บททั้งหมดของ ฟ้าจรดฟาร์ม NC24+: บทที่ 21 - บทที่ 30

 บทที่ 21 ใจที่ไม่เหมือนเดิม น้องทีโอกำลังง่วนอยู่กับการทานแพนเค้กของตัวเอง แต่หูเล็กๆ ของเขาก็แอบฟังบทสนทนาของผู้ใหญ่ เมื่อได้ยินว่าคุณพ่อจะทานแพนเค้กแบบมีผลไม้เหมือนกัน ดวงตาเล็กๆ ของน้องทีโอก็เบิกกว้างขึ้นด้วยความดีใจ เขารีบเงยหน้าขึ้นมองคุณพ่อด้วยรอยยิ้มกว้าง ราวกับดีใจที่ได้ทำอะไรเหมือนคุณพ่อของตัวเอง พิมหันไปยิ้มให้กับท่าทางน่ารักนั้นของน้องทีโอ พร้อมกับใช้นิ้วเขี่ยแก้มยุ้ยนั้นเบาๆ อย่างเอ็นดู เธออดดีใจไม่ได้เมื่อธนินทร์เลือกแพนเค้กแบบมีผลไม้เช่นเดียวกับลูกชาย เพราะมันแสดงให้เห็นลึกๆ ว่าอีกฝ่ายยอมเปิดใจรับอะไรใหม่ๆ จากเธอบ้างแล้วเช่นกัน "ได้ค่ะ รอสักครู่นะคะ" พิมตอบด้วยน้ำเสียงสดใส เธอหันกลับไปที่เคาน์เตอร์ เตรียมแพนเค้กจานใหม่สำหรับธนินทร์ ‘เขาก็ชอบผลไม้เหมือนกันนะเนี่ย... น่ารักจัง’ พิมคิดอย่างเอ

 บทที่ 23 การเปิดใจที่แท้จริง ธนินทร์มองพิมที่ยิ้มให้เขา คำว่า 'Legacy' ที่เธอเอ่ยออกมา ทำให้เขารู้สึกเหมือนมีใครบางคนมองทะลุเข้ามาในใจ ไม่ใช่แค่เข้าใจสิ่งที่เขาพูด แต่เข้าใจในสิ่งที่เขาไม่ได้พูดทั้งหมด ‘เธอเข้าใจ... อย่างนั้นหรือ’ ธนินทร์รู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก ใจเค้าอดเต้นแรงไม่ได้ไม่เคยมีใครเข้าใจเขาได้ลึกซึ้งเพียงนี้มาก่อน หลายคนอาจจะมองว่าเขาบ้างาน หรือเพียงแค่ทะเยอทะยาน แต่พิมกลับมองเห็นถึงแก่นแท้ของสิ่งที่เขาทำ ‘เธอไม่ได้แค่รับฟัง... แต่เธอรู้สึกได้ถึงมัน’ ความรู้สึกที่เชื่อมโยงกันอย่างประหลาดก่อตัวขึ้นในใจเขา พิมไม่ได้ถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น แต่ถามด้วยความเห็นอกเห็นใจและอยากจะทำความเข้าใจอย่างแท้จริง ความรู้สึกหนักอึ้งที่เขาแบกรับไว้มาตลอด คล้ายจะเบาบางลงไปบ้าง เมื่อมีใครสักคนมองเห็นและเข้าใจมัน&nbs

