บทที่ 22 ขอลูบได้ไหม🌾

พลเดินถือผ้าขนหนูสะอาดและสบู่หอมนกแก้วสีเขียวก้อนเล็กก้อนโปรด พร้อมกับเท้าเล็กเดินไปที่ห้องน้ำหลังบ้านพร้อมกับเข้มที่เดินถอดเสื้อโชว์หุ่นล่ำๆ ให้พลดูเล่นเป็นอาหารตา บรรยากาศรอบข้างก็เต็มไปด้วยเสียงจิ้งหรีดร้องเบาๆ ประสานกับสายลมเย็นที่พัดผ่าน ทำให้บรรยากาศดูผ่อนคลาย

"น้ำที่นี่เย็นนะ จะไหวไหม? ถ้าไม่ไหวพี่จะไปต้มน้ำให้จะได้อาบแบบอุ่นๆ" เข้มถามพลพลางยิ้ม พร้อมกับจ้องที่ใบหน้าหวาน ที่ในตอนนี้ก็พลางส่งยิ้มหวานให้กับตน ก่อนที่เสียเจื้อแจ้วของอีกฝ่ายจะพูดขึ้น

"ไหวสิ ผมอยู่ที่นี่ก็ต้องชินบ้างล่ะครับ" พลตอบพร้อมหัวเราะ ก่อนที่มือเล็กจะยื่นไปสัมผัสที่กรอบหน้าคมขึ้นรูปของเข้ม พร้อมกับสายตาคมของคนตัวสูงมองมาทางพลอย่างมีเล่ห์นัย ก่อนที่เมือเล็กจะจับมือของเข้มพร้อมกับจูงมือเดินตามตนไปที่ห้องน้ำ

เมื่อพลและเข้มเข้ามาในห้องน้ำ พร้อมกับเผยให้เห็นห้องน้ำที่ประกอบไปด้วยโอ่งมังกรที่น้ำครึ่งโอ่ง ก่อนที่มือเล็กจะเอื้อมไปเปิดน้ำจากโอ่งพร้อมกับตักน้ำขึ้นลูบตัว พร้อมกับความรู้สึกเย็นที่ซึมผ่านผิวหนัง แต่แทนที่จะทำให้พลหนาว แต่ทว่ามันกลับสดชื่นอย่างประหลาด เพราะแผงอกและซิกแพ็กที่ชัดเจนของเข้มบวกกันหยดน้ำที่เกาะผิว จนพลก็อดไม่ได้ที่จะยิ้ม ก่อนจะเอ่ยแซว

"พี่ออกกำลังกายหนักมากเลยเหรอครับ ซิกแพ็กพี่ถึงแน่นแบบนี้?" พลถามขึ้นมนขณะที่เข้มก็พลางตักน้ำ พร้อมกับล้างตัวไปพลางๆ ก่อนที่เข้มจะยักไหล่พร้อมกับพูดขึ้น

"ก็พอสมควรน่ะ ทั้งขนข้าว ทำไร่ ทำนา เอ่อ....ว่าแต่แบบนี้เขาเรียกออกกำลังกายไหม?" พลยื่นนิ่งเขาไม่ได้พูดอะไรต่อ มือเล็กก็พลอยไปลูบซิกแพ็กของเข้มเบาๆ พร้อมหัวเราะขึ้นในลำคออย่างชอบใจ

"ชอบจังอยากลูบทั้งวันเลยอะ นับได้หกลูกไม่ขาดไม่เกิน"

พลพูดขึ้นพร้อมกับปลายนิ้วชี้จะจิ้มไปยังซิกแพ็กขึ้นรูป พร้อมกับนับและยิ้มขึ้นอย่างพอใจ จนเข้มก็ต้องหน้าติดเขิน ก่อนที่จะหยิบสบู่มาถูให้พลแทน พร้อมกับมือใหญ่ที่ยื่นมาจับมือเล็ก ก่อนที่พลจะเงยหน้าขึ้นไปมองชายตรงหน้า พร้อมกับเข้มที่โน้มตัวลงพร้อมกับพูดขึ้น

"พอเลย มาเดี๋ยวถูสบู่ให้ จะได้หอมๆ"

“ครับ” พลได้ยินอย่างนั้นก็เบ้หน้าหน่อยๆ เพราะเขาโดนเจ้าของเรือนร่างห้าม เพราะเขากำลังสนุกกับการได้จับลอนซิกแพ็กนั่นอยู่อย่างเพลินใจ

