All Chapters of ชะตารักสองบุปผา: Chapter 1 - Chapter 10

เมืองหลวงต้าเทียน รัชศกซีเฉินปีที่5 ฮ่องเต้นามว่า อวิ๋นซีเฉิน เมืองหลวงต้าเทียนแห่งนี้ คือเมืองหลวงที่ตั้งอยู่ท่ามกลางแคว้นทั้งสี่ ประกอบไปด้วยแคว้นฉินตั้งอยู่ทางทิศเหนือ แคว้นหาน ตั้งอยู่ทางทิศใต้ แคว้นเยี่ยนตั้งอยู่ทางทิศตะวันออก และแคว้นเย่ว์ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตก เมืองต้าเทียนโอบล้อมไปด้วยภูเขาและต้นไม้มากมาย ให้ความเย็นสบายตลอดทั้งปี อีกทั้งยังโอบล้อมด้วยแม่น้ำฉางเจียง ซึ่งให้ความอุดมสมบูรณ์ตลอดทั้งปี เมืองต้าเทียนจึงอุดมไปด้วยเสบียงอาหารที่พร้อมสรรพ และนับเป็นเมืองมหาอำนาจที่สุดในสี่แคว้นหยาดน้ำฝนที่ตกลงมาเป็นสาย สลับกับสายลมที่พัดมาเป็นครั้งคราว ทำให้ต้นไม้ดอกไม้น้อยใหญ่ต่างเปียกชุ่มฉ่ำและเขียวขจีชวนมอง ราวกับหยาดน้ำทิพย์จากแดนสวรรค์ที่ส่งมาปลอบประโลมดินแดนมนุษย์สตรีนางหนึ่งกำลังนั่งเหม่อมองไปที่ด้านนอกหน้าต่าง ดวงตาคู่สวยทอดมองไปยังสระน้ำที่ยามนี้ดอกเหลียนฮวาหลากสี (ดอกบัว) กำลังเบ่งบานรับหยาดฝนอย่างงดงาม มือเรียวสวยยื่นออกไปรองรับหยาดฝนที่ตกลงมาไม่ขาดสายที่ด้านนอกหน้าต่างด้วยแววตาที่เศร้าหมอง หลายวันก่อน "พี่เหลียนฮวา ข้ายังมิอยากอภิเษกสมรสกับฝ่าบาทเลยเจ้าค่ะ"สวีเหลียน

หลังจากที่อวิ๋นซีเฉินจากไปแล้ว สวีเหลียนฮวาก็เรียกคนให้มาช่วยนางเปลี่ยนเสื้อผ้าอาภรณ์ ชุดแต่งกายของสตรีโบราณช่างรุ่มร่ามและเดินเหินยากลำบากเสียจริง นางคงต้องพยายามปรับตัวให้เคยชินกับการแต่งกายเช่นนี้เสียแล้ว"ฮองเฮาเพคะ ทรงอยากบรรทมหรือไม่เพคะ?"สวีเหลียนฮวาหันไปมองนางกำนัลน้อยที่เดินเข้ามารินน้ำชาให้นางด้วยความคล่องแคล่ว ในความทรงจำของเจ้าของร่างเดิมบอกกับนางว่า นางกำนัลผู้นี้คือสาวใช้คนสนิทของนาง นามว่า หลิงเจียว เป็นสาวใช้ที่ติดตามมารับใช้นางจากตระกูลสวีสวีเหลียนฮวานั่งครุ่นคิดถึงเรื่องราวต่าง ๆ ไปมาด้วยความว้าวุ่นใจ นางรู้สึกเสียดายช่วงเวลาที่ผ่านมายิ่งนัก นางเป็นถึงนักเรียนหัวกะทิ มีความสามารถที่เก่งรอบด้าน อีกทั้งยังเป็นที่ชื่นชอบของเพื่อนฝูงและกำลังจะเป็นว่าที่ตำรวจหญิงอนาคตไกลอีกด้วยแต่ต้องมาตกตายเพราะถูกรถชนเนี่ยนะ!!! เฮ้อ!!! สวรรค์ช่างกลั่นแกล้งนางยิ่งนัก สวีเหลียนฮวาหันไปมองที่กระจกก่อนจะรู้สึกแปลกใจไม่น้อย สตรีนางนี้มีใบหน้าเหมือนกับนางไม่มีผิดเลย จะต่างกันก็เพียงแค่เจ้าของร่างนี้มีแววตาที่เศร้าหมองเหลือเกินชีวิตของสวีเหลียนฮวาช่างอาภัพยิ่งนัก นางไม่เก่งอะไรสักอย่าง อี

