All Chapters of เมียอ้ายเข้ม | ฮักบ่ฮู้ลืม ที่บ้านโคกสะแบง: Chapter 21 - Chapter 30

จ๊วบ.... เสียงจูบดังขึ้นปลายลิ้นเรียลพลางสัมผัสไปมา พร้อมกับมือหนาของเข้มที่พลางขย่ำที่เนินอกเล็กของพลคลึงไปมา จนคนที่โดนก็อดที่จะครางเสียงหวานในลำคอออกมาไม่ได้ อือออ.... จ๊วบ.. ในขณะนั้นเองริมฝีปากหนาก็พลางกดจูบลงตามซอกคอขาว พร้อมกับสูดดมกลิ่นเฉพาะตัวของอีกฝ่าย มือเองก็ยังนวดครึงไปมา ไม่นานก่อนที่มือแกร่งจะถกเสื้อยืดของคนร่างเล็กขึ้น พร้อมกับโชว์ให้เห็นแผ่นหลังขาว ที่เรียบเนียนไปทุกส่วน ริมฝีปากหนาก็พลางกดจูบเป็นจ้ำๆ และไม่ลืมที่จะทิ้งรอยดอกกุหลายไปตามผิวขาวเนียน ปลายนิ้วมือใหญ่ของเข้มพลางลูบจับที่ปลายลูกเกดสีชมพูสวยไปมา พลเองก็เอี้ยวตัวมาหาเข้มที่ในตอนนี้โชว์ใบหน้าหล่อประจักษณ์แก่สายตา พลเริ่มใช้มือสัมผัสที่โครงหน้าคมด้วยความหลงใหล ก่อนที่จะเอี้ยวตัวไปสบตาตรงกับเข้มที่ส่งรอยยิ้มหวานให้กับเขาอยู่ มือเล็กของพลไม่รอช้าก่อนที่จะถกเสื้อของเข้มออก เผยให้เห็นเรือนร่างราวกับพระเจ้าสร้าง พลใช้มือลูบไปตามไหล่กว้างลงมายังลอนซิกแพ็กแน่น และไรขนที่ยาวหายลับเข้าไปในร่มผ้า พร้อมกับเป้าที่นูนเด่นของคนตรงหน้าที่เริ่มตุงนูนทะลุผ้า มือเล็กไม่รีรอที่จะสัมผัสมัน เมื่อสัมผัสมัน มันเป็นอะไรที่เขาดั

ช่วงบ่ายที่บริษัทใหญ่ใจกลางเมืองกรุงเทพ บรรยากาศเต็มไปด้วยความคึกคัก พนักงานเดินไปมาในชุดสูทที่เรียบร้อยทุกระเบียบนิ้ว เสียงเครื่องถ่ายเอกสารและการพูดคุยเบาๆ ของพนักงานในแต่ละแผนกสะท้อนความมีชีวิตชีวาขององค์กรวันนี้เป็นวันที่นายหัวสิงหาจะเข้าบริษัท สิงหาก้าวลงจากรถหรูของเขาที่หน้าบริษัท ด้วยสายตาคมและบุคลิกเคร่งขรึมตามแบบฉบับของผู้นำ เขาเดินผ่านล็อบบี้ไปยังลิฟต์โดยมีบอดี้การ์ดตามประกบ แต่ในระหว่างที่เขารอให้ลิฟต์ลงมาถึงชั้นล่าง เสียงซุบซิบจากพนักงานสองคนใกล้ๆ ก็ดังแว่วมาให้ได้ยิน “แกว่าไงกับโปรเจกต์ของคุณพลวะ” เสียงสาวสองพูดขึ้นถามเพื่อนในกลุ่มด้วยความอยากรู้ “ฉันว่าดีนะแกได้ช่วยเหลือชาวบ้านที่โคกสะแบงด้วย เห็นทีฉันต้องไปเห็นกับตาที่โคกสะแบงให้ได้เลย” “ใช่ๆ โปรเจกต์โคกสะแบงของคุณพลน่าทึ่งจริงๆ เลยนะ เห็นว่ามีการพรีออเดอร์กระเป๋าไปแล้วเพียบ ฉันว่าต้องเก็บไว้สักใบแล้ว” “ใช่ๆ ฉันก็ว่านั้นนะแก เริ่มแรกฉันก็เอะๆ นะว่ามันจะสวยเหรอ ฉันว่ามันแก่ๆ แต่พอเห็นแบบที่คุณพลเสนอมาฉันชอบนะแก เริศๆ” “เดี๋ยวนะแก แกดูโพสใหม่ที่คุณพลโพสต์ลงเพจบริษัทยังว่ะแก โปรโมทสร้างโรมแรมโปรเจกต์พันล้าน” เสียง

