All Chapters of หย่ารักสามีปากร้ายยุค 80: Chapter 21 - Chapter 30

ตอนที่ 21 เป็นเพราะฉันเองฝั่งด้านเจี่ยหยางเขาได้ออกจากโรงพยาบาลตามที่ต้องการ โดยมีคุณหมอท่านอื่นเป็นคนเขียนใบสั่งยาให้ เขาบอกให้แม่ถังกับชิงเหมยกลับไปรออยู่ที่บ้านเขาจะออกตามเสี่ยวถง เขาตระเวนหาไปจนทั่วไม่ว่าจะเป็นตลาดที่เสี่ยวถงเคยไป จนทั่วบริเวณใกล้เคียงสอบถามกับผู้คนจนกระทั่งไปแจ้งความคนหายที่สถานนีตำรวจ ไม่ว่าจะตามหาที่ไหนก็ไม่มีใครเห็นเธอเลยสักคน“เธอไปอยู่ที่ไหนกันแน่เสี่ยวถง ทำไมถึงทำแบบนี้ โอ๊ยเจ็บแผลชะมัดฉันจะไปตามหาเธอที่ไหนถึงจะพบเจอเธอได้นะ” เจี่ยหยางพูดกับตัวเองยามนี้ท้องฟ้าเริ่มสลัวเขาจึงตัดสินใจขับรถยนต์กลับบ้าน เอาไว้พรุ่งนี้จะออกตามหาอีกครั้งและจะเอารูปถ่ายของเสี่ยวถงที่มีไปติดประกาศพร้อมทั้งให้ลูกจ้างในโรงงานเย็บผ้าทุกคนเพื่อจะมีคนพบเจอเธอจนเวลาผ่านไป 3 วันเจี่ยหยางหาเสี่ยวถงไม่พบวันนี้เขานัดกับซินอี๋ที่อำเภอ ตอนนี้ใจของเขาว้าวุ่นไปหมด ตลอดสามวันที่ผ่านมาไม่มีเสี่ยวถงอยู่เคียงข้าง หลับตานอนไม่มีไออุ่นของเธอ ลืมตาขึ้นมายามดึกไร้เธอเคียงข้างทำให้เขารู้สึกเหมือนมีอะไรขาดหาย ความเคยชินที่มีเธออยู่เคียงข้างตอนนี้กลับไม่มีแม้กระทั่งกลิ่นกายที่ติดหมอนหรือผ้าห่มทุกอย่างเจ

ตอนที่ 23 ฟ้องหย่า1 เดือนต่อมาโรงแรมหรูย่านมณฑลหยุนหนิง งานแต่งของถังเจี่ยหยางกับเซียนซินอี๋ถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ ใบหน้าของเจ้าสาวเต็มไปด้วยความสุขและรอยยิ้ม ต่างจากเจี่ยหยางใบหน้าซูบผอมรอบดวงตาคล้ำไปหมด วันเวลาในแต่ละวันที่ผ่านมาเขาอาศัยแอลกอฮอล์เพื่อให้ตัวเองหลับไม่เช่นนั้นเขาจะเอาแต่คิดถึงเสี่ยวถง“เจี่ยหยางยิ้มหน่อยสิลูกคนอื่นจะเข้าใจผิดว่าลูกถูกบังคับให้แต่งงานหรอกนะ ลูกเฝ้าฝันอยากมีวันนี้ร่วมกับซินอี๋ไม่ใช่หรือ?” แม่ถังดึงปลายเสื้อของเจี่ยหยางเพื่อดึงสติลูกชาย ดูเหมือนว่าตอนนี้เจี่ยหยางยังอยู่ในอาการมึนเมาเล็กน้อย“นั่นสินะ... ฉันเคยต้องการแบบนี้นี่น่า” เจี่ยหยางบ่นพึมพำเบา ๆ ไม่นานนักพิธีงานแต่งได้เริ่มขึ้นจนใกล้ถึงตอนที่ทั้งสองกำลังยกน้ำชาให้แก่ญาติผู้ใหญ่ เสียงเล็กแหลมได้ดังขึ้นขัดจังหวะ สายตาทุกคู่ต่างมองไปยังต้นเสียง หญิงสาวแต่งตัวสีแดงฉูดฉาดแต่งหน้าจัดจ้านเดินเข้ามาอย่างสง่าผ่าเผย“อะไรกันงานแต่งนี้จัดขึ้นได้ยังไง!! ในเมื่อถังเจี่ยหยางยังเป็นสามีของฉันอยู่ ทะเบียนสมรสไม่มีความหมายหรือไงกัน คนบ้านถังช่างไม่รู้กฎหมายจริง ๆ ฉันโม่เสี่ยวถงภรรยาของถังเจี่ยหยางที่มาวันนี้ไม

