Semua Bab ห้องเกียร์ลับของเพื่อนเนิร์ด: Bab 1 - Bab 6

1 สัปดาห์ผ่านไปหลังจากวันนั้นที่งานเลี้ยงรุ่น แม้จะนอนกล้วยแข็งแทบหักได้ทว่าเจอาร์ก็ยังปล่อยให้ยัยคนสวยนอนจับไข่กันจนหลับเอาดี ๆ กูก็งงกับตัวเองมากเหมือนกัน แม้ปากจะบอกว่าไม่ได้ แต่ใจเต้นสั่นสะดีดสะดิ้งเข้าหาไอ้แม่ย้อย!กระทั่งเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา ยัยตัวแสบดันต่อสายโทรหาเขา เรื่องจะขอแวะมาพักกายที่คอนโดสักหน่อย เพื่อฆ่าเวลานั่งรอพี่สาวสองมาผ่าตัดทำนมที่โรงพยาบาลศัลยกรรมใกล้ ๆแล้วใครจะยอมวะ?เพราะที่ผ่านมาเจอาร์เป็นคนหวงพื้นที่ส่วนตัวมาก ๆ ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนขึ้นมาได้ นอกจากผู้เป็นมารดา แต่ขนาดแม่ยังไล่ นับประสาอะไรกับยัยหมากระเป๋านั่นก่อน?ทว่าคิดไปคิดมา และความสนิทสนมกันตั้งแต่เด็ก ๆ จากการที่มารดาของทั้งคู่เป็นเพื่อนคู่คิด มิตรคู่กายกันมานมนานแต่ไม่ได้หมายความว่ากูจะต้องรีบแจ้นไปเปิดประตู และยอมให้ลูกพีชขึ้นห้องง่าย ๆ นี่หว่า? ไอ้ห่าเอ๊ยโคตรงงกับใจตัวเองเลยจริง ๆ“เชิญครับ เข้ามาก่อนสิ”“ย้ายมาอยู่นานแล้วเหรอเจอาร์?”น้ำเสียงใสแจ๋วเอื้อนเอ่ยถามคนตัวโตกว่า ครั้นเธอไม่เคยเข้ามาในเขตพื้นที่ของหนุ่มเนิร์ดหน้าใสเลยสักครั้งทว่าเมื่อเห็นหน้าตาสดใสเปล่งประกายออร่าของลูกพีช เจอาร์ก

30 นาทีผ่านไปมหาวิทยาลัย RUคณะวิศวกรรมศาสตร์ใช้เวลาเดินทางไม่นาน สองร่างก็มาถึงตึกคณะได้สำเร็จ ทว่าด้วยความสวยออร่าพุ่งมาแต่ไกล กับดีกรีดาวมหาลัยทำให้หนุ่ม ๆ มองตามกันตาเป็นมันได้แค่มองเท่านั้นแหละ เพราะศึกนี้กูชนะครับผม ที่ได้ควงดาวมหาลัยมาเย้ยฟ้าท้านรกยังตึกคณะวิศวะ คณะที่มีผู้ชายเยอะและเถื่อนสุดในมหาลัยแม้ความจริงแล้วเราจะเป็นได้แค่เพื่อน และก็เพื่อนอยู่วันยังค่ำอะนะ เขาเองก็เข้าใจดีแต่ไม่ใช่ว่าเจอาร์ไม่รู้สึกประหม่าในขณะเคียงข้างมากับสาวสวย เพราะเขาไม่เคยเดินกับผู้หญิงคนไหนเลยตั้งแต่ปีหนึ่งถึงปีสี่ เมื่อรอบข้างมีแต่เพื่อนผู้ชายเป็นส่วนใหญ่“มองอะไร? เพื่อนกัน”“เดี๋ยวๆ กูยังไม่ได้ว่าอะไรเลยครับท่าน มึงร้อนตัวไปไหน”ยังไม่มีใครได้ถาม ความร้อนตัวเกินร้อย เจอาร์จึงรีบโพล่งปากห้ามความคิดของเพื่อนสนิทเอาไว้ก่อน“เออจริง ร้อนตัวแบบนี้ใช่เพื่อนกันหรือเปล่านะ สายตาไม่เห็นเหมือนเพื่อนกันเลยไอ้เจย์”วายุ และ เพทาย เร่งเอ่ยปากแซว ทว่าคนเนิร์ดได้เพียงแค่ยิ้มกรุ้มกริ่มไม่กล้าปฏิเสธอีกหน ครั้นหัวใจทั้งดวงเต็มไปด้วยความรู้สึกมากมาย จนพองโตเป็นลูกบอลลูนแล้ว“ทำไมคิดแบบนั้นกันอะ ฮ่า ๆ”“โธ่ล

หลังจากอาสาจ่ายเงินค่าลิปสติกให้สาว หนุ่มเนิร์ดก็เดินตามลูกพีชออกมาจากร้าน ความเผลอไผลไปจูบเธอเมื่อครู่ พาให้เจอาร์ทำตัวไม่ถูกเหมือนกันแต่ก็ยังคงห่วงและเดินตามแผ่นหลังของคนตัวเล็กเงียบๆ ไม่ยอมห่าง แม้ว่าต่างคนต่างไม่พูดอะไรกันก็ตามไม่ต่างจากเธอ ใจดวงน้อยเอาแต่เต้นรัว ท้องไส้ปั่นป่วนเหมือนมีผีเสื้อร้อยตัวบินวนไปวนมา รู้สึกหวั่นไหวจนกายสาวสั่นเครือไปด้วยทั้งที่มันไม่ควรจะเป็นแบบนั้น เพราะเจอาร์เป็นแค่เพื่อน เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก เพื่อนที่เธอไว้ใจ และไม่กล้าแม้แต่จะคิดอะไรเกินเลยกับเขาด้วยซ้ำครืดดด~แต่ความคิดทั้งหมดที่กำลังโถมเข้ามา ถูกตีแตะกระจายไปครั้นมือถือเครื่องหรูในกระเป๋าสั่นเครืออย่างรุนแรง"ออกมาจากห้องผ่าตัดแล้วเหรอแม่ โอเคหนูจะไปแล้วตอนนี้เลย"สิ้นสายนั้นใบหน้าสวยค่อยๆ เบือนกลับมามองหน้าคนตัวสูงกว่า ด้วยท่าทางขัดเขิน ไม่กล้าแม้จะสบตาเขาด้วยซ้ำ"ฉันจะไปโรงพยาบาลแล้ว นายจะกลับเลยก็ได้นะแยกกันตรงนี้""เดี๋ยวเจย์ไปเป็นเพื่อน พีชจะได้ไม่เหงาไง"คนตัวเล็กยืนนิ่ง เธอกำลังครุ่นคิดอยู่ในใจว่าจะจัดการกับความรู้สึกของตัวเองยังไงดี เพราะตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมกับเขาแล้ว"ไม่เป