All Chapters of เฮยจิวจู่ ดินแดนรักร้อนซ่อนแรงปรารถนา(Nc18+): Chapter 1 - Chapter 7

เมื่อเข้าสู่ยามพระอาทิตย์อัสดง พระสนมหวงสตรีงามล่มเมืองแห่งวังหลังกำลังถูกเหล่าขันทีห่อหุ้มร่างเปลือยเปล่าด้วยผ้าหนานุ่ม ก่อนจะโอบอุ้มร่างอวบอิ่มเข้าสู่ตำหนักเฉียนชิงอันเป็นที่ประทับของโอรสสวรรค์วัยยี่สิบห้าปี พระนามว่าหยางจิ่งถง หูฮองเฮามองผ่านขบวนของขันทีที่โอบอุ้มอนุภรรยาเข้าหาสามีในนามของตนด้วยความเฉยเมย นับตั้งแต่ที่นางเข้าพิธีแต่งงานกับหยางจิ่งถงมาได้นับห้าปี บุรุษใจแข็งผู้นี้ก็มิเคยร่วมหลับนอนกับนางเยี่ยงสามีภรรยาทั่วไป ในแต่ละวันเขาได้แต่เลือกป้ายของสนมนางในคนอื่นๆ โดยมองข้ามตำหนักคุนหนิงของนางจนหญิงสาวชินชา แม้นางจะรู้ว่าโอรสสวรรค์ใช้การแต่งงานครั้งนี้เพื่อกุมอำนาจฝ่ายบุ๋นบู๊ให้เป็นปึกแผ่น หาใช่รักใคร่ชอบพอนางไม่ แต่หญิงสาวก็มิอาจตัดใจจากผู้ชายคนแรกที่นางหลงรักได้ หูอี้หลงจึงเร่งเร้าบิดาเพื่อให้ได้แต่งงาน เป็นฮองเฮาเคียงคู่กับเขา แต่สุดท้ายนางก็รู้ว่าตนเองใช้ความพยายามในทางที่ผิด บุรุษสูงศักดิ์ผู้นั้นมิเคยเหลียวแลนางแม้แต่น้อย ชีวิตในวังหลังของนางมีเพียงนักพรตเหลียวตั๋วลู่ผู้เป็นขุนนางในกรมพิธีการ ที่คอยปลอบโยนนาง หูฮองเฮาทอดสายตามองกระถางกำยานที่ทำจากกระเบื้องเคลือบ

สตรีทั้งสองเดินลัดเลาะมาตามแม่น้ำจนมาถึงค่ายทหารที่ตั้งอยู่เต็มลานกว้างติดชายป่า พอพวกนางไปถึงก็พบกับพ่อค้าแม่ค้ามากหน้าหลายตา ที่ตั้งแถวรอนำของมาขายก่อนหน้าพวกนาง หญิงสาวทั้งสองเข้าไปต่อท้ายแถวเพื่อรอหัวหน้ากองเข้าตรวจสินค้า หากตกลงราคากันได้เรียบร้อยก็จะเข้าไปรับเงินที่นายกองจัดหาเสบียงที่กระโจมด้านข้างหลิวจิ่นอิงลอบสังเกตการณ์ด้วยความสงสัย หากเป็นพ่อค้าหรือแม่ค้าที่อยู่ในวัยแก่เฒ่าพวกเขามักขายเสบียงได้ในราคาไม่สูงนัก ยกเว้นแม่ค้าที่เป็นสตรีแรกรุ่นที่ขายเสบียงได้ราคามากกว่าคนกลุ่มแรกหลายเท่าตัวเมื่อถึงคิวของหญิงสาวทั้งสอง ลี่จือวางตระกร้าหมั่นโถวสองใบใหญ่ลงบนโต๊ะกลางตรวจสินค้า เหล่าทหารต่างเข้ามารุมล้อมดูสตรีขายหมั่นโถวที่มีเรือนกายอวบอิ่มด้วยความหื่นกระหาย อกอวบขาวของลี่จือล้นทะลักออกมานอกร่มผ้าในขณะที่หญิงสาวกำลังก้มนับหมั่นโถวเพื่อมอบให้กับหัวหน้านายกอง“เจ้าจะขายหมั่นโถวเท่าไหร่? ““ทั้งหมดห้าร้อยอีแปะเจ้าค่ะ”“ข้าให้เจ้าหนึ่งตำลึง แต่ต้องไปรับเงินที่กระโจมใหญ่ฝั่งนู้น เจ้ายินดีหรือไม่??”“ข้ายินดีเจ้าค่ะ!!!”ด้วยความดีใจที่ขายหมั่นโถวได้มากกว่าที่คิดไว้ตั้งหลายเท่า ลี่จือรีบ

