Tous les chapitres de : Chapitre 11 - Chapitre 20

“ใช่แล้วพี่สาม ข้าจะสั่งสอนเขาเอง” หวังซีซวนเน้นยำกับพี่ชายอีกครั้ง แล้วแกล้งทำเสียงตวาดใส่เซี่ยฟาน “กลับมานี่ เจ้าทำให้ข้าขายหน้า” หวังซีซวนรู้ดีว่าหวังเยี่ยนหลงไม่สนใจตนเองเท่าใดนัก คงจะเห็นว่ากำพร้ามารดาเหมือนกันกระมัง พอเห็นเซี่ยฟานเดินคอตกไปหาหวังซีซวนที่อ่อนกว่าก็ได้แต่สมเพช เขาเลิกคิ้วมองตามด้วยความสงสัยแล้วเดินจากไปอย่างว่าง่าย “เฮ้อ!” เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่ ไม่คิดว่าหวังเยี่ยนหลงจะเดินผ่านมาทางนี้ เพราะเรือนใบไผ่ของพี่ชายอยู่อีกทางด้านหนึ่ง “เซี่ยฟาน เจ้าไม่ต้องเศร้าไปหรอก แค่หลบน้ำร้อน คนผู้นั้นทำได้สบายอยู่แล้ว” “คุณชายหมายความว่าอะไร” เซี่ยฟานเงยหน้ามองเขาไม่เข้าใจสิ่งที่พูด เพราะเขาก็เห็นอยู่ว่าชายกางเกงของหวังเยี่ยนหลงเปียกน้ำ “เซี่ยฟาน พี่สามน่ะ ฝีมือเป็นรองแค่พี่ใหญ่กับพี่รองเท่านั้น เรื่องแค่นี้เขาหลบหลีกได้อยู่แล้ว ปกติแล้วเขาไม่ค่อยจะยุ่งกับข้าเท่าใดนัก แต่ทางที่ดี เจ้าระวังเขาเอาไว้ให้มาก ๆ ข้าเห็นเขามานาน การกระทำของ

หวังซีซวนพยายามซักถามเซี่ยฟานว่าใครทำให้เขาเป็นเช่นนี้ แต่เซี่ยฟานไม่อยากให้คุณชายห้าต้องเป็นห่วง จึงไม่พูดอะไรเพราะท้ายที่สุดแล้วเขาก็คงต้องยอมรับชะตากรรมไปจนกว่าจะถึงวันนั้น “เซี่ยฟาน เจ้าบอกว่ามีคนทำร้ายเจ้า ตอนที่ถือสำรับมาให้ข้าใช่หรือไม่” หวังซีซวนถามซ้ำ “ขอรับ” เซี่ยฟานพยักหน้า หลบสายตา เกรงว่าจะหลุดปากพูดอะไรมากกว่านี้แล้วเขาจับพิรุธได้ “ไม่อยากบอกข้าก็ตามใจเจ้า ตั้งแต่วันนี้ไป ไม่ต้องเอาสำรับเย็นมาให้ข้า” เขาก้มลงแตะยาในตลับทาตรงบริเวณฟกช้ำให้เซี่ยฟาน ผิวขาวของเขาทำให้เห็นรอยแดงอมเขียวชัดเจนมากขึ้น “ไม่เป็นอันใดหรอกขอรับ ข้าจะระวังตัว เลี่ยงไปใช้เส้นทางอื่นแทน” เซี่ยฟานนึกทางลับภายในสำนักออกอยู่สองสามแผน ซึ่งเป็นทางที่เขาเคยสำรวจกับหวังซีซวนเมื่อนานมาแล้ว “เจ้าอย่าดื้อสิ ข้าบอกว่าไม่ต้อง เข้าใจหรือไม่” หวังซีซวนดุเซี่ยฟาน เพราะไม่อยากให้ต้องมาเสี่ยงเจ็บตัว “ขอรับ คุณชาย” เซี่ยฟาน

“นี่ เจ้าสาม เจ้ากำลังทำอะไรอยู่หน้าเรือนของน้องห้า” เสียงของคุณชายรองดังขึ้น เขาหรี่ตามองคนทั้งคู่พลางยิ้มมุมปาก “พี่รอง ผ่านมาแถวนี้ มีธุระอะไรหรือ” หวังเยี่ยนหลงปล่อยมือจากเซี่ยฟาน หันมาเผชิญหน้ากับศัตรูอันดับสองของตนเอง “เจ้ามาได้ ทำไมข้าจะมาไม่ได้ อีกอย่าง เจ้าสนใจมัน? ข้าได้ยินพวกศิษย์น้องลือกันให้วุ่น ไม่นึกว่าจะได้เห็นกับตา เขาไม่รอช้ากระโดดมาดูใกล้ ๆ “เจ้านี่มีดีอะไร” หวังเยี่ยนหลงมองตามเขาไม่วางตา ระวังตนเองไม่ให้ตกเป็นเป้านิ่งเพราะคนตรงหน้ามักฉวยโอกาสทีเผลอเล่นงานเขา คุณชายรองจับที่ใบหน้าของเซี่ยฟานหันซ้ายขวาแล้วยิ้มมุมปากอย่างมีเลศนัย “พี่รอง จะทำอะไรก็แล้วแต่ท่านเถิด ข้าไม่ยุ่งจะดีกว่า” พูดจบหวังเยี่ยนหลงก็เดินออกไปจากตรงนั้น ทว่าหูทั้งสองข้างยังคงใช้วิชาแอบฟังทั้งคู่ “อ้าว! ข้านึกว่าเขาจะเป็นห่วงเจ้าหรือว่าอะไร ถ้าไม่ติดว่าเจ้าเป็นคนของน้องห้า ข้าจะเก็บเจ้ากลับเรือนไปด้วยเลย เจ้าว่

