All Chapters of มาเฟียคลั่งรัก: Chapter 221 - Chapter 230

"ไม่เป็นแบบนี้ดิ ออกมาคุยกับพี่ก่อน"ก๊อกๆแกร็ก~แอสตันที่ยังเคาะประตูไม่หยุดจนสายน้ำต้องเปิดประตูให้เขาเพราะเกรงใจข้างห้องพอร่างบางของสายน้ำเปิดประตูออกมาได้ไม่นานร่างสูงของแอสตันก็รีบเข้ามากอดร่างบางของสายน้ำไว้แน่นอย่างกลัวเธอจะหายไปเพราะเขารู้ดีว่าครั้งนี้มันไม่เหมือนกับทุกครั้ง"ปล่อย" สายน้ำเอ่ยขึ้นเสียงแข็งพร้อมกับพยายามสะบัดตัวออกจากอกแกร่งของเขา"ฟังพี่ก่อน""ฟังอะไรฟังว่านายโกหกฉันว่าไปทำงานแต่ความจริงแล้วไปหมั้นงั้นหรอ? ""พี่ขอโทษ แต่พี่มีเหตุผลที่ต้องหมั้นจริงๆ " แอสตันเอ่ยขอโทษสายน้ำออกมาอย่างง่ายดายอย่างที่เขาเองก็ไม่เคยขอโทษใครมาก่อนคำขอโทษของแอสตันทำให้สายน้ำชะงักไปเล็กน้อยเพราะไม่คิดว่าจะได้ยินคำแบบนี้จากปากเขาแต่เธอก็เลือกที่จะเมินเฉย"ฉันไม่สนใจเหตุผลอะไรนั้นของนาย ปล่อย! " สายน้ำเอ่ยพร้อมทั้งพยายามดันอกแกร่งของแอสตันให้ออกไป"ไม่เอาสิสายน้ำกลับมาอยู่กับพี่เหมือนเดิมได้ไหม" แอสตันยังคงกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นพร้อมกับเอ่ยอ้อนวอนร่างบางให้กลับมาอยู่กับเขา"กลับไปอยู่เหมือนเดิมหรอ? " สายน้ำเอ่ยทวนคำของแอสตันก่อนจะเอ่ยถามเขาออกไป"สถานะอะไรล่ะ? ""....." แอสตันที่ได

สิ้นเสียงที่นายพิศุเอ่ยถามแอสตันก็พยักหน้าให้กับธีระเพื่อเป็นสัญญานทันทีที่ได้รับสัญญานจากแอสตันธีระก็เดินแจกแฟ้มเอกสารอีกเล่มนึงให้กับทุกคนรวมถึงนายพิศุด้วย"นี่มันอะไร? " นายพิศุเอ่ยถามเมื่อได้รับแฟ้มแล้วแต่ยังไม่ทันได้เปิดดู"ลองดูก่อนสิเผื่อจะถูกใจ" แอสตันเอ่ยขึ้นพร้อมกับยิ้มเจ้าเล่ห์"นี่มัน! ""ไม่จริงน่า"ทันทีที่ผู้ถือหุ้นทุกคนเปิดเอกสารขึ้นก็ต่างพากันเอ่ยตกใจพร้อมกับหันไปจ้องนายพิศุเป็นตาเดียวกัน"พวกแกใส่ร้ายฉันนี่มันเอกสารปลอม! " นายพิศุที่ได้ดูเอกสารแล้วก็เอ่ยขึ้นมาเสียงดังลั่นอย่างไม่ยอมรับ"งั้นหรอคลิปเสียงนี้ของปลอมด้วยไหม?! " แอสตันเอ่ยพร้อมกับกดเปิดเครื่องอัดเสียงและโยนไปที่กลางโต๊ะประชุม"ฮัลโหลครับนาย""ว่าไง มันจับมึงได้ไหม""ไม่ได้ครับตอนนี้ผมหนีออกมาอยู่แถวชานเมือง""ดี ตอนนี้ข่าวยังเงียบอยู่สงสัยมันน่าจะบอกให้นักข่าวปิดข่าวเพราะกลัวผมกระทบก็อย่างว่าเป็นแค่ไอเด็กเมื่อวานซืนมีหน้าจะขึ้นมาบริหาร""โง่ทั้งพี่ทั้งน้องโดยเฉพาะพ่อมันที่โง่ที่สุดที่ให้มันสองตัวพี่น้องมาบริหาร""แล้วคุณพิศุจะเอาเงินมาให้ผมตอนไหนครับผมรีบจะพาลูกย้ายไปอยู่ต่างจังหวัด""มึงอยู่ชานเมื่อใช่ไ

