Semua Bab วิศวะเสือร้ายพ่ายรักยัยเฉิ่มเนิร์ด: Bab 11 - Bab 19

เช้าวันต่อมาส้มหวานลืมตาขึ้นอย่างยากลำบาก แค่เธอขยับตัวก็รู้สึกปวดร้าวไปถึงสะโพกกับภาพที่โดนเขากระแทกไม่ยั้ง สุดท้ายก็หมดแรงนอนซุกอยู่ในอ้อมกอดอุ่นของเสือเธอปวดปัสสาวะก็เลยค่อยๆ กระถดตัวลงจากเตียงไปเข้าห้องน้ำ แต่พอนั่งลงบนชักโครกเท่านั้นแหละ อาการแสบจี๊ดก็เล่นงานในจุดที่เพิ่งจะช้ำในมาทันที“ยังจุกอยู่เลย...” เธอว่าแล้วยกมือกุมหน้าท้องไว้พอทำธุระเสร็จก็ค่อยๆ ย่องออกจากห้องน้ำ ในสภาพที่เดินขาถ่างหุบชิดกันไม่ไหว พลันใบหน้าก็ร้อนแทบไหม้เมื่อเห็นเสือนอนคว่ำหน้าอยู่บนเตียงภาพมันตอกย้ำว่าเธอเพิ่งจะเสพสุขกับเขาไป ชายหนุ่มรุ่นพี่ที่เธอเคารพกลายเป็นคนสอนเซ็กส์ส่วนตัวไปแล้วครืนแสงจากหน้าจอมือถือเขาสว่างวาบ มันสั่นอยู่บนหัวเตียงดึงความสนใจจากส้มหวานให้เดินไปมอง‘ฝ้าย’ชื่อของหญิงสาวดีกรีดาวบริหารปรากฏเด่นหรา ส้มหวานที่เสียมารยาทยืนมองไม่ได้กดรับ สั่นอยู่สักพักสายก็ตัดไปแล้วมีข้อความจากอีกฝ่ายส่งมาแทนฝ้าย : “คืนนี้อยากเจอเสืออีกจังเลย”“อยากเจอเหรอ...”เธอเม้มปากเข้าหากัน รู้สึกชาในอกแปลกๆ กับข้อความที่ดูจะสนิทสนมกันเป็นพิเศษแต่ส้มหวานยังไม่คิดน้อยใจ เธอคลานขึ้นเตียงในสภาพที่สวมเสื้อยืดตั

สิงห์มานอนเล่นแค่ครึ่งชั่วโมง เห็นพิมพ์ข้อความยุกยิกอยู่สักพักก็ลุกออกไป ไม่มีคำลาจากเพื่อนรักเลยสักคำเดียวเสือนั่งเขย่าขาที่โต๊ะกับข้าวตั้งนาน พออีกฝ่ายออกไปเขาก็รีบเดินเข้าห้องไปเปิดประตูตู้เสื้อผ้าทันที“ส้มหวาน...”ร่างของเธอตกลงมาชนอกเขา ในสภาพที่เนื้อตัวชื้นไปด้วยเหงื่อเปียกโชก เธอมึนเบลอเพราะอากาศในตู้เสื้อผ้ามันไม่ถ่ายเท ถ้าเขามาช้าอีกนาทีเดียวน่าจะเป็นลมแล้ว“หมวยจิ๋ว”“อือ...”“ไหวปะเนี่ย”เขาจับแก้มนุ่มนิ่มของเธอเพื่อเรียกสติ ส้มหวานปรือตาขึ้นมองก่อนจะชูนิ้วขึ้นมาว่ายังไหวอยู่“ไอ้สิงห์มันก็โผล่มาถูกเวลาจริงๆ เลยว่ะ” เสือช่วยพยุงตัวเธอให้ลุกขึ้น เขาใช้มือเกลี่ยผมที่ปิดหน้าเธอออกให้“พี่สิงห์ไปแล้วเหรอคะ” เธอเงยมองคนตัวสูงกว่าตาแป๋ว“มันไปเมื่อกี้นี้เอง มีหนังยางมัดผมมั้ย” เขาใช้มือสางเส้นผมเธอไปไว้ข้างหลัง จับรวบให้ไม่รกหน้ารกตา“แล้วราเมงเรายังอยู่มั้ยพี่เสือ”“ยังจะห่วงกินอีกหรือไง”“ก็เรากินหมูชาชูไปชิ้นเดียวเอง”ส้มหวานมุ่นคิ้วทำหน้างอ เรื่องของกินเป็นเรื่องใหญ่มากสำหรับเธอ ราเมงของโปรดเพิ่งจะซดไปไม่กี่คำเอง“ยังอยู่เท่าเดิม แต่เดี๋ยวอุ่นร้อนให้”“จริงเหรอคะ ขอบคุณค่ะ”

