All Chapters of The Nurse Who Ruined My Life...And My Heart: Chapter 71 - Chapter 80

Stefanie’s POVAng malamig na hangin ng gabi ay parang yelo na dumudurog sa balat ko habang nakatayo ako sa terasa ng guest wing. Sa ibaba, rinig ko pa ang mahihinang tawanan ng ilang bisitang hindi pa umuuwi.  Pero para sa’kin, naglaho na ang lahat ng ingay ng mundo. Tahimik na nagwawala ang dibdib ko.Kanina pa ako tinatablan ng kaba. Nagsimula lahat nang marinig kong bumukas ang sliding door sa likod ko. “Don’t you ever get tired of pretending, Stefanie?”Pumikit ako sandali. Kilala ko na ang boses na ‘yon. Ang timpla ng yabang at hinanakit sa bawat pantig. Hindi ko kailangan tumingin para malaman kung sino—Adrian.“Pretending what?” balik ko, tinangkang gawing matatag ang boses kahit ramdam ko ang panginginig sa loob. Humakbang siya palapit, bawat hakbang ay may bigat na parang dumadagundong sa sahig.Lumapit siya hanggang halos maramdaman ko ang init ng hininga niya sa gilid ng tenga ko. “Pretending na wala k

Stefanie’s POVWala sa plano ko ang gulo ngayong umaga. Dapat tahimik lang: i-check ang mga papeles para sa bagong outreach program, ihanda ang gamot ni Doña Beatriz, at i-update si Adrian tungkol sa mga logistics para sa susunod na linggo. Kahit technically ako na ang may pinakamalaking share sa kumpanya, pinipili kong hindi isampal ‘yon sa mukha ng board—lalo na kay Adrian. Respeto iyon.Pero habang inaayos ko ang mga dokumento sa executive lounge, biglang bumukas ang pinto. At doon—parang isang eksenang walang paalam—sumulpot si Nathan Cruz. Crisp ang light gray suit niya, may hawak pang maliit na paper bag ng mamahaling kape, at may ngiting parang alam na niya kung paano magpabagsak ng depensa ng kahit sino.“Good morning, Miss Stefanie.” bati niya, parang matagal na kaming magkaibigan.Natigilan ako, halos nabitawan ang folder. “Nathan? Akala ko next week pa ang meeting natin para sa investment pro

[Stefanie’s POV]Pagkasakay namin sa kotse, ramdam ko pa rin ang init ng tensyon na naiwan sa resto. Hindi pa man ako nakakabit ng seatbelt, nag-vibrate ang phone ko sa bag.Napatingin si Adrian pero agad ding umiwas.Binuksan ko ang screen—isang anonymous number, walang pangalan. Isang litrato naming tatlo sa resto: ako, si Nathan, at si Adrian na nakaupo sa tabi ko. Pero ang kuha, malisyoso ang anggulo—para bang may ibig ipahiwatig. Captioned pa ng mga salitang: “The heiress and the investor—what’s brewing?”Napairap ako nang malakas, tipong kahit sino sa tabi ko maririnig iyon. “Seriously?” bulong ko.“Problem?” malamig pero may diin na tanong ni Adrian.“It’s nothing.” Pinatay ko ang screen at ipinasok uli sa bag.“Kung wala ‘yon, bakit ka napairap?” Tinitigan niya ang daan pero halata ang kuryosidad.“Dahil nakakainis lang. Typical gossip.”Tahimik siya

Adrian’s POV Nagkakape ako sa glass-walled office habang pinagmamasdan ang malawak na skyline ng Maynila. Ang liwanag ng araw ay tumatama sa mga gusali, pero sa loob ko, puro bagyo. Kanina lang, isang text mula sa isang director ang nagbigay ng huling tulak na kailangan ko: > “Nathan met with two of our senior investors last night. He’s pitching himself as the better partner—at ginagamit pa si Stefanie bilang front.” Parang naglagablab ang dugo ko. Hindi na lang ito tungkol sa negosyo—ito na ang pride ko, ang pamilya ko, at… siya. Binuksan ko ang laptop at tumawag kay Nico, ang pinakamalapit kong kaibigang consultant at fixer. Pagkarinig niya sa tono ng boses ko, alam na niyang delikado na ang mood ko. “Pare,” sagot niya, “dami mong iniwan na missed calls kagabi. Anong meron?” “May asungot na gustong agawin ang lahat.” “Si Nathan.” Hin

Stefanie’s POVMaaga pa lang, ramdam na ni Stefanie ang kakaibang bigat ng araw. Pagbukas niya ng phone, kumalat na sa mga news feeds ang mga bulung-bulungan tungkol sa “boardroom leaks” at “power plays” sa pagitan nina Adrian at Nathan. Kahit walang pangalan na tuwirang binanggit, halata ang tensyon.Habang nag-aayos ng gamit para sa rounds niya kay Doña Beatriz, kinabahan siya. Kahapon lang ay ramdam na niyang may ginawang risky move si Adrian. Ngayon, tila bumabalik iyon para kagatin siya.Sa kumidor, nag-aalmusal si Doña Beatriz. Tahimik, ngunit matalim ang mga mata habang binabasa ang tablet.“Stefanie,” tawag nito, “you’ve been awfully quiet. Something’s bothering you?”Umupo siya, pinipigilan ang kaba. “Maraming rumors online. I don’t know what to believe. Pero… I have a bad feeling.”“Trust your instincts,” tugon ni Beatriz. “But remember—truth often wears many masks.”Sa foundation office, nagkaroon ng maikling meeting tungkol sa media fallout. Tumunog ang phone ni Steffie—is