(จากเสือกลายเป็นหมาแล้วหรอวะเพื่อน)(ฮ่า ฮ่า ฮ่า)ดีเดย์เอ่ยขึ้นพร้อมกับได้ยินเสียงหัวเราของเพื่อนๆ คนอื่นของเขาดังรอดเข้ามาในสายด้วย"อย่าให้มึงมีเมียบ้างแล้วกันกูจะล้อยันลูกบวชเลย"(ถ้ากูมีเมียกูก็ต้องเป็นใหญ่เว้ย ไม่มีวันง้อเหมือนมึงกับไอธามหรอก)"กูจะคอยดู แค่นี้แหละกูรีบ" แอสตันเอ่ยพร้อมกับกดวางสายและรีบขับรถตรงไปยังหอพักของสายน้ำณ หอพักของสายน้ำก๊อกๆ"อีกแล้วหรอ? " สายน้ำที่พึ่งอาบน้ำเสร็จเอ่ยขึ้นมาก่อนจะกรอกตามองบนและจำใจเดินไปเปิดประตูแกร็ก~"สายน.." ยังไม่ทันที่แอสตันจะพูดจบประโยคประตูห้องของสายน้ำก็เปิดห้องเขามองดูร่างบางหัวจรดเท้าที่นุ้งแค่ผ้าเช็ดตัวสีขาวผืนเดียวมาเปิดประตูห้องให้เขาพร้อมกับกลืนน้ำลายลงคอดังฮึก!"จะเข้ามาไหม? ""เข้าครับเข้า" แอสตันเอ่ยพร้อมกับรีบแทรกตัวเข้ามาในห้องของร่างบางพร้อมกับปิดประตูอย่างไว"นี่เธอแต่งตัวแบบนี้เปิดประตูให้คนอื่นบ่อยไหม" แอสตันเอ่ยถามขึ้นอย่างจับผิด"ถ้าจะพูดมากก็ออกไป""พี่หวงนิ""ฉันไม่ใช้ของนาย""ก็ได้ๆ ..คิดถึงจัง" แอสตันเอ่ยขึ้นพร้อมกับเข้าไปสวมกอดร่างบางพร้อมกับสูดดมกลิ่นกายหอมๆ ของเธอที่เขาโหยหายมาหลายวันก่อนจะค่อยๆ บรรจ

- วันต่อมา -ณ ร้านเค้กแห่งนึงในห้างหรูร่างระหงของซีเรียที่ใส่แบรนด์เนมราคาหลักล้านตั้งแต่หัวจรดเท้าเดินไปหยุดที่ร้านเค้กแห่งนึงในห้างก่อนจะอ่านชื่อร้านอีกครั้งเพื่อความแน่ใจก่อนจะเดินเข้าไปนั่งเธอกวาดสายตาไปทั่วจนไปเจอกับหญิงสาวร่างบางที่กำลังเดินถือเมนูมาทางเธอ"นี่นะหรอ สายน้ำ" เธอเอ่ยขึ้นเมื่อสายน้ำเดินมาหยุดอยู่ตรงโต๊ะเธอและวางเมนูให้"คะ? " ร่างบางสายน้ำเอ่ยถามขึ้นอีกครั้งอย่างฟังไม่ชัด"หน้าตาก็งั้นๆ ""คงจะหวังรวยทางลัดสินะ" ซีเรียเอ่ยพร้อมทั้งใช้สายตาเหยียดเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า"คุณพูดอะไรของคุณ" สายน้ำเองก็รู้ดีว่าเธอเป็นใครแต่ไม่คิดว่าคนระดับซีเรียจะมาหาเรื่องเธอที่ร้านเค้กแบบนี้"ฉันให้นี่นะมันคงมากกว่าเงินที่เธอไปนอนอ้าขาทั้งเดือนอีกนะ" ซีเรียเอ่ยขึ้นพร้อมกับถอดที่คาดผมแบรนด์หรูที่ประดับด้วยเพชรวางไว้บนโต๊ะ"ฉันไม่เข้าใจที่คุณพูดค่ะ ถ้าจะมาหาเรื่องก็เชิญออกไปด้วยค่ะ" สายน้ำเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบ"อย่ามาตอแหล! " ซีเรียเอ่ยขึ้นเสียงดังลั่นจนคนรอบๆ เริ่มจะหันมามอง"ฉันรู้นะว่าแกรู้ว่าฉันเป็นใคร""ฉันไม่สนใจหรอกค่ะว่าคุณเป็นใครแต่กรุณาพูดจาให้เกียรติกันด้วย" สายน้ำพยายามเ

ณ คลับ GDภายในผับหรูใจกลางเมืองที่ตอนนี้เปิดเพลงดังกระหึ่มและเเสงไฟระยิบระยับที่สาดส่องไปมาบรรดาหนุ่มสาวนักท่องราตรีต่างขยับร่างกายและปล่อยใจไปตามจังหวะของเสียงเพลง"ดื่มอีกแก้วสิครับ" แอสตันเอ่ยขึ้นพร้อมกับยื่นแก้วไปจ่อปากของหญิงสาวร่างอรชรที่กำลังใช้แขนเรียวกอดคอเขาหลวมๆ จากทางด้านหน้าและขยับเรือนร่างไปตามเสียงเพลง"ซีเรียจะไม่ไหวแล้วนะคะ" ซีเรียเอ่ยออกมาเพราะว่าตอนนี้เธอรู้สึกเมามากแล้ว"ไหวสิครับอีกแก้วนะ" แอสตันเอ่ยพร้อมกับค่อยๆ รินเหล้าในแก้วใส่ปากของซีเรียช้าๆอึก~"จะมอมซีเรียหรอคะ" ซีเรียเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าแดงก่ำหลังกลืนเหล้าที่แอสตันป้อนจนหมดแก้ว"ผมอยากให้เราสนุกกันก่อน" แอสตันเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งค่อยๆ ใช้ฝ่ามือหนาลูบเอวบางของเธอไปมาและจ้องมองหญิงสาวที่ตอนนี้ดูเหมือนจะเมาได้ที่แล้ว"อยากสนุกไม่ต้องมอมหรอกค่ะซีเรียเต็มใจสนุกกับคุณ" ซีเรียเอ่ยขึ้นพร้อมกับดึงคอของร่างสูงให้โน้มลงมาสบตากับเธอก่อนจะประกบริมฝีปากเรียวเล็กเข้ากับริมฝีปากหนาอย่างหนักหน่วงซีเรียใช้เรียวลิ้นเล็กของเธอแทรกเข้าไปยังโพรงปากของแอสตันก่อนจะใช้ลิ้นของเธอเกี่ยวพันลิ้นของเขาอย่างดูดดื่มสัมผัสของซีเรียนั้นแอสต