บททั้งหมดของ พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC: บทที่ 251 - บทที่ 260

282

บทที่ 251

“เพราะเสด็จพี่สามารถติดต่อกับแม่ทัพหน้ากากเหล็กและกองทัพเงาพยัคฆ์ได้เช่นนี้นี่เอง” ฉีอ๋องเอ่ยขึ้นมาอย่างนึกขึ้นได้ “ท่านพี่จึงสามารถหลอกเสด็จพี่รองได้อย่างง่ายดาย”เพียงประโยคเดียวของฉีอ๋อง ทำให้ทุกคนฉุดคิดถึงวันที่ดูแคลนเฟิงอ๋องว่าสามารถหลอกคนที่ปราดเปรื่องเช่นหมิงอ๋องได้อย่างไร จนถึงวันนี้ทุกคนก็ได้รับคำตอบเป็นที่เรียบร้อยแล้วเฟิงอ๋องมิได้หลอกหมิงอ๋อง โดยไร้แก่นสารหรือความจริง หากแต่แม่ทัพหน้ากากเหล็กและกองทัพเงาพยัคฆ์สมรู้ร่วมคิดและให้การสนับสนุนด้วยต่างหาก ดังนั้น อุบายนี้จึงสมจริงและทำให้หมิงอ๋องหลงเชื่อได้อย่างสนิทใจ!!เสียงขุนนางและแม่ทัพต่างอื้ออึงขึ้นมาอีกครั้ง บทสนทนาต่างไปในทิศทางเดียวกันว่า เซียวชิงเฟิงมีความสามารถและเหมาะสมกับตำแหน่งไท่จื่อนี้เป็นอย่างมาก“เอาล่ะ” ฮ่องเต้เจิ้นหลงดึงบทสนทนาที่เริ่มออกนอกลู่นอกทางให้กลับมาอีกครั้ง “เจ้าจงรายงานผลของคดีนี้ออกมา”“พ่ะย่ะค่ะ เสด็จพ่อ” เซียวชิงเฟิงขานรับ “ตามที่ทุกคนทราบดีว่า หออวี่หลินมีการผสมยาที่มีฤทธิ์ทำให้คนมึนเมาและคลุ้มคลั่งได้ ซึ่งยานี้ก็คือ ยาวิเศษของแคว้นต้าถัง”เสียงฮือฮาเ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-07
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 252

ตึ่ง!!จงเซิ่งโหวเซล้มทั้งยืน ก้นกระแทกพื้น เหล่าขุนนางที่อยู่รายรอบต่างถอยตัวออกห่างราวกับว่าจงเซิ่งโหวติดโรคร้ายที่อาจจะแพร่กระจายติดพวกเขาได้“ไม่! ไม่จริง... ลูกข้า ไม่ใช่...” จงเซิ่งโหวได้แต่พึมพำ สติหลุดลอยอย่างไม่เชื่อคำกล่าว “ชวนเอ๋อร์ของข้าเป็นคนดี! เขาไม่มีทางทำเช่นนั้นเป็นแน่!”“เสด็จพ่อ ลูกขอถวายรายงานคดีวางยาราษฎรของหออวี่หลินและคำสารภาพของฟางเหวินเฟย ขุนนางแคว้นต้าถังที่สมคบคิดกับหลิงอี้ชวนพ่ะย่ะค่ะ” เซียวชิงเฟิงยกสองมือทูลเกล้าถวายรายงานในมือให้แก่โจวกงกงที่เดินลงมารับไปถวายต่อฮ่องเต้เจิ้นหลงฮ่องเต้เจิ้นหลงกางรายงานออกอ่าน สองเนตรกวาดไปมาอย่างรวดเร็ว ก่อนจะตบโต๊ะดัง ปัง!!“บังอาจนัก!! ไปจับกุมหลิงอี้ชวน คนทรยศบัดเดี๋ยวนี้!! อย่าให้มันหนีหลุดรอดไปได้!”กู้เหวยประสานมือรับคำสั่งในทันที “กระหม่อมได้จัดทหารล้อมจวนจงเซิ่งโหวไว้เรียบร้อยแล้วพ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาทมิต้องกังวล”กู้เหวยส่งสัญญาณให้คนใต้สังกัดรีบออกจากท้องพระโรงไปจับกุมหลิงอี้ชวนที่จวนจงเซิ่งโหวในทันที“ไม่! ฝ่าบาท อย่าจับกุมเขา บุตรของข้าเป็นคนดีพ่ะย่ะค่ะ” จงเซ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-07
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 253

