Share

ตอนที่ 15 เป้าหมาย

last update Last Updated: 2025-05-03 10:00:17

“นี่ เจ้าสาม เจ้ากำลังทำอะไรอยู่หน้าเรือนของน้องห้า” เสียงของคุณชายรองดังขึ้น เขาหรี่ตามองคนทั้งคู่พลางยิ้มมุมปาก

“พี่รอง ผ่านมาแถวนี้ มีธุระอะไรหรือ” หวังเยี่ยนหลงปล่อยมือจากเซี่ยฟาน หันมาเผชิญหน้ากับศัตรูอันดับสองของตนเอง

“เจ้ามาได้ ทำไมข้าจะมาไม่ได้ อีกอย่าง เจ้าสนใจมัน? ข้าได้ยินพวกศิษย์น้องลือกันให้วุ่น ไม่นึกว่าจะได้เห็นกับตา เขาไม่รอช้ากระโดดมาดูใกล้ ๆ “เจ้านี่มีดีอะไร”

หวังเยี่ยนหลงมองตามเขาไม่วางตา ระวังตนเองไม่ให้ตกเป็นเป้านิ่งเพราะคนตรงหน้ามักฉวยโอกาสทีเผลอเล่นงานเขา

คุณชายรองจับที่ใบหน้าของเซี่ยฟานหันซ้ายขวาแล้วยิ้มมุมปากอย่างมีเลศนัย

“พี่รอง จะทำอะไรก็แล้วแต่ท่านเถิด ข้าไม่ยุ่งจะดีกว่า” พูดจบหวังเยี่ยนหลงก็เดินออกไปจากตรงนั้น ทว่าหูทั้งสองข้างยังคงใช้วิชาแอบฟังทั้งคู่

“อ้าว! ข้านึกว่าเขาจะเป็นห่วงเจ้าหรือว่าอะไร ถ้าไม่ติดว่าเจ้าเป็นคนของน้องห้า ข้าจะเก็บเจ้ากลับเรือนไปด้วยเลย เจ้าว่

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • เกิดใหม่อีกครา วานวาสนาไม่ข้องเกี่ยว   ตอนที่ 47 แปลก

    หวังเยี่ยนหลงไม่เข้าใจสิ่งที่น้องชายพูดก็แค่ทาสคนหนึ่ง ตายไปก็หาคนใหม่ เพียงแค่ตอนนี้เขาไม่อยากหาคนใหม่ให้วุ่นวายก็เท่านั้น หางตาเหลือบมองท่าทางของน้องชายแล้วนึกขัน ใครจะไปคิดว่าคุณชายของตระกูลยอมทำทุกอย่างให้คนไร้ค่าได้ถึงเพียงนี้ เซี่ยฟานยังคงนอนไม่รู้สึกตัวเพราะหนอนไหมทำร้ายร่างกายภายในอย่างหนักหน่วง ครั้นไม่เห็นว่าทาสคนนี้ลืมตาตื่นขึ้นมาเสียที หวังเยี่ยนหลงจึงต้องคอยป้อนยาให้เขาสามเวลา หนึ่งเพราะรู้สึกหงุดหงิด สองเพราะไม่อยากให้หวังซีซวนมายุ่มย่าม เขานั่งมองเซี่ยฟานที่นอนอยู่บนเตียงอย่างไม่ได้สนใจมากนัก แต่สังเกตเห็นไอสีดำจาง

  • เกิดใหม่อีกครา วานวาสนาไม่ข้องเกี่ยว   ตอนที่ 46 เลยเถิด

    ทันทีที่เข้ามาด้านในเรือน เขาก็หัวเราะร่าเยาะเย้ยเซี่ยฟาน “เจ้าห้าไม่ได้บอกหรืออย่างไรว่าห้ามเปิดประตูให้ใคร” หวังเยี่ยนหลงถากถาง "คะ คุณชาย ต้องการอะไรหรือ” เซี่ยฟานถามตะกุกตะกัก น้ำตาเริ่มคลอเบ้า “คุณชายต้องการยารักษาหรือขอรับ ข้าจะไปเตรียมมาให้” เขาบ่ายเบี่ยงเดินเลี่ยงไปอีกทาง พยายามเข้าใกล้ประตูให้มากที่สุด “ประตูนั่น ข้าเพิ่งร่ายอาคม ถ้าไม่ใช่ข้า ย่อมออกไปไม่ได้” เสียงของหวังเยี่ยนหลงดังขึ้นทำลายสิ่งที่เซี่ยฟานกำลังคิดในใจ “ไม่

