ในอีกด้านหนึ่งแม้ดวงตะวันจะยังไม่โผล่ขึ้นมาบนขอบเขา แต่ตลาดเช้าก็ยังคงแน่นขนัดไปด้วยผู้คน ทั้งชาวนา ชาวบ้าน พ่อค้าแม่ค้าหาบเร่ เสียงเรียกขายของ เสียงไก่ขัน และเสียงหม้อข้าวเดือดล้วนดังแทรกกันอยู่ทุกหัวมุมฉินอี้หนิงสวมเสื้อผ้าธรรมดาๆ สีเขียวอ่อนแสนซอมซ่อ นางผูกเปียรวมไว้ข้างเดียวอย่างเรียบง่าย ร่างบอบบางเดินถือกระบุงเล็กๆ ที่ท่านยายฝากให้ไปซื้อถั่วเหลืองและเกลือทว่าแม้นางจะแต่งตัวบ้านๆ หรือทำตัวสกปรกมากมายแค่ไหน แต่นางก็ยังคงเปล่งประกายความงามในแบบที่ใครผ่านมาเห็นก็ต้องเหลียวมอง ไม่ใช่เพียงหนุ่มๆ ที่แอบยิ้ม แต่กลุ่มสาววัยไล่เลี่ยกัน ซึ่งอยู่แถวนั้นก็ทำหน้าเหมือนกำลังกลืนยาขม“อุ๊ย ดูสิว่าใครมา”เสียงกระซิบของหญิงสาวชื่อซ่งซิ่วหงดังขึ้น“เป็นแค่ลูกสาวชาวบ้านแท้ๆ ทำมาเดินตวัดหางกลางตลาด นึกว่าตัวเองเป็นองค์หญิงจากแคว้นไหนกันล่ะ”“ไม่ใช่หรอกมั้ง อาจจะนึกว่าตัวเองเป็นเซียนสาวลงจากเขาก็ได้ ฮ่าๆๆ” อีกคนพูดแล้วหัวเราะคิกฉินอี้หนิงชะงักไปเล็กน้อย แต่ก็ยิ้มบางๆ ตอบกลับไปแบบคนไม่คิดจะทะเลาะด้วย“พี่สาวทั้งสาม ข้าขอผ่านทางหน่อยนะเจ้าค่ะ” นางเอ่ยเรียบๆ พลางก้าวข้ามทางเดินแคบระหว่างแผงผักเพื่อไ
Terakhir Diperbarui : 2025-08-20
Masuk
