บทที่ 24 ใส่เบ็ดพลขี่หลังลอล่า🌾

เช้าวันใหม่มาเยือนพร้อมกับแสงแดดอ่อนๆ ที่ส่องลอดผ่านผ้าม่านเข้ามา พลเองก็พลางลุกขึ้นจากที่นอนด้วยความรู้สึกสดชื่น ก่อนที่เข้มเจ้าเก่าเจ้าเดิมจตะเดินตรงมาพร้อมกับกดจูบที่ริมฝีปากเรียวเล็กนั้นเบาๆ พร้อมกับพูดขึ้นชวนอีกฝ่ายเพราะเขาจะไปใส่เบ็ดพร้อมกับพาลอล่าไปเดินออกกำลังกาย

"คุณเมียครับ พี่จะไปใส่เบ็ดจะไปด้วยไหมถ้าไม่ไปรอพี่บ้านนะ"

เข้มพูดพลางยิ้มให้กวนๆ พร้อมกับมือที่เสยผมที่ปกใบหน้าใสของพลออก พลเองที่ได้ยินคำว่า "เมีย" ตัวเขาเองก็พลอยหน้าแดงเถือกขึ้น แต่ทว่าก็ยังทำเป็นกลบเกลื่อนความเขินตัวเองไปพลางๆ

“ไปๆ ไปครับ”

พลที่ทำอะไรไม่ได้นอกจากหัวใจที่เต้นโครมคราม พลเองรีบไปอาบน้ำแต่งตัวตามเข้มไปทันที โดยที่วันนี้พลใส่เสื้อยืดตัวหลวมกับกางเกงขาสั้นพอดีตัว ส่วนเข้มเองก็มาในลุคสุดคูล โดยสวมเพียงแค่ผ้าขาวม้ามัดเอวห้อยถุงผ้าย่ามเก่าๆ พร้อมถอดเสื้อโชว์แผงอกแน่นล่ำจนพลอดไม่ได้ที่จะหันมองบ่อยๆ

"มองอะไรขนาดนั้น เดี๋ยวก็คิดเงินซะเลย" เข้มเขาพูดเอ่ยแซวพลด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนที่เท้าแกร่งจะสตาร์ทรถมอเตอร์ไซค์พร้อมกับพลที่ขึ้นซ้อนท้าย ก่อนที่จะออกตัวไป

เมื่อขับออกมายังทุ่งนากว่างสายลมยามเช้าก็พลอยพัดผ่านหน้า พลที่จับที่เอวของเข้มเบาๆ พลางซบใบหน้าลงกับแผ่นหลังแกร่ง เมื่อมาถึงเถียงนาพลก็ไม่ลืมที่จะเดินตรงไปยังลอล่าควายเผือกตัวใหญ่ที่กำลังยืนเคี้ยวหญ้า ก่อนที่เข้มจะพูดขึ้นทำให้พลรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที

"พลอยากลองขี่ไหม?" เข้มพูดขึ้นในขณะที่มือก็แก้เชือกที่มัดอยู่ พร้อมกับพลางมองมาทางพลอย่างคนรอคำตอบ

"ห้ะ! ขี่เลยเหรอครับพี่เข้ม?!" พลตาโต ด้วยความตื่นเต้นแต่ทว่าในใจก็ว้าวุ้นไม่น้อย

"มาเร็วไม่ลองไม่รู้เดี๋ยวพี่ช่วย"

เข้มพูดจบเขาก็พลอยยื่นมือมาประคองพลขึ้นไปนั่งบนหลังลอล่า เมื่อพลขึ้นนั่งได้ที่มือเล็กก็ควานจับเชือกบังคับแน่น พร้อมกับหัวใจเต้นโครมครามเพราะไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน แต่ท่าพอเขาได้ขี่ไปเรื่อยๆ ก็เริ่มสนุก พร้อมกับเสียงหัวเราะของพลดังขึ้นท่ามกลางท้องทุ่ง จนเข้มที่มองอยู่ก็ถึงกับยิ้มออกมา

"เก่งมากครับคุณเมีย"

"เรียกเมียอีกละ!" พลหันกลับไปดุ แต่ทว่าใบหน้าหวานก็ปิดรอยยิ้มเขินอายไว้ไม่มิด

จากนั้นเข้มก็จัดการหยิบถุงผ้ามากางออกเผยให้เห็นข้างในที่มีคันเบ็ดเล็กๆ หลายอัน พร้อมกับเหยื่อสดที่เตรียมไว้ ก่อนที่เข้มจะเดินจูงลอล่าเดินตรงไปยังห้วยที่อยู่ห่างออกไป โดยมีพลคอยนั่งยิ้มอย่างมีความสุขอยู่ข้างหลังลอล่า เมื่อมาถึงที่เข้มก็ผูกลอล่ากับต้นไม้ใหญ่ พร้อมกับพลที่ก้าวลงจากหลังลอล่าด้วยท่าทีเก้ๆ กังๆ ก่อนที่เข้มจะพูดขึ้น