แคว้นฉิน ในอีกด้านหนึ่งสวีหลานฮวากำลังควบม้าลัดเลาะมาตามชายแดนแคว้นฉินด้วยแววตาที่ครุ่นคิด นางหนีออกมาจากเมืองต้าเทียนได้หลายวันแล้ว เพราะไม่อยากจะอภิเษกสมรสกับฝ่าบาท นางไม่ได้รักเขา ไม่ได้รู้สึกยินดีที่จะได้เป็นฮองเฮาของเขาเลยแม้แต่น้อย นางรู้สึกผิดต่อสวีเหลียนฮวาเป็นอย่างมาก จะหาว่านางเห็นแก่ตัวก็คงไม่ผิดเท่าใดนัก แต่นางมิอาจทนยอมรับการแต่งงานในครั้งนี้ได้จริง ๆนางยังอยากท่องเที่ยวไปในโลกกว้าง ได้ศึกษาความเป็นอยู่ของผู้คน นั่นคือสิ่งที่นางต้องการ และอีกเรื่องหนึ่งก็คือ นางต้องการมาพบกับคนรักของนางสวีหลานฮวาตัดสินใจที่จะใช้ชีวิตอยู่ที่แคว้นฉินแห่งนี้ นางมีตั๋วเงินและของมีค่าติดตัวมามากมาย ที่นางเลือกแคว้นฉินก็เพราะที่นี่คือดินแดนของฉินอ๋อง อวิ๋นเสวี่ยเฟย ผู้เป็นเสด็จอาของฮ่องเต้อวิ๋นซีเฉิน เป็นแคว้นที่สงบสุขและปลอดภัยมากกว่าแคว้นอื่น ๆ แม้จะดูไม่ปลอดภัยไปสักนิดและเสี่ยงที่จะถูกค้นหาตัวจนเจอ แต่นางก็จะพยายามใช้ชีวิตอย่างเงียบสงบ และไม่ให้ไปสะดุดตาผู้ใดเข้า และเพราะคนรักของนางอยู่ที่แคว้นฉินแห่งนี้ ต่อให้เสี่ยงนางคงต้องทำใจยอมรับมัน"หลานฮวา!""เสิ่นเหยา!!!"สวีหลานฮวาหันไปมองตามเส

สวีเหลียนฮวาทั้งรู้สึกตื่นตระหนกและอับอายเป็นอย่างมาก นางไม่รู้จะทำเช่นไรแล้ว นางควรจะลุกขึ้นดีหรือไม่?แต่อีกใจหนึ่งก็อยากลอง!!!แต่เขานิสัยแย่เช่นนี้ นางทำใจร่วมรักกับเขาไม่ลงจริง ๆ แต่เขามีใบหน้าที่หล่อ นางควรให้อภัยเขาห้าสิบเปอร์เซ็นต์ดีหรือไม่?อวิ๋นซีเฉินเริ่มทำสิ่งใดไม่ถูก มือไม้ของเขามันลนไปหมด มิรู้ว่าจะทำเช่นไรดี! จะดันเข้าไปให้สุดหรือหยุดแค่นี้ดีเล่า?ความรู้สึกบัดซบเช่นนี้ไม่เคยเกิดขึ้นกับเขามาก่อนเลย สวีเหลียนฮวาใช้สองมือกำขอบสระเอาไว้แน่น นางทั้งเสียวทั้งเจ็บในคราเดียวกัน "ทูลฝ่าบาท/ฮองเฮาสุรามงคลมาแล้วพ่ะย่ะค่ะ!!!"สวีเหลียนฮวารีบรับสุรามาดื่มเข้าไปสองจอก ความร้อนหลั่งรินราดรดลงไปในลำคอบางระหงของนาง ขับให้ใบหน้าสวยแดงซ่าน สวีเหลียนฮวาส่ายหน้าไปมาพลางครุ่นคิด สุราช่างแรงเสียจริง!!!เมื่อคิดได้เช่นนั้นนางจึงตัดสินใจลุกขึ้นยืน ก่อนจะก้าวเดินออกจากสระ หลิวหมัวมัวและหลิงเจียวที่เห็นเช่นนั้นจึงรีบนำผ้ามาซับกายให้นางและช่วยนางสวมเสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว แม้จะนึกเสียดายไม่น้อย แต่ทว่ายามนี้มีทั้งขันทีและนางกำนัลเฝ้ามองอยู่มากมาย น่าอายจะตายไป!!!อวิ๋นซีเฉินกัดฟันกรอด สตรีต่ำช้

อวิ๋นซีเฉินรู้สึกกระวนกระวายเป็นอย่างมาก ความรู้สึกของเขาในตอนนี้มันมีทั้งความสับสนและกังวลอยู่ในคราเดียวกัน เขามิได้ชื่นชอบสวีเหลียนฮวา แต่ทว่าเขาเองกลับไม่ได้โหยหาที่จะพบเจอกับสวีหลานฮวาเหมือนเช่นแต่ก่อน นี่มันเกิดสิ่งใดขึ้นกับเขากันแน่!!!อวิ๋นซีเฉินครุ่นคิดเท่าใดก็คิดไม่ออก เขาจึงจัดการเปลี่ยนฉลองพระองค์ใหม่และไปประชุมเช้าที่ท้องพระโรงทันที เหล่าขุนนางต่างตั้งหน้าตั้งตารอคอยเขาด้วยความร้อนรน แต่ไหนแต่ไรมาฮ่องเต้พระองค์นี้ก็ทรงชอบทำตามใจตนเองอีกทั้งเจ้าอารมณ์มาแต่ไหนแต่ไร "ฝ่าบาทเสด็จ!!!""ถวายพระพรฝ่าบาท!!!"อวิ๋นซีเฉินพยักหน้าเพียงเล็กน้อย ก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงที่บัลลังก์มังกรอย่างสง่างาม เขายื่นมือไปหยิบฎีกาบนโต๊ะมาอ่านอย่างไม่รีบไม่ร้อน ต้าเทียนในยามนี้ ไม่มีฎีการ้องเรียนเหล่าขุนนางจากราษฎรเท่าใดนัก ตั้งแต่เขาขึ้นครองบัลลังก์มังกร ก็ตัดรากถอนโคนเหล่าขุนนางที่คิดคดโกงกินบ้านเมืองออกไปหลายคน ต้าเทียนจึงอยู่อย่างสงบตั้งแต่เขาได้เป็นฮ่องเต้ "ทูลฝ่าบาท เหล่าขุนนางลงความเห็นกันว่า การล่าสัตว์ที่หางโจวในปีนี้ ควรจะเลื่อนออกไปก่อนดีหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?""เหตุใดจึงต้องเลื่อน?""ทูลฝ่าบา