ก่อนการประลองสามเดือน เจ้าสำนักหวังเฉิงเย่ประกาศให้ทุกคนได้รู้ทั่วกันว่า ผู้ที่ผ่านการประลองวิชาจะได้รับการตกรางวัลอย่างงาม ฉะนั้นแล้วการแข่งขันอย่างลับ ๆ จึงเริ่มขึ้นตั้งแต่วันนั้น สุดท้ายแล้วผู้ที่ยืดหยัดผ่านสารพัดมาได้จนตอนนี้ก็คือคุณชายรองและคุณชายสาม คนหนึ่งมั่นใจเสียเต็มประดาว่ารางวัลต้องเป็นของตนอย่างแน่นอน ส่วนอีกคนต้องเอาชนะให้ได้เท่านั้น สายตาของพี่รองนั้นดูร้ายไม่เบา อาจคิดกำจัดเขาอย่างเงียบ ๆ ให้ดูเหมือนว่าตัวเขาเองพ่ายแพ้ตามกฎการประลอง “เจ้าดิ้นรนมากเกินไปแล้วน้องสาม ถึงจะเอาชนะข้าขึ้นมา เจ้าก็ไม่มีทางได้ตำราวิชาลับของมารดาหรอก” เสียงของคุณชายรองดังก้องอยู่ในความคิดของหวังเยี่ยนหลง “รู้หรือไม่ว่าเพราะอันใด” หวังเยี่ยนหลงพยายามสลัดสิ่งที่ก่อกวนจิตใจเขาออกไป แต่กลับถูกพี่ชายจับความคิดได้ตลอด หากเป็นช่วงปกติแล้ว เขาสามารถปิดกั้นความคิดของตนเองได้ แต่ร่างกายที่เหนื่อยล้า ทำให้พลังปราณไม่คงที่ สมาธิไม่อาจรวมอยู่ที่จุดศูนย์กลาง “ข้าจะบอกเจ้าอย่างหนึ่งก็แล้วกัน ตำร

ผ่านมาแล้วหนึ่งเดือน เซี่ยฟานก็ไม่ได้เจอหวังซีซวนอีกเลย เหตุเพราะคุณชายสามไม่ปล่อยให้เขาได้มีเวลาว่าง นอกจากดูแลปัดกวาดทำความสะอาดเรือนแล้ว ยังต้องคอยหาอาหาร ทำแผลทายา วันไหนที่อารมณ์ไม่ดีเพราะแพ้พวกพี่ชายก็จะมาลงไม้ลงมือกับเซี่ยฟาน ด้านหวังซีซวนก็เริ่มฝึกหนักขึ้นเรื่อย ๆ ตามลำดับขั้น แต่ละวันหมดเรี่ยวแรงจะทำอย่างอื่น ทาสรับใช้คนใหม่ที่ดูแลเขาอยู่ก็ไม่น่าไว้ใจเท่าใดนัก หวังซีซวนจึงไม่ค่อยได้นอนหลับเต็มอิ่ม กินอาหารอย่างสบายใจ แม้ว่าจะมีกฎในสำนัก ห้ามใช้วิชาลับลอบทำร้ายกันเองหากไม่ได้อยู่ในช่วงการประลอง แต่เรื่องอื่น ๆ อย่างใส่รากพิษในอาหาร กลั่นแกล้งโดยให้เหตุผลว่าฝึกวิชาอยู่ ก็ไม่นับรวม พอไม่มีเซี่ยฟานอยู่ด้วย หวังซีซวนก็ถูกรังแกอยู่คนเดียว แผลจากการฝึกรวมกับแผลที่ถูกแกล้งกระจายอยู่ทั่วตัว ถึงจะมียารักษาชั่วข้ามคืนแต่ก็เจ็บอยู่มากโข เซี่ยฟานได้ยินคนอื่น ๆ พูดลือกันมาว่าวันนี้หวังซีซวนแพ้การฝึก ร่างกายบาดเจ็บหนักจึงแอบออกไปหาก่อนที่หวังเยี่ยนหลงจะกลับมาทันทีที่ได้เห็นหน้าเซี่ยฟาน คุณชายห้าผู้