Semua Bab ลวงสวาทท่านประธานธงแดง: Bab 71 - Bab 80

หมับ...!!“ว๊ายยยยย ~~” เสียงหวานร้องอุทานด้วยความตกใจเมื่อร่างบางถูกรวบลงไปให้นอนหงายอยู่บนหาดทรายสีขาว“คะ...คุณวาคิม จะทำอะไรคะ” ดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความตกใจ ทั้งจากการถูกจู่โจมโดยไม่ทันได้ตั้งตัวและทั้งจากที่ตอนนี้ตัวเองได้ถูกร่างกำยำกดคร่อมลงกับพื้นทรายเนียนละเอียดเรียบร้อยแล้ว“ลงโทษคนดื้อไง...หึหึ” เสียงทุ้มแหบพร่าที่เต็มไปด้วยไฟปรารถนาส่งมาจนทำให้ร่างสาวที่ร้อนระอุอยู่แล้วพลันร้อนผ่าวขึ้นมาทันที“มะ...มนต์ไม่ผิดจะมาลงโทษมนต์ได้ยังไงคะ” น้ำเสียงตะกุกตะกักส่งไป พร้อมกับใบหน้าเนียนใสที่เสมองไปด้านข้างด้วยไม่กล้าสบสายตาร้อนแรงตรง ๆ“ผิด...ผิดที่คุณทำให้ผมหึงจนจะคลั่งตายอยู่แล้ว” ริมฝีปากหยักได้รูปเอ่ยเสียงกระเส่า อีกทั้งสายตาคมยังกวาดมองอย่างเร่งเร้าร้อนแรงจนร่างสาวที่ถูกสายตานั้นจ้องมองบังเกิดเป็นไฟสถิตวิ่งพล่านไปทั่วทั้งร่าง“ขะ...ข้ออ้างรังแกมนต์มากกว่า คะ...คนอะไรจะหึงกุ้งหอยปูปลากัน” ใบหน้าหวานที่ยังเสมองไปด้านข้างพูดไม่เต็มคำ บวกกับเลือดฟาดที่ระบายเต็มแก้มเนียนใสจนลามไปถึงกกหู ทำให้ชายหนุ่มรับรู้ได้ในทันทีว่าเธอเองก็มีไฟปรารถนาคุกรุ่นไม่ต่างจากเขา“มันไม่ใช่ข้ออ้างเลยมนต์

สิ้นคำพูดที่ฉันไม่อาจปฏิเสธได้ ร่างบางถูกจับให้หันหน้ามาเผชิญกับความเป็นจริงที่ทั้งใหญ่โตและแข็งแรง อีกทั้งลำเนื้อแข็งที่กำลังคลอเคลียอยู่ที่หน้าท้องแบนราบส่งผลให้ไฟปรารถนาวิ่งพล่านไปกระตุ้นทุกโสตประสาทของร่างกายโดยเฉพาะจุดอ่อนไหวที่ไวต่อสัมผัสที่สุด“ยกขาขึ้นซิ...มนต์”คนตัวโตพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มมีเสน่ห์ พร้อมกับจับเรียวขาสวยข้างหนึ่งยกขึ้นแล้วอ้ากว้างออก ก่อนภาพตรงหน้าที่ท้าสายตาหนุ่มจะเผยให้เห็นรอยแยกอ้าขยายจนเนื้อสีแดงระเรื่อที่อยู่ซ่อนตัวอยู่ด้านในฉายออกมาให้เห็นโดยที่ไม่ต้องแหวกเข้าไปดูจากนั้น...พรวด ~~“...อึก...”เอ็นอุ่นที่ไม่ต้องสาววอร์มให้เสียเวลา ถูกเลื่อนไปรอท่ายังปากถ้ำสวรรค์ก่อนที่มันจะกระดกสะโพกดันลำพรวดเข้าไปข้างในโพรงสีแดงระเรื่อทันทีอย่างง่ายดาย เนื่องจากร่องนุ่มได้ถูกทำให้น้ำหล่อลื่นไหลออกมาชโลมอยู่สักพักแล้ว“อ๊ะ...ละ...ลึก” คิ้วเรียวสวยขมวดเข้าหากันหลังจากถูกเอ็นอุ่นสอดเข้ามาในร่องรวดเดียว และด้วยสัดส่วนของร่างกายในท่ายืนที่ต่างกันกว่าสิบเซนทำให้ทันทีที่สะโพกกำยำส่งของแข็งเข้ามายังร่องนุ่มหยุ่น เธอก็ได้กลืนกินตัวตนเข้าไปอย่างเต็มลำ“ยืนไหวไหม” เสียงทุ้มพยายามปกป