  • เกิดใหม่อีกครา วานวาสนาไม่ข้องเกี่ยว   ตอนที่ 45 ฝ่าฝืน

    “ทาสรับใช้ผู้นั้นมีดีอะไร พวกเจ้าถึงได้ยื้อแย่งกันไปมา”เสียงเยือกเย็นของหวังเฉิงเย่ถามลองเชิง ไม่นึกว่าตนเองจะต้องมานั่งตัดสินใจกับเรื่องไร้สาระของบุตรชาย “เซี่ยฟานช่วยข้ากลั่นโอสถได้ขอรับ งานที่ท่านพ่อสั่งจะได้สำเร็จเร็วขึ้นอีก เขามีความรู้เรื่องสมุนไพรจึงช่วยแบ่งเบาภาระข้าไปได้มาก” หวังซีซวนรู้ว่าบิดาเขาใส่ใจกับเรื่องใดมากที่สุด จึงพูดออกไปเช่นนั้น “ตามใจเจ้า” เขาบอกปัดอย่างส่ง ๆ แล้วเดินออกไปฝึกศิษย์ในสำนักต่อ หวังซีซวนยิ้มดีใจ รีบกล่าวขอบคุณแล้วไปบอกข่าวดีกับเซี่ยฟาน

  • เกิดใหม่อีกครา วานวาสนาไม่ข้องเกี่ยว   ตอนที่ 44 ปลอดภัย

    “คุณชายข้าขอร้อง” เซี่ยฟานบอกหวังซีซวนแม้จะกลัวที่ต้องอยู่กับหวังเยี่ยนหลง แต่ในใจนึกเป็นห่วงทั้งเหอชิงหยางและไม่อยากให้คุณชายห้าต้องบาดเจ็บเพราะตัวเองไปอีกคน หวังซีซวนจึงได้แต่จำใจยอมทำตามเพราะรู้ว่าเหอชิงหยางเป็นคนสำคัญของเซี่ยฟาน “พี่สาม อย่ารังแกเขานักเลย ชีวิตของเขาขมขื่นมามากพอแล้ว” คำพูดของหวังซีซวนไม่ได้ทำให้จิตสำนึกข้างในของหวังเยี่ยนหลงจุดประกายมากมายนัก เขาเลิกคิ้วมองหน้าน้องชายก่อนจะพูดว่า “มีอะไรก็รีบไปทำ อย่ามาวุ่นวายที่เรือนของข้า”

  • เกิดใหม่อีกครา วานวาสนาไม่ข้องเกี่ยว   ตอนที่ 43 บอบช้ำ

    นับตั้งแต่คืนนั้นเป็นต้นมา เซี่ยฟานก็มักจะเจอเรื่องราวแบบเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่าในแต่ละวัน เขาขังตัวเองไว้ในมุมมืดของเรือนใบไผ่ ตัวสั่นระริกทุกครั้งที่ได้ยินเสียงฝีเท้าเข้าใกล้ หัวใจดวงน้อยแทบจะแบกรับไว้ไม่ไหว หวังเยี่ยนหลงไม่ได้สังเกตเลยว่าร่างกายของเซี่ยฟานมีสัญลักษณ์อะไรเกิดขึ้น เดิมทีไม่ใส่ใจเซี่ยฟานอย่างไรก็ยังคงทำเช่นเดิม ที่แปลกไปจากเดิมคือเริ่มยอมรับตัวเองแล้วว่าขาดเซี่ยฟานไปไม่ได้ เพราะคิดทึกทักไปว่าเซี่ยฟานคือที่ระบายปราณมารของเขา หลังจากเสร็จกิจทุกครั้ง เขาจะสามารถกดปราณมารไม่ให้กัดกินตนเองได้ นอกจากเหอชิงหยางแล้วยังมีคนผู้หนึ่งที่รู้สึกได้ว่าเซี่ยฟานหายไป เขามักจะง่วนอยู่ในเรือนต้นสนเพื่อกลั่นโอสถตามที่บิดาสั่งเอาไว้ ครั้นจะหาเรื่องออกมา

  • เกิดใหม่อีกครา วานวาสนาไม่ข้องเกี่ยว   ตอนที่ 42 เหม่อลอย

    เซี่ยฟานหวาดผวาจนจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวมือของหวังเยี่ยนหลงที่เอื้อมโอบรอบเอวของเขาทำให้ร่างบางสะดุ้ง สองมือน้อย ๆ พยายามผลักไส แต่อ้อมแขนนั้นรัดตัวเขาแน่นกว่าเดิม “คุณชาย ข้าผิดไปแล้ว อภัยให้ข้าด้วย” “...” หวังเยี่ยนหลงตอบกลับด้วยรอยยิ้มมุมปาก ก่อนโน้มตัวลงซุกไซ้ซอกคอ ไล่เลี่ยไรผมของเซี่ยฟาน แม้จะถูกมือทั้งสองข้างทึ้งดึงเส้นผมพยายามหนีเอาตัวรอด “เกะกะ” หวังเยี่ยนหลงร่ายอาคมตรึงแขนของเซี่ยฟานไว้อย่างที่เคยทำ เซี่ยฟานไร้ทางหนี ทั้งยังไม่อาจร้องเรียกให้ใครช่วยไ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status