Semua Bab นางร้ายป่วนรักคาสโนว่า: Bab 111 - Bab 120

หนึ่งเดือนต่อมา นินิวและออสตินมาใช้ช่วงเวลาวันหยุดกันที่เขาใหญ่ เป็นความต้องการของนินิวที่อยากพักผ่อน หลังจากเดือนที่ผ่านมาเธอมีอาการแพ้ท้อง อีกทั้งออสตินก็โหมทำงานหนัก แทบจะไม่มีเวลาดูแลเธอ "อากาศดีมากอ่ะ อยากมาอยู่ที่นี่เลย" "ฉันซื้อที่นี่ให้เอาไหม เอาไว้มาพักผ่อนเวลาเบื่อกรุงเทพฯ" นินิวหันไปเบะปากใส่เขา ทำหน้าเหมือนไม่เชื่อ"อวดรวยอีกแล้ว" "จริง ๆ ขอแค่เธออยากได้ จะมาอยู่เลยก็ได้นะ งานก็ให้คนอื่นทำ ฉันอยากอยู่ดูแลเธอทุกวัน" "พอเหอะ เดี๋ยวพ่อจะหาว่าฉันกักนายไว้ ไม่ให้ไปทำงานอีก" "พ่อก็แค่แซว หรือว่าเธอคิดมากอีกแล้ว"ออสตินเอ่ยออกมาด้วยความระแวง ถึงแม้ระยะหลังเขาจะเห็นความสนิทสนมของสองครอบครัวมากขึ้น แต่ก็ยังคงกลัวเธอจะยังตะหงิดใจกับคำพูดของพ่อ "รู้น่า ฉันไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นแล้ว นายไม่ต้องห่วงนะ"เธอหันมายิ้มยืนยัน ก่อนจะหันไปชื่นชมกับกับธรรมชาติ แสงอาทิตย์ยามเย็นทอดผ่านต้นไม้ ทาบเป็นแสงสีทองบนทุ่งหญ้ากว้าง สายลมปะทะใบหน้า ได้กลิ่นชื้นของดินหลังฝนตกปลอย ๆ ทำให้อากาศเย็นสบายจนแทบอยากหยุดเวลาเอาไว้ตรงนี้ เสียงนกร้องคลอเคล้าไปกับเสียงพูดคุยของเขาและเธอ ขณะเดินจับมือกันอยู่บนทาง

หลังจากเดือนที่ผ่านมาตลอดทั้งเดือน ขุนเขาเคลียร์งานที่เขารับเอาไว้ก่อนหน้าจนหมด ก็ได้แจ้งผู้จัดการส่วนตัวว่าจะหยุดรับงานไม่มีกำหนด เขาไม่ได้ถึงขนาดประกาศออกจากวงการ แต่จะค่อยเฟดตัวเองออกไปเรื่อย ๆ เพราะยังมีสัญญาโฆษณาหลายตัวที่ค้างคาอยู่ ซึ่งเรื่องนี้เขายังไม่ได้บอกอัญชันให้รับรู้ คิดว่าจะบอกทีเดียวตอนที่พ่อกับแม่เขามาพบแม่ของอัญชันวันพรุ่งนี้ “แน่ใจใช่ไหมว่าอัญไม่ต้องไปสวัสดีพ่อกับแม่พี่ก่อน”อัญชันเอ่ยถามออกมาขณะนั่งดูหนังที่ห้องนั่งเล่น เธอรับรู้จากเขาว่าพ่อกับแม่เขามาจากต่างประเทศตั้งแต่เมื่อวาน “พรุ่งนี้ทีเดียวเลยดีกว่า เผื่อว่าวันนี้ท่านอยากจะพักผ่อน” “ก็จริงนะ เพราะท่านก็อยู่ต่างประเทศตั้งนาน”เธอพูดแล้วก็เงียบไป เพราะตอนนี้กำลังตอบแชทของเพื่อนสนิทอย่างนินิว ที่ตั้งแต่โดนขอแต่งงาน ก็เอาแต่ถ่ายรูปโชว์แหวนมาอวดเธอไม่หยุด จนเธอรู้สึกอิจฉา “ทำไมเงียบไป”ขุนเขาชะเง้อมาดูที่หน้าจอของเธอ ก่อนจะเห็นเธอกำลังแชทกับเพื่อนสนิท ภาพแหวนที่ปรากฎอยู่ทำให้เขาชะงักไปเล็กน้อย ถึงจะรู้เรื่องที่นินิวโดนแฟนหนุ่มขอแต่งงานที่เขาใหญ่มาบ้างแล้ว แต่ก็ยังไม่เคยเห็นแหวนชัด ๆ ขนาดนี้ ทำให้เขาต้องหันไปมองค

