Semua Bab พ่อของลูกเป็นซุป' ตาร์: Bab 31 - Bab 40

จบงานวันแรก เขาคิดว่าบาลีจะมารับลูกชาย แต่กลายเป็นผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้ หล่อ เข้ม สูง ผิวสีแทน ยิ้มฟันขาวมาแต่ไกล ก่อนจะยกมือไหว้วีราวรรณ แล้วเดินไปหาเด็กชายอิฐ ก้มลงถามไถ่อะไรสักอย่าง“เฮ้ยดินมารู้จักทีมงานพี่หน่อยสิ” วีราวรรณเรียก “ครับ” อีกฝ่ายเดินมาหาวีราวรรณ แนะนำทีมงานทุกคนมาให้รู้จัก แล้ววีราวรรณก็บอกทุกคนว่า“นี่ดิน เป็นเจ้าของไร่อีกคนนะ และเป็นเพื่อนเจ้าวินตัวแสบของพี่ด้วย” พอวีราวรรณแนะนำชายหนุ่มชื่อดิน อัทธ์ถึงกับคิ้วมุ่นเข้าหากัน หมายความว่าอย่างไร เป็นเจ้าของไร่อีกคน นั่นแสดงว่า...“แล้วเป็นอะไรกับน้องอิฐเหรอคะ” เมทิตาถามขึ้นเหมือนรู้ใจเขา“เป็นลุงครับ” น้องอิฐนั่นเองที่เป็นคนตอบ “แม่ก็สวย ลุงก็หล่อ แล้วพ่อน้องอิฐหล่อไหมนะ” เมทิตาถามไปตามน้ำ“ไม่ทราบครับ อิฐไม่เคยเจอ” ทุกคนนิ่งไปทันที คนที่ถามเท่านั้นที่ทำหน้าเลิ่กลั่ก แล้วเอ่ยขอโทษ เด็กชายอิฐจึงยิ้มตอบ ธรินท์ถือโอกาสเอ่ยขอตัวกับทุกคนพาเจ้าตัวเล็กกลับบ้าน โดยมีพี่เลี้ยงของเด็กชายอิฐเดินตามหลังมาติดๆ“แง พี่วีราน่าจะบอกกันหน่อย ว่าน้องอิฐไม่มีคุณพ่อ” เมทิตาหันไปบ่นกับวีราวรรณ “พี่ก็เพิ่งรู้เหมือนกันนี่แหละ”จากนั

“อืม อ่าห์” อัทธ์ครางเสียงแหบพร่า กับมือนุ่มๆ ที่ทั้งลูบไล้ และขยับ ก่อนที่ริมฝีปากนุ่มจะก้มลงทักทาย“ซี๊ดด” ถึงคราวที่อัทธ์ครางไม่เป็นภาษา เมื่อปลายลิ้นนั้นไล้จูบตั้งแต่โคนถึงปลาย แล้วแตะลิ้นรัวๆ ที่ปลายจนหยาดน้ำจากยอดซึมออกมา“ลี อืม เสียวมากๆ เลย อ่าห์” แล้วเขาก็แหงนหน้าสูดปาก เมื่อปากของเธอครอบลงบนแท่งร้อน แล้วรูดขึ้นลง ขณะที่ลิ้นก็ไล้ขึ้นลง “เก่งจัง ใครสอนเหรอ”“ดูจากหนังโป๊ค่ะ” “อือ เห็นเรียบร้อยแบบนี้ ดูด้วยเหรอ”“คนเรียบร้อยก็มีความรู้สึกตามธรรมชาติเหมือนคนอื่นนั่นแหละค่ะ” เธอบอกแล้วยิ้มเขิน “งั้นเวลาดูหนังแบบนั้นแล้ว ช่วยตัวเองไหม”“ก็ต้องมีบ้าง”“ในตอนนั้น ลีฝันถึงใคร พระเอกหนังโป๊เหรอ” “ก็ต้องฝันถึงคนที่ตัวเองชอบสิ” “พี่งั้นเหรอ”“อือ” เธอพยักหน้ารับอย่างเขินๆ“ฝันว่าไงบ้างล่ะ”“ไม่เอา ไม่บอก” เธอบอก แล้วทำท่าจะก้มลงจัดการกับแท่งเนื้อของเขาต่อ แต่อัทธ์ขยับออก แล้วดันร่างเธอนอนลงบนโซฟา ยกขาเธอพาดบ่า ก่อนจะเอาแท่งร้อนเข้าไปจ่อร่องสวาทที่ยังฉ่ำเยิ้ม“ฝันว่าพี่ทำแบบนี้น่ะเหรอ” เขากดหัวบานนั้นเข้าไปข้างนั้น และบาลีก็สูดปากครางอย่างเสียวซ่าน “อือ...พี่อัทธ์ขา ลีเสียว อ๊ะ”

