All Chapters of LOVE BEYOND TRADE: Chapter 11 - Chapter 20

Hindi ko magawang titigan ng matagal ang mga mata ni Javi. Para iyong patalim na tuloy tulo na tinutusok at sinasaktan ako. Nang mag-iwas ako ng tingin ay sinubukan kong tumayo, ngunit napigil iyon nang pagpasok ng picture ni daddy sa isip ko. For the third time, nasuka ako. Hindi makatao ang ginawa nila sa daddy ko! Ginawa nila itong hayop, na walang awang pinatay at pagkatapos ay basta na lang iniwan ang katawan. Naramdaman ko ang pagpasok ni Javi sa banyo. Hinawakan niya ang balikat ko at inalalayan ako habang patuloy ako sa pagduwal sa bowl. Hinawi ko ang kamay niya na dumadampi sa balat ko at dumiretso sa lababo at doon naghilamos. Hinayaan ko lang ito sa pag-agos at hinarap si Javi. “Stay the fuck out of my sight, Javi! Please!” I begged. Hindi ko na magawang alisin ang kamay ko sa lababo, kahit nakatalikod ay nakatuon doon iyon bilang suporta. Dahil pakiramdam ko.. kapag bumitaw ako, babagsak nalang bigla ang tuhod ko. Huminga siya ng malalim at napasapo sa noo. H

Impyerno? “Elite 001, Janzel Vien—Navarro, identity clarified.” bigla ay may nagsalita. Hindi ko alam kung saan iyon nanggagaling. Hindi malinaw ang boses na iyon at 'tila galing sa radyo, iyong walkie-talkie. Nilingon ko ulit ang bubwit na kasama ko, na ngayon ay mukhang nakahinga na ng maluwag at bumabalik na ang kulay sa kanyang mukha. Hinawakan niya ang kamay ko at itinaas ito. “Vien, 001, over.” saad niya. Nagtataka ko syang tinignan, wala akong maintindihan sa nangyayari! Ngunit imbes na sagutin ako ay sinenyasan akong 'wag magsalita. Naitikom ko tuloy ang aking bibig at inirapan siya. Inismiran niya lang ako at nag-iintay sa susunod na magsasalita. “Entrance, Vien.” isang pamilyar na boses iyong narinig ko. “S-Class, Javi, over.”Fuck, I knew it! “Miyembro ka ng mga Navarro?!” salubong ang kilay na tanong ko sa kanya. I already suspected he is, pero nakakagulat pa rin ito! Hindi ko pa kayang harapin si Javi, ayoko syang makita. Iyong bubwit, si Vien, ay mukhang nabasa

“The sudden shutdown of your family’s company surprised us. Maganda ang takbo ng kumpanya— even our transactions were smooth. The Mariano’s was one of our greatest asset,” he added. My breath got hitched, hinahapo ako. My hands sweat heavily at hindi ko alam kung saan ko iyon ihahawak. “Imposible ang sinasabi niyo. Bukod sa mga Navarro..” natigilan ako. Bukod sa kanila, ay ano? Na wala ng ibang sangkot dito? The head of the Navarros shook his head. Nakaluhod pa rin ito sa harap ko at nakayuko— determinado na kunin ang loob ko, na humingi ng tawad. My eyes were fixated on him. Ganoon ba ka-importante sa kanya ang daddy ko? Kung oo, dapat ba akong magpatawad? Dapat ko bang paniwalaan ang sinasabi niya?Pero paano ko patutunayan na totoo lahat ng ito? Na hindi nila ako pinaiikot, niloloko, at inilalayo sa katotohanan? I scoffed in frustration. At this point, may magagawa pa nga ba ako? “I should have known there was something wrong the last time I met Sean. I got too complace

If I wanted power and authority, I would choose my allies wisely. His father offered more than apologies. At ako ang talo kapag hinayaan ko iyon na mapunta sa wala. But it’s not enough to just accept his help, his grace— I must do everything to make things work the way I wanted. We should give and take. I can’t take Navarro’s help for granted. Hindi ko hahayaan na manganib ulit ang buhay ni Javi, at the very least, not on my watch. I need to make use of our tied situation.. in favor of us both. I know he has his own reasons— kung bakit siya nagdecide na gawin itong contract marriage. Bukod sa utang ni daddy, sigurado ako may iba pang reason. But whatever it may be, it’s not my business anymore. He can do what he needs to do and so do I. Besides, Javi was the first one to offer a proper wedding ceremony. He said that after we made out loads at the rest house and we haven’t had the chance to talk it out because of my father’s sudden death. Matagal na tumitig sa akin si

Nakagat ko ang sariling labi habang nakahiga sa kama ko. Bumabalik sa isip ko iyong sinabi ni Javi kanina, parang sirang plaka at paulit-ulit sa isip ko, pinag-iinit ang mukha ko. “Lalagnatin yata ako,” I mumbled and touched my neck, feeling it. Matapos noon ay napangiti na naman ako kaya isinubsob ko ang mukha ko sa unan. Nakadapa ako sa kama at ikinkampay ang mga paa ko— nasisiraan na ng bait. “I can’t afford to lose you, Claire.” I repeated, trying to imitate his deep and raspy voice. Hanep na boses iyan, nakakahibang! Nahampas ko ulit iyong unan ko at kinagat ito, nababaliw na nga yata talaga ako. After he said those lines— nakatulog na siya agad. At first, I thought he just wanted to hug me that bad, kaya hinayaan ko. I remained in the same awkward position for almost an hour. Nakaupo sa gilid ng kama niya at hindi kumikibo, natatakot na baka marinig niya ang tibok ng puso ko kahit na malabo. Napailing ako nang maalala ang inosente nyang mukha habang nat