Semua Bab ห่วงรักผูกใจ: Bab 11 - Bab 20

68 Bab

แ ฟ น ค น แ ร ก

เขาขับรถมาจอดตรงหน้าบ้านสีขาวหลังนึงซึ่งมันสวยมาก"นี่บ้านใครเหรอ""บ้านเดย์เองแล่ะ ซื้อเอาไว้เวลามาพักผ่อนน่ะ""เดย์ชอบทะเลเหรอ""อืมม ตอนแรกก็ไม่ค่อยชอบ แต่พ่อเดย์ท่านชอบทะเล ตอนเดย์เป็นเด็กท่านมักจะพาแม่พาเดย์กับเดียร์พี่สาวเดย์มาเที่ยวที่นี่บ่อยๆ"เขาพูด ก่อนจะหยุดพูดและมองไปที่ทะเลเบื้องหน้า ทำไมจู่ๆเขาถึงเศร้าขึ้นมาซะงั้นล่ะ"เดย์ๆเป็นอะไรจู่ๆก็เงียบไป""เดย์คิดถึงพ่อน่ะ เพราะตั้งแต่พ่อเสีย เดย์ก็ไม่ได้มาเที่ยวละเลอีกเลย""มาแล้วคิดถึงพ่อใช่มั้ย""อืมมมใช่ แม่ก็ไม่ได้พามาอีกเลยนะเพราะแม่บอกมาทีไรคิดถึงพ่อทุกที""แล้วทำไมตอนนี้มาได้ล่ะ""เวลาผ่านไปก็ทำให้เราเข้มแข็งขึ้น จนสุดท้ายเดย์ก็เลยตัดสินใจมาซื้อบ้านเอาไว้ที่นี่""บ้านหลังนี้สวยมากอ่ะ อิจฉาเดย์จังมีบ้านสวยๆแบบนี้" เธอไม่อยากให้เขาเศร้าเลยจริงๆ เลยเปลี่ยนเรื่องเป็นชมบ้านเขาแทน"ชอบเหรอ""อื้มมม ชอบสิ ข้าวเคยฝันเอาไว้นะว่าสักวันนึงข้าวอยากจะมีบ้านสวยๆแบบนี้ บ้านที่เป็นน้ำพักน้ำแรงของตัวเอง คงจะภูมิใจมากเลย""ตอนนี้บ้านหลังนี้มันเป็นของข้าวแล้วนะ""ห๊ะ!!! " เขาพูดอะไร"ก็ข้าวเป็นแฟนของเดย์ อีกหน่อยพอเรียนจบเราก็ต้องแต่งงานกัน
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-03
Baca selengkapnya

เลิกคุยทั้งอำเภอเพื่อเธอคนเดียว

ดีเดย์....ทุกเที่ยงผมจะไปหาเธอที่คณะ ไปช่วยเธอล้างจาน ตอนแรกเธอไม่ยอมให้ช่วย แถมยังไล่ผมอีก แหมมม ผมเลยแซวเธอไปว่ากลัวผมจะมาขอแบ่งรายได้รึไง เธอก็ปฏิเสธ บอกไม่ใช่ เธอไม่อยากให้เขาทำแบบนี้เพราะมีแต่คนมอง แม้แต่อาจารย์เองยังสงสัยว่าผมมาทำอะไรตรงนี้ แต่ผมไม่แคร์ครับ ถ้าใครถามผมก็ตอบว่ามาช่วยแฟนทำงานอันที่จริงผมไม่อยากให้เธอทำหรอกนะครับ มันเหนื่อย แค่ผมมาลองยืนล้างไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ขาผมยังล้าเลย ร้อนก็ร้อนเหนื่อยก็เหนื่อย แล้วเธอทำมันได้ยังไงกันผู้หญิงตัวเล็กๆแค่นี้ ผมนับถือน้ำใจเธอเลยครับ เธอทำได้ทุกอย่างจริงๆ เลิกเรียนแล้วยังไปทำร้านกาแฟต่อ (ร้านนี้ที่ผมเคยมีเรื่องนั่นแล่ะ) จากนั้นก็ไปเสริฟร้านบะหมี่ข้าวหมูแดงที่อยู่หน้าปากซอยหอพักของเธออีก จากที่ผมเคยลองถามเธอดูว่าเธอทำงานขนาดนี้รายได้วันนึงกี่บาท เธอบอกไม่ได้เยอะมากแต่ก็ทำให้เธอมีกินมีใช้ไม่เดือดร้อนใคร และเธอก็มีความสุขกับสิ่งที่ได้ทำ ตั้งแต่ผมตัดสินใจจีบเธอผมก็ไม่ได้ยุ่งกับใคร ผู้หญิงที่ผมเคยคั่วเคยคุยผมก็เลิกหมดเลิกคุยทั้งอำเภอเพื่อเธอคนเดียว ผมเป็นแฟนที่ดีใช่มั้ยครับทุกคนผมพาเธอขึ้นรถมาได้สักพักเธอก็ผลอยหลับไป สงสัยจะเหนื่อยเพ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-03
Baca selengkapnya