เสียงโขกศีรษะของจงเซิ่งโหวดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง เลือดสีแดงไหลอาบหน้าผากปูดโปนน่ากลัว หากแต่จงเซิ่งโหวก็ยังไม่มีทีท่าจะหยุดยั้ง โดยที่ฮ่องเต้เจิ้นหลง เซียวชิงเฟิง รวมถึงทุกคนในท้องพระโรงก็ไม่มีผู้ใดเอ่ยห้ามปรามเลือดสีแดงจากศีรษะของจงเซิ่งโหวเพียงผู้เดียว ไม่อาจชดใช้เลือดสีแดงสดของทหารและราษฎรบริสุทธิ์ที่เจิ่งนองไปทั่วแผ่นดินในสงครามแดนเหนือนั้นได้เลย!!“ฝ่าบาท!!” เสียงของกู้เหวยดังขึ้นมาที่หน้าประตูท้องพระโรง ปรากฏร่างแม่ทัพที่ชุดเกราะเปรอะเปื้อนเลือดไปทั้งตัว เขาก้าวเข้ามาคุกเข่าข้างจงเซิ่งโหว พลางประสานมือรายงาน “ทูลฝ่าบาท กระหม่อมได้นำกำลังพลไปล้อมจับหลิงอี้ชวนแล้ว หากแต่อีกฝ่ายไม่ยอมจำนน สั่งให้องครักษ์ของจวนคุ้มกันเขาหลบหนีออกจากจวน”“กระหม่อมจึงจำเป็นต้องใช้กำลังเข้าจับกุม ในขณะที่องครักษ์ของจวนถ่วงเวลาพวกกระหม่อมอยู่ หลิงอี้ชวนฉวยโอกาสควบม้าหลบหนี พลธนูของกระหม่อมจึงได้ยิงธนูหลายดอกติดต่อกันจนเขาสิ้นชีพบนหลังม้าพ่ะย่ะค่ะ!!”สิ้นคำรายงานของกู้เหวยก็ทำให้จงเซิ่งโหวที่คุกเข่าอยู่ข้างกันหยุดโขกศีรษะ ดวงตาแก่ชราเบิกกว้าง เมื่อรับรู้ได้ว่า บุตรชายคนโตของ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-08
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 254

กว่าผู้ใดจะไหวตัวทัน มือแก่ชราก็เอื้อมไปหยิบดาบที่แขวนอยู่ของทหารใกล้ตัว ปลายดาบแหลมคมสะท้อนเข้าสู่ดวงตา ก่อนที่เขาจะหลับตาหมุนมือ หมายปาดคอตนเองให้ดับสูญตามบุตรชายแต่รอแล้วรอเล่า โลหะคมก็มิได้ตวัดลงบนคอของตนเสียที เมื่อจงเซิ่งโหวลืมตาขึ้นมอง จึงได้เห็นหยดเลือดที่หลั่งลงบนพื้นเป็นวงกว้าง มือสากของใครบางคนกำรอบดาบคมไว้แน่นดวงตาทุกคู่ในท้องพระโรงต่างเบิกกว้าง“เฟิงเอ๋อร์!!” เสียงร้องของฮ่องเต้เจิ้นหลงดังขึ้นกว่าผู้ใดกู้เหวยที่ได้สติก่อนใคร รีบพุ่งตัวไปถีบจงเซิ่งโหวให้ล้มลง เป็นจังหวะเดียวกับที่เซียวชิงเฟิงปล่อยมือจากดาบ ทำให้ดาบใหญ่เปื้อนเลือดหล่นลงบนพื้นเสียงดัง ปลุกให้ทุกคนตื่นจากความตกใจ“หมอหลวง!” ฮ่องเต้เจิ้นหลงตวาดเรียกหมอหลวงเสียงดังลั่น โจวกงกงรีบวิ่งออกไปตามหมอหลวงในทันทีเซียวชิงเฟิงไม่สนใจบาดแผลที่มีเลือดไหลรินเป็นสาย เขาย่างเท้าสามขุมเข้าไปใกล้จงเซิ่งโหวที่ถูกทหารจับกุมตัวไว้อย่างแน่นหนาแล้ว “มิรู้ว่า จงเซิ่งโหวหวังฆ่าตัวตาย เพื่อชดใช้ความผิดจริง ๆ หรือเพียงแค่ต้องการหลบเลี่ยงความลำบากที่ต้องเผชิญในแดนเหนือ...”“กระหม่อม.
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-08
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 255

