All Chapters of ยั่วรักสามีนิตินัย: Chapter 91 - Chapter 100

"ถ้าคุณทำอะไรฉันอีก ฉันจะบอกทุกเรื่องกับเจ้าขา" โบนัสไม่ได้พูดไปแค่ขู่เหมือนทุกครั้ง เธอคิดว่าพอได้แล้วกับผู้ชายคนนี้ ทีแรกคิดว่าเขาต้องการแค่เอาใจคุณตา โดยการหาเหลนให้ท่านอุ้ม แต่ไม่คิดว่าทุกเรื่องที่เกิดขึ้นกับเธอมันเกี่ยวกับการที่เขาเข้าใจผิดคิดว่าเธอเป็นคนก่อเรื่องทั้งหมดขึ้นมาแต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะไม่สนใจคำขู่นั้นเลย พอจัดการกับเสื้อผ้าบนเรือนร่างของเธอจนหมดแล้ว ความเป็นชายที่มันแข็งตัวอยู่ก็ถูกดันเข้าไปในร่องเล็ก"ซี๊ดด" ด้วยความที่มันฟิตมาก ความแข็งนั้นถูกส่งเข้าไปได้เพียงแค่ครึ่งก็ค่อยๆ ขยับถอยออกมาแล้วกระแทกดันเข้าไปโบนัสไม่แม้แต่จะปริปากบอกว่าเจ็บ ทั้งๆ ที่เธอเจ็บมาก เจ็บทั้งกายเจ็บทั้งใจ แต่คิดว่าการเจ็บครั้งนี้เธอจะไม่ยอมฝ่ายเดียวอีกแล้วถ้าไม่เพราะสงสารตัวเองที่ต้องมาดิ้นรนอยู่คนเดียวเธอคงไม่เลือกแบบนี้ แต่พอเลือกแล้วมันกลับเป็นการด้อยค่าตัวเองมากขึ้นไปอีก"อาาา จะเอาแบบนี้ใช่ไหม" ที่จริงเขาเริ่มใจไม่ดีตั้งแต่เห็นเธอเงียบแล้ว แต่ด้วยเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์บวกกับความโมโหที่เห็นไอ้สารวัตรนั่นมาวนเวียนอยู่ข้างกายเธอ มันก็ทำให้เขาขาดสติขาเรียวถูกจับสอดผ่านลำแขนแกร่งก่อนที่ร่างหน

[สนามบินดอนเมือง]"รถมาแล้วครับ" ชัยชนะให้คนขับรถอีกคนขับมารับที่สนามบิน"ตามมา" มือหนาเอื้อมไปจูงแขนคนตัวเล็กให้เดินตามมาขึ้นรถ"จะให้ไปที่ไหนครับพี่" คนขับรถหันมาถามชัยชนะที่นั่งข้างๆ"เพนท์เฮ้าส์""ทำไมยังจะให้ฉันไปอยู่เพนท์เฮ้าส์อีกล่ะคะ" โบนัสได้ยินลูกน้องคนสนิทเขาบอกคนขับรถให้ไปส่งที่เพนท์เฮ้าส์ หญิงสาวก็ชักจะไม่พอใจ เพราะนั่นหมายถึงว่าเธอจะต้องกลับมาอยู่ในฐานะเดิมทั้งสองที่นั่งอยู่ด้านหน้ามองกระจกหลังพร้อมกัน อยากรู้ว่าผู้เป็นเจ้านายจะว่ายังไง"ถ้างั้นฉันก็ขอลงตรงนี้แล้วกัน" โบนัสเอื้อมมือไปจะเปิดประตูในขณะที่รถเคลื่อนตัวออกมาแล้ว"แล้วเธออยากไปไหน" เขาทำแค่ถามแต่ไม่ได้ดึงตัวเธอไว้"บ้านของคุณค่ะ" นี่แหละที่เธอคิดว่าจะเอาคืน แต่ก็ไม่ได้มีแค่นี้เจ้าสมุทรเงียบไปครู่หนึ่ง เพราะเรื่องนี้นอกจากคุณตาแล้วยังไม่มีใครรู้ เขาคิดจะแนะนำเธอให้แม่รู้จักในฐานะที่กำลังคบกันจริง แต่ก็ต้องพูดกับแม่ก่อนไม่ใช่หุนหันพลันแล่นพาเข้าบ้านเลยกึก!"เฮ๊ย?!" คนที่ขับรถอยู่เหยียบเบรกแทบไม่ทัน เมื่อเธอเปิดประตูโดยที่รถยังแล่นอยู่"กลับบ้าน" เจ้าสมุทรยังคงนั่งทำหน้าขรึม ไม่มีท่าทีตกใจเหมือนลูกน้องเลย แต่เ