ตอนที่ 25 บ้านเซียนยอมรับผิดทั้งหมดพ่อของซินอี๋ให้ความยุติธรรมเพราะเห็นแววตาของหลานชายตัวน้อย พรุ่งนี้เขาจะพาเด็กชายไปตรวจที่โรงพยาบาลวันนี้จึงให้เติงหัวกับลูกชายไปที่บ้าน ก่อนจะหันมาหาเจี่ยหยางเพื่อพูดเรื่องระหว่างเขากับซินอี๋“วันนี้เกิดเรื่องวุ่นวายอย่างมาก ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของซินอี๋หรือภรรยาของนายที่บุกเข้ามาทำลายงานแต่ง เรื่องการฟ้องหย่าเรื่องนี้ฉันไม่รู้ว่านายตกลงกับซินอี๋อย่างไร นายทำเราอับอายขายขี้หน้าแต่ก็ไม่ต่างกันหากเทียบกับเรื่องที่ซินอี๋ก่อเอาไว้ ”“ผมขอโทษลุงเซียนจากใจจริง ตั้งแต่วันที่ผมทำผิดกับซินอี๋วันนั้นเสี่ยวถงภรรยาของผมหนีออกไปจากบ้าน ผมตามตัวเธอไม่เจอเลยคิดว่าเธอคงไม่ต้องการอะไรจากผมนอกจากการหนีไป เรื่องนี้ผมจะรับผิดชอบเองทั้งการฟ้องหย่าของเสี่ยวถง”“จะให้พี่เจี่ยหยางรับผิดชอบฝ่ายเดียวได้ยังไง บ้านเซียนต้องให้ความเป็นธรรมต่อบ้านถัง พี่ซินอี๋ก็ทำเราอับอายขายหน้าไม่ต่างกัน แอบมีสามีอยู่แล้วแถมยังมีลูกแต่มาหลอกให้พี่ชายฉันนอนด้วย จริงสิเรื่องการนอนด้วยกันครั้งนั้นนอนด้วยกันจริง ๆ หรือเปล่าก็ไม่รู้เพราะวันที่ฉันกับคุณแม่เข้าไปเจอ พี่เจี่ยหยางไม่มีสตินอนอยู่บนเตียงม