ก่อนที่ฮ่องเต้เจิ้นหลงจะได้ตรัสสิ่งใด เซียวชิงเฟิงก็รีบเอ่ยแทรกขึ้นมา“เสด็จพ่อ บัดนี้ คดีวางยาของหออวี่หลินก็ได้รับความคลี่คลายแล้ว สามารถจับกุมและลงโทษผู้ร้ายแล้ว กระหม่อมจึงอยากจะขอทูลลาพักฟื้นร่างกายพ่ะย่ะค่ะ”ฮ่องเต้เจิ้นหลงพยักพักตร์อนุญาต “ได้สิ เราอนุญาต เจ้าก็จงลาพักสักวันสอง...”“ห้าวันพ่ะย่ะค่ะ” เซียวชิงเฟิงเอ่ยขัดขึ้นมาในทันใด “เมื่อครู่ หมอหลวงแจ้งว่า กระหม่อมต้องงดใช้มือสามถึงห้าวัน เพื่อให้บาดแผลได้สมานแผลเต็มที่พ่ะย่ะค่ะ”ฮ่องเต้เจิ้นหลง “???”“หากมือของกระหม่อมพักฟื้นและหายได้เร็วขึ้น กระหม่อมก็จะสามารถกลับมาทำงานให้แก่ราษฎรได้เร็วขึ้นด้วยพ่ะย่ะค่ะ ขอเสด็จพ่อโปรดพิจารณาด้วยเถิด”พระอุระของฮ่องเต้เจิ้นหลงกระเพื่อมขึ้นลงถี่ ๆ อย่างไม่ทราบสาเหตุเหตุใดข้าจึงรู้สึกโมโหหนักกว่าเรื่องของหลิงอี้ชวนเมื่อครู่อีกนะ?“ไม่เพียงเท่านั้น เสด็จพ่อ กระหม่อมรู้สึกวิงเวียนศีรษะ คล้ายจะมีไข้ด้วยพ่ะย่ะค่ะ” ดวงตาดอกท้อปราดมองไปยังหมอหลวงที่สะดุ้งสุดตัว เมื่อสบตาคมคู่นั้นหมอหลวงรีบคุกเข่าทูลฮ่องเต้เจิ้นหลงทันที “เอ่อ ฝ่าบาท
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-09
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 256

อีกฟากหนึ่งของเมืองหลวง ในเรือนเล็กของร้านเยว่หรง สตรีสามนางกำลังนั่งล้อมวงล้อมรอบโต๊ะไม้ตัวเล็กที่มีเตาถ่านตั้งอยู่ตรงกลาง ความร้อนจากเตาทำให้น้ำซุปในหม้อทองแดงเดือดปุด ๆ ส่งกลิ่นหอมกรุ่นของสมุนไพรและน้ำต้มกระดูกคละคลุ้งไปทั่วห้องฉินเจียวเยี่ยนในชุดกระโปรงสีอ่อน เป็นคนแรกที่ใช้ตะเกียบไม้ยาวคีบเนื้อแพะฝานบางลงในหม้อ เนื้อสีชมพูซีดถูกความร้อนเข้าโอบล้อมเพียงชั่วอึดใจก็สุกกำลังดีนางนำมันขึ้นมาจุ่มลงในน้ำจิ้มงาที่ผสมกับน้ำมันพริกเผาอย่างพิถีพิถัน ก่อนจะส่งเข้าปากและส่งเสียงในลำคออย่างพึงพอใจในความเอร็ดอร่อยตรงข้ามกับนางคือ หลี่ชิงหงที่กำลังใช้ตะเกียบคีบผักกาดขาวลงในหม้อจนเต็ม“อาหง ช้าลงหน่อยเถิด ประเดี๋ยวน้ำซุปก็ไม่หวานหรอก” เมิ่งลี่เอ่ยท้วง ก่อนจะคีบเต้าหู้ที่ดูดซับน้ำซุปจนพองนุ่มขึ้นมาเป่าเบา ๆ แล้วจึงส่งเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อยหลี่ชิงหงย้ายตะเกียบมาเขี่ยเห็ดหอมในหม้ออย่างใจเย็น แล้วนำเห็ดขึ้นมาจากหม้อ จุ่มน้ำจิ้มงาเข้าปากอีกคำ “น้ำจิ้มรอบนี้ ปรุงได้อร่อยเสียจริง”“ใช่หรือไม่? หลังจากที่กินชาบูกับเจ้าไปรอบก่อน ข้าอุตส่าห์ไปซุ่มซ้อมปรุงอยู่
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-09
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 257