"มานั่งนี่ครับ" เข้มพูดขึ้นพร้อมกับพยักหน้าเรียกให้พลนั่งลงรากไม้ข้างๆ ลอล่า ส่วนเข้มเขาก็พลางถอดผ้าขาวม้าที่มัดเอวออก พร้อมกับโยนไว้ข้างๆ พล พร้อมกับลงไปยืนใส่เบ็ดในน้ำตื้นๆ

แผงอกและซิกแพ็กแน่นของเข้มสะท้อนแสงแดดยามเช้า พอไล่ลงมาก็เจอกับกางเกงชั้นในที่มังกรใหญ่ขดตัวอยู่ข้างใน จนพลที่นั่งมองอดไม่ได้ที่จะหลุดยิ้มออกมาเบาๆ พร้อมกับกลืนน้ำลายไปหลายอึก พอคิดไปคิดมาก็หลายวันแล้วที่เขากับเข้มไม่ได้มีอะไรกัน วันนี้แหละที่เข้มต้องเผด็จศึกให้กับพล

"นั่งยิ้มอะไรอยู่คนเดียว หื้อ?" เข้มที่หันมามองก็แกล้งถามขึ้น แต่ทว่าสายตาดันเห็นคนตัวเล็กหน้าแดงจัดเหมือนลูกตำลึงสุก ก็เรียกได้ว่าเข้มเขาเองก็ตั้งใจจะแก้ผ้ายั่วพลอยู่แล้ว

"เปล่าซะหน่อยนิครับ!" พลตอบกลับเสียงอุบอิบ ก่อนจะรีบหันไปลูบหัวลอล่าที่อยู่ข้างๆ แก้เขิน ก่อนที่เสียงเข้มจะกระโจนใส่น้ำดังขึ้น พลางทำให้พลอยที่จะกันไปสนใจไม่ได้

"เมียจ๋าจับได้ปลาแล้ว มาช่วยดูหน่อยเร็ว"

"ได้ครับ”

พลพูดพร้อมกับเดินเก้ๆ กังๆ ลงน้ำตื้นเดินมาหาเข้ม เมื่อเดินเข้ามาใกล้ก่อนที่เข้มจะโชว์ปลาใหญ่ที่พึ่งจับมือเปล่าได้ พลเองก็ยิ้มออกมาอย่างมีความสุขเพราะเข้มได้ปลาช่อนใหญ่ เรียกได้ว่าใหญ่กว่าตัวที่เขาเคยจับมาเสียอีก

“พี่เข้มเราได้ของกินตอนเย็นแล้ว”

หลังจากใส่เบ็ดเสร็จทั้งคู่ก็จูงลอล่ากลับมาที่เถียงนา พร้อมปลาที่จับได้สองสามตัวและปลาช่อนใหญ่ แสงแดดสีส้มอ่อนๆ ก็ลอดผ่านสาดผ่านทุ่งนาที่ทอดยาวสุดลูกหูลูกตา เข้มวางถุงใส่ปลาหรือผ้าแง่งลงข้างเถียงนา พลอยหันไปมองพลที่ยังนั่งพักอยู่บนแคร่ไม้ไผ่ ก่อนที่เขาจะถามขึ้นก่อนที่ตนจะขยับไปนั่งใกล้ๆ

"เหนื่อยไหมครับคุณเมีย?"

"พี่เข้ม! เลิกเรียกผมแบบนี้ได้แล้ว" พลพูดขึ้นพลอยทำหน้ามุ่ย แต่ทว่าหูของตนกับแดงแจ๋อย่างเห็นได้ชัด เข้มเองที่เห็นอย่างนั้นตนก็พลอยยิ้มมุมปากตามอย่างพอใจ ก่อนจะที่ตนจะเดินไปหยิบอุปกรณ์ทำครัว วันนี้เขาจะประกอบอาหารในตอนเย็นคือย่างปลาช่อนใหญ่ที่เขาพึ่งได้ในวันนี้

"มาครับคุณเมีย....พี่ก่อไฟย่างปลาให้กิน จะได้หายเหนื่อย"

"ครับผมคุณสามี ให้ผมช่วยด้วยสิครับ"

