All Chapters of คุณกับเลขาเกิดมาคู่กัน แล้วจะมาคุกเข่าในงานแต่งฉันทำไม?: Chapter 91 - Chapter 100

221 Chapters

บทที่91

เหลียงหยวนโจวแววตาเคร่งขรึม ก่อนจะพูดว่า “ได้ ตอนนี้ผมว่างพอดี”สือหมิงฮุยกำลังเจรจาธุรกิจแถมๆบริษัทเหยวฮ่าง ไม่นานก็มาถึงแล้วทันทีที่เห็นเหลียงหยวนโจว ดวงตาเขามีความประหลาดใจวาบผ่านไปใบหน้าของเหลียงหยวนโจวเต็มไปด้วยบาดแผล ดูแล้วเวทนายิ่งนัก เหมือนถูกคนชกต่อยมาอย่างหนัก“ประธานเหลียง……นี่คุณ……?”“เมื่อคืนดื่มหนักไปหน่อย ไม่ระวังลื่นล้มไป”“อ้อ……ที่แท้เป็นอย่างงี้เอง……”สือหมิงฮุยไม่เชื่อแม้แต่นิด แต่ก็แสร้งทำเป็นเชื่อ ยิ้มแล้วพูดว่า “งั้นเรามาคุยเรื่องความร่วมมือกันเถอะ”“อืม”ครึ่งชั่วโมงต่อมา เหลียงหยวนโจวกับสือหมิงฮุยเซ็นสัญญากันเรียบร้อย“ประธานสือ ยินดีที่ได้ร่วมงานกัน”สือหมิงฮุยจับมือกับเขา แล้วส่งสัญญาให้ทนายที่อยู่ด้านหลัง“ยินดีเช่นกัน”เหลียงหยวนโจวยิ้มแล้วพูดว่า “ประธานสือ เรื่องที่คุณรับปากผมไว้ จะดำเนินการเมื่อไหร่?”สือหมิงฮุยหันมองเขา “คุณไม่ต้องห่วง ผมจะรีบให้เธอกลับเข้ามาตระกูลสือให้เร็วที่สุด”“งั้นผมจะรอฟังข่าวดีของประธานสือ”หลังจากสือหมิงฮุยออกไปแล้ว เขาก็โทรหาโจวฉินภรรยาของเขาทันที “คุณหาโอกาสไปเจอซืออวี๋หน่อย”“เจอเธอทำไม?! ตอนเธอออกจากบ้าน ฉั
Read more

บทที่92

ฟังเสียงที่ออดอ้อนของลูกสาวแล้ว หัวใจของโจวฉินก็อ่อนโยนตามไปด้วย น้ำเสียงก็อ่อนโยนขึ้นมาไม่น้อยเลย “ได้เลย รอลูกกลับมา อยากกินอะไรแม่ก็จะทำให้ลูกกินหมดเลยนะ”“ขอบคุณค่ะแม่!”สองแม่ลูกคุยกันอีกพักหนึ่ง จึงค่อยวางสายหลังจากวางโทรศัพท์ลง โจวฉินก็นึกถึงคำพูดที่สือหมิงฮุยพูดกับเธอนั้นในก่อนหน้านี้ ก็รู้สึกหงุดหงิดใจอย่างมากถ้าสืออวี๋กลับมาที่ตระกูลสืออีกครั้ง เธอคงต้องกลับไปใช้ชีวิตแบบเดิมที่ต้องอับอายขายหน้าทุกวันแน่แค่คิด ก็ทำให้เธอรู้สึกเหมือนตายทั้งเป็นแล้วสูดหายใจลึก โจวฉินตัดสินใจพักเรื่องนี้ไว้ก่อน อีกไม่กี่วันค่อยว่ากันอีกทีตอนเย็น สือหมิงฮุยกลับบ้านมากินข้าว ตอนกินข้าวก็ถามโจวฉินขึ้นมาว่าได้ไปหาสืออวี๋หรือเปล่าเดิมทีโจวฉินยังยิ้มอยู่ แต่พอได้ยินแบบนี้แล้ว สีหน้าก็แย่ลงทันที“ฉันไม่อยากไปหาเธอ ถ้าคุณอยากให้เค้ากลับมา คุณก็ไปเองสิ”สือหมิงฮุยตบตะเกียบลงบนโต๊ะอย่างแรง พูดด้วยความโกรธ “เรื่องที่ผมบอกกับคุณในโทรศัพท์ คุณฟังไม่เข้าหูเลยใช่ไหม?”โจวฉินก็โกรธเหมือนกัน “สือหมิงฮุย คุณจะมาใส่อารมณ์กับฉันทำไม? ตอนนั้นคนที่อยากตัดขาดความสัมพันธ์กับเธอไม่ใช่คุณเหรอ?! ถ้าคุณอยาก
Read more