รถครอบครัวสีขาวคันโปรดของออสตินเลี้ยวเข้าสู่ประตูหมู่บ้านจัดสรร ที่ตั้งอยู่นอกเขตเมืองกรุงเทพฯ หน้าโครงการต้อนรับด้วยน้ำพุเล็ก ๆ ข้างถนนหลัก บ้านสไตล์ทันสมัยสองชั้นสีครีมของพ่อตาและแม่ยายของเขาอยู่ตรงหัวมุมซอย หน้าบ้านมีสนามหญ้าสีเขียวตัดแต่งเรียบร้อย และรั้วไม้สีขาวที่พ่อตาของเขามักจะทาสีให้ดูใหม่อยู่เสมอ “ปะป๊า คุณตา คุณตา”เสียงใสของนาโนเด็กผู้หญิงวัยสามขวบดังจากคาร์ซีทด้านหลังสุด มือป้อม ๆ ชี้ไปที่บ้านหลังสีขาวสุดคุ้นตาด้านหน้า ออกัสพี่ชายคนโตวัยห้าขวบที่นั่งเบาะข้างกันหันไปมองน้องสาวแล้วยิ้ม“เดี๋ยวถึงบ้านตาแล้ว” “อีกนิดเดียวลูก คุณตาจะต้องออกมายืนรอหน้าบ้านแน่ ๆ"นินิวหันไปบอกกับลูกทั้งสองจากเบาะด้านหน้า และเป็นไปตามที่เธอพูด เมื่อถึงหน้าประตูรั้ว พ่อและแม่ของเธอ ออกมายืนรอหลานทั้งสองคนจริง ๆ ยืนยิ้มรอต้อนรับหลานด้วยสีหน้ามีความสุข เธอและครอบครัวจะมาที่นี่อย่างน้อยเดือนละครั้ง หลังจากแต่งงานกัน ออสตินก็กลับไปอยู่บ้านของตัวเองที่มีพ่อกับแม่ของเขาอยู่ด้วย ทำให้เธอและพ่อแม่สามีมีความสนิทกันมากขึ้น ลูกทั้งสองคนก็รักหลงปู่กับย่า พอ ๆ กับที่ท่านทั้งสองหลงหลานทั้งสองคน ตามใจยิ่งกว่า

