All Chapters of Her Billionaire Babymaker Is Her Ex-husband's Brother: Chapter 11 - Chapter 20

“Walang supply ng tubig,” ika ni Sire pagkabalik niya sa sala, seryoso ang mukha. Grabe naman ang taong ito, pati tubig, tiningnan talaga. “Water is only available early in the morning. Iyon ang sabi ng may-ari ng apartment. Kailangan kong magising nang maaga para makapag-ipon ako ng tubig,” paliwanag ko sa kanya. Napa-"ah" naman siya bago sabihing, “Ang pangit nitong apartment na ’to,” walang pag-aalinlangang husga niya. Tingnan mo 'tong tao na 'to, walang preno kung magsalita. Natahimik na lamang ako sa kinauupuan. Dahil totoo naman. Pangit talaga ang apartment na ito dahil masikip, pahirapan ang supply ng tubig, at malayo rin sa pinagtatrabahuan ko. Pero wala akong choice. Kailangan kong magtipid kaya humanap ako ng murang apartment. Sandali niya akong muling tinitigan. “You should stay in my condo unit. Hindi kita hahayaan na tumira sa ganitong klaseng apartment, Yeon Na. This is a fvcking terrible room. Ang init. Ang sikip-sikip. Ang dami kong napansin na ipis,” pagpapatul

Pagkatapos kong mag-post ng urgent hiring sa social media page ng kompanya para sa Corporate IT position, marami akong natanggap na email. Dahil kailangan agad-agad ng kapalit ni Nathan, diretso na ako sa pag-iinterview. Online interview lang para mapadali, at hindi na kailangang pumunta pa ng aplikante sa corporate building. I chose three deserving applicants for the available position. Medyo mataas kasi ang qualifications ng kompanya, kailangan may experience na at may sapat na skills, para hindi na kailanganin pang isabak sa training, lalo na’t overloaded na rin ang team sa dami ng kailangang tapusin. Ang hinahanap talaga ng kompanya ay ‘yung ready-to-deploy, para tuloy-tuloy ang operations. Nathan was an excellent Corporate IT, walang naging problema sa kanya ang kompanya. Maayos siya sa trabaho, mabilis mag-resolve ng technical issues, at mahusay makisama sa team. Pero ayon nga, may nangyaring hindi inaasahan. Isang tagpo na naging dahilan kung bakit tinanggal siya ng CEO on th

DAY OFF... Bumalik ako sa apartment para kunin ang iba ko pang naiwang gamit. Naririto pa rin ang mga naka-karton kong kagamitan na kailangan kong ibenta. Hindi ko na ipinasama sa mga tauhan ni Sire. Kompleto na rin naman ang appliances sa condo unit niya kaya nahiya akong dalhin pa roon ang mga gamit ko baka makagulo lang. I-check ko ang page kung saan ko ipinost ang mga ibinebenta kong appliances. Ni-replyan ko na ang mga interesadong bumili. Sana hindi nila baratin ang presyo dahil umaasa ako na aabot sa quota ang perang inaasahan ko mula sa pagbebenta ng lahat ng assets ko. May natanggap din akong chat mula sa isang taong gustong bilhin ang kotse ko. Nakaparada lang naman iyon sa labas ng apartment. Hindi ko rin naman nagagamit dahil paso na ang lisensya ko. Sumang-ayon ang buyer sa presyong ibinigay ko sa kotse, kaya sabi niya ay pupuntahan niya ako para makita ang unit. I sent him the address para siya na lang ang dumiretso rito, at saka hindi naman siya nakatira sa malayo da

“Henry, Elise wanted to kill our child,” sumbong ni Elaine sa kanya na parang batang napapaiyak, nanginginig ang boses habang nakakapit sa braso ni Henry. Halos hindi na siya makapagsalita ng maayos dahil sa paghikbi, pero malinaw ang sinabi niyang mapanira at mapanumbat. W-What?! What the fvck! Napatitig ako sa kanila, naguguluhan, nagngingitngit. Ang kapal naman ng mukha niya. Wala akong balak na patayin ang anak nila. Siya ang sumugod dito sa apartment, dala-dala ang kayabangan niya, para lamang inisin ako. Siya ang nag-umpisa ng gulo. Siya ang unang dumakma sa buhok ko at nagsimula ng sabunutan. Tapos ngayon? Ako? Ako ang inaakusahan ngayon ng kung anu-ano, habang siya ay nagpapanggap na inosente at kaawa-awa sa harap ni Henry? “We need to go to the hospital to save the baby, Elaine,” ani ni Henry, halatang takot na takot at balisa habang yakap-yakap ang nobya niyang nanginginig. “Yeah, I want to go there to save the baby. Pero hindi mo ba ako ipaghihigante kay Elise? She

“Siya nga pala, ba’t hindi mo agad sinabi sa akin na ibinebenta mo pala ang mga ’yon? Hindi ka na sana nag-antay ng isang linggo para maibenta ang appliances at kotse mo,” muling pag-iiba niya ng usapan para putulin ang katahimikan sa pagitan namin habang pinapahid ang labi gamit ang tissue.“May ibebenta ka pa bang iba?” dagdag pa niya kaya sandali akong napatulala sa kanya. Parang tinamaan ako ng kutob.“Huwag mong sabihing... ikaw ang bumili?” tanong ko. Tumawa naman siya, pero hindi siya sumagot.“Seryoso ka? Ikaw ang bumili?” tanong kong muli hindi makapaniwala. Pero sa loob-loob ko, nararamdaman ko na—na siya nga. Siya ang nagpadala ng buyer doon. Siya ang dahilan kung bakit bigla na lang na-sold out ang binebenta ko.“May napansin akong Facebook account na nagbebenta ng appliances, at pamilyar sa akin ang mga kahon sa picture. Kaya naisip ko na baka ikaw iyon. At hindi nga ako nagkamali, dahil ikaw nga ang nagmamay-ari ng account na iyon,” paliwanag niya.“Ah...” ani ko. Pero h