เมื่อหูฮูหยินเดินทางมาถึงโรงเก็บฟืนด้านหลังจวน นางตรงเข้าไปเรียกชายตัดฟืนคนใหม่ที่หน้าประตูห้องเด็กหนุ่มวัยสิบแปดที่มีรูปร่างสูงใหญ่ เปิดประตูออกมาท่ามกลางความมืดมิด เขาตกใจเมื่อเห็นฮูหยินของจวนมาเยือนบ่าวต้อยต่ำถึงที่นี่“ฮูหยินมีอันใดให้ข้ารับใช้หรือขอรับ!”“อาเฟิงเจ้าไปเลือกฟืนท่อนใหญ่ในโรงเก็บฟืนเป็นเพื่อนข้าหน่อย ข้าจะรีบเอาไปใช้คืนนี้!”“ได้ขอรับฮูหยิน เชิญตามบ่าวมาทางนี้ขอรับ”อาเฟิงเดินนำหูฮูหยินเข้าไปในโรงเก็บฟืนข้างเรือนพัก สตรีสูงศักดิ์ปิดล็อคประตูจากด้านในก่อนจะเดินไปประกบที่แผ่นหลังใหญ่ของบ่าวตัดฟืน“ท่อนนี้ดีไหมครับฮูหยิน ตัดจากไม้เนื้อหอม วงปีของมันนับสิบปี ยิ่งโดนไฟเผาจะยิ่งส่งกลิ่นหอมขอรับ“แต่ข้าว่าท่อนนี้ดีกว่า ดูหนุ่มแน่นน่าดูดชิมมากกว่าท่อนไหนเสียอีก!”มือเรียวเอื้อมไปลูบคลำท่อนฟืนใหญ่ที่หลับไหลอยู่ใต้ร่มผ้า ก่อนจะปลดชุดปะชุนของชายหนุ่มตรงหน้าออก เหลือเพียงฟืนท่อนใหญ่ ที่ชูชันท้าทายนายสาวอยู่เบื้องหน้า ลิ้นเรียวเล็กไล้เลียจากปลายหัวหยักไปจนถึงโคน จนฟืนทั้งท่อนเปียกชุ่มไปด้วยน้ำลายของนาง ก่อนจะกลืนกินฟืนท่อนใหญ่เข้าไปจนมิดลำ บ่าวตัดฟืนที่ยังหนุ่มยังแน่นถึงกับคราง

วันเวลาล่วงเลยไปนานแปดเดือนเศษ ร้านขายเซาปิ่งของหลิวจิ่นอิงนับวันจะขายดีขึ้นเรื่อยๆ หญิงสาวเจรจาให้ลี่จือสหายคนสนิทนำหมั่นโถวกับซาลาเปามาเปิดแผงเพิ่มที่ร้านของนาง ทำให้เหล่านักเดินทางที่ลงเรือที่ท่าน้ำ กับบรรดาศิษย์ของสำนักศึกษาที่อยู่บนเขา ต่างแวะเวียนมานั่งพักรับความสำราญอยู่ที่นี่เป็นประจำก่อนหน้านี้เหล่าซือเฒ่ากว้านซื้อที่ดินบริเวณรอบเรือนเล็กเพื่อให้หลิวจิ่นอิงได้ต่อเติมกิจการร้านค้า นางจึงรวบรวมเงินที่ได้จากน้ำพักน้ำแรงมาสร้างโรงเตี๊ยมขนาดเล็กขึ้นที่ริมแม่น้ำด้านข้าง ขนาดห้องพักมีรูปแบบเรียบง่าย เข้ากับบรรยากาศริมแม่น้ำกับทุ่งข้าวฟ่างที่กำลังชูช่อสีเหลืองทองอยู่เต็มผืนดิน และแล้วโรงเตี๊ยมก็สร้างเสร็จทันกำหนดคลอดของหลิวจิ่นอิงเมื่อเข้าสู่ยามเหม่า (5.00-7.00) ของเช้าวันหนึ่ง รถม้าจากสำนักศึกษาได้พาหมอเทวดามาทำคลอดฮูหยินของเหล่าซือเฒ่าที่กำลังเจ็บท้องใกล้คลอด ในเรือนหลังเล็กท่ามกลางความเงียบสงบของเมืองเฮยจิวจู่ในเวลาไม่นาน บุตรีตัวอ้วนขาวก็คลอดออกมาทักทายมารดาของนางด้วยความปลอดภัย ท่ามกลางการลุ้นระทึกของเหล่าซือเฒ่า ที่ผุดลุกผุดนั่งที่หน้าห้องทำคลอด เขาโอบอุ้มบุตรีตัวอ้วนด้วยควา