All Chapters of Six Weeks After Midnight : Chapter 121 - Chapter 130

143 Chapters

CHAPTER 121: "The Son I Never Knew."

TAHIMIK ang paligid habang nakatayo si Damon sa veranda. Hindi niya alam kung ilang segundo o minuto na siyang tulala, hawak ang cellphone sa tenga matapos ang tawag ni Cassandra. Sa loob-loob niya, parang may lumipad na baso at tumama sa dibdib niya nang marinig ang mga salitang, "I need you."Hindi agad siya nakagalaw.Dumungaw siya sa loob ng bahay, at doon niya nakita si Luna na nakaupo sa tabi ni Callyx sa sofa, marahang hinihele ang bata papunta sa tulog. Isang eksenang payapa. Isang mundong pinrotektahan niya ng buong-buo matapos ang lahat ng gulo nila ni Cassandra noon.Should I tell her?Nagtagpo ang mga mata nila ni Luna. Ngumiti ito, isang simpleng ngiti na parang nagsasabing, "I'm okay. We're okay."At doon, bumigay si Damon.Hindi. Hindi ngayon.Huminga siya nang malalim, pinunasan ang pawis sa noo kahit malamig ang gabi, saka pumasok sa loob."Love," tawag niya, casual ang boses kahit kumakabog ang dibdib. "May emergency sa office. Investors. Kailangan daw ako sa Smith M

Last Updated : 2025-09-04

CHAPTER 122;

VIP Ward, Smith Medical Center — 12:07 AM Tahimik ang paligid. Walang maririnig kundi ang mahinang beeping ng vital monitors at ang sipol ng air conditioning. Sa isang kwarto ng VIP wing ng ospital, dahan-dahang binuksan ni Damon ang pinto, at agad na bumungad sa kanya ang imahe ng isang batang lalaki na mahimbing ang tulog sa hospital bed. Si Cobbey. Hindi alam ni Damon kung ano ang mararamdaman habang dahan-dahan siyang lumalapit. May ilang segundo siyang nakatayo lang sa paanan ng kama, tinititigan ang bata. Kumalma ang dibdib niya nang unti-unting magsink in ang lahat. Pinagmasdan niya ito ng mabuti. Ang ilong, kapareho ng sa kanya, maging ang shape ng bibig, at salubong na kilay. Pero may kakaiba rin dahil brown ang mga mata nito, hindi tulad ng kay Callyx na grey. Ang buhok nito’y medyo wavy, parang kay Marcus noong bata pa ito. Pero kahit gaano ka-obvious ang resemblance, wala siyang maramdamang "lukso ng dugo" gaya ng sinasabi ng matatanda. Wala siyang naramdaman na b

Last Updated : 2025-09-05

CHAPTER 123: " The Weight He Can’t Share."

Blackwell Corporation — 10:00 AMTahimik ang buong opisina pero ramdam ang pressure sa hangin. Dumiretso si Damon sa boardroom, dala ang laptop at ilang folders. Nakasuot siya ng navy suit, crisp ang white shirt, pero kahit malinis ang anyo niya, halata ang pagod sa mga mata. Kahit anong pilit niyang magmukhang composed, hindi niya maitago ang bigat na bumabagabag sa isip.“Good morning, Sir Damon,” bati ni Chase nang pumasok siya. May dala itong tablet, nakaayos na ang schedule ng araw.“Morning,” tipid na tugon niya. Agad siyang umupo, nag-scroll sa laptop, at nagkunwaring abala.Pero habang tumatagal, halos wala siyang maintindihan sa mga slides na pinapakita. Ang utak niya, paulit-ulit bumabalik sa imahe ng batang nakahiga sa hospital bed kagabi. Cobbey. Ang mga tanong na iniwasan niya kagabi, mas maingay ngayong umaga.Napansin iyon ni Chase. Maingat itong lumapit, inilapag ang tablet sa mesa. “Sir, are you okay? Parang… distracted po kayo today.”Saglit na natigilan si Damon. Hi

Last Updated : 2025-09-05

CHAPTER 124: "The Betrayal.”

