“เจ้าค่ะ ลำบากท่านพ่อท่านแม่แล้ว” หลี่เหมยซินพยักหน้ารับอย่างหนักแน่นในการตัดสินใจ“พ่อสนับสนุน เจ้าคิดได้ก็ดีแล้ว แค่ซินเอ๋อร์มีความสุขพ่อก็วางใจ” ท่านพ่อยิ้มกริ่มที่ได้ยินว่าบุตรสาวจะหาทางยกเลิกพิธีหมั้น “ต่อไปก็อย่าทุกข์ใจเพราะบุรุษที่ทำให้เจ้าจมน้ำนอนป่วยเป็นเดือนไหนจะยังมีรอยแผลเป็น..”“พอแล้วเจ้าค่ะท่านพี่” เสียงเข้มลากยาวฟางเนียงเหลือบตามองบุตรสาวจากตั้งหน้าตั้งตากินกลายเป็นเอาแต่จ้องน่องไก่ตาไม่กะพริบ คิ้วขมวดชนกัน เห็นสีหน้าความกลุ้มใจของบุตรสาวก็กลัวนางยิ่งเสียใจมากขึ้นจึงกล่าวให้สามีเงียบปาก“ซินเอ๋อร์เจ้ายังมีแม่กับพ่ออยู่ไม่ต้องกลัวนะลูก เราอยู่ข้างลูกเสมอ” ฟางเหนียงลูบหัวนางพูดให้กำลังใจ ส่วนหลี่ลู่เสียนก็พยักหน้าเห็นด้วยกับคำพูดของภรรยาหลังจากท่านพ่อกินเสร็จก็ออกไปค่ายทหารตามปกติ ท่านแม่จึงเปลี่ยนเรื่องคุยให้ไม่เสียบรรยากาศทั้งสีหน้ายังดูอารมณ์ดีขึ้นมาหน่อย “ซินเอ๋อร์ลูกเคยพบคุณหนูจางเยว่หมิงหรือไม่”“ผู้ใดกันเจ้าคะ” ฉันนึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออกว่านางเป็นใคร กลายเป็นว่าฉันเล่นบทความจำเสื่อมได้สมน้ำสมเนื้อซะงั้น“คุณหนูจางเยว่หมิ
Terakhir Diperbarui : 2025-05-27
Masuk