รักแรก

ดีเดย์...ขณะที่ผมกำลังจูบเธออยู่ ผมก็รู้สึกถึงน้ำตาที่ไหบออกมาจากดวงตาของเธอ ใช่ครับเธอกำลังร้องไห้ทั้งที่ผมจูบเธออยู่ ผมจึงถอนริมฝีปากออกมาและปล่อยมือที่จับมือเธอเอาไว้"ข้าว"ผมเรียกชื่อ"............"แต่เธอก็เงียบไม่ตอบ"ข้าว เดย์ขอโทษ""เดย์ เดย์จูบข้าวเพราะอะไร" เธอถามผมพร้อมกับเช็ดน้ำตาของตัวเอง"เพราะเดย์รักข้าวไง""เดย์เคยจูบกับคนอื่นมาก่อนรึเปล่า""เอ่อ คือ ก็ ""เคยใช่มั้ย""ก็มีบ้าง""แล้วเดย์รักเธอคนนั้นรึเปล่าคนที่เดย์เคยจูบ""เปล่า ถ้าเดย์บอกไม่เคยรักใคร ข้าวจะเชื่อเดย์รึเปล่า""ไม่รู้สิ เพราะข้าวก็ไม่เคยรักใครเหมือนกันจน.......มาเจอเดย์"".........""ข้าวกลัว....กลัวว่าถ้าข้าวใจอ่อนยอมมีอะไรกับเดย์ แล้วถ้าเกิดวันนึงเดย์เบื่อข้าว รึว่าเดย์ไปเจอคนใหม่ที่ดีกว่า แล้วเดย์ทิ้งข้าวไป ข้าวจะทำยังไง""เดย์รู้ว่าที่ผ่านมาเดย์เป็นยังไง เดย์ยอมรับว่าเดย์มีผู้หญิงมาให้เลือกไม่ซ้ำหน้า แต่รู้มั้ย ไม่เคยมีใครทำให้เดย์ใจสั่นหรือหวั่นไหวได้เลยจนมาเจอข้าว...."".........""ข้าวคือรักแรก และจะเป็นรักสุดท้ายของเดย์""ข้าวจะเชื่อใจเดย์ได้ยังไง เดย์น่ะขึ้นชื่อเรื่องผู้หญิงขนาดไหนทำไมข้าวจะไม่
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-03
Baca selengkapnya