TAHIMIK ang buong bahay, pero hindi matahimik ang loob ni Luna. Kanina pa siya paikot-ikot sa kama, hawak ang cellphone, paulit-ulit na chine-check kung may text o tawag si Damon. Wala.Napatingin siya sa orasan. 12:17 AM. Lagpas alas-dose na, pero hindi pa rin umuuwi ang asawa niya. Hindi rin ito nag-update. Normal kay Damon na late, pero kahit ganoon, hindi ito nakakalimot na mag-text kahit simpleng “On my way” lang.Naramdaman niya ang bigat ng dibdib niya habang hawak ang phone. Ang dami nang pumapasok na tanong sa isip niya. Busy lang ba talaga siya? O may ibang dahilan kung bakit hindi siya nagrereply?Muling nag-vibrate ang cellphone niya. Akala niya si Damon na. Pero nang makita, hindi ito message. Isang email.“Anonymous sender?” bulong niya, kunot-noo habang pinindot ang notification.Pagkabukas, nanlaki ang mga mata niya. Halos mabitawan niya ang cellphone sa nakita.Mga larawan. Mga stolen shots. Si Damon, nasa loob ng ospital. Katabi si Cassandra. At sa ibang frame, may k

Last Updated : 2025-09-06

CHAPTER 125:

KINABUKASAN, magkakasabay na dumulog sa dining table ang buong pamilya. Si Luna at Damon ay parehong nakaupo, kaharap si Callyx na masiglang kumakain ng pancake at naglalaro pa ng syrup sa plato. Sa unang tingin, parang normal. Pero sa ilalim ng ngiti ng bata, ramdam ang malamig na tensyon ng dalawang magulang. “Daddy, tingnan mo oh!” masiglang sabi ni Callyx, sabay pakita ng ginupit na paper rocket na ginawa niya kagabi. Napilitang ngumiti si Damon, kahit may mabigat sa dibdib. “Wow, buddy. Ang galing mo talaga. Parang totoong rocket ship na.” Natawa si Callyx, proud na proud. Si Luna, sinubukan ding ngumiti para hindi mahalata ng anak, pero hindi niya nagawang tingnan si Damon nang diretso. Iwas ang mata, iwas ang puso. Sa gilid, si Nanay Rina ay nag-aayos ng tasa ng kape. Tahimik siya pero hindi bulag. Ramdam niya ang lamig na kumakain sa pagitan ng dalawa. Sandaling nagtagpo ang mga mata nila ng anak pero umiwas ito. Matapos ang almusal, sabay nilang inihatid si Callyx sa sch

Last Updated : 2025-09-06

CHAPTER 126: "The Proof She Shouldn’t Have Seen.”

DAY-OFF ni Luna, pero kahit walang pasok, hindi siya mapakali. Isang linggo na mula nang mahulog sa kanya ang mga larawan sa email, mga litrato na tumuldok sa tiwala niya kay Damon. At isang linggo na rin mula nang nagsimula ang katahimikan sa pagitan nilang dalawa. Hindi sila nag-uusap, hindi sila nag-aaway sa harap ng bata, pero bawat kilos ay may lamat na hindi maitatago.Kung titingnan ng iba, normal ang buhay nila. Si Damon pumapasok, siya naman sa hospital. Pagdating ng gabi, kumakain silang tatlo kasama si Nanay Rina at si Callyx. Nagkukuwentuhan sa hapag, pero lahat ng iyon ay acting lang. Sa loob ni Luna, bawat tingin niya sa asawa ay parang karayom na bumabaon. Hindi dahil may anak ito kay Cassandra. Kung tutuusin, kaya niyang tanggapin iyon. Ang hindi niya kaya ay ang pagsisinungaling.---Pag-alis ni Damon, nagpasya si Luna na i-general cleaning ang kwarto. Nagsuot siya ng simpleng shirt at shorts, tinali ang buhok, at kumuha ng mga kahon at basurahan. “Maybe if I keep my

Last Updated : 2025-09-08

CHAPTER 127: “The Truth in the Spotlight.”

HINDI pa man sumisikat nang mataas ang araw, trending na ang pangalan ni Damon Blackwell sa lahat ng social media platforms. Sa Faceboök, Twïtter, Instaägram, at TikTök ay puro siya ang laman. Ang mga litrato niya kasama si Cassandra at ang batang si Cobbey na kuha sa Smith Medical Center, kumalat na parang wildfire.Nasa million views na ang video post, libo-libong shares, at walang tigil ang comments section. Lahat ng nakasulat, puro panlilibak sa pamilya Blackwell."Kawawa naman si Cassandra, siya pala ang totoong misis!""Si Luna Herrera pala ang kabit! Gold digger vibes!""Kaya pala parang hindi sincere ‘yang babae, pumapel lang sa buhay ni Damon."Habang binabasa ni Luna ang mga comments, pakiramdam niya ay unti-unting gumuho ang mundo niya. Siya raw ang mistress, siya raw ang sumira sa pamilya ni Cassandra. Mas matanda si Cobbey kay Callyx, kaya sa mata ng lahat, siya ang homewrecker.Hawak niya ang phone, nanginginig ang kamay. Sa gilid, nakaupo si Nanay Rina, na ngayon pa la

Last Updated : 2025-09-08

CHAPTER 128: "The Weight of Two Truths.”

