All Chapters of อ้อมกอดพยัคฆิน: Chapter 51 - Chapter 60

ตอนที่ 50ฉันเป็นภรรยาของเขาหลังจากที่แยกกันกับรติรสที่อำเภอ พยัคฆินก็ขับรถตรงไปยังห้องโดยที่ไม่เข้าบริษัทไม่ว่าใครจะโทรหา เขาก็ไม่รับสายใครสักคนชายหนุ่มเอาแต่ดื่มเหล้าตั้งแต่เช้ายันเย็น เขาเมาจนหัวราน้ำในที่สุดก็หลับไป พอตื่นขึ้นมาในเวลาสองทุ่ม เขาก็เฝ้าวนเวียนเห็นภาพเธอเดินไปมาในห้องจนในที่สุดชายหนุ่มตัดสินใจกดเปิดเครื่อง เขาโทรหาเธอแต่รติรสที่ร้องไห้หนักจนหลับไปก็ไม่ได้รับโทรศัพท์จากเขา“ตื๊ด ตื๊ด” ไม่ว่าเขาจะโทรหาเธอกี่ครั้งเธอก็ไม่ยอมรับสายเขาเลย พยัคฆินจึงตัดสินใจที่จะขับรถไปหาเธอ เขาก็พยายามกดโทรหาเธอหลายครั้งต่อหลายครั้ง“ทำไมคุณไม่รับสายผมหรือคุณกำลังอยู่กับใคร” ชายหนุ่มพูดออกมาด้วยความคิดที่วิ่งเข้ามาในหัวด้วยความคิดฟุ้งซ่านจู่ ๆ ก็มีรถมอเตอร์ไซค์กำลังจะยูเทิร์นและตัดหน้ารถของเขาทำให้พยัคฆินหลบรถมอเตอร์ไซค์คนนั้น“เฮ้ย!”“โครม” รถยนต์ของเขาหักหลบพุ่งเข้าข้างทางและตกลงไปในร่องคูน้ำและไปชนกับต้นไม้ทั้ง ๆ ที่เขารู้สึกเจ็บบริเวณหน้าอกที่กระแทกเข้ากับพวงมาลัยแต

ตอนที่ 52 คุณสิงห์จะแต่งงาน“โอ๊ย! ไอ้ลูกเวรมันวอนแต่เช้าเลย” ผู้เป็นพ่อด่าตามหลังสีหราชแต่แล้ว เขาได้ยินเสียงตะโกนของพ่อไล่หลังมาซึ่งไม่รู้หรอกว่าพ่อเขาตะโกนด่าเขาคำไหนแต่เขารู้ว่าพ่อคงจะอวยพรเขาสักอย่างนึง เขาจึงวนรถมอเตอร์ไซค์กลับมาและเบิ้ลรถมอเตอร์ไซค์ใส่ผู้เป็นพ่อจนควันดำจากมอเตอร์ไซค์คลุ้งไปทั่วหน้าบ้าน“ไม่รู้ว่าฉันทำให้แกเกิดมาได้ยังไง ไอ้ลูกเลว” อุไรที่วิ่งออกมาจากห้องครัวเมื่อได้ยินเสียงคมสันตะโกนด่าลูกชายลั่นบ้าน“เจ้าเสือทำอะไรน่ะ หยุดนะ” จากที่เธอกำลังทอดไก่อยู่พอได้ยินเสียงของคมสันตะโกนด่าลูกชาย เธอก็รีบวิ่งมาห้ามศึกทันที แม้แต่ตะหลิวก็ยังติดมือของอุไรมาด้วยเมื่อเห็นลูกชายทำท่าเบิ้ลรถจนควันดำโขม่งโฉงเฉงทั่วบ้าน เธออยากที่จะเอาตะหลิวเคาะหัวลูกชายสักทีสองทีให้หลาบจำจะได้ไม่ทำพฤติกรรมแบบนั้นอีก ไม่รู้โตมายังไงทั้ง ๆ ที่เธอก็สอนเขามาอย่างดีแต่เขาก็ยังเป็นเด็กก้าวร้าวและไม่เคารพผู้ใหญ่เมื่อสีหราชเห็นผู้เป็นพ่อนั้นโกรธจนควันออกหูและเห็นแม่กำลังวิ่งออกมาจาก