บทที่93

คนที่โพสต์ข้อความนั้นอ้างตัวว่าเป็นลูกความเก่าคนหนึ่งของเธอ กล่าวหาว่าเธอเรียกค่าจ้างแพงเกินเหตุ บริการแย่ ไม่ได้มาตรฐาน และทำให้เธอต้องแพ้คดีนั้นในช่องคอมเมนต์ของโพสต์นั้น มีคนมากมายเข้ามาคล้อยตามด้วย“ทนายคนนี้เมื่อก่อนฉันก็เคยจ้าง มาสายเป็นประจำ ทุกครั้งที่นัดเจอก็ให้ฉันรอหลายชั่วโมง เสียเวลาฉันมากเลย สุดท้ายก็ต้องรีบเปลี่ยนทนายเลย คิดไม่ถึงว่าเค้ายังเป็นทนายอยู่!”“อย่าพูดถึงเลย ก่อนหน้านี้ฉันก็เคยเลือกเธอว่าความให้ แต่ผลลัพธ์ล่ะ? พอขึ้นศาลเธอก็พูดติดๆ ขัดๆ เหตุผลก็มีช่องโหว่มากมาย ทนายฝั่งตรงเล่นเธอจนเสียหลักเลย คนที่ไม่รู้ยังคิดว่าเธอกับทนายฝั่งตรงข้ามเป็นพวกเดียวกันซะอีก”“เดินไปริมถนนแล้วสุ่มคนที่พอรู้กฎหมายมาคนหนึ่งยังเก่งกว่าเธอเยอะเลย เรียกเงินแพงขนาดนั้น แต่ทำงานได้เละเทะ คนแบบนี้ควรถูกเพิกถอนใบอนุญาตทนาย!”……ในคอมเมนต์ยังมีคนขู่จะไปก่อเรื่องที่สำนักงานกฎหมาย บอกว่าจะไม่ยอมให้คนที่ใช้วิธีการไม่ชอบเพื่อให้ได้มาซึ่งชื่อเสียงเกียรติยศอย่างเธอมาทำลายวงการทนายความและคนที่ต้องการความช่วยเหลือจากทนายความอีกต่อไปคนในสำนักงานกฎหมายก็เห็นโพสต์นั้น และรีบเข้าไปคอมเมนต์ปกป้อง
Read more