กอดอย่างเดียวนะ

ดีเดย์....ผมเดินนำหน้าเธอไปยังห้องนอนใหญ่ที่คืนนี้จะเป็นห้องนอนที่ไม่ได้นอนของเธอกับผมผมเดินมาถึงห้องนอน และกำลังจะเปิดประตูเข้าไปแต่ก็ต้องชะงักเมื่อข้าวดึงชายเสื้อผมจากข้างหลัง"เอ่อออ เดย์ เราจะต้องนอนห้องเดียวกันจริงๆ เหรอ""คงต้องเป็นงั้นอ่ะ เพราะอีกห้องแม่บ้านไม่ได้ทำความสะอาด ทำไม?? ข้าวกลัวเดย์จะทำอะไรงั้นเหรอ""ต้องกลัวสิ ผู้หญิงผู้ชายนอนห้องเดียวกันมัน เอ่ออ มัน""ไม่ต้องกลัวหรอกถ้าข้าวไม่ยินยอม เดย์สัญญาจะไม่ทำอะไร ขอแค่เดย์ได้นอนกอดข้าว แค่นี้ก็พอ""แน่ใจว่าจะแค่กอด""อื้มมมมมม แน่ใจดิ""แต่...""ป่ะไปนอนกันได้ละ ดึกละนะพรุ่งนี้ตื่นสายกลับไม่ทันไม่รู้ด้วยนะ"ผมจับมือเธอเดินเข้ามาในห้องและหันไปล็อคประตูห้องนอน เธอเดินไปที่เตียงและยืนมองมันอยู่แบบนั้น ผมรู้ว่าเธอกลัว กลัวว่าผมจะทำอะไรมากกว่ากอดเธอกับผมนอนกับคนละฟาก เธอคงกลัวจริงๆหึ หึ มีแฟนกับเขาทั้งทีได้แค่กอดนี่น่าน้อยใจนะครับ แต่มีเหรอผมจะยอม ผมหันหน้าไปทางเธอ และค่อยๆ ดึงหมอนข้างที่เธอเอามากั้นไว้ออกและค่อยๆ พลิกตัวเองไปแบบสโลว์โมชั่นและสวมกอดเธอจากด้านหลังหมับ!!"อ๊ะ เดย์จะทำอะไร""ก็กอดไง""กอดอย่างเดียวนะห้ามมากกว
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-03
Baca selengkapnya

รักนะครับNC++

ดีเดย์...."อ๊ะ อื้มมมมม เดย์ ดูดเบาๆ ข้าววววเสียว"เธอครางออกมาเบาๆ แต่ผมยังไม่หยุด ปล่อยเธอครางไปเรื่อยๆ แบบนั้น ผมดูดหน้าอกของเธออยู่แบบนั้นจนพอใจจากนั้นก็ไล่ริมฝีปากลงมา ต่ำลงมาเรื่อยๆ จนถึงหน้าท้องแบบราบของเธอ และใช้มือทั้งสองเกี่ยวกางเกงชั้นในออกจากร่างกายของเธอช้าๆ จนมันหลุดไปอยู่ที่ปลายเท้าตอนนี้ผมอยู่ตรงปลายเตียงระดับสายตาของผมมันอยู่ตรงกลางกายของเธอพอดิบพอดี ผมเงยหน้าขึ้นมองเธออีกครั้งก็เห็นเธอเอาแต่หลับตาและนอนหายใจอย่างเหนื่อยหอบผมแยกขาของเธอออกจากกันอย่างช้าๆ จากนั้นผมก็ก้มลงไปและเริ่มทำการสำรวจดอกกุหลาบสีสวยของเธอ ผมใช้ลิ้นค่อยๆ ปาดเลียลงไปตรงแยกกลีบกุหลาบนั้น จนเธอร้องออกมาเบาๆ ด้วยความเสียว"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ"ผมทั้งดูดทั้งเลียให้เธอจนตอนนี้ร่องรักของเธอก็มีน้ำหวานไหลซึมออกมา ผมก็เริ่มทำการชิม มันช่างหอมหวานเหลือเกิน พูดตรงๆ นะ ผมไม่เคยทำแบบนี้กับผู้หญิงที่ผมเคยนอนด้วยเลยสักครั้ง เพราะผมรู้ไงว่ามันคงไม่ได้สะอาดจนผมกล้าที่ใช้ลิ้นกับส่วนนั้นของพวกเธอแต่กับรวงข้าว เธอเป็นคนที่ผมรัก และเป็นคนแรกที่ผมทำรักให้แบบนี้ และผมเชื่อว่าผมได้เป็นคนแรกของเธอ และจะเป็นคนเดียวเท่านั้นที่ไ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-03
Baca selengkapnya