พลพูดจบเขาก็ลุกขึ้นอย่างกระตือรือร้น ก่อนที่ทั้งสองจะลงมือช่วยกันจุดไฟจากไม้ฟืนเล็กๆ ไม่นานนัก ควันไฟก็คละคลุ้งขึ้นมา ก่อนที่เข้มจะย่างปลาตัวใหญ่พร้อมกับกลิ่นปลาย่างหอมอ่อนๆ เริ่มลอยฟุ้งไปทั่วเถียงนา พลที่นั่งใกล้กับกองไฟกพลางยื่นมือมาปัดอายร้อนเข้าหน้าตัวเอง

พร้อมกับสูดดมกลิ่นหอมของปลาที่คลุกด้วยเกลือทั้งตัว ก่อนที่จะหันไปมองเข้มที่นั่งย่างปลาอยู่ แต่ทว่าเข้มจู่ๆ ก็ถอดเสื้อออกมาแบบงงๆ ปล่อยให้พลมองแผงอกและซิกแพ็กแน่นๆ ของตนอย่างหิวโหย ก่อนที่ใบหน้าหล่อจะเอี้ยวตัวมองพล ที่ในตอนนี้มองตนตาเป็นมันพร้อมกับใบหน้าหล่อที่กระตุกยิ้มพร้อมกับพูดขึ้น

"มองอะไรอีกล่ะ?" เข้มเงยหน้าขึ้นมาถาม พร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์

"เปล่าซะหน่อย! รีบย่างปลาไปเลยพี่ เดี๋ยวไหม้"

พลเมื่อรู้ตัวว่าตนถูกจับได้ก็รีบหันหน้าหนีอย่างรวดเร็ว ก่อนจะยื่นมือไปหยิบพัดมาพัดไฟแก้เขิน ไม่นานนักปลาย่างก็สุกกำลังดี ก่อนที่เข้มจะยกใส่จานพร้อมกับมือที่ค่อยๆ บรรจงแงะเนื้อปลาที่หอมฉุยให้พลลองชิมเป็นคำแรก

"อ่ะ ลองดู"

เข้มพูดพร้อมกับยื่นมือป้อนพล พลเองก็อ้าปากรับก่อนที่เรียวลิ้นจะสัมผัสได้ถึงเนื้อปลานุ่ม พร้อมรสชาติติดเค็มหน่อยๆ พร้อมกับกินหอมที่ตีขึ้นจมูกหน่อยๆ

"อื้ม...อร่อยกว่าวันทำแป๊ะซะ แถมมีความเค็มของเกลือหน่อยๆ ผมว่ากินกับข้าวสวยก็น่าจะกลมกล่อมเลยครับ" พลพูดออกมาด้วยความทึ่ง ก่อนที่จะพูดพรางยิ้มให้กับคนตรงหน้า เข้มในตอนนี้เรียกได้ว่าสตั้นกับความน่ารักของคนตรงหน้าไปเต็มๆ

"แต่วันนี้ไม่มีข้าวเหนียว กินพี่แทนนะ" เข้มพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเชิงหยอกแบบไม่จริงจังนัก แต่ทว่าใบหน้าหวานก็เริ่มแดงเรื่อขึ้น

“หึได้ดิ จะกินให้ไม่ให้เหลือเลย”

“ท่าทายระบบนะเรา เห็นทีคืนนี้ต้องจัด” คำพูดนั้นๆ ทำเอาหัวใจพลเต้นแรงจนแทบจะทะลุออกมาข้างนอก พลเองก็ไม่คิดจะปฏิเสธอะไร เพราะตนก็มีความอยากอยู่ไม่น้อยแต่เขาก็ไม่พูดอะไรออกมา

หลังจากกินปลาย่างเสร็จ ทั้งสองก็นั่งผิงไฟด้วยกัน พลเองก็พลอยเอนตัวพิงกับไหล่กว้างของเข้ม พร้อมกับใบหน้าหล่อที่โน้มลงมาจูบที่ริมฝีปากเรียว ก่อนที่ผละออกจากกันพร้อมกับพลที่นั่งรับลมจะพูดขึ้นพรางหลับตาพริ้ม ใบหน้าหวานจะยื่นหน้ามาหอมแก้มสาก ใบหน้าหวานก็ที่ซบอกแกร่งก่อนที่พลจะพูดขึ้น ในขณะที่มูกก็พลอยสูดดมกลิ่นกายของเข้มที่ปนด้วยเหงือหน่อยๆ

"ที่นี่ลมดีนะครับ ดาวก็สวยด้วย ไม่เหมือนในเมืองเลย"

พลพูดขึ้นเบาๆ นิ้วชี้ก็วาดไปมาที่แฝงอกแกร่ง สายตาที่สลับมองแผงอกแกร่งสลับกับท้องฟ้าสีดำมืดในยามค่ำคืน ก่อนที่เสียทุ้มของเข้มจะเอ่ยขึ้น

"พี่ว่าเรารีบขึ้นเถียงนากันดีกว่านะ อากาศมันเริ่มเย็นแล้วค่อยมาอาบน้ำ"

"อืม..."