แก้มที่แดงปลั่งยิ่งกว่าลูกตำลึงของหญิงสาวในยามนี้ มาพร้อมกับความเห่อร้อนที่ผ่าวขึ้นบนใบหน้านวล หลังจากที่ตนเองพานนึกไปถึงคำพูดและการกระทำของคนตัวโตที่อยู่ด้านนอก ทั้งความอ่อนโยน ละมุน นุ่มนวลที่แสดงออกมาอย่างกะทันหันของเขานั้น มันช่างพาให้หัวใจที่ตั้งมั่นเอาไว้ก่อนหน้านี้ว่าจะหยุดความรู้สึกที่มีเอาไว้เพียงแค่คู่นอนเท่านั้น เริ่มที่จะสั่นคลอนจนกำลังจะทำให้สิ่งที่ฉันได้ปรารภเอาไว้กับตัวเองใกล้จะพังทลายลงทุกที“หยุดนะไอ้หัวใจบ้า...จะมาเต้นระรัวแบบนี้ไม่ได้เด็ดขาดเลยนะ ตั้งสติไว้สิมนตรา แกต้องตั้งมั่นเอาไว้ให้ได้ว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นระหว่างเรามันจะไม่จีรัง...”คำพูดพึมพำถูกส่งออกมาก่อนที่ลมหายใจจะถูกสูดเข้าลึก ๆ เข้าปอดไปอีกครั้งเพื่อดึงสติที่กำลังเตลิดไปไกลให้คืนสู่เจ้าของ เพราะทันทีที่สมองพานคิดไปว่าถ้าหากความสัมพันธ์ที่มีอยู่ระหว่างเราไม่อาจยับยั้งไม่ให้มันเลยเถิดไปได้อีกแล้ว สุดท้ายแล้วก็คงไม่แคล้วที่จะเป็นตัวฉันเองที่ต้องเจ็บเจียนตายอย่างแน่นอนจากนั้นหัวใจที่จู่ ๆ ก็พลันเจ็บแปล๊บขึ้นมาอย่างไม่ต้องสงสัยว่าความรู้สึกนี้ได้เกิดขึ้นจากเหตุผลใด อีกทั้งด้วยความเจ็บที่เกิดขึ้นคงเพื่อตอกย้

พรวด ~~“อึก...”“อืม...”ใบหน้าเหยเกของทั้งสองคนที่ต่างคนต่างแสดงออกมาด้วยความรู้สึกต่างกัน นั่นก็เพราะคนหนึ่งรู้สึกทั้งจุกทั้งตกใจ ส่วนอีกคนเต็มไปด้วยความเสียวซ่านที่แก่นกายถูกห่อหุ้มอบอวลไปด้วยความอุ่นนุ่มของร่องคับแคบจากนั้นสองมือก็จัดการประคองเอวบางกดแน่นไว้แบบนั้น ด้วยเพราะเขาเองก็ไม่อาจขยับร่างกายในตอนนี้ได้เหมือนกันกระทั่งเมื่อใบหน้าเหยเกของหญิงสาวยังไม่คลายไปจากดวงหน้าเนียนสวย ชายหนุ่มที่ได้มองริมฝีปากเอิบอิ่มของคนตรงหน้าที่เม้มเข้าหากันแน่น ทำให้เขาถึงกับอดไม่ได้ที่ต้องถามออกไปด้วยความเป็นห่วง“เจ็บหรอ...หืมมมมม ~~” น้ำเสียงทุ้มเอ่ยถามพร้อมกับเอื้อมมือไปจับปอยผมที่ปรกลงมาเคลียแก้มนวลให้ขึ้นไปทัดยังหลังใบหูขาวใสก่อนที่ใบหน้าเนียนที่เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อผุดออกมาน้อย ๆ แม้ว่าเครื่องปรับอากาศในห้องจะเย็นฉ่ำแค่ไหนก็ตาม จะส่ายหัวไปมาแต่ยังไม่คลายใบหน้าเหยเกนั้นให้ผ่อนคลายลง“ถ้างั้นลองขยับดูสิ”ชายหนุ่มเอ่ยเชื้อเชิญให้เธอทำในสิ่งแปลกใหม่ แม้ว่าเธอจะไม่เคยทำมาก่อนในชีวิตจริง หากแต่ว่าหนังผู้ใหญ่ที่ตนเคยดูกลับมีฉากนี้ให้เห็นดาษดื่นจากนั้น...พั่บๆ ...แจ๊ะๆสะโพกมนยกขึ้นจนเกือบจะท

ช่วงบ่าย ~~ฉันเปิดเปลือกตาขึ้นมาพร้อมกับความเมื่อยล้าที่แผ่ซ่านไปทั่วสรรพางค์กาย ร่างกายที่ขยับด้วยความยากลำบากเพราะเพียงขยับนิดเดียวกับปวดหนึบไปหมด โดยเฉพาะตรงจุดกึ่งกลางกายสาวที่รับรู้ได้ถึงความเจ็บช้ำที่แม้ว่าก่อนหน้านี้มันจะเต็มไปด้วยความหรรษาเสียมากกว่าและเมื่อสายตาได้ปรับโฟกัสได้เต็มที่แล้ว ร่างกำยำสูงโปร่งแสนคุ้นเคยก็ได้นอนเท้าแขนตะแคงนอนมองหน้าฉันอยู่ก่อนแล้ว“ชิ่งหลับหนีผมไปได้ไงเนี่ย ใจร้ายจัง” คำตำหนิอย่างไม่ได้คิดอะไรของคนตรงหน้าทำฉันได้แต่ยู่ปากใส่ด้วยความไม่พอใจ“ชิ...คนอะไรอึดเป็นบ้าไม่รู้ไปเอาเรี่ยวเอาแรงมาจากไหน” ฉันบ่นอุบใส่เขาอีกทั้งยังอดรู้สึกหมั่นไส้คนตรงหน้าไม่ได้“นั่นนะซิ หรือเพราะร่างกายนี้หรือเปล่านะถึงทำให้ผมมีแรงจนไม่อยาก...หยุด” รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลา พร้อมกันกับที่เขาใช้นิ้วเรียวยาวยกขึ้นมาเกลี่ยไล้ไปตามผิวเนียนบริเวณต้นแขนไล่เลื่อนลงไปเรื่อย ๆ“อื้อออออ ~~ พอได้แล้วค่ะ คุณไม่คิดจะทำอะไรนอกจาก...” เสียงครางเผลอหลุดออกมาหลังจากถูกเขาสัมผัส ก่อนจะรีบสลัดความคิดวาบหวามที่ผุดขึ้นทิ้งไปพร้อมกับเอ่ยปากตำหนิเขาด้วยสายตาหวาดหวั่น โดยไม่ลืมที่จะ