Semua Bab มาเฟียคลั่งรัก: Bab 231 - Bab 240

ทางด้านแอสตันหลังจากออกมาจากห้องสวีทเขาก็รีบตรงมาจัดการตัวเองในห้องน้ำทันทีเพราะถ้าขืนเขาไปทั้งที่เป้าตุงแบบนี้มันคงจะไม่ดีแน่"อ่าาส์ สายน้ำ" ร่างสูงของแอสตันครางออกมาเสียงกระเส่าขณะหลับตานึงถึงใบหน้าของหญิงสาวที่เขาโหยหาพร้อมกับปล่อยน้ำรักออกมาพอได้ปลดปล่อยตัวเองจนเสร็จร่างสูงก็รีบจัดการตัวเองให้เรียบร้อยก่อนจะเดินออกมาจากห้องน้ำของคลับณ หอพักของสายน้ำเวลา 22.00 น.สายน้ำที่กลับมาห้องตั้งแต่ช่วงช่วงบ่ายๆ ก็ทิ้งตัวนอนหลับไปด้วยความเหนื่อยกับแต่ละอย่างที่ต้องเจอในชีวิต จนเธอสะดุ้งตื่นขึ้นมาในช่วงเย็นๆ เพราะเสียงข้อความจากกลุ่มเพื่อนของเธอที่ส่งคลิปและข่าวของเธอและซีเรียมาให้ดูLINE แก๊งพาวเวอร์พับเกิลส์เมลเบิร์น : มึงกินอะไรยังให้กูซื้อไปให้ไหมเผื่อมึงไม่กล้าออกมาสายน้ำ : ไม่เป็นไรห้องกูมีมาม่าเอลลี่ : กูโครตสะใจเลยที่มึงตบอีนั้นสะหน้าหันเลยเมลเบิร์น : ใช่ ตอนนี้อีนั้นได้ฉายาใหม่ด้วย ไฮโซหวงไข่ ฮ่าๆๆเอลลี่ : เออใช่กูอย่างชอบเลย ว่าแต่มึงโอเคแน่ใช่ไหมสายน้ำ : กูโอเค ได้ตบอีนั้นกูก็สะใจละเมลเบิร์น : มันน่าจะโดนอีกสักทีปากเน่าขนาดนั้นเอลลี่ : และมึงกระซิบพูดอะไรกับมันวะกูเร่งเ

ทันทีที่วางจากไปสายน้ำก็กำโทรศัพท์ไว้แน่นและเดินล้มตัวลงไปกับที่นอน"ทำไมอายุแค่นี้ฉันต้องมาเจอเรื่องอะไรขนาดนี้ด้วย" ร่างบางของสายน้ำเอ่ยพร้อมทั้งพยายามจะข่มตานอนแต่เธอก็นอนไม่หลับ"ใจแข็งไว้ สายน้ำ" เธอเอ่ยกับตัวเองแต่เพียงไม่นานร่างบางก็ลุกขึ้นจากที่นอนพร้อมกับลุกขึ้นไปเปิดประตูหน้าห้องแกร็ก~"ทำไมยังไม่กลับอีก" สายน้ำเอ่ยขึ้นเมื่อเปิดประตูออกมาเห็นแอสตันนั่งรออยู่ตรงที่เดิม"รอเธอมาเปิดห้องให้""...." สายน้ำมองดูแอสตันที่มีแผลเต็มตัวแต่น้อยกว่านิวตันมากอย่างไม่ได้เอ่ยตอบอะไรพร้อมกับเดินกลับเข้าไปในห้องอย่างไม่ได้ปิดประตูแอสตันเห็นสถานการณ์แล้วว่าร่างบางให้เขาเข้าไปในห้องได้แล้วจึงรีบลุกขึ้นและตามเข้าไปพร้อมกับปิดประตู"ฉันเจ็บแผล" แอสตันทันทีที่เข้าไปในห้องก็ทำเป็นเสียงออดอ้อนให้เธอสนใจ"สม""ฉันเจ็บแผลมากเลยนะทำแผลให้ฉันหน่อย" แอสตันเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงออดอ้อนอีกครั้งพร้อมกับทำหน้าน่าสงสารเพื่อขอความเห็นใจจากร่างบาง"อยากทำก็ไปทำโรงพยาบาลนู้น" สายน้ำเอ่ยขึ้นอย่างทำเป็นไม่ใยดีก่อนจะเดินไปนั่งเก็บของที่บนเตียงเพราะตั้งแต่เธอมาถึงหอก็ล้มตังลงนอนเลยไม่ทันได้เก็บกระเป๋าสะพายและของที

- เช้าวันต่อมา -แสงแดดที่ส่องผ่านหน้าตาบานเล็กของห้องสายน้ำกระทบเข้ามายังใบหน้าสวยของเธอที่ยังคงหลับสนิทอยู่เหมือนเป็นการปลุกให้เธอตื่นขึ้นมาพบกับเช้าวันใหม่"อืม~ " ร่างบางของสายน้ำที่เปลือยเปล่าบิดขี้เกียจไปมาก่อนจะค่อยๆ ลืมตาขึ้นสบตากับร่างแกร่งที่นอนมองเธออยู่"มองอะไร" สายน้ำเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าแอสตันนอนมองหน้าเธออยู่"มองคนตื่นสาย""กลับไปอยู่กับพี่เถอะนะ" แอสตันเอ่ยขึ้นพร้อมกับดึงคนตัวเล็กมานอนกอดไว้ในอ้อมแขนแกร่งของเขา"ไม่ไปถ้านายอยู่ไม่ได้ก็กลับไปสะ" สายน้ำเอ่ยพร้อมทั้งดันอกแกร่งของแอสตันออกแต่เหมือนยิ่งดันเขาก็กอดแน่นเท่านั้น"เมื่อไหร่จะเลิกไล่พี่สักที""แล้วใครใช้ให้นายหน้าด้านหน้าทนอยู่ล่ะ""เห่อ~ แล้ววันนี้จะไปทำงานไหม" แอสตันถอนหายใจพร้อมกับเอ่ยขึ้นด้วยทำเสียงท้อใจที่คนตัวเล็กไม่ยอมพูดจาดีๆ กับเขาสักที"ไม่ไปตกงานแล้วและที่ฉันต้องตกงานก็เพราะนาย""พี่ขอโทษแต่ความจริงเธอไม่ต้องทำก็ได้พี่เลี้ยงเธอได้สบายอยู่แล้ว" แอสตันเอ่ยพร้อมกับคายอ้อมกอดของเขาออกแล้วมองหน้าเธอ"หึ เก็บเงินของนายไว้ไปเลี้ยงคนอื่นเถอะปล่อยได้แล้วจะไปอาบน้ำ" สายน้ำเอ่ยขึ้นอย่างอยู่ดีๆ ก็รู้สึกหงุดหงิดอ