ยามบ่ายที่เขาใหญ่อากาศกำลังเย็นสบาย ออสตินลดกระจกหน้าต่างรถลงเล็กน้อย ให้สายลมเย็นพัดเข้ามาปะทะใบหน้า เขาหันไปมองนินิวที่นั่งข้าง ๆ กำลังป้อนขนมปังให้นาโนที่นั่งคาร์ซีทด้านหลัง ส่วนพี่ชายอย่างออกัสที่นั่งข้างน้องสาว เอาแต่ชี้สองข้างทางด้วยความตื่นเต้น “ปะป๊า ดูนั่นสิ ต้นไม้ต้นนั้นใหญ่จัง”เด็กชายตะโกนเสียงใส “ใช่ครับ ยิ่งตอนไม้ใหญ่ยิ่งมีประโยชน์นะรู้ไหม”ออสตินตอบพลางยิ้มกับความช่างพูดของลูกชาย “ตินขับช้า ๆ หน่อย นิวกลัวลูกเมารถ”ถึงแม้จะเคยมาที่นี่แล้ว แต่ทว่าตอนนั้นลูกของเธอสองคนก็ยังเด็กอยู่มาก เธอกลัวว่านั่งรถนาน ๆ จะทำให้ลูกเวียนหัว “ตินรู้หรอก ไม่ขับเร็วเลยเห็นไหม”ออสตินตอบพร้อมยิ้มกว้าง ก่อนจะหักหัวรถเลี้ยวเข้าถนนลูกรังแคบ ๆ สองข้างทางเต็มไปด้วยต้นไม้ใหญ่และดอกไม้ป่า ก่อนจะเห็นบ้านพักตากอากาศสไตล์โมเดิร์นทำจากไม้สักทั้งหลังปรากฏขึ้นตรงหน้า มีระเบียงกว้างและสวนหย่อมเล็ก ๆ หน้าบ้าน “ถึงแล้วครับ”ออสตินจอดรถ ดับเครื่องยนต์ แล้วรีบลงไปเปิดประตูรถให้ทุกคน ตุ้บ!! ออกัสรีบกระโดดลงจากรถทันที วิ่งไปรอบ ๆ บริเวณบ้านด้วยความตื่นเต้น ส่วนนาโนนั้นเดินเกาะขานินิวแน่นเข้าไปในบ้าน “แม่คะ

ขุนเขาคุกเข่าลงข้างเก้าอี้ตัวยาว มือหนาดึงสายบิกินี่ส่วนบนของอัญชันลงจากไหล่ทั้งสองข้าง เนื้อผ้าสีฟ้าร่วงลงบนพื้นไม้ทันที เต้าอวบคู่งามที่ขยายใหญ่ขึ้นกว่าเดิม และจุกยอดสีหวานชูชันขึ้นท้าทายสายตาของเขา ใบหน้าหล่อเหลาก้มลงดูดเม้มจุกยอดข้างหนึ่งทันที ลิ้นร้อนตวัดดูดเลียวนเป็นวงกลมอย่างหิวกระหาย มืออีกข้างบีบเค้นเต้าอีกข้างอย่างแรง จนเนินเนื้อปลิ้นออกมาตามง่ามนิ้ว อัญชันแอ่นอกครางออกมา มือจิกกลุ่มผมหนาของเขาด้วยความแรง “พี่ อื้อ~ เบา ๆ สิ” แต่ทว่าคนตัวสูงไม่ฟังเสียงเธอ ยังคงสลับเปลี่ยนไปดูดอีกข้าง ขบเม้มแรงจนจุกยอดบวมเป่งทั้งสองข้าง มือหนาลากต่ำลงไปคลายปมสายเส้นเล็กข้างสะโพก เนื้อผ้าบิกินี่ส่วนล่างร่วงลงตามแรงดึง เผยเนินเนื้ออวบอิ่มไร้ขนที่เปียกชุ่มจากความเสียวซ่าน ก่อนเขาจะจับขาเรียวเธอแยกออกกว้าง แล้วก้มลงดูดเลียช่วงล่างทันที ลิ้นร้อนสอดลึกเข้าไปในร่องแคบ เลียวนขึ้นลงบนความเปียกชื้น ดูดเม้มกลีบเนื้อนุ่มจนอัญชันตัวเกร็ง มือเล็กจิกลงบนขอบเก้าอี้แน่น น้ำสีใสไหลทะลักเข้ามาในปากของเขา “อร้ายยย”เธอครางออกมาเสียงดังอย่างเสร็จสม คนตัวสูงยกใบหน้าขึ้นมอง ริมฝีปากหนาเลอะเปรอะเปื้อน ก่อนจะดึงก