บทที่94

“งานของคุณทำเสร็จแล้วเหรอ?”เสินหลีกัดริมฝีปากล่าง สีหน้ามีความอึดอัดเล็กน้อย“ประธานเหลียง ขอโทษค่ะ ฉันไม่ควรถามเยอะ”เห็นหยดน้ำตาในดวงตาของเธอ เหลียงหยวนโจวก็ขมวดคิ้ว พยายามกดความหงุดหงิดในใจลง “ไปทำงานเถอะ”แววตาของเสินหลีมีความไม่อยากวาบผ่านไป คิดไม่ถึงว่าเหลียงหยวนโจวแม้แต่ปลอบใจก็ไม่คิดจะปลอบใจสักหน่อยเธอเช็ดน้ำตาที่หางตา ก้มหน้าพูดว่า “ค่ะ”หลังจากประตูสำนักงานปิดลง เหลียงหยวนโจวก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ลังเลว่าจะโทรหาสืออวี๋ดีไหมแต่ทันใดนั้นก็นึกขึ้นได้ว่าเธอบล็อกตัวเองไปแล้ว คิ้วก็ยิ่งขมวดแน่นขึ้นช่างเถอะในเมื่อเธอไม่มาขอความช่วยเหลือจากเขา แล้วเขาจะไปเสนอตัวไปห่วงใยเธอทำไมโยนโทรศัพท์ลงบนโต๊ะ เหลียงหยวนโจวหยิบเอกสารขึ้นมาดูต่อขณะเดียวกัน โจวฉินก็เห็นข่าวบนอินเทอร์เน็ตเช่นกันเธอรีบโทรหาสือหมิงฮุยทันที น้ำเสียงเต็มไปด้วยความไม่พอใจ “คุณดูเองสิว่าในเน็ตเค้าว่าสืออวี๋ยังไง เธอไม่เพียงแต่หลอกเอาค่าทนายคนอื่น ยังทำให้คนอื่นแพ้คดีอีก ให้เธอกลับมามีแต่จะทำให้พวกเราขายหน้า ลูกสาวคนนี้ฉันไม่มีวันยอมรับหรอก ถ้าคุณอยากรับเธอกลับมา คุณก็ไปหาเธอเอง!”สือหมิงฮุยประชุมมาทั้งเช
Read more

บทที่95

“แก!”โจวฉินโกรธจนหน้าแดง จากนั้นก็หัวเราะเยาะ “แกนี่มันดีมากเลยจริงๆ อยู่ข้างนอกมาหลายปี กลับมาทำปากคอเราะร้าย ไม่มีมารยาทเลยสักนิด!”ตอนนั้นที่เลือกให้สือม่านอยู่ที่บ้านตระกูลสือต่อเป็นการตัดสินใจที่ถูกยิ่งนัก ไม่งั้นต้องเผชิญหน้ากับสืออวี๋ทุกวัน เธอคงโมโหจนบ้าแน่!“ฉันไม่มีมารยาท ก็เพราะพ่อแม่ฉันไม่เคยสอน เกิดมาแต่ไม่เลี้ยง ก็ไม่สมควรเรียกว่าพ่อแม่”พูดจบ สืออวี๋ก็ตัดสายทันทีโจวฉินฟังเสียงวางสายจากปลายสายแล้ว สีหน้าก็มืดครึ้มยิ่งนัก พูดอย่างโกรธว่า “โทรกลับไปอีก!”เธอจะถามดูดีๆสิ เธอไม่ได้เลี้ยงเค้ายังไง?ตอนที่รับเธอกลับบ้านตระกูลสือ อาหารและเสื้อผ้า มีอะไรที่ด้อยกว่าสือม่านบ้าง?ถ้าไม่ใช่เพราะเธอเลือกที่จะอยู่กับเหลียงหยวนโจวเอง ตระกูลสือก็คงไม่ตัดขาดความสัมพันธ์กับเธอเธอมีสิทธิ์อะไรมาหาว่าพวกเขาเกิดเธอมาแล้วไม่เลี้ยง?!เหล่าหลิวโทรกลับไปอีกครั้ง แต่ระบบแจ้งว่ากำลังติดสายอยู่“คุณนาย……คุณหนูรองบล็อกเบอร์ผมแล้วครับ……”สีหน้าของโจวฉินเคร่งขรึมทันทีดีมาก!อยู่ข้างนอกไม่กี่ปี ยิ่งอยู่ก็ยิ่งไม่มีมารยาทแล้วเธออยากสั่งให้คนขับรถกลับทันที แต่เมื่อนึกถึงคำเตือนของสือหมิง
Read more

