก็โทรหาพี่ดีดี้เพื่อขอยืมชุดมาให้เขาใส่ไปพลาง ๆ ก่อน“พี่ดีดี้”เสือหนุ่มทวนชื่อมนุษย์แปลกหน้า ที่ทำท่าแปลก ๆ ไม่สมเป็นบุรุษ หรือมนุษย์จะมีมากกว่าสองเพศกัน“ใช่จ้ะ พี่ดีดี้ ยินดีที่ได้รู้จักนะพ่อเสือรูปหล่อ ชื่อเสือเนี่ย... เหมาะกับหุ่นล้ำ ๆ แน่น ๆ ของเธอมากเลยนะ”ดีดี้วางมือลงที่แขนล่ำ ๆ ของเสือหนุ่ม พร้อมกับออกแรงบีบกล้ามแน่น ๆ ฝ่ายนั้นถึงกับสะดุ้งโหยง ขนลุกเกรียวขึ้นทั่วทั้งตัว ส่วนดีดี้นั้นเมื่อเห็นอีกฝ่ายทำตัวเหมือนผู้ชายที่เพิ่งแตกเนื้อหนุ่ม จึงรู้สึกเอ็นดูและมองเขาอย่างพินิจอีกครั้งแล้วพบว่าชายหนุ่มอยู่ในชุดกึ่งเปลือย แถมยังเอามือจับที่เอว ก็ตาลุกวาวพร้อมกับยิงคำถามใส่คนทั้งคู่ว่า“เดี๋ยวนะ ! เมื่อคืนนี้เธอสองคนคงไม่ได้ทำอะไรอย่างว่า