"ไม่มีอะไรที่ฉันไม่รู้หรอกนะ ก็คงจะเหมือนเรื่องที่เธอพยายามเข้าใกล้ลูกสาวฉันเพราะอะไรนั้นแหละ""ที่ฉันบอกตอนนั้นว่าให้แต่งงานกับซีเรียฉันว่าคงเป็นหนทางเดียวในตอนนี้ที่จะทำให้หุ้นของบริษัทนายขึ้นมาได้อีกครั้ง""สินสอดฉันก็ไม่ต้องการอะไรมากหรอกขอแค่หุ้นของนาย 10 % ก็พอ""สมกับเป็นนักธุรกิจใหญ่ที่ทำอะไรต้องได้ผมประโยชน์สูงสุดโดยไม่สนใครจริงๆ นะครับ""แต่ผมคงตอบตกลงด้วยไม่ได้บังเอิญว่าผมได้สิ่งนี้มา" แอสตันยิ้มพร้อมกับเอ่ยขึ้นก่อนจะยื่นโทรศัพท์ไปให้กับนายอธิวัฒน์"นี่เธอไปได้มาจากไหน? " ทันทีที่นายอธิวัฒน์เห็นสิ่งที่แอสตันให้ดูเขาก็เอ่ยถามขึ้นมาทันทีด้วยสีหน้าเรียบเฉย"ได้มาจากไหนมันไม่สำคัญหรอก""ผมว่าถ้าข่าวออกเรื่องนักธุรกิจรุ่นใหญ่พันล้านเคยโกงเงินบริษัทเพื่อนตัวเองผมว่ามันคงสนุกและมีผลกระทบต่อหุ้นของคุณไม่แพ้กัน" แอสตันเอ่ยขึ้นพร้อมกับยกแก้วไวน์ขึ้นมาจิบ"เธออยากได้อะไรจากฉัน" นายอธิวัฒน์มองแอสตันด้วยสายตาเรียบเฉยอย่างเหมือนไม่สะทกสะท้านพร้อมกับเอ่ยถามชายหนุ่ม"หุ้น 35 % ของบริษัทคุณเป็นไงครับจะได้เท่าๆ กันคุณมีของผม ผมมีของคุณ""หึ นับว่าเป็นเด็กหนุ่มที่กล้ามากจริงๆ ไว้ฉันจะไปคิดอีก

"คุณรู้? " สายน้ำเอ่ยถามขึ้นด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาอย่างสั่นเครือ"เธอคงคิดว่าฉันโง่จริงๆ สินะที่อยู่ดีๆ จะจับเธอมาสุ่มสี่สุ่มห้าอย่างไม่ได้วางแผนอะไร" นายพิศุเก็บโทรศัพท์มือถือของตัวใส่กระเป๋าพร้อมทั้งใช้มือหนามาบีบหน้าของสายน้ำอย่างแรงให้ประเชิญหน้ากับเขาพร้อมกับเอ่ยต่อ"เธอคงลืมไปแล้วว่าฉันตอนทำงานทำตำแหน่งอะไร ฉันจะทำอะไรฉันเช็คอย่างรอบครอบทุกครั้ง""แล้วเรื่องการหมั้นนั้นใครมันก็ดูออกทั้งนั้นแล้วว่าไอแอสตันทำเพราะผลประเยชน์ของตัวเองไม่ได้ชอบยัยซีเรียอะไรนั้น""และอย่างที่จับเธอมาวันนี้เพราะฉันเช็คแล้วว่ามันไปคลับป่านี้คงเมาไม่รู้เรื่องพาอีหนูที่ไหนไปเปิดห้องแล้วมั้งกว่าจะรู้ว่าผู้หญิงของมันถูกฉันจับมา ฮ่า ฮ่า ฮ่า" หลังจากที่นายพิศุเอ่ยจบก็หัวเราะดังลั่นอย่างสะใจที่ครั้งนี้เขาคิดว่าเขาต้องชนะแอสตันได้แน่ๆ"คุณทำแบบนี้ทำไมถ้าคุณโดนจับอีกรอบจะไม่ได้ประกันตัวเเล้วนะครั้งนี้สิ่งที่คุณทำมันร้ายแรงมากกว่าครั้งที่แล้วอีกนะคะ" สายน้ำยังคงเอ่ยพยายามเกลี้ยกล่อมนายพิศุให้ปล่อยเธอไป"หุปปากของเธอไป เธอคิดหรอว่าคนอย่างฉันจะถูกจับเป็นครั้งที่ 2 ""ได้โปรดปล่อยฉันไปเถอะนะคะ ฉันสัญญาว่าจะไม่บอกใคร""