Semua Bab The Billionaire's Surrogate Bride: Bab 11 - Bab 20

Chapter 11 – The Silent Dinner---Hindi na namalayan pa ni Solenne kung gaano siya katagal nakatulog, basta nagising na lang siyang masakit ang kanyang ulo at may natuyo pang luha sa gilid ng mga mata. Mabigat din ang pakiramdam niya na para bang may malaking bato ang nakadagan sa kanyang dibdib.Paglingon niya, tumambad ang wall clock na nakasabit sa ibabaw ng lampshade. Pasado alas-siyete na ng gabi. Napakurap siya. Siguro ay oras na ng hapunan sa mansyon na iyon.Huminga siya nang malalim at luminga sa paligid. Ang lampshade sa tabi ng kama ay nakabukas na, at nagbibigay ito ng malambot na liwanag sa buong kwarto. Sa ibabaw ng queen size na kama, maayos na nakapatong ang isang simpleng sleeveless white dress at isang pares ng undergarments, malinaw na inihanda para sa kanya.Mabilis niyang naalala ang malamig na bilin ng lalaki sa kan'ya. “Maligo ka muna at magpahinga. Someone will call you for dinner later.”Kahit mabigat ang dibdib, bumangon siya. At dala ang damit, marahan siya

CHAPTER 13 — The First Night Tahimik ang buong mansyon nang bumalik sila sa mansyon. Sa labas, walang maririnig kundi ang mahina at banayad na ugong ng mga crickets, pero sa loob ng itim na Rolls Royce ay tila may mabigat na ulap na nakalutang. Si Solenne ay nakatingin lamang sa bintana, pinipigilan ang panginginig ng mga kamay. Sa bawat segundo ay naririnig niya sa isip ang huling sinabi ni Caelum noong nagdaang gabi. “Prepare yourself tonight. It’s our first night. And I don’t tolerate refusal.” Parang martilyo iyong umaalingawngaw sa tainga niya. Gusto niyang magtago, gusto niyang tumakas, pero wala na siyang mapupuntahan. Samantalang si Caelum, nakasandal lang sa malambot na leather seat, hawak ang cellphone, tila abala sa pagbasa ng ilang business reports. Walang bakas ng kahit anong emosyon sa malamig nitong mukha. Para bang ang kasal kanina at ang gabing darating ay bahagi lang ng isang kontrata. Nang makarating sila sa mansyon, bumaba si Caelum na para bang walang pakial

MAINIT ang sikat ng araw na pumapasok mula sa malalaking bintana ng silid nang magising si Solenne. Malambot ang kutson, malamig ang aircon, at maayos ang kuwarto—pero para sa kanya, parang hawla ito. Kahit gaano kaganda ang paligid, wala siyang maramdaman kundi bigat at pagkakakulong.Nakaupo siya sa gilid ng kama, hawak ang kumot na mahigpit na nakabalot sa kanyang katawan. Ramdam pa rin niya ang hapdi at bigat ng nagdaang gabi, at ang alaala ng mga malamig na mata ni Caelum habang inuusal na “this is a contract.” Paulit-ulit iyong tumatakbo sa kanyang isip, parang walang katapusan.“Isang taon lang… isang taon lang,” mahina niyang bulong, pilit iniipit ang luhang gustong pumatak.Sa ibabaw ng armchair malapit sa kama, naroon ang isang dress na iniwan ng maid ngayong umaga. Pastel pink, silk, simple pero halatang mamahalin. Katabi nito ang isang pares ng sandals. Araw-araw, nakahanda na ang mga isusuot niya at wala siyang karapatang tumanggi dahil si Caelum mismo ang nag-uutos ng mg

NAKAKABINGI ang katahimikan ng mansyon nang bumalik si Caelum bandang hatinggabi. Tahimik na nakatayo ang mga guard sa gilid ng hallway, at bawat yapak ng kanyang mamahaling leather shoes ay lumilikha ng malamlam na tunog sa marble floor. Nakasuot pa rin siya ng dark charcoal suit mula sa business meeting kanina, bahagyang nakaluwag ang necktie, at ang ilang butones ng kanyang crisp white polo ay nakabukas na, pinapakita ang manipis na linya ng kanyang dibdib. Pagod ang itsura, pero higit pa roon ay may dala siyang presensiyang mabigat at nangingibabaw.Sa bawat hakbang papunta sa master’s bedroom, ramdam niya ang pag-init ng dugo. Matagal na siyang hindi nakauwi nang ganito ka-late, pero ngayong naroon siya, alam niyang may ibang dahilan kung bakit nanunumbalik ang init ng katawan niya—si Solenne.Pagbukas ng pinto, bumungad sa kanya ang malabong ilaw mula sa lampshade. Doon, sa gitna ng malaking kama, nakahiga ang babae. Naka-red satin nightgown ito, manipis, halos dumidikit sa bal

MAAGANG dumating si Caelum sa Valtieri Global Tower, isang makabagong gusali na halos salamin ang kabuuan, nakatayo sa gitna ng Makati Central Business District. Ang kanyang itim na Rolls Royce ay huminto sa harap ng private entrance, at agad na lumapit ang mga security personnel para salubungin siya. Tahimik lang siyang bumaba, suot ang dark tailored Armani suit, white dress shirt, at simpleng black tie. Ang bawat hakbang niya sa lobby ay nagdadala ng bigat na parang lahat ng mata ay napipilitang sumunod sa kanyang presensya.“Good morning, Mr. Valtieri,” sabay-sabay na bati ng mga empleyado na nasa lobby. Tumango lang siya ng bahagya, hindi man lang lumingon nang diretso.Sa loob ng elevator, naroon ang secretary niya—si Alec Cruz, mid-thirties, sharp dresser, laging may dala-dalang tablet at planner. Loyal kay Caelum, mabilis kumilos, at alam kung paano mag-adjust sa mood ng kanyang boss.“Sir, here’s your schedule today,” panimula ni Alaric habang nakatayo nang tuwid. “Nine AM boa