เมื่อเวลาล่วงเข้ายามโหย่ว ไท่จื่อเฟยจึงได้เสด็จกลับถึงตำหนักบูรพา สาวรับใช้รีบเข้ามารายงานฉินเจียวเยี่ยนในทันที“ทูลไท่จื่อเฟย ไท่จื่อกำลังรอเสวยมื้อค่ำร่วมกันที่ห้องอาหารเพคะ”ฉินเจียวเยี่ยนเลิกคิ้วขึ้นสูง พึมพำกับตนเอง “วันนี้ มิใช่ตัดสินโทษของหลิงซื่อจื่อหรอกหรือ? เหตุใดท่านพี่จึงกลับมาเร็วนัก”สองมือเล็กยกชายกระโปรงขึ้นสูง เร่งก้าวเท้าตรงไปยังห้องอาหาร จึงได้เห็นโต๊ะอาหารขนาดใหญ่ตั้งอยู่กลางห้อง บรรดาอาหารเลิศรสมากมายถูกจัดวางอย่างประณีตไอน้ำจาง ๆ ลอยกรุ่นจากซุปหูฉลามน้ำแดงที่อยู่ในชามกระเบื้อง ปลาหิมะนึ่งซีอิ๊วที่ยังคงความร้อน บนโต๊ะยังมีผักสดนานาชนิดที่ถูกแกะสลักเป็นรูปดอกไม้ประดับจานอย่างสวยงามร่างสูงในชุดสีดำสง่างามนั่งอยู่ตรงหัวโต๊ะ ดวงตาคมกริบของเขาไม่ได้สนใจอาหารตรงหน้าแม้แต่น้อย แต่กลับจับจ้องไปที่ประตูทางเข้าอย่างใจจดใจจ่อ จนเมื่อได้เห็นฉินเจียวเยี่ยนปรากฏตัวขึ้น ริมฝีปากที่เคยเป็นเส้นตรงกลับวาดเป็นเส้นโค้งในทันที“เสี่ยวเยี่ยน” เสียงทุ้มต่ำเอ่ยเรียกชื่อของนางอย่างคิดถึง กอปรกับร่างกำยำที่ผุ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-10
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 258

เซียวชิงเฟิง “...”ไท่จื่อได้แต่ตื่นตะลึง เมื่อเห็นฉินเจียวเยี่ยนคายกุ้งตัวโตเนื้อแน่นออกจากปากในทันทีที่แตะโดนปลายลิ้น สองสายตาสบกันในทันทีฉินเจียวเยี่ยนกลืนน้ำลายเหนียว งุนงงกับปฏิกิริยาของร่างกายของนางเอง “เอ่อ...”“ข้าว่า กุ้งเมื่อครู่ พ่อครัวคงจะล้างไม่สะอาด แต่ไม่เป็นไร เจ้าลองซุปเป็ดตุ๋นยาจีนดูดีหรือไม่?”“เพคะ” ฉินเจียวเยี่ยนตอบรับ ก่อนจะใช้ช้อนตักน้ำซุปมาดม ใบหน้ากลับย่นจมูก กลิ่นยาจีนที่เคยหอมกรุ่นชวนน้ำลายสอ บัดนี้กลับคาวคลุ้งจนน่าเวียนหัว จนนางต้องวางช้อนลงอย่างเงียบเชียบ“... สงสัย พ่อครัวคงจะใส่ยาจีนมากเกินไป เจ้าจึงไม่ชอบกลิ่น” เซียวชิงเฟิงชวนให้นางลงเปลี่ยนอาหารจานใหม่ “เจ้าลองปลาหิมะนึ่งซีอิ๊วดีหรือไม่? จานนี้ ข้ายืนควบคุมทุกขั้นตอน รับรองว่า เจ้าจะต้องชอบ”ร่างสูงพยายามใช้มือซ้ายคีบตะเกียบอย่างทุลักทุเล พยายามคีบเนื้อปลาหิมะสีขาวนวลไปที่ปากเรียวของฉินเจียวเยี่ยน นางย่นจมูกเล็กน้อย เมื่อได้กลิ่นคาว ก่อนจะใช้มือปิดปากแน่น พยายามกลั้นรสปร่าในลำคอ แต่ก็สายเกินไปฉินเจียวเยี่ยนผุดลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว ใบหน้าขาวซีดเหมือนกระ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-10
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 259

