Semua Bab My Nerd Wife Felicie: Bab 11 - Bab 20

Napatigil sa paglalakad si Felicie patungo ng kanilang bahay nang makita ang isang magarang sasakyan sa tapat ng kanilang bakuran. Mula sa di-kalayuan ay tanaw na tanaw niya ang kanyang Itay Sergio at si Don Elias. Habang kausap ng kanyang itay si Don Elias ay kita niya ang paglukot ng mukha ng kanyang ama. At alam niya kung ano ang dahilan niyon—ang lupa nilang nakasanla kay Don Elias. Isang linggo na ang nakakalipas nang magpunta siya sa mansyon ng mga Saavedra at kausapin si Don Elias tungkol sa lupa. Ngunit hindi niya gusto ang alok nito—kapalit ang kanilang lupang nakasanla rito. Napatitig siya sa mukha ng kanyang ama at hindi nakaligtas sa kanya ang sobra-sobrang lungkot na nasa mukha nito. Isang malalim na paghinga ang kanyang ginawa. Paano ba niya tatanggapin ang alok ni Don Elias kung ang kapalit nito ay ang kanyang sariling kaligayahan at kalayaan? Ngunit matitiis ba niya ang kalagayan ng kanyang magulang kung alam naman niyang may magagawa siya para sa mga ito? Ang unf

“Take a seat, iha,” anang Don nang nasa loob na sila ng mansyon. Nang makaupo, ay wala siyang sinayang na oras. Agad niyang kinausap ang Don. “Don Elias, tungkol po doon sa iniaalok n’yo—?” Aniya rito. Agad na napangiti ang Don sa kanyang sinabi. “Tinatanggap mo na ba, iha?” “K-Kung available pa po sana, Don Elias,” aniya, nahihiya pa. Ang totoo, ay kinakabahan at natatakot siya sa magiging kahihinatnan ng kanyang desisyon. “Pumapayag ka na bang magpakasal sa anak ko?” Muli, tanong nito habang nakangiti. Alanganing pagtango ang kanyang itinugon. Gagawin niya ito, hindi dahil sa pera o kung ano pa man. Gagawin niya ang pagpapakasal para mabawi ang lupa ng kanyang Itay—at higit sa lahat, para sa kanyang pamilya. “Tinatanggap ko na po, Don Elias. Wala naman po akong ibang mapagpipilian, eh. Ginigipit n’yo po ang pamilya ko,” aniya sa matandang Don, na malakas na tumawa sa kanyang huling sinabi. “I’m a businessman, iha. Nasa mundo ako ng negosyo. Kaya sana, maintindiha

Sobra-sobra ang panlalambot ng kanyang naramdaman dahil sa biglang ginawang pag-angkin ng binata sa kanyang labi. Ang labi niyang inosente sa gano'ng bagay. Pilit siyang kumakawala sa mahigpit na pagkakahawak sa kanya ni Calex, ngunit bigo siya. Ni hindi nito iniinda ang ginagawa niyang pagtulak. Tila isa siyang bata dahil sa laki nito. Akma niya itong sisipain, ngunit naging mabilis ito sa pag-iwas. Agad nitong inapakan ang dalawa niyang paa, dahilan upang tuluyan na siyang hindi makagalaw.Napangiwi siya nang maramdaman ang bigat ng paa nitong nakapatong sa maliit niyang mga paa. Pakiramdam niya ay nangangapal na ang kanyang labi dahil sa walang humpay na paghalik na ginagawa ng binata roon.Kapwa habol nila ang paghinga nang pakawalan ng binata ang kanyang mga labi. Kahit hindi niya tinugon ang mga halik nito, may kakaiba siyang naramdaman doon. Pakiramdam na ngayon lang niya naramdaman sa buong buhay niya. Hindi niya maintindihan ang sarili.Nakangisi ang binata nang pakawalan nit

Ipinagpatuloy niya ang trabahong ginagawa."Three thousand, five hundred eighty-five po,"aniya habang inaabot ang bill ng isang customer. Ni hindi na niya ito pinag-aksayahan pang tingnan man lang. Iniabot naman nito ang isang card. Akma na niya iyong isuswipe nang mahagip ng kanyang mata ang pangalang nakasulat doon.Archer Calex Saavedra!Sa 'di malamang dahilan, bigla siyang nakaramdam ng kaba. Pakiramdam pa nga niya ay nanlamig ang kanyang mga kamay. Napalunok muna siya bago nag-angat ng tingin sa may-ari ng credit card na iyon. Mas lalo pang bumilis ang tibok ng kanyang puso nang makumpirma niyang ang lalaking nagnakaw sa kanya ng halik kahapon ang may-ari niyon. Mas nailang pa siya nang makita ang ginagawa nitong pagtitig sa kanya—animo'y pinag-aaralan nito ang bawat sulok ng kanyang mukha.Bigla siyang napakurap at naipilig ang sariling ulo nang makita ang unti-unti nitong pagngiti. Ngiting may kasamang pang-aasar iyon sa kanya. May kung anong inis ang bumangon sa kanyang dibd

"Your name is Felicie, right?"Basag nito sa kanilang katahimikan habang ang mga mata nito ay nanatiling nakatutok sa daan. Bahagyang pagsulyap ang kaniyang ginawa rito. Pambira, ibang klase din ang lalaking ito. Nahalikan na nga lahat-lahat ang kanyang inosenteng labi, ni pangalan niya ay hindi man lang alam."Oo."Tipid niyang sagot dito. Napatingin na ito nang tuluyan sa kanya. Noon lang niya napagmasdan nang matagal-tagal ang mukha nito. Oo, nakita na niya ito sa may pilapilan at sa mansyon ng mga ito. At masasabi niyang gwapo ito. Ngunit 'di niya akalain na mas gwapo pala ito sa malapitan. Hindi niya iyon napansin kahapon, dahil sa inis at galit na nararamdaman para sa binata. Baka marami-rami na rin itong nadali. Sa gwapo at ubod ng pilosopo nito, ay di malayong mangyari 'yon.Sino ba namang babae ang mangangahas tumanggi dito?Maliban sa’yo, anang bahagi ng kanyang utak.Mabilis niyang iniwas ang tingin sa binata.Ngunit huli na. "Masyado ba akong gwapo, para titigan mo ako? Ba