พ่อชื่อดีเดย์

ปัจจุบัน.....รวงข้าวฉันคิดถึงครั้งแรกที่มีอะไรกันกับเขา จะว่าฉันใจง่ายก็ได้นะ เพราะอะไรหลายๆอย่างทำให้ฉันยอมยกตัวยกหัวใจให้เขาไปจนหมด แต่เรื่องมันก็ผ่านมาหลายปีแล้ว ฉันเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมาก่อนจะทำความสะอาดห้องนอนลูกสาวต่อกว่าจะเสร็จงานในบ้านก็เล่นเอาเหนื่อยเลยทีเดียว มองดูนาฬิกา ตอนนี้เป็นเวลา11โมงยังพอมีเวลา เลยนั่งทำงานต่อ สักพักเสียงมือถือก็ดังขึ้น"สวัสดีค่ะ คุณแม่น้องเดมี่กับน้องเดลี่ใช่มั้ยคะ""ค่ะ ใช่ค่ะ""เอ่อ คืออยากให้คุณแม่มาที่โรงเรียนตอนนี้เลยได้มั้ยคะ""เกิดอะไรขึ้นคะ ลูกสาวฉันเป็นอะไรคะ""น้องไม่ได้เป็นอะไรค่ะ แต่เพื่อนน้อง เอ่อ คุณแม่รีบมาเถอะนะคะ"ฉันใจไม่ดีเลยค่ะหลังจากวางสายจากทางโรงเรียนเพิ่งจะไปโรงเรียนได้ไม่กี่วันเองมีเรื่องแล้วเหรอที่โรงเรียน"เกิดอะไรขึ้นคะทำไมน้องเดลี่ถึงทำเพื่อนร้องไห้คะลูก" คุณครูออมซึ่งเป็นครูประจำชั้นถามถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เพราะก่อนหน้านี้เธอออกไปเอาสื่อการสอนที่ลืมไว้ในห้องพักครู เธอว่าเธอไปไม่ถึง5นาทีด้วยซ้ำนะ เด็กหญิงจีจี้ก็วิ่งมาเธอด้วยน้ำตานองหน้าว่าโดนเดลี่ผลักจนล้มลง"ฮือฮือฮือ ก็จีจี้มาบอกว่าน้องกับพี่มี่ไม่มีพ่อมารับที่โร
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-03
Baca selengkapnya

เรียกฉันว่าแม่สิจ๊ะ

รวงข้าว...."สวัสดีค่ะ"จู่ๆก็มีผู้หญิงสาวสวยคนนึงเดินเข้ามาทัก ฉันรู้สึกคุ้นๆหน้าแต่จำไม่ได้ว่าเคยเจอที่ไหนมาก่อนรึเปล่า แต่ที่แน่ๆเธอคงเป็นเจ้าหน้าที่ของโรงเรียนแห่งนี้เพราะมีบัตรประจำตัวคล้องคออยู่"ฉันชื่อเดียร์น่าค่ะเป็นเจ้าของโรงเรียนแห่งนี้"เดียร์น่า ชื่อนี้...."เอ่ออ สวัสดีค่ะคุณเดียร์น่า""คุณชื่อคุณรวงข้าวใช่มั้ยคะเป็นแม่ของน้องเดมี่กับเดลี่""ค่ะ ใช่ค่ะ""งั้นเราไปคุยกันที่ห้องรับรองดีกว่านะคะ ""เอ่ออ ค่ะ" ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมต้องไปคุย มันเรื่องใหญ่มากเลยเหรอถึงต้องไปคุย แล้วตอนนี้ลูกสาวฉันอยู่ไหนล่ะ ในเมื่อในห้องเรียนก็ไม่เจอฉันเดินตามคุณเดียร์น่าไป ระหว่างทางก็คิดไปด้วยว่าเคยเจอเธอที่ไหนมาก่อนรึเปล่า แต่นึกยังไงก็นึกไม่ออกสักที ฉันเดินตามมาจนถึงหน้าห้องๆนึง ที่เขียนไว้ว่าห้องพักรับรอง VIPแต่ก่อนจะเข้าไปข้างในฉันได้ยินเสียงของเด็กหลายๆคนกำลังหัวเราะกันอย่างสนุกสนานภายในห้องและในเสียงเหล่านั้นก็มีเสียงของลูกสาวตัวน้อยของเธอทั้งสองคนรวมอยู่ด้วย แปลว่าลูกๆของฉันไม่ได้เป็นอะไรสินะเห้อออ โล่งใจไปเปราะหนึ่งเมื่อฉันเดินตามเข้าไปภายในห้องก็พบกับลูกสาวของฉันทั้งสองค
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-04
Baca selengkapnya

