Semua Bab เด็กกำพร้ากับมาเฟียคลั่งรัก: Bab 21 - Bab 30

ตอนที่ 21 หวง“ใครมองกูจะควักลูกตาออกมาให้หมด!!!” เสียงกร้าวตะโกนดังลั่นแข่งกับเสียงฝนและเสียงฟ้าร้อง เหล่าบอดี้การ์ดต่างหันหน้าหนีกันเป็นแถวไม่มีใครกล้าแม้แต่จะกระดิกตัว เมื่อรถเข้ามาจอดหน้าบ้านชาร์วีก็ลากพลอยใสขึ้นห้องโดยไม่สนใจสายตาของลูกน้องที่มองการกระทำของเขาอยู่ ใบหน้าคมตอนนี้แดงก่ำเหมือนคนกำลังโมโหอย่างหนัก พลอยใสทำได้เพียงเดินตามชาร์วีไปโดยไม่กล้าขัดขืนอะไร ส่วนมือขวาคนสนิทนั้นก็ได้แต่ส่ายหัวและมองตามหลังเจ้านายและเด็กในความดูแลจนทั้งคู่ลับสายตาไป“รีบไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ใครบอกให้ไปเดินตากฝนแบบนั้น รถที่บ้านมีเป็นสิบคันทำไมไม่โทรให้ไปรับ แล้วเดินตากฝนกลับมาทำไมคนเดียวมืด ๆ ทำไมไม่นั่งแท็กซี่ เงินที่ให้ทุกเดือนไม่พอหรือไงถึงชอบทำตัวลำบากไปขึ้นรถเมล์เบียดกับคนอื่น” น้ำเสียงที่บ่งบอกว่าโกรธจัดตวาดใส่พลอยใสทันทีที่เดินเข้ามาในห้อง“พะ..พอค่ะแต่ว่าหนูมีกิจกรรมและวันนี้โทรศัพท์ก็แบตหมดเลยไม่ได้โทรเรียกให้รถที่บ้านไปรับ” พลอยใสสะดุ้งกับน้ำเสียงดุดันนั้นจนแอบกลัวเพราะไม่เคยเห็นชาร์วีในมุมที่กำลังโกรธแบบนี้มาก่อนจึงตอบกลับชายหนุ่มด้วยน้ำเสียงสั่น ๆ“จะเลิกกี่โมงก็ให้คนขับรถมันรอเธ

ตอนที่23 เสียการเสียงานเช้าวันต่อมา“คุณธาราคะพลอยใสเหมือนจะเป็นไข้นะคะ เธอคงไปเรียนไม่ไหวป้าให้เด็กเอายาและข้าวต้มไปให้และให้นอนพักผ่อนแล้วค่ะ เดี๋ยวสาย ๆ ป้าจะแวะไปดูอีกที” ป้าณีที่กำลังเตรียมอาหารเช้าขึ้นโต๊ะรีบบอกธาราเมื่อเห็นว่ามือขวาของเจ้านายหนุ่มกำลังเดินเข้ามาในบ้านหลังจากไปออกกำลังกายตอนเช้า“เหรอครับแล้วเป็นอะไรมากหรือเปล่า”“น่าจะเป็นไข้หวัดเพราะตากฝนเมื่อคืนค่ะ ทานข้าวทานยาและพักผ่อนก็น่าจะดีขึ้น”“ยังไงฝากป้าณีดูพลอยใสหน่อยนะครับ ถ้ามีอะไรก็บอกได้ทันที” ธาราพยักหน้ารับรู้ในสิ่งที่แม่บ้านรายงานและคิดว่าหญิงสาวน่าจะเป็นเพียงไข้หวัดธรรมดา กินยาพักผ่อนเหมือนที่แม่บ้านบอกก็คงจะดีขึ้นทางด้านชาร์วีหลังจากที่พลอยใสออกจากห้องไปเมื่อคืนก็ทำเอาชายหนุ่มแทบนอนไม่หลับจนเกือบเช้าเพราะร่างบางซ่อนรูป ส่วนเว้าส่วนโค้งได้ปลุกความดิบเถื่อนในตัวเขาขึ้นมาอีกครั้งจนต้องลุกไปปลดปล่อยในห้องน้ำถึงจะสามารถข่มตาหลับลงได้“พลอยใสออกไปเรียนหรือยัง” ทันทีที่เห็นธาราเดินเข้ามาในห้องทำงานของตนเองชาร์วีก็ถามถึงคนที่เป็นต้นเหตุให้เขาต้องนอนไม่หลับ“พลอยใสเป็นหวัดครับไม่ได้ไปเรียน น่าจะเพราะตากฝนเมื่อคืน