มือใหญ่ขยี้สบู่ก้อนจนฟองสบู่ขาวนวลลื่นไหลไปตามแขน ขณะที่เข้มค่อยๆ ถูอย่างตั้งใจพร้อมกับสายตาคมจ้องที่แผ่นหลังขาวสวยเขาก็อดไม่ได้ที่จะก้มลงไปสูดดมมันอีกครั้ง เมื่อถึงตาพลเข้มก็พลอยยื่นสบู่ให้

ทั้งสองสลับกันถูสบู่ให้กันไปมา พร้อมกับเสียงหัวเราะดังขึ้นเบาๆ และสายตาที่มองกันด้วยความรักทำให้ช่วงเวลานี้อบอวลไปด้วยความโรแมนติก พลอดไม่ได้ที่จะสบตาเข้ม พร้อมกับสายตาจ้องสำรวจที่ใบหน้าหล่อตรงหน้า และขณะนั้นเองที่ฟองสบู่ยังคงลื่นไหลไปตามเรือนร่าง เข้มถูตัวให้พลด้วยความใส่ใจ ขณะที่พลยืนหลับตาพริ้ม รับความรู้สึกอบอุ่นจากฝ่ามือใหญ่ที่ลูบไล้ลงบนแผ่นหลัง

"อ้ายเข้ม... ถูเบาๆ หน่อยสิ จั๊กจี้นะ" พลพูดพลางหัวเราะเบาๆ แต่ก็รู้สึกดีอยู่ในใจไม่น้อย

"หึ จั๊กจี้ก็ต้องทนเอา จะได้หอมๆ ไง"

เข้มตอบพร้อมกับฝังสันจมูกคมลงที่ต้นคอขาว พร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ เมื่อสบู่ถูกล้างออก พลก็เอี้ยวตัวหันหน้าเข้าหาร่างสูงพลางยื่นมือไปหยิบสบู่จากมือเข้ม ก่อนที่จะเขย่งตัวพร้อมกับหอมที่แก้มของเข้ม

"ทีนี้ตาผม ให้ผมถูให้พี่บ้างนะ" พลเขาพูดพร้อมยิ้มขี้เล่น พร้อมกับสายตาที่จับจ้องไปทั่วเรือนร่างของเข้ม ปลายนิ้วเรียวของเข้มก็พลางเสยคางเล็กของพลขึ้นเบาๆ พร้อมกับริมฝีปากเข้ากดจูบ

"จะไหวเหรอครับ หื้อ?" เข้มแกล้งถาม ไม่หนำซ้ำยังทำน้ำเสียงทุ้มต่ำกดลึก จนพลที่ได้ฟังก็ถึงกับหน้าร้อนผ่าวขึ้นด้วยความเขินอาย

"ก็ลองดูสิ"

พลตอบก่อนจะเริ่มถูสบู่ให้เข้ม มือเล็กเรื่อมละเลงลูบไล้ไปตามกล้ามแขนใหญ่เนียน ที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามและเส้นเลือดที่ปูดขึ้นหน่อยๆ แต่ทว่าสิ่งที่ทำให้พลต้องหยุดนิ่งไป เมื่อสบู่ลื่นไหลลงมาถึงแผงอกและหน้าท้องของเข้ม ซิกแพ็กที่แน่นชัดของเข้มเหมือนเชื้อเชิญให้สัมผัส พลเขาไม่รอช้าก่อนที่จะค่อยๆ ลูบมือเรียวเล็กผ่านหน้าท้องนั้นอย่างหลงใหล สัมผัสลื่นไหลของสบู่ทำให้ทุกการเคลื่อนไหวดูนุ่มนวล

พร้อมกับใบหน้าใสที่พลางหันขึ้นมาจ้องเข้มพร้อมกับยิ้มหวานให้ เข้มเองเขาก็ได้แต่ยืนนิ่งมองใบหน้าใสที่หวานและแดงระเรื่อขึ้น เข้มเองก่อนที่จะจุ๊บที่ปากเรียลเล็กพร้อมที่จะพูดขึ้น ขณะที่มือหนาก็คว้าบั้นท้ายของร่างเล็กจนเนื้อตัวของทั้งสองติดกัน ก่อนที่เข้มจะพูดขึ้นเมื่อเห็นอีกฝ่ายดูจะชอบกับกล้ามหน้าท้องของเขา