ไม่รู้ว่าท้อง

รวงข้าว...."ขอบใจมากนะ เธอ ชื่ออะไรเหรอ""ฉันชื่อรวงข้าวค่ะเป็นพนักงานเสริฟที่นี่""ขอบคุณมากๆ เลยนะจ๊ะ ถ้าไม่ได้เธอฉันคงแย่แน่ๆ ""ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ข้าวว่าคุณเดียร์รีบกลับไปที่โต๊ะดีกว่านะคะ ส่วนทางนี้เดี๋ยวข้าวจะเรียก ผู้จัดการร้านมาเคลียร์""นี่ข้าวรู้จักชื่อเดียร์ด้วยเหรอ""เอ่อ คือ ข้าวได้ยินเพื่อนที่โต๊ะคุณเรียกน่ะค่ะ""นี่เกิดเรื่องร้ายแรงขนาดนั้นทำไมแม่ไม่รู้เรื่องเลยล่ะห๊ะยัยเดียร์""แม่คะเรื่องมันผ่านมานานหลายปีแล้ว และอีกอย่างเดียร์ก็ไม่เป็นอะไร""โชคดีนะที่หนูข้าวตามไปช่วยได้ทัน ส่วนน้องชายตัวดีของเราล่ะรู้เรื่องรึเปล่า""ไม่ค่ะ เดียร์กลัวเดย์จะฆ่าผู้ชายคนนั้นซะก่อนที่ตำรวจจะมาจัดการ เพราะคนเข้าคุกคงไม่ใช่ผู้ชายคนนั้น คงจะเป็นลูกชายสุดที่รักของคุณแม่นั่นแล่ะค่ะ"ฉันนั่งฟังทั้งสองคนคุยกัน ก่อนจะหันไปดูลูกๆ ทั้งสองคนที่ตอนนี้กำลังนั่งเล่นของเล่นกันอยู่"หนูข้าว""เอ่อ คะคุณท่าน""ทำไมยังเรียกคุณท่านอยู่ล่ะ บอกให้เรียกแม่ไงจ๊ะ""คือ ข้าวไม่บังอาจเรียกท่านแบบนั้นได้หรอกค่ะ""ทำไมจ๊ะ ก็หนูเป็นเมียลูกชายแม่ทำไมถึงเรียกแม่ว่าแม่ไม่ได้จ๊ะ""เอ่อ คือ หนูกับเดย์ คือเราไม่ได้เป็นอะไ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-04
Baca selengkapnya