“ถวายบังคมเสด็จพ่อพ่ะย่ะค่ะ” เสียงถวายบังคมดังขึ้น ทำให้ฮ่องเต้เจิ้นหลงต้องเงยพระพักตร์ขึ้นจากกองฎีกา จึงได้เห็นหน้าบูดบึ้งขององค์รัชทายาทที่เพิ่งส่งคนมาทูลรายงานข่าวดีว่า ไท่จื่อเฟยทรงพระครรภ์แล้วอีกทั้งยังกล้าทูลขอลาพักงานอีกเก้าเดือน ทำพระองค์กริ้วจนกวาดกองฎีกาบนโต๊ะลงกระจายเกลื่อนพื้น ลำบากโจวกงกงและบรรดาขันทีต้องวิ่งเก็บฎีกาขึ้นมาเรียงบนโต๊ะใหม่หากแต่ยังไม่พ้นชั่วยามเดียว เจ้าตัวปัญหาก็กลับมาคุกเข่าตรงหน้าเขาถึงห้องทรงอักษรในตำหนักทรงงาน“ครั้งนี้ เจ้าจะมาทูลขอสิ่งใดอีกเล่า?” ฮ่องเต้เจิ้นหลงตรัสถามอย่างหวาดระแวง “ข้าก็อนุญาตให้เจ้าลาพักงานเก้าเดือนไปแล้วมิใช่รึ?”ยิ่งได้ยินเช่นนั้น ใบหน้าของเซียวชิงเฟิงก็ยิ่งบึ้งตึงหนักขึ้น แผ่รังสีขุ่นเคืองจนทุกคนที่อยู่ในห้องรู้สึกร้อน ๆ หนาว ๆเซียวชิงเฟิงกัดฟันแน่น ขมวดคิ้วมุ่น ก่อนจะเอ่ยเสียงต่ำ “กระหม่อมได้รับแต่งตั้งให้เป็นรัชทายาท การลาพักงานเก้าเดือนนั้น นับว่าไม่สมควรเป็นอย่างยิ่ง ดังนั้น เพื่อที่จะแบ่งเบาราชกรณียกิจของเสด็จพ่อ กระหม่อมจึงตั้งใจมาช่วยสะสางงานพ่ะย่ะค่ะ”ฮ่องเต้เจิ้นหลง “???”
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-11
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 260

“ฎีกานี้ ผู้ใดเป็นคนเขียน?” เสียงทรงอำนาจถามขึ้น พาให้ขุนนางที่เข้ามาถวายฎีกาต่างก้มหน้าหลบสายตาดุดันนั้นเป็นแถว เมื่อไม่เห็นผู้ใดกล้าออกมายอมรับ เซียวชิงเฟิงจึงโยนฎีกานั้นลงพื้นแล้วร่ายจุดผิดออกมายาวเหยียด“ฎีกานี้ เจ้าจะเอ่ยถึงผู้ใด ฉู่ซิงปู้ซ่างซูหรือเมิ่งหลี่ปู้ซ่างซู เนื้อหาภายในรายงานความต่อเนื่องของคดีวางยาของหออวี่หลิน กลับเรียกฉู่หลี่ปู้ซ่างซู ทำไม? เจ้ามีอำนาจมากเพียงใดจึงสามารถย้ายตำแหน่งของฉู่ซิงปู้ซ่างซูได้หรือ?”“สิ่งที่เจ้าต้องการรายงานคือหมอหลวงจากตำหนักบูรพาสามารถคิดค้นยารักษาอาการของชาวบ้านที่ถูกวางยาได้แล้วมิใช่รึ? แต่เจ้ากลับเขียนว่าเป็นฝีมือของหมอหลวงจากตำหนักอุดร เจ้าต้องการเปลี่ยนชื่อตำหนักของข้าหรือ?”“แล้วภาษาที่ใช้ก็เขียนได้วกวน ไม่เข้าเรื่องเสียที ผู้ใดสอนให้เขียนเนื้อหาเช่นนี้กัน? ลายมือก็แย่นัก ปลายพู่กันเจ้าจะตวัดให้ถึงขอบหน้าต่างของวังหลวงเลยหรือ? ไป! เอาออกไปแก้มาใหม่”บรรดาขุนนางเห็นช่องทางในการหลบหนีจากอารมณ์โกรธกริ้วของไท่จื่อ จึงได้รีบวิ่งเข้าไปเก็บฎีกาที่หล่นเกลื่อนพื้น แล้วหอบหนีลมมรสุมออกมากันแทบไม่ทัน“เหตุใด
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-11
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
1
...
242526272829
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status