Semua Bab ท่านประธานขาพาหนูลงจากเตียง เอ๊ย! คานที: Bab 191 - Bab 200

210 Bab

ตอนที่ 23.1

“บางทีอาจจะเป็นเพราะหนูหยิบยาผิดมาก็ได้ ไม่งั้นพี่ก็คงไม่เป็นแบบนี้” “ถึงเธอหยิบยาผิด ยานั่นก็ทำให้พี่หื่นไม่ได้หรอก” “ทำไมละคะ” เธอเลิกคิ้วด้วยความไม่เข้าใจ “เพราะพี่ไม่ได้กิน ไม่ว่าจะเป็นยาหื่นหรือยานอนหลับก็ตาม” “ไม่ได้กิน” เธอตะโกนพร้อมกับลุกยืนด้วยความลืมตัว ครั้นพอนึกขึ้นได้จึงนั่งลงกลับไปตามเดิมแล้วถามต่อ “ไม่ได้กิน แล้วทำไมพี่ถึง...” “หื่นน่ะเหรอ พี่คงหื่นได้ด้วยตัวเองล่ะมั้ง ไม่สิ พี่หื่นเพราะเธอต่างหาก กับเธอพี่สามารถหื่นได้โดยไม่ต้องพึ่งยา” เขาพูดต่อให้ “พี่จะบอกว่าที่พี่หื่น เป็นเพราะพี่หลงเสน่ห์หนูเหรอ มันจะเป็นไปได้ยังไง ในเมื่อตลอดเวลาที่ผ่านมา พี่ทำดีกับหนูเหมือนว่าหนูเป็นแค่น้องสาวพี่คนหนึ่ง” คนที่กำลังว้าวุ่นถามด้วยความสับสน “พี่ไม่เคยเห็นเธอเป็นน้องสาวเลยสักที ไม่ว่าจะตอนนั้นหรือตอนนี้ เผื่อว่าเธอไม่รู้ พี่น่ะคิดไม่ซื่อกับเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่เราเจอกันด้วยซ้ำ” “พี่ชอบหนูเหรอ” เธอกลั้นใจถามออกไป ครั้นพอเห็นอีกฝ่ายยังคงนิ่งงัน เธอจึงรีบพูดต่อ “คือ...
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-16
Baca selengkapnya

ตอนที่ 24

ตอนที่ 24 “ไม่ได้” เธอโพล่งออกมาพร้อมกับรั้งผ้านวมขึ้นมาพรางเนื้อตัวเปลือยเปล่าของตัวเอง “ทำไมล่ะ หรือว่า...รังเกียจพี่” “เปล่านะคะ คือหนูเอ่อ...คือหนูรีบออกมา ก็เลยยังไม่ได้อาบน้ำค่ะ ตัวหนูสกปรกเกินกว่าจะให้พี่ทำแบบนั้นได้ หนูต่างหากที่ต้องกลัวว่าพี่จะรังเกียจ” บอกไปแล้วเธอก็ก้มหน้างุด ทั้งกระดากทั้งขัดเขิน “เด็กโง่ พี่ทั้งซุกทั้งคลุกวงในขนาดนี้ จะว่าพี่รังเกียจได้ยังไง มีแต่จะยิ่งหลงสิไม่ว่า หลงจนแทบอยากจะกลืนกินเธอทั้งตัวเลยด้วยซ้ำ” แน่นอนเธอรับรู้ได้จากสายตาหยาดเยิ้มที่มองมา ว่าคำพูดเขาไม่ได้เกินจริง แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังไม่มั่นใจอยู่ดี “พี่อยาก ขอกินได้ไหม” ชายหนุ่มวอนขอเสียงพร่า พร้อมกับเลื่อนมือไปลูบไล้ที่เนื้อเนียน “มะไม่ได้ มันสกปรก” ความซ่านสยิวที่กำลังครอบงำจิตใจ ทำให้เธอปฏิเสธได้ไม่เต็มเสียงนัก “ทั้งหอม ทั้งหวานขนาดนี้ มีตรงไหนสกปรก ได้โปรดทูนหัว พี่อยากกินเธอใจจะขาดอยู่แล้ว เจ้านี่ก็เหมือนกัน” เขาว่าพลางจับมือเธอมาวางที่หน้าขาของตัวเอง “ตะแต่ว่า...” เธอขัดเขินแต่ก็ไม่ได้สลัดมืออ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-16
Baca selengkapnya