 ตอนที่ 54ทำไมผมต้องหย่า“ไม่ค่ะ ฉันไม่เอา” หญิงสาวตอบขึ้นมาด้วยท่าทางหนักแน่น เธอไม่ต้องการเศษเงินของใครแค่นี้ชีวิตเธอก็วุ่นวายมากพอแล้ว เธอไม่อยากได้รับความสงสารจากเขาอีกแม้แต่น้อย เมื่อเห็นท่าทางถือดีของรติรสยิ่งทำให้พยัคฆินขบกรามแน่นพยัคฆินที่กำลังจะจรดปากกาและเซ็นใบหย่าให้เธอ แต่เขาก็หยุดเอาไว้ตรงนั้น“ผมเปลี่ยนใจ ผมไม่หย่า” เจ้าหน้าที่ที่พยายามไกล่เกลี่ยอยู่ตั้งนานอยากจะให้ทั้งคู่ลองคิดทบทวนให้ดีเสียก่อน แต่จู่ ๆ ฝ่ายชายนั้นกลับเปลี่ยนใจขึ้นมาซะงั้นพยัคฆินลุกขึ้นตึงตังแล้วเดินออกไปจากที่ว่าการอำเภอทันทีไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น“เกิดอะไรขึ้นน่ะ ทำไมคุณสิงห์เปลี่ยนใจขึ้นมา” มินรดาหันไปถามรติรสด้วยท่าทางตกใจ จู่ ๆ รติรสก็ลุกขึ้นแล้วเดินตามพยัคฆินออกไป จนสองเพื่อนสาวมองหน้ากันเหลอหลาแล้วหันไปยิ้มกับเจ้าหน้าที่คนเดิม“ขอโทษด้วยนะคะ พอดีว่าฝ่ายชายยังไม่พร้อมค่ะ”“ไม่เป็นไรค่ะ ให้คู่สามีภรรยาคุยกันให้ชัดเจนก่อนนะคะค่อยมาใหม่ก็ได้ค่ะ” สองสาววิ่งหน้าตั้งตามรติรสกับพยัคฆินออกมาข้าง

 ตอนที่ 56 ผู้หญิงคนนั้นใช่นามสกุลเราได้ยังไง“ทำไม คุณเป็นผู้ชายคนใหม่ของผู้หญิงคนนั้นเหรอ” หมอหนุ่มส่ายหน้าไปมา“ผมไม่ได้เป็นอะไรกับเธอทั้งนั้น เธอก็เป็นเพียงแค่คนไข้ของผม” เขาหมุนตัวกลับเพื่อที่จะเดินเข้าไปตรวจคนไข้ในห้อง“ใครดูก็รู้ว่าไม่ได้เป็นเพียงคนไข้กับหมอคงจะตรวจอย่างอื่นล่ะสิท่า” วรวุฒิหันกลับมาจ้องหน้าของพิมรสาด้วยท่าทางไม่พอใจที่เธอพูดแบบนั้นออกมา“ถ้าคุณกล้าดูถูกผมอีกครั้ง ผมจะฟ้องคุณ” คำพูดที่ราบเรียบกับสายตาที่ดุดันนั้นจ้องมองหญิงสาวจนพิมรสาอึกอักไม่รู้จะพูดยังไงต่อ บุรุษพยาบาลจึงบอกให้เธอออกไปจากตรงนี้ได้แล้ว“เชิญครับคุณผู้หญิง”“ฉันรู้แล้วล่ะน่า” หญิงสาวก้าวเท้าฉับ ๆ ออกไปด้วยความไม่พอใจแต่ถึงยังไงเธอก็ทำสำเร็จอีกขั้นแล้ว รติรสคงจะกระอักเลือดตายแล้วมั้ง พิรสาสวมแว่นตาดำยิ้มอย่างพึงพอใจแล้วเดินไปยังรถสปอร์ตของตนเองฟ้าระวีที่เดินวนไปเวียนมาอยู่หน้าห้องตรวจด้วยความกังวลใจไม่นาน วรวุฒิก็เดินมาสมทบที่หน้าห้องตรวจเช่นกัน“พอดีผมมีเรื่องจะถามนะครับ” วรวุฒิพ

 ตอนที่ 58 คุณโตมาแบบไหน“พี่วุฒิเข้ามาทำไมคะ” วรวุฒิหันกลับไปมองน้องสาวของตนเองบัดนี้ใบหน้าของชายหนุ่มแดงก่ำขึ้นมาไม่น้อยตั้งแต่เล็กจนโตลักษณะอาการแบบนี้ของวรวุฒิหมายถึงเขากำลังโกรธจัด“มีอะไรหรือเปล่าคะพี่วุฒิ” เธอถามพี่ชายอีกครั้งด้วยท่าทางเป็นห่วงกลัวพี่ชายของเธอจะฟิวส์ขาดกับคนไข้หรือว่าญาติคนไข้เธอก็ไม่มั่นใจไพลินมองรติรสที่นอนอยู่บนที่นอนและใบหน้าของญาติผู้ป่วย เธอคาดเดาได้ไม่ยาก เธอพอจะรู้กำลังมีปัญหากับผู้หญิงที่ยืนจ้องหน้าเขาด้วยท่าทางโมโหเช่นกัน“คุณมาก็ดีแล้วช่วยพาสามีของคุณออกไปจากห้องของเพื่อนฉันด้วยค่ะ รบกวนการพักผ่อนของเพื่อนฉัน” ฟ้าระวีหันไปคุยกับไพลิน หญิงสาวที่ได้ยินแบบนั้นก็นึกขำอยู่ในใจแต่จะให้ขำออกมาก็เหมือนจะเสียมารยาทที่ตอนนี้คนทั้งสองดูขึงขังแทบจะวางมวยกันอยู่แล้ว“เอ่อ! เขาไม่ใช่สามีของฉันนะคะ พอดีว่าเราเป็นพี่น้องกันนะคะ พี่น้องแท้ ๆ”  ฟ้าระวีเพิ่งจะถึงบางอ้อก็พยักหน้าให้กับแพทย์หญิง เธอส่งยิ้มให้เล็กน้อยแต่หันกลับไปมองพี่ชายของเธอด้วยท่าทางบึ้งตึง จนวรวุฒิรู