"ชอบขนาดนั้นเลยเหรอ?" เข้มถามขึ้นพร้อมกับสายตาคมจ้องสายตาของคนตัวเล็กนิ่งๆ พลเองก็ไม่ตอบอะไรแถมยังเบือนหน้าหนี ก่อนที่พลจะตอบขึ้น ในขณะที่เข้มมองอีกฝ่ายพร้อมกับยิ้มจนแก้มจะแตก

"ใช่ครับ และผมก็ชอบมันมากด้วย อยากลูบทั้งวันเลยแหละ" พลตอบพลางหน้าแดง เขารีบดึงมือกลับเหมือนรู้สึกตัวว่าทำเกินไป เข้มที่เห็นอย่างนั้นเขาก็ยิ้มขำ ก่อนที่มือหนาของเข้มจะจับที่มือเล็กพร้อมกับมาวางที่หน้าท้องแกร่งของเขา ในขณะที่มืออีกข้างของเข้มก็ยื่นมือเข้ามาแตะที่ปลายคางของพลพร้อมกับเสยขึ้นเบาๆ

"มานี่?"

ยังไม่ทันที่พลเขาจะได้ถามอะไรต่อหรือทำอะไร เข้มก็โน้มใบหน้าหล่อพร้อมกับลงมาประทับจูบเบาๆ ที่ริมฝีปากเรียวเล็กของคนตัวเล็ก จนความอบอุ่นจากริมฝีปากของเข้มทำให้พลรู้สึกเหมือนหัวใจหยุดเต้น พลเขายืนนิ่งเหมือนตกอยู่ในภวังค์ของความรู้สึก เพราะรสจูบครั้งนี้มันช่างนุ่มนวลและแฝงไปด้วยความร้อนแรง เมื่อจูบจบลงเข้มจึงได้ผละริมฝีปากของเขาออกจากริมฝีปากของคนตรงหน้า พร้อมกับเปลี่ยนมาสบตาพลด้วยแววที่นุ่มนวลอย่างบอกไม่ถูก

"มานี่ครับ เดี๋ยวพี่จะล้างสบู่ออกให้นะ"

"ครับ พี่ก็ต้องให้ผมล้างให้พี่ด้วยนะครับ"

หลังจากอาบน้ำเสร็จ ทั้งพลและเข้มก็เดินกลับมายังแคร่ไม้ใต้ถุนบ้าน ทั้งสองนั่งเคียงกันโดยมีพลที่นั่งซบไหล่ของเข้มอยู่ ท่ามกลางสายลมเย็นที่พัดพากระทบเข้ากับใบหน้าเบาๆ เข้มที่สวมเสื้อผ้าสบายๆ แต่กระดุมเสื้อกลับไม่ได้ติดสักเม็ด จนเผยให้เห็นแผงอกแกร่งล่อลวงสายตาของพลเป็นอย่างดี ขณะที่พลก็พลอยนั่งข้างๆ มือเรียวเล็กก็พลอยลูบไปบนผ้าที่คลุมเรือนร่างของคนร่างสูงไปพลางๆ

“วันนี้เหนื่อยไหม?” เข้มเอยถามขึ้นพร้อมกับใบหน้าคลุมเครือเพราะเหตุการณ์ก่อนๆ ก็ไหลพลันเข้ามาในหัว เขาเป็นกังวนว่าอีกฝ่ายจะเหนื่อย จะลำบากหรือไม่ เพราะเขากลัวคนที่เขารักในตอนนี้จะหนีหาย

“ก็ไม่เท่าไหร่ครับสนุกดี ได้เรียนรู้เยอะเลย เอาจริงๆ นะครับ ผมโคตรชอบการใช้ชีวิตแบบนี้เลย” พลพูดตอบก่อนจะขยับตัวเข้ามาใกล้เข้มเล็กน้อย ดวงตากลมใสพลอยเงยขึ้นมองชายตรงหน้าพร้อมกับหอมแก้มอีกฝ่ายฟอดใหญ่ พร้อมกับเข้มที่ก้มหน้ามองอีกฝ่ายพร้อมกับกดจูบที่หน้าผากขาวใสของพล

“อ้ายเข้ม… ผมขออะไรหน่อยได้ไหม?” เสียงหวานเอ่ยถาม พร้อมกับดวงตาใสหยาดเยิ้มมองที่เข้มอย่างคนอยากขอร้อง ก่อนที่เข้มจะพลางยื่นมือลูบผมของพลไปมาเบาๆ ใบหน้าหล่อก็โน้มหน้าเข้ามาใกล้พร้อมกับถามขึ้น