ตอนที่ 27 ฉันทำเรื่องน่าอายเวลาผ่านไปไม่นานชิงเหมยกินเหล้าที่อยู่บนโต๊ะจนหมด ใบหน้าของเธอแดงก่ำมากกว่าเดิม ตาหวานเยิ้มไม่บอกก็รู้ว่าเธอเมาเหล้าจนแทบคุมตัวเองไม่ได้“คูณณณหมอรีบบอกมาเดี๋ยวนี้ว่าพี่เสี่ยวถงอยู่หน่าย ฉันจะไปหาพี่เสี่ยวถง”“ก่อนจะไปหาใครดูสภาพของเธอก่อนเถอะ บอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่ากิน เฮ้อ! นี่มันวันอะไรของฉันกันนะอยากมานั่งดื่มย้อมใจกลายเป็นต้องมานั่งเฝ้าเด็กอย่างเธอ นี่กลับบ้านเองได้ใช่มั้ย? ฉันไม่อยากไปเหยียบบ้านถัง ส่วนค่าเหล้าฉันจ่ายเอง เฮ้! ได้ยินมั้ย”“ได้ยิน ... ฉันไม่ไปไหนทั้งนั้นฉันจะตามคุณไป ไปหาพี่เสี่ยวถงเอิ้ก!!” ชิงเหมยคว้ามือมาจับแขนเสื้อของเจี้ยนจื่อแน่นตาของเธอแทบจะลืมไม่ขึ้นแล้ว เจี้ยนจื่อถอนหายใจกวาดสายตามองไปรอบ ๆ ร้าน มีหลายสายตาที่จ้องมองชิงเหมยตาเป็นมันวาวคงเป็นเพราะชุดที่เธอใส่ไปร่วมงานแต่งเปิดไหล่โชว์เนื้อขาวเนียนยิ่งมาถูกแสงไฟในผับยิ่งน่าดึงดูด เขาตัดสินใจดึงตัวของชิงเหมยประคองให้เดินออกไปจากร้าน แม้ว่าจะเกลียดคนบ้านถังแต่ก็ไม่สามารถทิ้งเธอเอาไว้ในดงเสือได้ และเหมือนตอนนี้ร่างเล็กจะเมาไม่รู้สติไปแล้ว เขาจึงตัดสินใจพาเธอไปหาเสี่ยวถงที่อพาร์ทเมนท์หาก

ตอนที่ 29 ว้าวุ้นใจเจี่ยหยางเจ็บปวดราวกับโลกหยุดหมุน เรี่ยวแรงจะเดินยังแทบไม่มี หัวเราะทั้งน้ำตาเมื่อหันหลังเดินจากเสี่ยวถงมา เขาสมเพชตัวเองไม่คิดโทษที่เสี่ยวถงไม่ยอมให้อภัย“สาสมแล้วที่เธอทำแบบนี้ เธอตัดสินใจถูกแล้วที่รักตัวเอง เพราะเมื่อก่อนเธอเอาแต่รักฉัน ทำทุกอย่างให้กับครอบครัว แต่เป็นฉันเองที่ไม่เห็นค่า เวรกรรมตามสนองฉันแล้ว คุณพ่อครับผมขอโทษทั้ง ๆ ที่คุณพ่อส่งคนดี ๆ มาอยู่เคียงข้างผมกลับมองไม่เห็น ผมมันเป็นลูกที่ไม่ดีเลยใช่มั้ยครับ” เจี่ยหยางปาดน้ำตาเงยหน้าขึ้นมองบนฟ้าตัดพ้อในใจฝั่งด้านชิงเหมยโชคดีที่แม่ถังไม่สบายตกใจเรื่องเมื่อวาน พี่เจี่ยหยางออกไปจากบ้านตั้งแต่เช้า ทำให้เธอรอดตัวเรื่องไม่ได้กลับมานอนที่บ้าน มีเพียงลี่ไป๋ที่รู้ทุกอย่าง“หายตัวไปไหนมาทั้งคืนคะ รู้มั้ยฉันเป็นห่วงแค่ไหน หรือว่าจะมีคนรักเบื่อปัญหาที่บ้าน ไม่อยากกลับบ้านออกไปนอนกับผู้ชายมารึไงกัน ไม่ได้นะทำอย่างนี้ไม่ถูกไม่ควรรู้มั้ยผู้ชายสมัยนี้ไว้ใจไม่ได้ฉันนะมาจากชนบทก็จริงแต่เรื่องนี้ฉันมีประสบการณ์มาก่อน ถูกหลอกให้รักเชื่อคำพูดหลงคารมจนตอนนี้กลายมาเป็นสาวใช้อยู่ที่นี่” ลี่ไป๋เดินเข้ามาในห้องระหว่างที่ชิงเหมย