บทที่96

เห็นเขาลุกขึ้นเตรียมจะเดินไปที่ห้องทำงานของเฉียนเหว่ย สืออวี๋รีบดึงเขาไว้“คุณเบาๆหน่อย เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับผอ.เฉียน คุณไปหาเขาก็ไม่มีประโยชน์”“แต่พี่ไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย ทำไมต้องลาออกด้วยล่ะ?”“คุณนั่งลงก่อน”ซือห่าวอวี่ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็นั่งลงอย่างเชื่อฟัง“คุณอย่าไปหาผอ.เฉียน เขาเองก็ลำบากใจมาก และที่ฉันลาออกก็เพราะเรื่องส่วนของฉัมันส่งผลกระทบกับงาน ไม่เกี่ยวกับผอ.เฉียนเลย”“ถ้าพี่ลาออกไป ในสำนักงานนี้ก็ไม่มีทนายคนไหนมาดูแลผมได้อีก รออีกหน่อยเถอะ ต้องมีทางออกอื่นแน่ ๆ”ถ้าไม่ได้จริงๆ เขายอมไปขอพ่อแม่เขา……“ทนายคนอื่นในสำนักงานก็เป็นมืออาชีพมากนะ อีกอย่างผอ.เฉียนรู้จักทนายเยอะขนาดนั้น ต้องหาทนายคนใหม่มาดูแลคุณได้ในเร็วๆนี้แน่นอน”“ผมไม่เอา ผมอยากให้พี่ดูแลคนเดียว”เห็นเขาทำหน้าแกล้งหยิ่ง สืออวี๋ก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้ “เอาล่ะ ฉันแค่ลาออกชั่วคราว ไม่ได้ออกจากวงการนี้อย่างสิ้นเชิงเลยสักหน่อย ต่อไปเราคงต้องได้เจอกันอีกแน่ ไม่แน่อีกไม่นาน ฉันก็กลับมาแล้ว”“พี่นะทำเหมือนผมเป็นเด็กเลย”“เอาล่ะ ฉันต้องเก็บข้าวของแล้ว คุณดุว่าคุณอยากติดตามทนายคนไหน แล้วค่อยไปปรึกษากับผอ
Read more

บทที่97

หลังจากทำเรื่องการลาออกเรียบร้อยแล้ว ก็ใกล้จะหกโมงเย็นแล้วสืออวี๋ปิดคอม ทักทายซือห่าวอวี่กับสวีหน่า ลุกขึ้นพร้อมยกกล่องเดินออกจากสำนักงานซือห่าวอวี่รีบตามมา “พี่สืออวี๋ ผมส่งพี่ลงไป”“ไม่ต้องหรอก ของพวกนี้ไม่หนักหรอก ต่อไปคุณตั้งใจทำงานให้ดีนะ พยายามให้ตัวเองสามารถรับคดีได้ด้วยตนเองเร็วๆ”“อืม”ซือห่าวอวี่ดูลังเล เหมือนมีอะไรอยากพูด แต่ตอนนั้นเองลิฟต์ก็มาถึงสืออวี๋เงยหน้ามองเขา “งั้นฉันไปก่อนนะ ลาก่อน”“พี่สืออวี๋……”ซือห่าวอวี่ยังพูดไม่ทันจบ จู่ ๆ เฉินเจียวที่อยู่ในไม่ไกลก็เรียกเขา“ทนายซือ ผอ.เฉียนเรียกคุณค่ะ”ขณะนั้นเอง สืออวี๋ก็เดินเข้าไปในลิฟต์กดชั้นหนึ่งแล้ว เธอก็ยิ้ให้ซือห่าวอวี่แล้วโบกมือ “เอาล่ะ ผอ.เฉียนหาคุณ รีบไปเถอะ”มองดูประตูลิฟต์ค่อย ๆ ปิดลง ใบหน้าของซือห่าวอวี่ก็มีแววผิดหวังวาบผ่านไปลุงเฉียนหาเขาเมื่อไหร่ไม่ดี แต่ดันมาหาเขาในเวลานี้ความกล้าที่เขาเพิ่งรวบรวมมาได้หายวับไปทันทีเพราะคำพูดนั้นของผู้ช่วยเฉินดูท่าแล้วคงต้องรอตอนเจอกันครั้งหน้าแล้วเขาหันหลังเดินไปที่หน้าห้องทำงานของเฉียนเหว่ย เคาะประตูแล้วเดินเข้าไป“ลุงเฉียน ลุงเรียกผมมามีเรื่องอะไร?”
Read more