“ต้าวจ้มทางนี้เลย”เสียงใสของเจ้าหญิงทักทาย โบกไม้โบกมือดีใจที่เห็นส้มหวานเดินเข้าห้องเรียนมา แตงโมที่นั่งเล่นมือถือก็เงยหน้าขึ้นมอง ก่อนจะเลื่อนเก้าอี้ข้างตัวเธอให้ส้มหวานนั่งคนตัวเล็กเดินก้มหน้าเล็กน้อย มือก็คอยดึงกระโปรงทรงแคบลง ส้มหวานนั่งลงข้างแตงโม เจ้าหญิงก็เลยลุกจากที่นั่งไปนั่งประกบขวามือเธอแทน“เป็นไง หึงจนหน้าเขียวเป็นบล็อกโคลีเลยมั้ย” เจ้าหญิงยิ้มกว้างจนเห็นฟันขาว แต่อีกฝ่ายกลับดูไม่มั่นใจซะงั้น“ไม่รู้สิ พี่เสือเขาไม่ได้พูดว่าหึงที่เราใส่เลยนะ”“พวกหึงเงียบล่ะสิ หึงแต่เก็บอาการไงส้มหวาน”“จะ- จริงเหรอ พี่เสือจะหึงเราจริงเหรอ”เจ้าหญิงพยักหน้าอย่างมั่นใจ กระโปรงที่ส้มหวานใส่ก็เป็นสิ่งที่เธอแนะนำให้ เธอไม่รู้หรอกว่าหนุ่มรุ่นพี่คิดอะไรอยู่ ทำไมถึงให้สถานะส้มหวานไม่ได้กันแต่ถ้ากั๊กไว้ก็ต้องทำในสิ่งที่คนไม่ใช่แฟนไม่มีสิทธิ์...“ถ้าอยากให้ชัดต้องมีตัวช่วยหน่อย”“ยังไงเหรอ”“ขอไปนอนคิดสักคืนแล้วจะมาบอกละกัน”ส้มหวานยิ้มรับให้กับกูรูส่วนตัว เมื่อวันอาทิตย์เจ้าหญิงไปนอนเล่นที่ห้องมา ทั้งคู่พูดคุยถึงปฏิบัติการเลิกจืด เพื่อที่จะมัดใจเสือร้ายให้หยุดหมัดทีแรกส้มหวานไม่ได้เล่าเรื่อง

“ไม่รู้... เราไม่รู้”ส้มหวานหลบตามองไปทางอื่น แต่เสือจับปลายคางเธอให้เงยหน้าขึ้นมอง ก่อนจะสบตาอีกฝ่ายเพื่อรอคำตอบ“ก็แค่ตอบตามความรู้สึก อยากทำมั้ย” เสือรู้คำตอบอยู่ก่อนแล้ว แต่แค่อยากได้ยินจากปากเธอให้ชัดดวงตากลมโตหวานฉ่ำน้ำ ใบหน้าขึ้นริ้วสีแดงอย่างกับลูกตำลึงสุกแบบนี้ ถ้าพูดโกหกเขาก็คงต้องเช็คของให้แน่ใจ คำพูดอาจจะโกหกได้แต่ร่างกายที่รู้สึกไม่โกหกแน่นอน“หรือจะให้พี่เช็คของ”“มะ- ไม่เอานะ”“ถ้าไม่อยากทำงั้นพี่ก็จะไม่ทำ”เสือลดมือที่จับใบหน้าเล็กออก เป็นชนวนกระตุ้นส้มหวานให้รู้สึกถึงความต้องการทันทีไวเท่าความคิดเธอก็ยื่นมือไปรั้งแขนเขา เรียวคิ้วมุ่นเข้าหากันแล้วเป็นฝ่ายสอดมือจับข้างแก้มเขา ก่อนยื่นหน้าเข้าไปจูบเสือแล้วไล่พรหมจูบบริเวณสันกรามลามมาปลายคางส้มหวานยังคงเงอะงะ แต่ก็ฮึดสู้ที่จะเอาใจเสือเช่นกัน เธอกดแนบริมฝีปากลงไปที่ลำคอเขา ปลายเท้าเขย่งเล็กน้อยกับความสูงที่ต่างกับเขาหลายเซน“อึก” เสียงเสือกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ จังหวะที่ส้มหวานงับเบาๆ ที่ลูกกระเดือกเขา“พี่เสือถอดเสื้อออกหน่อย”“อืม”อืมเดียวที่เธอชอบ คงเป็นเสียงอืมตอนเขาครางหรือขานรับ ฟังดูกระเส่าใจจนซอกกลีบเปียกแฉะไปห