บทที่ 25 ยากที่จะละสายตา เช้าวันถัดมาธนินทร์ต้องรีบออกไปคอกม้าแต่เช้า เพื่อคุยกับสัตวแพทย์เรื่องอาการของนาคิสในคืนที่ผ่านมา ทางด้านพิมก็ตื่นมาดูแลจัดเตรียมน้องทีโอไปโรงเรียนเหมือนทุกวัน หลังจากส่งเด็กน้อยขึ้นรถตู้ เธอก็กลับขึ้นห้องส่วนตัวและหลับต่อเหมือนปกติที่เคยทำมา พิมตื่นขึ้นมาอีกครั้งเมื่อแสงแดดยามเที่ยงวันสาดส่องเข้ามาในห้อง เธอรู้สึกสดชื่นขึ้นมากหลังจากได้นอนเต็มอิ่ม ทว่าความรู้สึกแปลกๆ ที่ค้างคาจากเหตุการณ์เมื่อวานก็ยังคงวนเวียนอยู่ในใจอย่างยากจะตัดออกไปง่ายๆ การที่ไม่เจอหน้าเขาตั้งแต่ช่วงบ่ายเมื่อวานจนตอนนี้ ทำให้เธอรู้สึกเป็นตัวของตัวเองมากขึ้น เพราะเธอนึกไม่ออกจริงๆ ว่าถ้าต้องเจอธนินทร์ในตอนนี้เธอจะทำหน้ายังไง วันนี้พิมไม่ได้มีแผนจะออกไปไหน เธอเลือกสวมชุดที่สบายๆ และคลายร้อน เหมาะสำหรับการพักผ่อนอยู่แต่ในตัวบ้าน เธ

บทที่ 27 ความหึงหวงเกินห้ามใจ 1 "แล้วตอนนี้นาคิสเป็นยังไงบ้างคะ" พิมถามด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนและแสดงออกถึงความเป็นห่วงอย่างชัดเจน ธนินทร์รับรู้ถึงความเป็นห่วงของพิมที่มีต่อนาคิส เขารู้ว่าไม่ใช่ทุกคนที่จะเข้าใจความผูกพันระหว่างเขากับม้าตัวโปรด แต่พิมกลับแสดงความห่วงใยอย่างเป็นธรรมชาติ เขาสบตาเธอด้วยแววตาที่อ่อนโยนลงอย่างเห็นได้ชัด เมื่อเห็นความเป็นห่วงที่แท้จริงในดวงตาของเธอ "ไม่เป็นไรแล้ว" ธนินทร์ตอบด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ แต่แฝงไปด้วยความโล่งใจ "หมอมาดูแล้ว บอกว่าแค่ท้องเสียเล็กน้อย ให้ยาแล้วเดี๋ยวก็หาย" ร่างบางยิ้มออกด้วยความโล่งใจเมื่อได้ยินว่านาคิสปลอดภัย และมีหมอมาดูแลเรียบร้อยแล้ว "งั้นก็สบายใจแล้วค่ะ มีห

 บทที่ 29 สองต่อสอง ทันทีที่เสียงฝีเท้าของหมอหนุ่มจางหายไปจากห้องครัว บรรยากาศก็พลันเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ความตึงเครียดที่เคยแผ่ซ่านอยู่ถูกแทนที่ด้วยความเงียบงันที่น่าอึดอัด และความรู้สึกที่อบอวลอยู่ระหว่างธนินทร์กับพิม เธอยังคงยืนตัวแข็งอยู่ในอ้อมแขนของเขา หัวใจของพิมยังคงเต้นรัวด้วยความตกใจจากปฏิกิริยาของเขาเมื่อครู่ เธอรู้สึกได้ถึงความแข็งแกร่งของกล้ามเนื้อใต้ฝ่ามือที่ยังคงจับข้อมือเธอไว้ และความร้อนจากร่างกายเขาที่แผ่เข้ามา ความอายที่เคยมีเมื่อครู่ พลันถูกแทนที่ด้วยความรู้สึกประหลาดที่ยากจะอธิบาย ทั้งตกใจ งงงวย และอบอุ่นอย่างน่าประหลาด ธนินทร์ปล่อยมือจากข้อมือของพิมอย่างช้าๆ เมื่อหมอหนุ่มเดินจากไป แต่เขาก็ยังคงยืนอยู่ใกล้ๆ เธอ ในระยะที่สัมผัสกันได้ ใบหน้าของเขาที่เคยบึ้งตึงเมื่อครู่เริ่มคลายความเครียดลงเล็กน้อย แต่ดวงตาคมกริบยังคงฉายแววซับซ้อน