ตอนที่ 24.1

กายสาวถูกจับให้หันกลับมาเผชิญหน้า อีกครั้งที่เขาโน้มลงไปบดจูบดูดดื่ม ราวกับจะตอบแทนความสุขสมแสนหวานที่เธอมอบให้ ก่อนกระซิบบอกเสียงพร่า “พี่อาบให้นะ” สิ้นเสียงเขาลูบไล้คลอเคลียไปทั่วทั้งเนื้อเนียน และจากสัมผัสแนบชิดนี้ก็ทำให้รับรู้ถึงบางอย่างที่เปลี่ยนไป “ทำไมพี่ถึง...” เธอกระดากเกินกว่าจะพูดต่อ ได้แต่เหลือบมองท่อนเนื้อกลางลำตัวที่กำลังเหยียดขยายอีกครั้ง “เจ้านี่เหรอ สงสัยมันจะยังกินไม่อิ่มล่ะมั้ง” ไม่พูดเปล่า แต่เขายังเลื่อนมือข้างหนึ่งมาจับดุ้นเนื้อที่กำลังดีดเด้งชูชันของตัวเอง “ตะแต่เมื่อกี้เราเพิ่ง...” “เผื่อว่าเธอยังไม่รู้...พี่น่ะกินจุ กับเธอเท่าไหร่ก็ไม่พอ แต่ไม่ต้องห่วง ยังไม่ใช่ตอนนี้ อย่างน้อยก็ต้องรอให้ผมเธอผมแห้งก่อน” ไม่รอช้าชายหนุ่มหยิบผ้าเช็ดตัวมานุ่งให้แล้วตวัดแขนอุ้มเธอออกมาวางที่เตียงนุ่ม แน่นอนความหิวทำให้เขาต้องรีบจัดการผมเธอให้แห้งเร็วที่สุด แต่ลมร้อนที่มาจากไดร์เป่าผมก็ยังไม่ร้อนเท่าความรุ่มร้อนที่กำลังถูไถอยู่เบื้องหลัง “พะพี่ตุลคะ” เธออึกอักประดักประเดิด “หืม” เสียงทุ้มครางถาม ท
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-16
Baca selengkapnya

ตอนที่ 25

ตอนที่ 25 “ค่ะพี่โย” “อยู่ไหน พี่ไปหาที่ห้องก็ไม่เจอ” “อ้อ...คือหนูออกมาทำงานแล้วค่ะ พอดีมีงานที่ต้องรีบเคลียร์ ก็เลยรีบออกมา” เธอปดคำโต “บริษัทหน้าเลือดนั่นใช้งานเราหนักขนาดนี้เชียว แบบนี้พี่ไม่โอเค ไปลาออกซะ น้องสาวคนเดียวพี่เลี้ยงได้” คนที่แนบหูฟังด้วยถึงกับเลือดขึ้น ครั้นจะอ้าปากโต้แย้ง เธอก็เอามือป้องปากห้ามไม่ให้ส่งเสียงอีก “ไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อย หนูเป็นคนอยากทำเองต่างหาก อีกอย่างหนูก็ได้ประสบการณ์ด้วย” เธอพยายามหาเหตุผลมาแก้ต่าง “ถ้าพี่ไม่รู้จักเรา ไม่รู้ว่าเราทำอะไรได้บ้าง พี่คงเชื่อไปแล้ว ยอมรับมาตามตรงดีกว่า ที่เข้าไปทำงานบริษัทนั่น เพราะไอ้หน้าขาวนั่นใช่ไหม บอกพี่มาตามตรง เรากับไอ้เจ้าของบริษัทนั่นเป็นอะไรกัน” ขณะที่ถูกซักไซ้จากปลายสาย คนที่ถูกนินทาระยะเผาขนก็หันมาคาดคั้นทางสายตา ประหนึ่งว่ารอฟังคำตอบด้วยเหมือนกัน “โอ๊ย! จะเป็นอะไรได้เล่า ก็เป็นเจ้านายกับลูกน้องไง แล้วพี่จะคาดคั้นหนูให้มันได้อะไรขึ้นมาเนี่ย ถ้าไม่มีอะไรงั้นหนูวางนะ” สายตากดดันของคนข้างๆ ทำให้เธอพยายามจะตัดบทวางสาย
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-16
Baca selengkapnya