พลตอบรับเบาๆ ก่อนจะลุกเดินนำเข้มขึ้นไปที่เถียงนาและตรงเข้าในห้องไป เมื่อเข้ามาถึงห้องเหตุการณ์วันก่อนที่ก็พลอยแล่นเข้ามาในหัว จนทำให้พลรู้สึกว้าวุ้นตัวร้อนวูบวาบ พร้อมกับความต้องการที่พุ่งขึ้นสูงอย่างห้ามใจไม่ได้ พลเองก็เอี้ยวตัวมาจับมือของเข้มใหมานั่งข้างๆ สายตาก็พลอยสำรวจไปตามเรือนร่างที่มีเพียงผ้าข้าวม้ามัดไว้อยู่

พร้อมกับตอนนี้ที่แผงอกแกร่งลงมาถึงลอนซิกแพ็ก ตอนนี้ก็เต็มไปด้วยเหงื่อที่ปกคลุม ทำให้มันมันว้าวล่อตาล่อใจพลเป็นอย่างดี ก่อนที่พลจะกว่าคำๆ หนึ่งออกมา แต่ทว่าในใจก็ยังกลับเขินอายอยู่ สายตาก็จับจ้องที่ใบหน้าหล่อที่ในตอนนี้ยิ้มกลับมาทางตนอย่างกับคนรู้ว่าพลกำลังคิดอะไรอยู่

ก่อนที่มือหนาจะพลางลูบไล้ไปตามร่างกายแกร่งของตนพร้อมกับทำหน้าฟินยั่วคนตรงหน้า ฝ่ามือหนาลูบไปตามไหล่กว้างและลูบลงมายังลอนซิกแพ็กที่ในตอนนี้พลที่มองจ้องมันตาเป็นมันอย่างคนหักห้ามใจไม่ได้

“สนใจไหมครับคุณหนู”

เข้มพูดขึ้นพร้อมกับกัดริมฝีปากเบาๆ พร้อมกับพลที่มองคนหน้าอ้าปากค้าง มือหนาก็พลอยกุมมือเล็กให้ลงมาลูบไล้ตามกายและอกแกร่งไปมา พร้อมกับจูบที่เข้มมอบให้พลไปพลางๆ แต่ทว่าพลเองเขาก็สู้กลับ มือเล็กผลักร่างสูงให้นอนราบลงกับพื้น ก่อนที่จะขยับตัวขึ้นนั่งคร่อมที่หน้าท้องแกร่ง

ในขณะที่สายตาก็จับจ้องที่ใบหน้าหล่อที่ส่งสายตาให้กับตน ก่อนที่พลจะโน้มตัวลงจูบกับร่างสูงที่มองตนกระพลิบตาปริบๆ พร้อมกับเรียวลิ้นหน้าที่สอดเข้าโพรงปากและไล่ไปตามแนวฟัน พร้อมกับกอดรัดฟัดเหวี่ยงกับเรียวลิ้นเล็กไปมา ก่อนที่จะผละริมฝีปากออกจากกัน เสื้อยืดตัวบางของพลก็ถูกถกขึ้นจนเห็นเนินอกที่มียอดสีชมพูประดับ ปลายนิ้วเรียวก็ไม่รีรอที่จะสะกิดและสัมผัสมัน

ก่อนที่เข้มจะเด้งตัวขึ้นนั่งในขณะที่ริมฝีปากก็ประกบลงอีกครั้ง ก่อนที่จะเผยใบหน้าหล่อที่ในตอนนี้ดูยั่วยวนสุดก่อนที่มือหนาจะพลางลูบลงมายังท่อนร่างก่อนที่ผ้าขาวม้าจะถูกถอดออกโดยเจ้าของร่าง เผยให้เห็นกางเกงในที่ส่วนหัวขงมังกรที่เริ่มเปียกชุ่มขึ้น พร้อมกับสายตาพลที่มองต่ำลงพร้อมกับยิ้มออกมาอย่างมีเลศนัย

“ขออมนะครับ”