พลเดินถือผ้าขนหนูสะอาดและสบู่หอมนกแก้วสีเขียวก้อนเล็กก้อนโปรด พร้อมกับเท้าเล็กเดินไปที่ห้องน้ำหลังบ้านพร้อมกับเข้มที่เดินถอดเสื้อโชว์หุ่นล่ำๆ ให้พลดูเล่นเป็นอาหารตา บรรยากาศรอบข้างก็เต็มไปด้วยเสียงจิ้งหรีดร้องเบาๆ ประสานกับสายลมเย็นที่พัดผ่าน ทำให้บรรยากาศดูผ่อนคลาย "น้ำที่นี่เย็นนะ จะไหวไหม? ถ้าไม่ไหวพี่จะไปต้มน้ำให้จะได้อาบแบบอุ่นๆ" เข้มถามพลพลางยิ้ม พร้อมกับจ้องที่ใบหน้าหวาน ที่ในตอนนี้ก็พลางส่งยิ้มหวานให้กับตน ก่อนที่เสียเจื้อแจ้วของอีกฝ่ายจะพูดขึ้น "ไหวสิ ผมอยู่ที่นี่ก็ต้องชินบ้างล่ะครับ" พลตอบพร้อมหัวเราะ ก่อนที่มือเล็กจะยื่นไปสัมผัสที่กรอบหน้าคมขึ้นรูปของเข้ม พร้อมกับสายตาคมของคนตัวสูงมองมาทางพลอย่างมีเล่ห์นัย ก่อนที่เมือเล็กจะจับมือของเข้มพร้อมกับจูงมือเดินตามตนไปที่ห้องน้ำ เมื่อพลและเข้มเข้ามาในห้องน้ำ พร้อมกับเผยให้เห็นห้องน้ำที่ประกอบไปด้วยโอ่งมังกรที่น้ำครึ่งโอ่ง ก่อนที่มือเล็กจะเอื้อมไปเปิดน้ำจากโอ่งพร้อมกับตักน้ำขึ้นลูบตัว พร้อมกับความรู้สึกเย็นที่ซึมผ่านผิวหนัง แต่แทนที่จะทำให้พลหนาว แต่ทว่ามันกลับสดชื่นอย่างประหลาด เพราะแผงอกและซิกแพ็กที่ชัดเจนของเข้มบวกกันหยดน้ำที