ตอนที่ 25.1

หลังจากเคลียร์งานเรียบร้อย ญาณินจึงออกมาเจอเพื่อนช่วงบ่าย “ได้กินหัวกินหางกินกลางตลอดตัวกับผู้ชายที่ชอบแล้ว ทำไมยังทำหน้าหงิกหน้างออยู่อีกล่ะคะแม่คุณ” เห็นเพื่อนทำหน้าซังกะตาย เรืองรินก็อดประชดไม่ได้ “ไม่รู้สิ ฉันแค่รู้สึกว่า ยังไงดีล่ะ แบบมิชชั่นมันยังไม่คอมพลีทไงแก” คนที่ยังมีบางอย่างตะขิดตะขวงอยู่ในใจอึกอัก ไม่รู้จะอธิบายยังไง “ไม่เสร็จเหรอแก อย่าบอกนะว่าพี่เขา...” เรืองรินเอามือป้องปากทำหน้าเหลือเชื่อ “เฮ้ย! ไอ้บ้า ไม่ใช่แบบนั้นเว้ย ฉันไม่ได้หมายถึงเรื่องบนเตียง” คนถูกเข้าใจผิดโวยลั่น “ฉันก็นึกว่าพี่ตุลของแกนกเขาไม่ขัน ส่งแกไม่ถึงสวรรค์ซะอีก เอ้า! ถ้าไม่ใช่เรื่องนกเขา แล้วมันจะเป็นนกอะไรไปได้วะ” เรืองรินยังคงกระเซ้าเย้าแหย่ ด้วยไม่อยากให้เพื่อนต้องเครียดเกินไป “โอ๊ย! ไม่นกอะไรทั้งนั้นแหละ ฉันซีเรียสนะเว้ย ฉันสงสัยว่าพี่ตุล...เขาจะยังไม่ลืมผู้หญิงคนนั้นอะแก” ถึงทุกอย่างจะเป็นไปในทิศทางที่ดี และเธอก็มีความสุข แต่เศษผ้าที่เห็นวันนั้นมันก็ยังรบกวนจิตใจเธออยู่ดี “อ๋อ ที่นั่งหน้างอคอหักอยู่ตอ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-16
Baca selengkapnya

ตอนที่ 26

ตอนที่ 26 “เอ้า! มาพอดีเลย มารู้จักเพื่อนของยายสิ นี่กานดา เพื่อนตั้งแต่สมัยสาวๆ แต่ไม่ได้เจอกันหลายปีแล้ว กี่ปีแล้วนะแม่กานที่เราไม่ได้เจอกัน” สองพี่น้องได้แต่ยกมือไหว้แล้วยืนก้มหน้าก้มตาฟังคนแก่รำลึกความหลังด้วยความนอบน้อม “หลายปีแล้ว ฉันเองก็ไม่ได้นับ” คุณกานดาหันมาตอบเสียงเนิบ “ก็นั่นสินะ นานจนเกือบจำกันไม่ได้ ถ้าไม่ใช่เพราะปฏิบัติธรรม ก็ไม่แน่ว่าเราจะได้เจอกันรึเปล่า ก็ตั้งแต่ตอนนั้นจนถึงตอนนี้หลานๆ ก็โตกันหมดแล้ว อ้อ! เกือบลืมแนะนำไป นั่นหลานๆ ฉันเอง เพิ่งกลับมาจากเมืองนอก คะขาตาโยนี่คุณยายกานดา นั่นแม่กนก แล้วก็...หลานเธอชื่ออะไรนะ” คุณยายชมนาดหันไปถามเพื่อน ทำให้สองพี่น้องต้องหันไปมองตาม กระทั่งเป็นเธอที่ชะงักตาโต ทันทีที่เห็นหน้าคนตรงนั้นชัดๆ “กรกันครับ เรียกว่ากรก็ได้” เจ้าตัวเป็นฝ่ายตอบแทนให้ “น่าจะรุ่นราวคราวเดียวกันกับตาโย ยังไงก็รู้จักคุ้นเคยกันไว้นะ ตาโยเขาย้ายมาทำธุรกิจที่นี่ ต่อไปก็คงจะได้เจอกันบ่อยๆ” คุณยายชมนาดบอก “ครับ” กรกันรับคำก่อนเหลือบไปมองที่ญาณิน ทำเอาพี่ชายที่หวงน้องสาวถึงกับมองตาขวาง พ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-16
Baca selengkapnya