เป็นไปไม่ได้

รวงข้าว...สรุปฉันต้องนั่งรถตู้ออกมากับแม่และพี่สาวของดีเดย์ เด็กๆ ทั้ง4คนก็ด้วยค่ะ ทุกคนนั่งคาร์ซีทอยู่ด้านหลัง เด็กๆ ใส่หูฟังนั่งดูการ์ตูนกันอยู่ค่ะ เห็นลูกๆ มีความสุขหัวเราะมีความสุขฉันก็สุขใจ นั่งกันมาสักพักท่านก็เริ่มถามฉัน ถามด้วยเสียงเบาๆ เพราะท่านก็คงเกรงว่าเด็กๆ อาจจะได้ยิน"หนูข้าว""คะ?? ""หนูมีแฟนใหม่รึยังลูก""ไม่มีค่ะ""ตั้งแต่เลิกกับลูกชายแม่ก็ไม่เคยมีเหรอ""ค่ะ"" แล้วมีคนมาจีบหนูบ้างมั้ย""เอ่อ คือ ก็มีบ้างค่ะ แต่ข้าวไม่ได้สนใจใคร""ยังรักตาเดย์อยู่สินะ""........""แม่เดาถูกใช่มั้ย""ก็....ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่ายังรักอยู่รึเปล่า""รักแล่ะ แม่ดูออก""คะ?? " ดูออก ท่านดูยังไง???"ถ้าหนูไม่ได้รักแล้วหนูจะเก็บรูปตาเดย์ไว้ทำไม จริงมั้ย""คือ....."ฉันปฎิเสธไม่ได้เลยค่ะ"แม่ไม่ว่าอะไรหนูหรอกนะถ้าหนูกับตาเดย์จะกลับมาอยู่ด้วยกัน""มันเป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ""ทำไมล่ะในเมื่อหนูยังรักตาเดย์ แถมยังมีลูกด้วยกันอีกตั้ง2คน""เดย์กับข้าวเราเลิกกันไปนานหลายปีแล้ว เค้าก็คงมีคนรักของเค้าแล้วล่ะค่ะ และข้าวเองก็ชินกับการอยู่แบบนี้แล้วค่ะ""หนูตอบแม่มาตามความจริง หนูรักลูกชายแม่อยู่รึเปล่าลูก
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-04
Baca selengkapnya

เข้าใจผิด

รวงข้าว..."แม่ขอถามอะไรอีกอย่างสิ ได้มั้ย""ถาม?? ""เดย์กับข้าวทำไมถึงเลิกกันล่ะบอกแม่ได้รึเปล่า""เดย์เข้าใจข้าวผิดค่ะ และข้าวก็ไม่ทันได้อธิบายอะไร เค้าก็มาขอบอกเลิกและหันไปคบกับคนอื่น ข้าวเลยไม่อธิบายอะไรอีก เพราะเขาเชื่อแบบนั้นไปแล้ว จากนั้นเราก็ไม่ได้ข้องเกี่ยวกันอีก""แล้วข้าวใช้ชีวิตยังไงไหนจะเรียนไหนจะลูกในท้อง""โชคดีที่ตอนนั้นใกล้จะจบแล้วด้วยค่ะ ข้าวก็ยังไปเรียนปรกติ ไม่มีใครสังเกตุหรอกค่ะว่าข้าวท้อง""ทำไมตาเดย์เป็นคนแบบนี้นะ เฮ้อออ""แม่คะ เดียร์เชื่อว่าตาเดย์ยังรักคุณข้าวอยู่ค่ะ""ทำไมเดียร์คิดแบบนั้นลูก"ตอนนั้นเดียร์ไปหาเดย์ที่คอนโดเพราะหมอกบ่นกับจันจิเพื่อนของเดียร์ว่าเดย์ไม่ไปเรียนเป็นอาทิตย์ เดียร์เลยไปดู ตอนนั้นตาเดย์เอาแต่เมาหัวราน้ำ กินเหล้าเมาทุกวัน พร่ำเพ้อหาแต่ผู้หญิงที่ชื่อรวงข้าว แต่ตอนนั้นเดียร์ไม่รู้จักคุณข้าวหรอกนะคะ มีแต่ตาเดย์ที่พูดถึง จนสุดท้ายเดย์ก็เล่าให้ฟังว่าอกหักจากแฟน ตาเดย์หวงความโสดยิ่งกว่าอะไร แต่กลับยอมมีแฟนเป็นคนแรกคือคุณข้าว จากวันนั้นถึงวันนี้ ตาเดย์ก็ยังไม่เคยเรียกใครว่าแฟนอีก เดย์ยังไม่ลืมคุณข้าวหรอกค่ะเดียร์มั่นใจ""ไม่ลืมเพราะข้าวทำเค้
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-04
Baca selengkapnya
Sebelumnya
1234567
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status