บทที่98

“คุณนาย คุณหนูรองออกมาแล้วครับ”โจวฉินหันไปมอง ก็เห็นสืออวี๋ออกมาแล้วจริงๆอีกฝ่ายอุ้มกล่องใบหนึ่งไว้ เดินช้ามากดูจากสภาพแล้ว น่าจะถูกสำนักงานกฎหมายไล่ออกสินะไม่มีประโยชน์เลยจริง ๆ!ถ้าเพื่อนพวกที่เล่นไพ่กับเธอด้วยรู้ว่าสืออวี๋ถูกไล่ออก ไม่รู้ว่าจะหัวเราะเยาะเธอลับหลังยังไงโจวฉินระงับความโกรธไว้ ผลักประตูเดินไปที่ตรงหน้าของสืออวี๋ “เมื่อกี้ในโทรศัพท์พูดซะกร่าง ฉันนึกว่าแกจะเก่งซะขนาดไหน แต่ชั่วพริบตาก็ถูกไล่ออกแล้ว นอกจากทำให้ตระกูลสือขายหน้าแล้ว แกยังทำอะไรได้ดี?!”ไม่คิดว่าโจวฉินจะรออยู่ข้างล่างนานขนาดนี้ ดวงตาของสืออวี๋มีความแปลกใจวาบผ่านไป จากนั้นก็สายตาก็เปลี่ยนเป็นเย็นชา“คุณโจว ต้องให้ฉันเตือนคุณอีกรอบไหมว่าฉันกับตระกูลสือได้ตัดขาดความสัมพันธ์กันแล้ว? คุณไม่ต้องห่วง ต่อให้ฉันขายหน้า ก็ไม่ได้ขายหน้าตระกูลสือ”“ถ้าไม่มีอะไร ก็ช่วยหลีกทางด้วย คุณขวางทางฉันอยู่”สีหน้าของโจวฉินมืดครึ้ม “แกคิดว่าสายเลือดเป็นสิ่งที่แกบอกว่าตัดขาดก็ตัดขาดได้งั้นเหรอ?เพราะข่าวเสีย ๆ หาย ๆ ของแกในบนอินเทอร์เน็ต ตอนนี้มีใครที่ไมแอบหัวเราะเยาะตระกูลสือลับหลัง?!”“นั่นเป็นเรื่องของตระกูลสือ เห
Read more