ตอนที่ 26.1

“คราม เดี๋ยวแวะส่งฉันที่บ้านก่อนนะ” หลังจากออกมาได้สักพัก ตรีเนตรก็หันไปบอกคนขับด้านหน้า "เอ้า! เราไม่ได้จะไปโรงพยาบาลกันเหรอคะ” ญาณินท้วงขึ้นด้วยสีหน้างุนงง “ป้าดีขึ้นแล้วล่ะ ว่าจะกลับไปนอนพักที่บ้านดีกว่า” “แต่ว่า...” สีหน้าเป็นกังวลของเธอทำให้ตรีเนตรต้องยื่นมือมากุมมือเธอไว้ด้วยความเอ็นดู “ขอบใจนะที่เป็นห่วง แต่ป้าไม่เป็นไรแล้วล่ะ แค่เจ็บออดๆ แอดๆ ตามประสาคนแก่ ได้กลับไปนอนพัก เดี๋ยวก็ดีขึ้น หนูเองก็กลับไปพักเถอะ ทำงานเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว ตาตุลแม่ฝากไปส่งน้องให้เรียบร้อยด้วยนะ” พูดกับเธอแล้ว ตรีเนตรก็หันไปขยิบตาให้ลูกชายที่นั่งอยู่ด้านหน้า “เรียบร้อยแน่” ครามพึมพำอย่างรู้ทัน แต่สายตาพิฆาตของเจ้านายที่มองมาก็ทำเอาต้องรีบหุบปากทันควัน ครั้นพอมาถึงบ้าน แม่ก็เรียกลูกชายไปกระซิบกระซาบกันสองคน “เห็นแล้วใช่ไหมว่าสองแม่ลูกนั่นมันร้ายกาจแค่ไหน แกจะทำใจเย็นไม่ได้แล้วนะ” แม่เตือนลูกชายเสียงเครียด “แล้วจะให้ผมทำยังไงครับ ในเมื่อคุณยายเขาดูจะไม่ชอบผมเอาซะเลย” “ก็ทำยังไงก็ได้ให
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-16
Baca selengkapnya

ตอนที่ 26.2

“เอ้า! พี่ชายกำลังอยากเจออยู่พอดี วันก่อนมีเวลาน้อยไปหน่อย เลยไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่ ถ้าไงวันนี้เราไปหาอะไรเย็นๆ ดื่มกันดีไหมครับ ผมมีเรื่องอยากปรึกษาเยอะเลย” ครามพยายามอย่างยิ่งยวดที่จะกำจัดก้างขวางคอให้เจ้านาย แต่ดูเหมือนก้างสองชิ้นนี้จะใหญ่เกินไป “เราไม่ดื่มเวลางาน” ชวินยังคงเป็นคนตอบด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ “อ้อ! งั้นเลิกงานกี่โมงครับ ผมรอได้” ครามไม่ละความพยายาม “ก็จนกว่าคุณหนูจะเข้านอน” “อ่า งั้นก็มีทางเดียวแล้วแหละ นายต้องพาคุณคะขาเข้านอนตอนนี้เลย ว่าแต่เข้านอนแต่ไม่ได้นอนนี่เขานับด้วยไหมครับ” ครามขยับไปกระซิบใกล้ๆ ในขณะที่เจ้านายเองก็กระซิบเสียงรอดไรฟันตอบกลับมา “ฉันให้แกมาช่วย ไม่ได้ให้มากวนประสาท” “ผมก็พยายามอย่างสุดความสามารถแล้วนายก็เห็น แต่สองคนนั้นไม่เล่นด้วย จริงจังอะไรเบอร์นั้นก็ไม่รู้ ผมว่า...” ขณะที่เจ้านายลูกน้องกำลังปรึกษาหารือ ญาณินก็ค่อยๆ ขยับไปหาคนของตัวเองบ้าง “พี่โยส่งพวกพี่มาจับตาดูฉันใช่ไหม” ญาณินกระซิบถามเสียงเขียว “เปล่าครับ” ชวันรีบตอบ “อย่ามาโกหก ก็เ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-16
Baca selengkapnya