เช้าวันใหม่มาเยือนพร้อมกับแสงแดดอ่อนๆ ที่ส่องลอดผ่านผ้าม่านเข้ามา พลเองก็พลางลุกขึ้นจากที่นอนด้วยความรู้สึกสดชื่น ก่อนที่เข้มเจ้าเก่าเจ้าเดิมจตะเดินตรงมาพร้อมกับกดจูบที่ริมฝีปากเรียวเล็กนั้นเบาๆ พร้อมกับพูดขึ้นชวนอีกฝ่ายเพราะเขาจะไปใส่เบ็ดพร้อมกับพาลอล่าไปเดินออกกำลังกาย "คุณเมียครับ พี่จะไปใส่เบ็ดจะไปด้วยไหมถ้าไม่ไปรอพี่บ้านนะ" เข้มพูดพลางยิ้มให้กวนๆ พร้อมกับมือที่เสยผมที่ปกใบหน้าใสของพลออก พลเองที่ได้ยินคำว่า "เมีย" ตัวเขาเองก็พลอยหน้าแดงเถือกขึ้น แต่ทว่าก็ยังทำเป็นกลบเกลื่อนความเขินตัวเองไปพลางๆ “ไปๆ ไปครับ” พลที่ทำอะไรไม่ได้นอกจากหัวใจที่เต้นโครมคราม พลเองรีบไปอาบน้ำแต่งตัวตามเข้มไปทันที โดยที่วันนี้พลใส่เสื้อยืดตัวหลวมกับกางเกงขาสั้นพอดีตัว ส่วนเข้มเองก็มาในลุคสุดคูล โดยสวมเพียงแค่ผ้าขาวม้ามัดเอวห้อยถุงผ้าย่ามเก่าๆ พร้อมถอดเสื้อโชว์แผงอกแน่นล่ำจนพลอดไม่ได้ที่จะหันมองบ่อยๆ "มองอะไรขนาดนั้น เดี๋ยวก็คิดเงินซะเลย" เข้มเขาพูดเอ่ยแซวพลด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนที่เท้าแกร่งจะสตาร์ทรถมอเตอร์ไซค์พร้อมกับพลที่ขึ้นซ้อนท้าย ก่อนที่จะออกตัวไป เมื่อขับออกมายังทุ่งนากว่างสายลมยามเช้าก็พลอ

ทุกเช้านั้น ทุกอย่างเหมือนปกติที่โคกสะแบงพร้อมกับเสียงไก่ขันที่ปลุกคนในบ้านได้เป็นอย่างดี เข้มกับพลยังคงนอนหนุนตักกันอยู่บนแคร่ไม้หน้าเถียงนา พร้อมกับสัมผัสอุ่นที่กระทบเขาใบหน้าพลที่ลืมตาตื่นขึ้น ในขณะที่ใบหน้าหล่อก็หอมแก้ม หอมหน้าฝาก และปากของคนร่างเล็กไปมาด้วยความหลงใหล“เช้าแล้วตื่นเร็วครับ”เข้มพูดขึ้นพร้อมกับริมฝีปากที่พลอยเข้ามากดจูบเบาๆ พลที่ค่อยลุกขึ้นนั่งก็พลอยจ้องที่ใบหน้าหล่อของอีกฝ่ายพร้อมกับซุกหน้าลงอกแกร่งด้วยความที่ไม่สดใสสักเท่าไร“นี่ขี้เซานะเรา” เข้มพูดขึ้นพร้อมกับยิ้มมุมปปากหน่อยๆ ฝามือหนาก็พลอยลูบที่ศรีษะไปพลางๆ“ผมง่วงมากรู้สึกเพรียจังเลยครับพี่เข้ม” พลพูดขึ้นเสียงอู้อี้พร้อมกับเข้มที่ยิ้มกว้างขึ้นด้วยความชอบใจ“มาตื่นๆ จะพากลับบ้าน”เข้มเขย่าตัวพลเบาๆ แต่ทว่าคนร่างเล็กที่ซุกอกก็เปลี่ยนมาเอาคางฝังลงที่ไหล่กว้าง เข้มเองก็ส่ายหัวไปมาพร้อมกับอุ้มพลขึ้นพร้อมกับพาขึ้นรถมอไซค์คันเก่าขณะที่พลก็ยังตื่นไม่ดี“นี่พลตื่นก่อนสิเดี๋ยวตกรถ”“อือออ....”พลตอบแบบครางในลำคอจนทำให้เข้มเองก็ถึงกลับคิดหนัก ก่อนที่ร่างสูงจะก้าวขึ้นรถแบบเก้ๆ กังๆ พร้อมกับมือที่ยื่นแขนเล็กให้เข้ามาโอบกอ