ตอนที่25 พาเด็กช็อปปิ้ง“ขอโทษครับนาย” คนขับรถรีบเอ่ยขอโทษชายหนุ่มทันที“ไม่เป็นไรทีหลังก็ระวังกว่านี้” ธาราและเนทที่ทำหน้าที่เป็นคนขับวันนี้ถึงกลับคิ้วขมวด เหล่สายตามองหน้ากันเมื่อได้ฟังคำตอบของคนเป็นนาย“นั่งดี ๆ จะเกร็งทำไมฉันยังไม่ได้ดุอะไรเลย” เสียงทุ้มเอ่ยบอกหญิงสาวที่นั่งเกร็งอยู่ข้าง ๆ น้ำเสียงปกติ“หนูมาซื้อกับพี่ธาราก็ได้นะคะ รบกวนคุณวีเปล่า ๆ” เสียงเล็กเอ่ยบอกออกไปเสียงเบาไม่กล้ามองสบตากับชายหนุ่ม“ฉันไม่ได้ขอความคิดเห็น หรือฉันมารบกวนเธอกับไอ้ธาราที่จะมาเที่ยวกันสองคน” ชาร์วีตวัดสายตาคมขึ้นมองหน้าหญิงสาวด้วยความไม่พอใจ ถามกลับไปเสียงแข็ง“ปะ..เปล่าค่ะ หนูแค่ไม่อยากรบกวนคุณวีค่ะ” หญิงสาวรีบปฏิเสธเสียงกระท่อนกระแท่นเผลอมองสบตากับสายตาดุที่จ้องมองเธออยู่ก่อน“รบกวนหรือไม่ฉันเป็นคนตัดสินเอง ไม่ต้องมาคิดแทนฉัน” เสียงแข็งบอกกลับไปพร้อมกลับก้มน่าสนใจกราฟที่แสดงอยู่หน้าจอไอแพดแทน“ขอโทษค่ะ” หญิงสาวเอ่ยออกไปเสียงหงอย ๆ ที่โดนอีกฝ่ายดุ ใบหน้าเรียวเล็กก้มหน้างุดมือสองข้างที่วางอยู่บนหน้าตักกำเข้าหากันแน่นจนเกิดรอยแดง“จะกำให้เลือดไหลออกมาให้ได้เลยหรือไง ฉันบอกให้นั่งดี ๆ อย่าดื้อนักไ