THE MOMENT Marcus’s baritone voice cut through the noise, lahat ng mata ay agad na tumutok sa kanya. The cameras shifted, reporters surged forward, and in the chaos stood Damon—frozen, staring at his step-brother.“He’s my son,” ulit ni Marcus, walang bakas ng pag-aalinlangan sa mukha.Nag-echo ang mga tanong sa buong silid.“Mr. Blackwell, are you saying Cobbey Villareal is your child?”“Why come forward now?”“Does this mean Damon Blackwell was framed?”Marcus lifted his chin, calm but cold. “Yes. Cobbey is mine. Hindi siya anak ni Damon. He carries my blood.”Nag-ingay ang buong kwarto. Reporters scrambled, microphones thrust toward Marcus, and live feeds exploded online.Si Damon, nanatiling nakatayo, ramdam ang bigat sa dibdib. Hindi na niya kailangan ng paliwanag. Sa isip niya, tumakbo ang timeline. Eleven years ago, naghiwalay sila ni Cassandra. He left for Europe for his master’s degree, habang si Cassandra ay naiwan sa Manila. Doon, nagtagpo pala ito at si Marcus.The resembl

Last Updated : 2025-09-09

CHAPTER 129: "The Devil’s Hand.”

TAHIMIK ang hallway sa itaas na palapag ng Blackwell Tower. Isang elevator lang ang may access dito, at iilan lang ang may keycard. Isa roon si Cassandra Villareal. Nakatayo siya sa harap ng malalaking pintuan ng penthouse, hawak-hawak ang bag, mahigpit ang panga, at malamig ang tingin.Isang malalim na hininga bago niya isinuksok ang key card at tuloy-tuloy na pumasok sa suite.Pagbukas ng pinto, bumungad ang amoy ng mamahaling alak at leather. Moderno ang interior, glass walls na tanaw ang buong skyline ng BGC, minimalist furniture, at mga painting na puro abstract, parang kalat pero nakaka-intimidate.Sa dulo ng sala, nakaupo si Marcus. Naka-relax ito sa sofa, may hawak na baso ng whisky, parang walang nangyari. Parang hindi lang nito winasak ang imahe ng sariling kapatid sa harap ng buong bansa.“Finally,” malamig na bati ni Marcus. “Akala ko hindi ka darating.”Hindi nagsalita agad si Cassandra. Mabilis siyang lumapit, nilapag ang bag sa mesa, at mariing tumitig kay Marcus. “Are

Last Updated : 2025-09-09

CHAPTER 130– “A Love That Stays”

MALIWANAG ang araw nang magising si Luna. Ang sinag ng araw ay pumapasok sa malalaking bintana, naglalakbay hanggang sa kama kung saan mahigpit pa ring nakayakap si Damon sa kanya. Sa unang pagkakataon matapos ang mahabang panahon, nakaramdam siya ng kapayapaan. Walang bigat sa dibdib, walang duda—tanging init ng bisig ng asawang natutulog sa kanyang tabi. Tahimik na bumangon si Luna, dahan-dahang inalis ang kamay ni Damon para hindi ito magising. Ngunit bago pa siya tuluyang makatayo, naramdaman niya ang mahigpit na paghawak ng asawa sa kanyang pulso. “Where are you going?” garalgal ang boses ni Damon, halatang kagigising lang. “Maghahanda lang ng breakfast,” sagot ni Luna, may bahagyang ngiti. “Tulogan ka pa.” Umiling si Damon, hinila siyang muli pabalik sa kama. “Stay here. Just for a while.” Humiga siyang muli, at doon ay marahang hinalikan ni Damon ang noo niya. Tahimik, simple, pero puno ng pangako. “I don’t ever want to wake up without you again.” Bago pa makasagot si Lun

Last Updated : 2025-09-11

...

10 11 12 13 14 15

SCAN CODE TO READ ON APP