บทที่99

ซือเยี่ยนเห็นกล่องในมือของเธอ แววตามีความประหลาดใจวาบผ่านไป“ลาออกแล้วเหรอ?”สืออวี๋พยักหน้า “ก็ประมาณนั้น”“แล้วช่วงนี้คุณมีแผนจะหางานใหม่ไหม?”“ยังไม่มี ขอพักสักระยะหนึ่งก่อนแล้วค่อยว่ากันเถอะ”ก่อนที่เรื่องระหว่างเธอกับเหลียงหยวนโจวยังจัดการไม่เสร็จ ไม่ว่าจะหางานอะไร เหลียงหยวนโจวก็ต้องเข้ามาขัดขวางแน่นอนอีกอย่างก่อนหน้านี้เฉียนเหว่ยเคยแนะนำให้เธอไปเรียนต่อปริญญาโท ซึ่งเธอเองก็กำลังพิจารณาอยู่ตอนเรียนมหาวิทยาลัย เธอเรียนวิชาหลักได้คะแนนดีมาก เดิมทีสามารถเรียนต่อโดยไม่ต้องสอบ แต่เพราะเหลียงหยวนโจวกำลังเริ่มสร้างธุรกิจ ต้องมีเงินทุนสนับสนุน ดังนั้นหลังเรียนจบเธอก็ออกมาทำงานหาเงินให้เขาสร้างธุนกิจการไม่ได้เรียนต่อปริญญาโทเป็นปมในใจของเธอมาตลอด ตอนนี้มีโอกาสอยู่พอดี เธอจึงจะคิดพิจารณาดูดีๆว่า จะทำงานต่อ หรือไปเรียกต่อดี“อืม ผมรู้จักหัวหน้าสำนักงานกฎหมายอยู่หลายคน ถ้าคุณอยากหางาน ผมสามารถช่วยคุณแนะนำได้”สืออวี๋หันมองเขา “ขอบคุณค่ะ คุณซือ”แต่เธอไม่ได้คิดจะให้ซือเยี่ยนช่วย เพราะเธอไม่อยากสร้างปัญหาให้เขาด้วยนิสัยของเหลียงหยวนโจวแล้ว ครั้งนี้คงไม่ปล่อยให้เธอหางานได้อย่างง
Read more

บทที่100

ซือเยี่ยนไม่สนใจคำพูดของเขา ตรงเข้าเรื่องทันที “ฉันมีเพื่อนคนหนึ่งเป็นทนาย มีประสบการณ์ วันนี้เพิ่งลาออกจากสํานักงานกฎหมายเก่า ที่ฝั่งนายยังขาดทนายด้านคดีหย่าร้างอยู่ไหม?”“ก็ไม่ขาดหรอก แต่มีเพิ่มอีกคนก็ไม่เสียหาย คนที่ทำให้นายโทรมาด้วยตนเองได้นี่มีแค่ไม่กี่คนเท่านั้น เป็นผู้ชายหรือผู้หญิง?”“ผู้หญิง”พออีกฝ่ายได้ยินก็ตื่นเต้นทันที “แหม แฟนเหรอ?”ลูกกระเดือกของซือเยี่ยนขยับขึ้นลงเล็กน้อย เสียงยิ่งต่ำลง “ไม่ใช่”“งั้นก็คงกำลังตามจีบอยู่สินะ? นายตามจีบผู้หญิง ดันมาใช้ฉันเป็นเครื่องมือบุญคุณ แถมยังไม่ให้ผลตอบแทนอะไรเลย แบบนี้มันไม่ใจร้ายไปหน่อยเหรอ?”ซือเยี่ยนพิงอยู่โซฟา ท่าทางสบาย ๆ “นายอยากได้อะไรเป็นผลตอบแทน?”“ขอยืมรถคูลิแนนรุ่นลิมิเต็ดในโรงรถนายขับเล่นหน่อย”“ส่งให้นายเลย”“จริงเหรอ?!” เสียงอีกฝ่ายสูงขึ้นทันที เต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อก่อนหน้านี้ตอนเขาไปหาซือเยี่ยน แค่อยากจับรถคันนั้นก็ยังไม่ให้จับเลย ตอนนี้กลับบอกว่าส่งให้เขา?ดูท่าแล้วเขาจะจริงจังกับผู้หญิงคนนั้นมากสินะ!“พรุ่งนี้นายมาขับรถไปเลย ใช่แล้ว อย่าให้เธอรู้ว่าฉับกับนายรู้จัก เธอไม่ชอบเป็นหนี้บุญคุณใคร”ผู
Read more
PREV
1
...
89101112
...
23
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status