“อะไรอีกล่ะ คราวนี้จะขออะไร? จะให้พี่อุ้มเดินรอบบ้านเหรอครับ?” เข้มแกล้งพูดติดตลก แต่เขาก็รู้ว่าคนตัวเล็กตรงหน้าต้องการอะไร พร้อมกับพลที่ขยับเข้ามาชิดแทบจะนั่งตักของเข้ม พร้อมกับใบหน้าใสที่ยื่นเข้ามากระซิบที่ข้างหูเบาๆ

“ผมขอลูบซิกแพ็กพี่อีกครั้งได้ไหม?” พลพูดออกมาเต็มปากเต็มคำ ใบหน้าหวานฉายแววอ้อนวอน จนเข้มถึงกับหลุดหัวเราะเบาๆ

“ขี้อ้อนจริงๆ เลยนะเรา เอ้า ลูบไป จะได้หลับฝันดี” เข้มตอบอย่างใจดี พร้อมกับมือที่ถกเสื้อออก พร้อมกับกองไว้ข้างๆ พร้อมเอนตัวลงนอนบนแคร่ไม้ เข้มเองก็ได้แต่ปล่อยให้พลทำตามใจอยาก

พลเมื่อเห็นยังนั้นตนก็ไม่รีรอ มือเล็กแตะลงบนแผ่นอกแน่นด้วยความลังเลเล็กน้อย ก่อนจะลากไล้ไปตามกล้ามเนื้อหน้าท้องที่เรียงตัวชัดเจน พลยิ้มขำกับตัวเองอย่างมีความสุขราวกับเด็กได้ของเล่นใหม่

“ว้าว.....หกลูกจริงๆ ไม่ขาดไม่เกิน พี่เข้มดูแลตัวเองยังไงครับ ทำไมถึงได้แน่นขนาดนี้?” พลถามขณะไล้มือเบาๆ อย่างเพลินใจ ใบหน้าหวานเองที่ยิ้มออกมาอย่างหุบยิ้มไม่ได้

“พี่ก็ทำงานหนักน่ะ ทั้งลากจอบ ทั้งขุดดิน ทั้งขนข้าว”

เข้มตอบ พร้อมกับหลับตาพลิ้มลง ในขณะที่มือเล็กก็ยังสัมผัสที่ซิกแพ็กหกลูกของเข้มไปมาอย่างหลงใหล สายตาเองก็พลางจับจ้องไปยังใบหน้าคมคายของอีกฝ่าย

เวลาผ่านไป มือเล็กยังคงลูบเล่นไปมา บางครั้งก็หยุดนับลอนซิกแพ็กพลางหัวเราะเบาๆ จนในที่สุดความอ่อนล้าจากทั้งวันก็ทำให้เปลือกตาของพลค่อยๆ ปิดลง พร้อมกับคนตรงหน้าที่นอนซุกลงกับแผงอกแกร่ง เข้มเองที่เห็นอย่างนั้นก็พลอยยิ้มอย่างเอ็นดู มือใหญ่ก็พลอยยกขึ้นลูบเส้นผมนุ่มของพลเบาๆ ก่อนจะก้มลงกดจูบที่หน้าผาก

“ฝันดีนะครับ คนขี้อ้อนของพี่” เข้มกระซิบเสียงแผ่วเบา ก่อนจะขยับตัวให้นอนสบาย แล้วดึงพลมากอดไว้ในอ้อมแขนแกร่ง กลิ่นหอมอ่อนๆ จากสบู่พลอยเตะจมูกพร้อมกับเข้มที่ค่อยๆ ชอนร่างเล็กขึ้นพร้อมกับอุ้มเดินขึ้นตัวบ้านตรงไปยังห้องนอนของเขา

ก่อนที่ร่างกายเล็กจะถูกวางลงฟูกเบาๆ พร้อมกับเข้มที่กางมุ้งให้ก่อนที่จะมุดตัวเข้ามาโอบกอดพล พร้อมกับพลที่ปลือตาเล็กน้อยก่อนที่จะขยับเข้ามาซุกหน้าลงกับอกแกร่ง จนอายร้อนจากคนตัวสูงลอยมากระทบกับใบหน้าหวานของพลเบาๆ ก่อนที่ริมฝีปากหนาจะจุ๊บลงที่หน้าผากขาวนั้นอีกครั้ง