"โอ๊ย""ซี๊ดด เด้งสะโพกออกมานิดหนึ่ง" ชายหนุ่มไม่พูดเปล่าจับสะโพกของเธอให้โค้งงอนออกมาเพื่อเวลากระแทกเธอจะได้ไม่เจ็บมาก"อื้อ" เจอท่านี้เข้าไปจุกตั้งแต่เริ่มถูกกระแทก แต่มันก็มีความเสียวปะปนกันไปจนโบนัสเผลอตอบสนอง "อ๊อย อ่ะ อ่ะ""ซี๊ดด ชอบเหรอ" ทั้งร่องเล็กที่ตอดรัดเวลาความแข็งแกร่งเสียดสี รวมถึงเสียงครางที่ดังออดอ้อน มันทำให้อีกฝ่ายรู้ได้ในทันที "อาาา" และมันก็ยิ่งเพิ่มความเสียวซ่านให้กับฝ่ายรุก เพราะฝ่ายรับตอบสนองทุกการกระแทก"เร็วกว่านี้หน่อยค่ะ""ซี๊ดดด ยังจะเอาเร็วกว่านี้อีกเหรอ""อ๊อยย ขอแรงๆ ด้วยค่ะ""อุ๊ววเสียวว""อย่าเพิ่งนะคะ ฉันยังไม่ใกล้เลย" คนที่พูดกัดปากกัดฟันไว้ ไม่ใช่แค่เขาหรอกที่เสียว เธอก็แทบไม่ไหวเหมือนกัน"ยังอีกเหรอ" แต่อีกฝ่ายก็สัมผัสได้ว่าร่องคับแคบของเธอตอดรัดเป็นจังหวะ"โอ๊ยย""ขอสักน้ำก่อนนะเดี๋ยวจะช่วยอีก" ไม่รู้ว่าเธอจะมาไม้ไหน แต่เขาบอกได้เลยว่าชอบมาก เธอไม่รู้หรอกว่าเขาสามารถทำต่อได้ทันทีตอนที่หลั่งน้ำแล้ว.."อื้ออ ขะ คุณเจ้าสมุทร" หญิงสาวกำลังจะขยับออกแต่ทำไมเขาถึงไม่ยอมปล่อย"ยังไม่เสร็จไม่ใช่เหรอเดี๋ยวจะช่วย""ไม่ต้องแล้วค่ะ อื้อ" โบนัสพยายามหมุนตัวออก

