หลังจากที่เหมาเสี่ยวถงออกจากห้องไป ซ่งจิ้งหลุนจึงได้เริ่มแผนการเกลี้ยกล่อมหลานรักทั้งสอง“เสี่ยวหลง อาเหมา หลานชอบจวนหลังนี้หรือไม่” ถ้าหากหลานรักชอบเขาก็จะให้เด็ก ๆ อ้อนวอนบุตรสาวให้อยู่ที่นี่อย่างถาวรเสียเลย แต่ถ้าหากไม่ตนก็จะย้ายตัวเองติดตามบุตรสาวไปแทน“ชอบขอรับ แต่ข้าชอบเรือนที่บ้านนอกมากกว่า” เสี่ยวหลงและอาเหมาต่างก็เห็นพ้องต้องกัน หนึ่งคนพูดอีกหนึ่งก็พยักหน้าตาม เห็นดีเห็นงามไปด้วยกันเสียหมด“แล้วถ้าหากตาหายป่วยแล้วไปอยู่กับพวกเจ้าที่โน่นจะดีหรือไม่” ในเมื่อแผนหนึ่งไม่ได้ผล ก็เริ่มมันแผนสองก็แล้วกัน“ดีขอรับ แต่ว่าต้องขอท่านพ่อก่อน ท่านแม่บอกว่าไม่ให้ไว้ใจคนแปลกหน้า” อาเหมาที่ถูกสอนมาอย่าไว้ใจคนแปลกหน้า ถ้าคนไม่รู้จักชักชวนทำสิ่งใดห้ามไว้ใจเป็นเด็ดขาด จะต้องขออนุญาตมารดาหรือบิดาก่อนเป็นอันดับแรก วันนี้ท่านแม่ไม่อยู่ก็คงต้องขอท่านพ่อ“ต้องขอพ่อเจ้าก่อนหรือ” นายท่านซ่งเมื่อฟังจบก็ได้แต่ทำหน้ายุ่ง เพราะมัวแต่คิดว่าจะพูดขอไปอยู่กับบุตรเขยอย่างไรดี จะให้อยู่ดี ๆ ไปบอกว่าข้าขอไปอยู่ด้วยก็คงไม่ได้ โดยที่ไม่ได้สะดุดกับคำพูดของอาเหมาเลยแม้แต่น้อย“ขอรับ ต้องขอท่านพ่อก่อน ถึงจะไปอยู่ได้”
最終更新日 : 2025-10-09 続きを読む