: จัส“อ้าว ข้าวทำไมเมื่อคืนไม่กลับมานอนนี่ละ”จัสเอ่ยถามทั้งที่ความจริงรู้อยู่แก่ใจ จะเรียกว่าเขาอยากแซวก็ว่าได้….สองคนนั้นต่างคนต่างวิ่งหนีกันไปมาเป็นเด็กทั้งที่ในใจก็รักกันและไม่ว่าเหตุการณ์อะไรจะเกิดขึ้นเมื่อคืนจัสก็เชื่อว่าเพื่อนของเขาคงเต็มใจเพราะไม่อย่างนั้นป่านนี้คงร้องได้ตาบวมปูดมาแล้วแต่นี่กลับยิ้มอย่างมีความสุขจนอดแซวเสียไม่ได้“เอิ่ม….ข้าวไปนอนบ้านมาน่ะ”“อ่ออออออ”“อ่อ อะไร พูดมาก”“ตรงคออ่าปิดดีๆ หน่อย”จัสแซว เมื่อหญิงสาวได้ยินก็รีบดึงผมมาปิดทันทีก่อนจะวิ่งหนีไปด้วยความเขินอาย ….ถ้าเป็นเมื่อก่อนเขาคงรู้สึกแย่มากที่เห็นข้าวเป็นของคนอื่นแต่ตอนนี้ระหว่างเขากับเธอมีแค่คำว่าเพื่อนอย่างแท้จริง เขาน่ะรู้จักดีทั้งข้าวเหนียวและฟอร์น ทั้งคู่ต่างมั่นคงอาจจะมีบางช่วงที่ต่างคนต่างมีคนเข้ามาแต่สุดท้ายทั้งคู่ก็เลือกที่จะรอมาเจอกันอีกครั้ง“พี่จัส พี่ข้าวเป็นอะไรอาวิ่งหน้าแดงไปเชียว แกล้งพี่เขาเหรอ”“เห็นผมเป็นคนแบบไหนครับคุณน้ำใส”จัสพูดประชดลูกน้องสาว ก่อนจะมองเห็นว่าเธอไม่ได้สนใจตัวเขาเท่าไหร่เอาแต่สนใจโทรศัพท์จนเขาแอบหงุดหงิด“พิมพ์คุยกับใครนักหนา ถามแล้วก็ไม่ตั้งใจรอคำตอบ”“เอ้า ผ
Terakhir Diperbarui : 2025-07-18
