บททั้งหมดของ DECEIVED BY MY HUSBAND’S PERFECT LIES: บทที่ 141 - บทที่ 150

Nang marinig niya ito, biglang naging seryoso ang mukha ni Lydia. “Anong nangyari?”Huminga nang malalim si Cleodore, pakiramdam niya ay hindi niya kayang ipaliwanag ng maayos sa dalawang pangungusap lang. Kinuha niya ang kanyang cellphone, binuksan ang browser, at hinanap ang balita tungkol sa anunsyo ni Sidney tungkol sa kasal niya.“Tingnan mo na lang mismo.” Iniabot niya ang cellphone kay Lydia.Kinuha ito ni Lydia at lumingon pababa. Nang mabasa niya, namutla ang mukha niya.#Sidney Mercedez, Magre-retire sa Showbiz dahil sa Pag-ibig, Magpapakasal sa Mayamang Boyfriend sa Katapusan ng Marso!#Sikat na Aktres Iniwan ang Fans Para Magpakasal sa Mayamang Boyfriend! Fans Kritikal sa Pag-iisip ng Pag-ibig!“Ang balita ay lumabas kaninang umaga. Nag-post mismo si Sidney sa social media ng kanyang pahayag tungkol sa pag-alis sa showbiz. Pagkatapos, may mga media na nagbalita na ito ay dahil pakakasalan niya si Winston. Ngayon, may ilang marketing accounts na sinasabi na pag-alis niya sa

Pinangunahan sila ni Assistant Ryan hanggang sa harap ng opisina ni Winston, at itinaas ang kamay para kumatok sa pinto.“Pasok.”Mula sa loob ng opisina, narinig ang malalim at mababang tinig ng lalaki.Binuksan ni Assistant Ryan ang pinto at pumasok nang ilang hakbang, “Attorney Martinezu, nandito na si Ms. Lydia at si Mr. Cleodore.”Nang marinig iyon, bumaling si Winston mula sa harap ng bintanang abot-sahig. Bahagya niyang pinalapad ang kanyang makitid na mga mata at mabilis na sumulyap kay Cleodore, bago tuluyang ituon ang tingin kay Lydia.“Ito ay pribado nating usapan. Hayaan mong maghintay siya sa labas.”Bahagya namumula ang noo ni Lydia, “Hindi naman siya estranghero.”“Hindi estranghero?” malamig na tawa ni Winston, “Paano? May katayuan na ba siya sa’yo?”Walang pakialam si Lydia at tumingin kay Cleodore, “Maghintay ka sa labas para sa akin.”Tumingin si Cleodore kay Winston na may galit sa mata, at pagkatapos ay kay Lydia, “Huwag kang mag-alala. Nandito lang ako sa labas. K

Sa pag-uwi, tahimik na nakaupo si Lydia. Ilang beses siyang nilingon ni Cleodore, napansin niyang nakatitig lang siya sa labas ng bintana, parang nag-iisip.Pagdating nila sa harap ng gusali ng studio, pinark niya ang sasakyan at pinatay ang makina.“Nandito na tayo,” paalala ni Cleodore.Nagising si Lydia mula sa pag-iisip, at ibinaba ang kanyang upuan. Habang handa nang buksan ang pinto ng kotse, hinawakan siya ni Cleodore.“Ano ang sinabi ni Winston sa’yo?”Tumingin siya pabalik sa kanya at bahagyang ngumiti, “May pagbabago sa kasunduan. Hindi ko pa masyadong na-review. Babalik ako sa bahay para pag-aralan nang maayos.”Nakapikit ang noo ni Cleodore, “Talaga bang ganun lang?”“Oo,” ngumiti si Lydia sa kanya. “Hindi na ako mag-overtime ngayong gabi. Umuwi ka na lang.”“Kailangan mo ba ng tulong ko para may sumuri sa kasunduan?”“Hindi muna.”Pagkasabi nito, binitiwan ni Cleodore ang kanyang kamay. Binuksan ni Lydia ang pinto, bumaba, at dinala ang bag diretso sa loob ng gusali.Tinit

Tumingala si Jodi kay Lydia, seryoso ang mukha, “May sakit ba si Sidney? Parang sa mga nobelang puno ng drama, halimbawa ‘yung sikat na bida na may malubhang sakit kailangan ng kidney transplant… grabe! Baka gusto lang ni Winston ang kidney mo?”Tahimik si Lydia. Bagama’t parang walang kwenta, tama naman ang hula ni Jodi sa kalahati.“Sabi niya, may brain cancer si Sidney.”Namulagat si Jodi, “Talaga? Ang dami namang tulong ngayon galing sa Diyos! Karma na, ayos ‘yan!”Tumango lang si Lydia, hindi nagsalita, bahagya ang pagkakunot sa noo nito.“Pero bakit ganito ang reaksyon mo?” napakamot ang noo ni Jodi. “Talaga bang iniisip mo na gusto ni Winston ang katawan mo? Relax ka lang, brain cancer ang sakit niya, kahit gusto man ni Winston palitan mo ng utak mo si Sidney, sino ba naman ang makakagawa niyan?”Tiningnan siya ni Lydia at napailing, “Jodi, tumigil ka nga muna sa sobrang pagbabasa ng mga nobela.”“Okay, okay, sinasabi ko lang para matuwa ka naman!”Huminga si Lydia, “Basahin mo

Ngunit sa alaala ni Amanda, hindi pa siya nakakita kay Lydia bago ang araw na ito. Ang nakilala niya lang ay ang ina ni Lydia na si Sonya na ilang beses na niyang nakita, isa lamang walang kwentang mayamang biyuda. Hindi kailanman binigyan ni Amanda ng halaga si Sonya.Ngunit, ang anak na babae ni Sonya…Inilapag ni Amanda ang kamay, inayos ang sarili niyang buhok, at lihim na pinagmamasdan si Lydia. Kailangan niyang aminin, kumpara kay Sonya, si Lydia ay mas maganda at may mas magandang aura, at mas matalino pa.Ngunit ano ang silbi nito? Hindi pa rin siya kayang talunin ng anak nito!Maging si Sonya man o si Lydia, nakatadhana silang maging talunan sa kanya at sa kanyang anak.Nang maisip ito, may bahagyang pagyayabang sa mga mata ni Amanda.Tumingin siya kay Lydia at ngumiti, “Hindi pa kita nakikita Lydia, pero madalas may nagsasabi sa akin ng ganitong bagay. Siguro kasi mukha lang akong karaniwan?”Mukha lang na karaniwan? Hindi naman karaniwan ang mukha ni Amanda. Ang kanyang mga