"มีอะไรเหรอลูก" พริ้มพราวก็รออยู่ว่าในห้องมีเรื่องอะไรกัน พอเห็นลูกชายเปิดประตูพรวดพราดออกมาคนเป็นแม่ที่ยังคงอยู่แถวนั้นมองเข้าไปในห้องดู"โบนัสเจ็บท้องครับแม่ ผมจะพาไปหาหมอ""เดี๋ยวแม่เรียกคนขับรถให้ พาน้องลงไปข้างล่างเลย" พริ้มพราวรีบลงมาก่อนเพื่อให้คนขับรถเตรียมรถไว้รอเจ้าสมุทรรีบอุ้มโบนัสตามลงมาติดๆ[โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง]"เธอเจ็บท้องครับ" ชายหนุ่มที่รีบเดินตามหลังเปลเข็นแจ้งอาการของเธอที่เป็นอยู่ให้กับเจ้าหน้าที่โรงพยาบาล"คนไข้ได้รับอุบัติเหตุอะไรมาหรือเปล่าคะ เจ็บท้องตรงไหนคะ""ตรงนี้ค่ะ" โบนัสชี้ให้พยาบาลคนนั้นเห็นว่าเธอเจ็บตรงไหน"ขอวัดความดันก่อนนะคะ""โอ๊ย" ตอนที่ขยับมือออกเพื่อให้วัดความดันมันรู้สึกจุกที่ท้องมาก"จะมามัววัดความดันอะไรอีก แล้วหมออยู่ไหน""เจ้าสมุทร" พริ้มพราวที่ขึ้นรถมาด้วยตำหนิลูกชายไม่ให้ใส่อารมณ์"ไม่เห็นหรือครับว่าเธอเจ็บ""เชิญญาติออกไปรอข้างนอกก่อนนะคะ" แบบนี้แหละทางโรงพยาบาลถึงไม่อยากให้ญาติเข้ามาในห้องตรวจด้วย"ผมจะอยู่ที่นี่ แล้วตอนนี้คุณหมออยู่ไหน""กำลังตามตัวคุณหมอเวรอยู่ค่ะ" ตอนนี้ดึกมากแล้วก็เหลือแต่หมอเวรที่เฝ้าเวรดึกอยู่หน้าห้องตรวจในเว

"เจ้าขา?" เจ้าสมุทรและคุณตาที่คุยกันอยู่เมื่อสักครู่ได้ยินเสียงก็รีบหันมองไปที่หน้าประตูพร้อมกัน "น้องมาได้ยังไง""เมื่อกี้เจ้าขาได้ยินไม่ผิดใช่ไหมคะ""ตอบพี่มาก่อน""พี่นั่นแหละสมควรที่จะตอบก่อน คนที่พี่พูดถึงคือโบนัสเพื่อนของเจ้าขาใช่ไหมคะ" เจ้าขาได้ยินเต็มสองหูเลยว่าพี่ชายพูดถึงลูกกับเมีย"พี่..""พี่ทำอะไรโบนัส แล้วตอนนี้โบนัสอยู่ที่ไหน""พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน""พี่จะไม่รู้ได้ยังไง""พี่กำลังถามจากคุณตาอยู่นี่ไง""พี่รังแกโบนัสใช่ไหม พี่รู้ไหมว่าชีวิตของโบนัสก็น่าสงสารมากพออยู่แล้ว ทำไมพี่ต้องไปเพิ่มความทุกข์ให้เพื่อนของเจ้าขาด้วย" ถึงแม้โบนัสจะไม่เล่าให้ฟังแต่เจ้าขาก็รู้ว่าเพื่อนลำบากแค่ไหนเจ้าสมุทรไม่เข้าใจคำพูดน้องสาว ทุกครั้งที่เห็นโบนัสมากับน้องสาวก็ดูมีความสุขดีและเรื่องนี้เจ้าสัวพิศาลก็ไม่รู้ เพราะแต่ก่อนก็ไม่ได้สนใจชีวิตเด็กคนนี้เลย เพิ่งจะมาให้ความสนใจก็ตอนที่หลานชายมีความสัมพันธ์ด้วย"เดินทางมาเหนื่อยๆ ตาว่าเราขึ้นไปพักผ่อนก่อน" พิศาลไม่ได้ถามหลานว่าไปยังไงมายังไงถึงกลับมาได้"เรื่องนี้พ่อรู้หรือยัง" ส่วนพี่ชายจะเพิกเฉยเหมือนคุณตาไม่ได้เพราะถ้าพ่อรู้เรื่องนี้ต้องโมโหแน่