ตอนที่27 น้อยเนื้อต่ำใจเมื่องานสาขาที่ต่างประเทศมีปัญหาธาราจึงต้องบินไปเคลียร์งานแทนชาร์วีเพราะชายหนุ่มติดนัดลูกค้าสำคัญที่บินมาเที่ยวและมาคุยงานด้วยที่เมืองไทย จะเหลือเพียงพลอยใสที่อยู่ช่วยงานชาร์วี“เก็บกระเป๋าเรียบร้อยหรือยังพรุ่งนี้ต้องเดินทางแต่เช้า” ชาร์วีถามพลอยใสในขณะที่กำลังนั่งทำงานอยู่ในห้อง โต๊ะทำงานของพลอยใสถูกจัดเข้ามาเพิ่มในห้องทำงานใหญ่ด้านล่างของชาร์วี“เรียบร้อยแล้วค่ะ เหลือเพียงของใช้ส่วนตัวนิดหน่อยเดี๋ยวคืนนี้หนูค่อยจัดเพิ่ม” พลอยใสเงยหน้าจากเอกสารตรงหน้าตอบกลับชายหนุ่ม รอยยิ้มหวานใสซื่อที่ชอบทำเป็นประจำไม่ค่อยส่งผลดีนักกับมาเฟียหนุ่ม“เสร็จจากตรงนั้นขึ้นไปจัดกระเป๋าให้ฉันด้วย ปกติธาราเป็นคนจัดการให้แต่ตอนนี้มันไม่อยู่” ชาร์วีเริ่มเปิดพื้นที่ส่วนตัวให้หญิงสาวเข้าไปมากขึ้น ทั้งที่ปกติเวลาจะเดินทางจะมีแม่บ้านคอยจัดกระเป๋าให้ส่วนธารานั้นแค่เพียงตรวจความเรียบร้อยอีกที“ค่ะ” แม้พลอยใสจะรู้สึกกังวลที่จะต้องเข้าไปในห้องส่วนตัวของชาร์วี แต่ก็ได้แค่กังวลในใจเท่านั้นเพราะยังไงเธอก็ต้องทำตามที่ชายหนุ่มบอกอยู่ดีครืด ~ ครืด ~ ครืด ~เสียงสมาร์ตโฟนเครื่องหรูสั่นกระทบกับโต๊ะข้า

ตอนที่29 ครั้งแรกเป็นประจำทุกปีที่ชาร์วีจะบินกลับไปเยี่ยมบ้านหลังเก่าที่พ่อกับแม่เขาเคยอาศัยอยู่ก่อนที่ท่านทั้งสองจะเสียชีวิต และชาร์วีก็ถือโอกาสกลับไปไหว้หลุมศพของท่านทั้งสองด้วยการเดินทางไปอังกฤษของชาร์วีครั้งนี้แตกต่างจากครั้งก่อน ๆ เพราะครั้งนี้จะมีผู้ร่วมเดินทางไปกับเขาด้วย นั่นคือหญิงสาวเด็กในการปกครองพลอยใสรู้สึกตื่นเต้นที่จะได้เดินทางไปต่างประเทศครั้งแรกแม้จะเข้าใจว่าเป็นการเดินทางไปทำงานก็ตาม ชีวิตเด็กกำพร้าที่ไม่มีโอกาสแม้กระทั่งไปเที่ยวห้างเหมือนอย่างคนอื่น โอกาสและชีวิตใหม่ที่ชาร์วีมอบให้ตั้งแต่เธอย้ายเข้ามาอยู่บ้านฮาร์เปอร์ บุญคุณที่เธอต้องตอบแทน“จัดกระเป๋าเรียบร้อยแล้วใช่ไหม” จากท่าทางตื่นเต้นของพลอยใสตั้งแต่รู้ว่าจะได้ไปต่างประเทศ ชาร์วีจึงเลือกที่จะหยุดงานในวันนี้เพื่อให้หญิงสาวได้มีเวลาเตรียมตัว ความดีใจฉายชัดบนใบหน้าหวานทุกครั้งที่สนทนากับชายหนุ่มตั้งแต่รู้ว่าจะได้เดินทางไกลครั้งแรกในชีวิต“เรียบร้อยแล้วค่ะ”“เอาไปเฉพาะของใช้ส่วนตัวที่จำเป็น ไม่ต้องขนทุกอย่างที่อยู่ในบ้านไป ที่นั่นมีพร้อมสำหรับเธอทุกอย่าง” เสียงทุ้มเอ่ยย้ำอีกครั้งเพราะกลัวว่าเด็กในการปกครองจะขนข้