สองสาวคุยกันเพลิน กระทั่งบ่ายจัด บาลีจึงขอตัวกลับ มาถึงบ้านก็เห็นป้ามอญที่นั่งพักผ่อนอยู่ในห้องนั่งเล่น มีเด็กรับใช้นั่งบีบนวดขาให้“ยังไม่เลิกกองฯ อีกเหรอ” “เลิกแล้ว ตอนนี้เตะบอลกันอยู่” “เลิกเร็วเหมือนกันนะ” บาลีจึงลงจากเรือน ตรงไปยังสนามหญ้าข้างบ้านที่ถูกใช้เป็นสนามฟุตบอล ดวงอาทิตย์คล้อยต่ำ ทำให้แสงสีส้มระบายไปทั่วท้องฟ้า ทำให้ขุนเขารอบด้านเกิดแสงละมุนยามใกล้พลบค่ำ ลมเย็นพัดผ่านให้สดชื่นบาลีรักบ้านเกิดที่นอกจากมีธรรมชาติที่สวยงาม อากาศดี ครอบครัวก็อบอุ่น ดูแลกันและกันได้ดี แม้จะไม่ใช่สายเลือดเดียวกันอย่างป้ามอญกับธรินท์ บาลีเดินเอื่อยๆ ด้วยความสบายใจ กระทั่งมาถึงสนามหญ้าข้างบ้านยอมรับว่าตะลึงไปชั่วขณะ เพราะนอกจากธรินท์กับลูกชายเธอ และเด็กชายเตเต้แล้ว ยังมีเจ้าของร่างสูงสง่าของหนุ่มรูปหล่อ ซุป’ ตาร์คนดังร่วมเตะบอลด้วยเท่านั้นไม่พอ ข้างๆ สนาม มีบรรดาสาวชาวไร่องุ่น รวมทั้งเด็กรับใช้ในบ้าน ยืนเชียร์นักฟุตบอลอยู่ริมสนาม ซึ่งไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเชียร์ใครบาลีแอบยิ้มเมื่อเห็นว่าอัทธ์กับลูกชายนั้นอยู่ทีมเดียวกัน เธอยืนมองห่างๆ อยู่ชั่วครู่ ก่อนจะเดินกลับเรือนด้วยรอยยิ้มแต้มหน้า ก็ม

คำพูดยืดยาวของอัทธ์ทำให้เมทิตาปล่อยโฮทันที เพราะนั่นคือเรื่องจริงที่สุด เธอมาจากครอบครัวธรรมดาจากต่างจังหวัดก็จริง แต่ก็ถูกเลี้ยงดูมาจากพ่อแม่ที่มอบความรัก ความอบอุ่นและทะนุถนอมอย่างดี การคบหากับอัทธ์เป็นเวลาสามปี ทำให้เขารู้จักกับครอบครัวเธอดีพอสมควร“ขอโทษ พี่พูดมากไปจริงๆ แหละ” เขาโทษตัวเองที่เป็นต้นเหตุให้เมทิตาร้องไห้ไม่หยุด จากนั้นก็เดินไปหากล่องยาสามัญ มียาทาแผล และยาแก้ปวด เขาทายาให้เธอ แล้วให้กินยาแก้ปวด บอกให้หญิงสาวไปนอนในห้องนอน ส่วนเขานอนในห้องนั่งเล่นเมทิตานอนน้ำตาซึม เพราะคำพูดของอัทธ์มันจี้ใจดำเธอเหลือเกิน แต่ไม่สายเกินไปที่เธอจะกลับมารักตัวเองอีกครั้ง หลังจากที่หลงทางกับความรักมานาน จริงๆ เมทิตาไม่ได้หลงรักพัทจนโงหัวไม่ขึ้นขนาดตัดใจไม่ได้ แต่เธอเพียงอยากเป็นคนรักไฮโซฯ หนุ่ม เธออยากเป็นสะใภ้ไฮโซฯ ตระกูลดัง ที่แสนร่ำรวย เพราะคิดเสมอว่าตนเองถึงจะเป็นนางเอกดังแค่ไหน แต่พื้นเพครอบครัวนั้นเป็นคนธรรมดา ก่อนที่เธอจะมาเป็นนางเอกดัง พ่อกับแม่เป็นเพียงพ่อค้าแม่ค้าในตลาดนัดเท่านั้นแต่หลังจากเลิกกับอัทธ์ ผู้ชายที่เธอคบหาล้วนเป็นไฮโซฯ ตระกูลดังทั้งนั้น แต่คบได้แค่ไม่นาน เธอก็ถู

ลูกชายหลับไปแล้ว ส่วนป้ามอญกับลุงปราบก็เข้าห้องนอนแล้ว เด็กรับใช้ก็กลับเรือนพักตัวเองไปแล้วเช่นกัน เพราะไม่อยากให้คนอื่นรู้การมาของอัทธ์ บาลีจึงไปรอหน้าบ้าน เมื่ออีกฝ่ายมาถึง ก็ให้จอดรถข้างกำแพง เยื้องทางประตูเข้าบ้านไปหน่อย เธอก็เดินให้เปิดประตูเล็กให้เขาแล้วเดินขึ้นเรือนตรงไปยังห้องนอนของเธอทันที พอประตูห้องปิดลง อัทธ์ก็ดึงเธอไปกอด บาลียอมอยู่ในอ้อมแขนนิ่งๆ รู้สึกได้ว่าอีกฝ่ายกำลังต้องการกำลังใจ เธอจึงกอดตอบ แล้วบอกเขาเสียงแผ่ว“นั่งก่อนค่ะ เดี๋ยวลีเอาน้ำมาให้” เธอพาไปนั่งยังมุมโซฟา แล้วเดินไปเอาหยิบน้ำจากตู้เย็นเล็กบนเคาน์เตอร์บาร์มาให้ชายหนุ่ม“ตกใจมากเลยสิ ที่เห็นข่าว”“ก็...บ้างค่ะ” อยากจะบอกเขาว่ามากกว่าตกใจคือแปลบๆ ที่ใจ แต่ก็ไม่อยากพูดอะไรในตอนนี้ เพราะอยากรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นมากกว่า“เมื่อคืนหลังจากกลับจากบ้านลี กำลังจะเข้าห้องพักเมก็โทร. หา...” อัทธ์บอกเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนให้บาลีฟังทั้งหมด รวมทั้งเหตุผลที่พาเมทิตาเข้าไปในห้องพักด้วย แน่นอนไม่ลืมที่จะบอกว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเขากับเมทิตา นอกจากช่วยเหลือกันแบบเพื่อนร่วมงานและอดีตคนรักเท่านั้น ที่สำคัญเขานอน