ตอนที่ 27

ตอนที่ 27 แทนที่จะได้อยู่กันตามลำพังอย่างที่ตั้งใจ กลับกลายเป็นถูกห้อมล้อมจนแทบขยับตัวไปไหนไม่ได้ ญาณินจึงหันไปกระซิบเสียงเขียวใส่คนของตัวเองที่ยืนเป็นยักษ์ปักหลั่นอยู่ใกล้ๆ “ไหนบอกจะไม่ขวางไง” “ก็ไม่ได้ขวางนี่ครับ เชิญคุณหนูตามสบาย คิดซะว่าเราสองคนเป็นอากาศธาตุก็ได้” ชวินหันมากระซิบตอบ ก่อนจะหันกลับไปทำหน้านิ่งๆ ตามเดิม “อากาศเป็นพิษน่ะสิ ขืนพวกพี่ยังอยู่แบบนี้ ธาตุไฟได้เข้าแทรกจนฉันอกแตกตายแน่” คนถูกขัดใจทำได้แค่อดทนไม่โวยวาย เพราะยังต้องรักษาภาพพจน์กุลสตรีที่เรียบร้อย แต่ในขณะที่ฝั่งนี้กำลังถกเถียง อีกฝั่งก็แอบปรึกษาหารือกัน “เอาไงดีครับนาย ขืนปล่อยไว้แบบนี้ วันนี้คงไม่ได้กินแล้วแหละ หิวจนท้องกิ่วแน่ๆ” ก็ไม่รู้ว่าหารือหรือกำลังเยาะเย้ยกันแน่ แต่พอเห็นเจ้านายหันมามองตาขวาง ครามจึงรีบพูดต่อ “แต่ไม่ต้องห่วง นายยังมีผมอยู่ตรงนี้ทั้งคน ผมจะหาทางช่วยเองครับ” “ตรงนี้แหละที่น่าห่วง” ตุลญะบอกเสียงรอดไรฟัน แต่ก็ไม่ได้ทำอีกฝ่ายรู้สึกรู้สา ยังคงยักไหล่พลางยิ้มเผล่ “พอดีผมจะลงไปหาอะไรกินด้านล่าง มีใค
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-16
Baca selengkapnya

ตอนที่ 27.1

“ทำไมถึงรีบกลับละครับ ทีแรกก็เห็นว่าอยากจะเข้าไปห้องเขานักหนา แต่พอเข้าได้ไปแล้วกลับอยู่แค่แป๊บเดียว” ขณะกำลังเดินกลับห้อง ครามก็อดสงสัยไม่ได้ “มีสองคนนั่นเกาะติดเป็นปลิงขนาดนั้น จะอยู่หาพระแสงอะไรล่ะ” เขาหันมาตอบ ก่อนเปิดประตูเข้าห้อง ในขณะที่ครามก็เดินตามเข้ามาติดๆ “ก็จริง อยู่ไปก็ไม่ได้กิน เฮ้อ! อุตส่าห์เปิดทางให้ขนาดนั้นแล้ว แต่ก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี” “ก็แล้วใครว่าไม่ได้” เห็นเจ้านายหันมายิ้มน้อยๆ ทำเอาคนที่ชอบจินตนาการถึงกับทำตาโต ก่อนจะหันไปกล่าวหาเจ้านายทางสายตา “อย่าบอกนะว่าเวลาแค่นั้นแต่นายยัง...ที่สำคัญ ในขณะที่มีพวกผมยืนหัวโด่กันอยู่ข้างนอกเนี่ยนะ” “ฉันรู้นะว่าแกคิดอะไร แต่ฉันไม่ใช่คนทำอะไรลวกๆ แล้วฉันก็รักของฉัน เพราะงั้นหยุดความคิดลามกของแกซะ” “พูดว่ารักได้เต็มปาก เขารักตัวเองตอบไหมก็ไม่รู้เหอะ” ครามเบะปากงึมงำด้วยความหมั่นไส้ แต่ก็ไม่วายเดินตามเจ้านายต้อยๆ กระทั่งมาหยุดยืนอยู่หน้าตู้เสื้อผ้า “แล้วของที่ให้สั่งถึงไหนแล้ว” เขาถามพลางเปิดตู้เสื้อผ้า “อีกเดี๋ยวก็น่าจะถึง
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-16
Baca selengkapnya
Sebelumnya
1
...
161718192021
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status